بهار عربی: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «سال 2010 سال انقلاب‌ها، خیزش‌ها و اعتراضات گسترده اعراب در جنوب غربی آسیا و شمال آفریقا بود که در ادبیات سیاسی معاصر به بهار عربی یا بیداری اسلامی تسمیه شده است. این سلسله از قیام‌ها، راهپیماییها و اعتراضات از تونس آغاز شد و سپس به مصر، لیبی...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
سال 2010 سال انقلاب‌ها، خیزش‌ها و اعتراضات گسترده اعراب در جنوب غربی آسیا و شمال آفریقا بود که در ادبیات سیاسی معاصر به بهار عربی یا بیداری اسلامی تسمیه شده است. | سال 2010 سال انقلاب‌ها، خیزش‌ها و اعتراضات گسترده اعراب در جنوب غربی آسیا و شمال آفریقا بود که در ادبیات سیاسی معاصر به بهار عربی یا بیداری اسلامی تسمیه شده است. | ||
این سلسله از قیام‌ها، راهپیماییها و اعتراضات از تونس آغاز شد و سپس به مصر، لیبی و یمن کشیده و موجب سقوط حاکمان دیکتاتور این کشورها شد. مبارزات مدنی در بحرین و سوریه نیز فوران و به الجزایر، عراق، اردن، کویت، مغرب و سودان گسترش پیدا کرد. | این سلسله از قیام‌ها، راهپیماییها و اعتراضات از [[تونس]] آغاز شد و سپس به مصر، لیبی و یمن کشیده و موجب سقوط حاکمان دیکتاتور این کشورها شد. مبارزات مدنی در بحرین و [[سوریه]] نیز فوران و به الجزایر، عراق، اردن، کویت، مغرب و [[سودان]] گسترش پیدا کرد. | ||
مخالفان در کشورهای عربی شعار«الشعب، یرید، اسقاط النظام»؛ یعنی «مردم خواهان برکناری رژیم هستند» سر می‌دادند. | مخالفان در کشورهای عربی شعار«الشعب، یرید، اسقاط النظام»؛ یعنی «مردم خواهان برکناری رژیم هستند» سر می‌دادند.<ref>شنی، کریم (۱۴۰۰). فرهنگ و تاریخ سوریه. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)</ref> | ||
== نیز نگاه کنید به == | |||
[[بهار دمشق]] | |||
== کتابشناسی == | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۲ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۲۱:۴۴
سال 2010 سال انقلاب‌ها، خیزش‌ها و اعتراضات گسترده اعراب در جنوب غربی آسیا و شمال آفریقا بود که در ادبیات سیاسی معاصر به بهار عربی یا بیداری اسلامی تسمیه شده است.
این سلسله از قیام‌ها، راهپیماییها و اعتراضات از تونس آغاز شد و سپس به مصر، لیبی و یمن کشیده و موجب سقوط حاکمان دیکتاتور این کشورها شد. مبارزات مدنی در بحرین و سوریه نیز فوران و به الجزایر، عراق، اردن، کویت، مغرب و سودان گسترش پیدا کرد.
مخالفان در کشورهای عربی شعار«الشعب، یرید، اسقاط النظام»؛ یعنی «مردم خواهان برکناری رژیم هستند» سر می‌دادند.[۱]
نیز نگاه کنید به
کتابشناسی
- ↑ شنی، کریم (۱۴۰۰). فرهنگ و تاریخ سوریه. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)