سلسله های سونگ، لیائو، جین و شیای غربی: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
'''''مقدمه'''''


'''''سلسله ­های سونگ، لیائو، جین و شیای غربی(Song, Liao, Jin, and Western Xia)(1234-960 میلادی)'''''
سلسله های سونگ، لیائو، جین و شیای غربی(Song, Liao, Jin, and Western Xia)درسال 960 میلادی آغاز و در 1234 میلادی به پایان رسید.


در سال 960، سلسله­‌ی سونگ اغلب سرزمین­‌های چین را به تصرف خود درآورده و کایفِنگ(Kaifeng) را به پایتختی خود برگزید و دورانی از شکوفای اقتصادی آغاز شد. در حالی­که سلسله‌­ی خیتان­لیائو(Khitan Liao) بر منچوری، مغولستان کنونی، و بخشی از شمال چین حکومت می­‌کرد. در سال 1115، سلسله‌­ی جورچِن­جین(Jurchen Jin) رشد یافت و طی ده سال سلسله­‌ی لیائو را از بین برد. در عین حال، در مناطقی که امروزه به استان­‌های گَنسو، نینگ­شیا و شانسی معروف است، سلسله­‌ی شیای غربی( از 1032 تا 1227 میلادی) ظهور کرد.
=== [[سلسله های سونگ، لیائو، جین و شیای غربی]] ===
در سال 960، سلسله‌ی سونگ اغلب [[چین|سرزمین­ های چین]] را به تصرف خود درآورده و کایفِنگ( Kaifeng)را به پایتختی خود برگزید و دورانی از شکوفای اقتصادی آغاز شد. در حالی­ که سلسله‌ی خیتان­ لیائو(Khitan Liao)بر منچوری، مغولستان کنونی، و بخشی از شمال [[چین در یک نگاه|چین]] حکومت می­ کرد. در سال 1115، سلسله‌ی جورچِن­ جین(Jurchen Jin) رشد یافت و طی ده سال سلسله‌ی لیائو را از بین برد. در عین حال، در مناطقی که امروزه به استان­ های گَنسو، نینگ­شیا و شانسی معروف است، سلسله‌ی شیای غربی( از 1032 تا 1227 میلادی) ظهور کرد.


سلسله­‌ی جین، درشمال و کایفِنگ، قدرت را از چنگ سلسله­‌ی سونگ که پایتختش را به خَنجو منتقل کرده بود، درآورد. سلسله­‌ی سونگ جنوبی هم به واسطه­‌ی پذیرش سلسله­‌ی جین به­‌عنوان قدرت مافوق خود، کاملا تحقیر شده بود. در سال­‌های بعد، سرزمین [[چین]] میان سلسله­‌های سونگ، جین و تانگوت(Tangut)های شیای غربی تقسیم شد. سونگ جنوبی دوران پیشرفت تکنولوژیکی بزرگی را تجربه کرد که می‌­توان گفت تا حدودی احساس فشار نظامی از سوی شمال این زمینه را فراهم کرد. این توفیقات شامل استفاده از اسلحه­‌های باروتی که نقش بزرگی در پیروزی­‌های دریایی سونگ جنوبی علیه جین در سال 1161 میلادی در رودخانه­‌ی یانگ­تسه ایفا کرد، داشت. افزون بر­این، نخستین پایگاه دریایی چین در سال 1132 میلادی و در دوران امپراتور رِن­زونگ(Renzong) از سلسله‌­ی سونگ پایه گذاری شد.
سلسله‌ی جین، درشمال و کایفِنگ، قدرت را از چنگ سلسله‌ی سونگ که پایتختش را به خَنجو منتقل کرده بود، درآورد. سلسله‌ی سونگ جنوبی هم به واسطه‌ی پذیرش سلسله‌ی جین به عنوان قدرت مافوق خود، کاملا تحقیر شده بود. در سال ­های بعد، سرزمین [[چین]] میان سلسله ­های سونگ، جین و تانگوت(­Tangut)های شیای غربی تقسیم شد. سونگ جنوبی دوران پیشرفت تکنولوژیکی بزرگی را تجربه کرد که می ­توان گفت تا حدودی احساس فشار نظامی از سوی شمال این زمینه را فراهم کرد. این توفیقات شامل استفاده از اسلحه ­های باروتی که نقش بزرگی در پیروزی­ های دریایی سونگ جنوبی علیه جین در سال 1161 میلادی در رودخانه‌ی یانگ ­تسه ایفا کرد، داشت. افزون بر­این، نخستین پایگاه دریایی [[چین]] در سال 1132 میلادی و در دوران امپراتور رِن­زونگ(Renzong) از سلسله‌ی سونگ پایه گذاری شد.


دوران سلسله­‌ی سونگ از سوی بسیاری به‌­عنوان اوج اقتدار علمی و تکنولوژیکی چین باستان شمرده می­‌شود. در این دوران، اختلافات فلسفی و نظری زیادی میان مخالفان سیاسی اصلاح طلب و محافظه­‌کاران دربار وجود داشت تا این­که در اثر این اختلافات که از اواسط تا پایان قرن سیزدهم ادامه داشت، چینی­‌ها در نهایت فلسفه‌­ی نئوکنفوسیوسی مطرح شده از سوی جوشی(Zhuxi) را اختیار کردند. در دوران سونگ آثار ادبی فراوانی نیز خلق شد و فرهنگ و هنر شکوفا و نقاشان بزرگ آثار هنر بودایی فراوانی به صحنه آمدند<ref>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی،جلد اول، ص 125-126 </ref>.
دوران سلسله‌ی سونگ از سوی بسیاری به­ عنوان اوج اقتدار علمی و تکنولوژیکی [[چین]] باستان شمرده می­ شود. در این دوران، اختلافات فلسفی و نظری زیادی میان مخالفان سیاسی اصلاح طلب و محافظه ­کاران دربار وجود داشت تا این­که در اثر این اختلافات که از اواسط تا پایان قرن سیزدهم ادامه داشت، چینی­ ها در نهایت [[مکتب نئو کنفوسیوس|فلسفه‌ی نئوکنفوسیوسی]] مطرح شده از سوی جوشی( Zhuxi)را اختیار کردند. در دوران سونگ آثار ادبی فراوانی نیز خلق شد و [[فرهنگ چینی|فرهنگ]] و [[هنر چینی|هنر شکوفا]] و [[نقاشان مشهور چین باستان|نقاشان بزرگ آثار هنر]] [[آیین بودا|بودایی]] فراوانی به صحنه آمدند<ref>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی]، جلد 1، ص.125-126. </ref>.


== نیز نگاه کنید به ==
[[تاریخ چین]]؛ [[دوران امپراطوری تاریخ چین]]؛ [[سلسله های دوران امپراطوری چین(907-960)]]


نیز نگاه کنید به [[تاریخ چین]]؛ [[دوران امپراطوری تاریخ چین]]؛ [[سلسله های دوران امپراطوری چین(907-960)]]
== کتابشناسی ==
 
=== کتابشناسی ===

نسخهٔ کنونی تا ‏۱ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۲:۳۷

سلسله های سونگ، لیائو، جین و شیای غربی(Song, Liao, Jin, and Western Xia)درسال 960 میلادی آغاز و در 1234 میلادی به پایان رسید.

سلسله های سونگ، لیائو، جین و شیای غربی

در سال 960، سلسله‌ی سونگ اغلب سرزمین­ های چین را به تصرف خود درآورده و کایفِنگ( Kaifeng)را به پایتختی خود برگزید و دورانی از شکوفای اقتصادی آغاز شد. در حالی­ که سلسله‌ی خیتان­ لیائو(Khitan Liao)بر منچوری، مغولستان کنونی، و بخشی از شمال چین حکومت می­ کرد. در سال 1115، سلسله‌ی جورچِن­ جین(Jurchen Jin) رشد یافت و طی ده سال سلسله‌ی لیائو را از بین برد. در عین حال، در مناطقی که امروزه به استان­ های گَنسو، نینگ­شیا و شانسی معروف است، سلسله‌ی شیای غربی( از 1032 تا 1227 میلادی) ظهور کرد.

سلسله‌ی جین، درشمال و کایفِنگ، قدرت را از چنگ سلسله‌ی سونگ که پایتختش را به خَنجو منتقل کرده بود، درآورد. سلسله‌ی سونگ جنوبی هم به واسطه‌ی پذیرش سلسله‌ی جین به عنوان قدرت مافوق خود، کاملا تحقیر شده بود. در سال ­های بعد، سرزمین چین میان سلسله ­های سونگ، جین و تانگوت(­Tangut)های شیای غربی تقسیم شد. سونگ جنوبی دوران پیشرفت تکنولوژیکی بزرگی را تجربه کرد که می ­توان گفت تا حدودی احساس فشار نظامی از سوی شمال این زمینه را فراهم کرد. این توفیقات شامل استفاده از اسلحه ­های باروتی که نقش بزرگی در پیروزی­ های دریایی سونگ جنوبی علیه جین در سال 1161 میلادی در رودخانه‌ی یانگ ­تسه ایفا کرد، داشت. افزون بر­این، نخستین پایگاه دریایی چین در سال 1132 میلادی و در دوران امپراتور رِن­زونگ(Renzong) از سلسله‌ی سونگ پایه گذاری شد.

دوران سلسله‌ی سونگ از سوی بسیاری به­ عنوان اوج اقتدار علمی و تکنولوژیکی چین باستان شمرده می­ شود. در این دوران، اختلافات فلسفی و نظری زیادی میان مخالفان سیاسی اصلاح طلب و محافظه ­کاران دربار وجود داشت تا این­که در اثر این اختلافات که از اواسط تا پایان قرن سیزدهم ادامه داشت، چینی­ ها در نهایت فلسفه‌ی نئوکنفوسیوسی مطرح شده از سوی جوشی( Zhuxi)را اختیار کردند. در دوران سونگ آثار ادبی فراوانی نیز خلق شد و فرهنگ و هنر شکوفا و نقاشان بزرگ آثار هنر بودایی فراوانی به صحنه آمدند[۱].

نیز نگاه کنید به

تاریخ چین؛ دوران امپراطوری تاریخ چین؛ سلسله های دوران امپراطوری چین(907-960)

کتابشناسی

  1. سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی، جلد 1، ص.125-126.