ارتفاعات و ناهمواری های بنگلادش: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۴ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۰۸

به طور کلی، بنگلادش به عنوان سرزمینی دلتایی با جلگه پهن رسوبی شناخته می شود. از نظر جغرافیای طبیعی و بر اساس پستی و بلندی به سه ناحیه مشخص تقسیم می شود:

تپه ها؛
سرزمین های مرتفع؛
جلگه ها.

تپه ها

منطقه تپه ای در بخش چیتاگنگ در جنوب شرقی قرار دارد و عمدتاً از سنگ های رسی تشکیل شده است . متوسط ارتفاع تپه ها 1000 پاست . بلندترین قله «مودوک موال» با ارتفاع 3292 پا، در مرز بنگلادش با برمه می باشد.

سرزمین های مرتفع

سرزمین های مرتفع شامل ناحیه «مدهوپور» در شمال شهر داکا و باربند در شمال غربی کشور می باشد. ارتفاع ناحیه مدهوپور، که وسعتی حدود 1500 مایل مربع دارد، بین 30 و 60 پاست. جلگه ها به کوهپایه ای، سیلابی، دلتایی، آبگیر و ساحلی تقسیم می شوند.

جلگه ها

جلگه های کوهپایه ای در شمال غربی، از شمال به جنوب با یک شیب متوسط سه مایلی امتداد دارند. جلگه های سیلابی از رسوبات قاره ای پدید آمده اند. جلگه های دلتایی از رسوبات دریایی و قاره ای تشکیل شده و جلگه های آبگیر از رسوبات دریایی شکل گرفته اند. وسعت جلگه ها حدود 90 درصد سرزمین بنگلادش را تشکیل می دهد. قطعه ای باریک در طول ساحل چیتاگنگ، جلگه ساحلی را مشخص می کند. مرداب ها در بنگلادش وسعت بسیار دارند و تقریباً در همه مناطق مشاهده می شوند^[۱]^[۲].

نیز نگاه کنید به

کتابشناسی

↑ فرزين نيا، زیبا (1374). بنگلادش. تهران: دفتر مطالعات سياسی بين المللي وزارت امورخارجه، ص.5-6.
↑ توسلی، محمد مهدی، علی زاده کندی، عزیز، توسلی، سینا(1391). جامعه و فرهنگ بنگلادش. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)

[1] فرزين نيا، زیبا (1374). بنگلادش. تهران: دفتر مطالعات سياسی بين المللي وزارت امورخارجه، ص.5-6.

[2] توسلی، محمد مهدی، علی زاده کندی، عزیز، توسلی، سینا(1391). جامعه و فرهنگ بنگلادش. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)

[۱]

[۲]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-'''1. 1. 3. ارتفاعات و ناهمواری ها'''
+به طور کلی، [[بنگلادش]] به عنوان سرزمینی دلتایی با جلگه پهن رسوبی شناخته می شود. از نظر جغرافیای طبیعی و بر اساس پستی و بلندی به سه ناحیه مشخص تقسیم می شود:
+*تپه ها؛
+*سرزمین های مرتفع؛
+*جلگه ها.
+====تپه ها ====
+منطقه تپه ای در بخش چیتاگنگ در جنوب شرقی قرار دارد و عمدتاً از سنگ های رسی تشکیل شده است . متوسط ارتفاع تپه ها 1000 پاست . بلندترین قله «مودوک موال» با ارتفاع 3292 پا، در مرز بنگلادش با برمه می باشد.
+====سرزمین های مرتفع====
+سرزمین های مرتفع شامل ناحیه «مدهوپور» در شمال شهر داکا و باربند در شمال غربی کشور می باشد. ارتفاع ناحیه مدهوپور، که وسعتی حدود 1500 مایل مربع دارد، بین 30 و 60 پاست. جلگه ها  به کوهپایه ای، سیلابی، دلتایی، آبگیر و ساحلی تقسیم می شوند.
+====جلگه ها  ====
+جلگه های کوهپایه ای در شمال غربی، از شمال به جنوب با یک شیب متوسط سه مایلی امتداد دارند. جلگه های سیلابی از رسوبات قاره ای پدید آمده اند. جلگه های دلتایی از رسوبات دریایی و قاره ای تشکیل شده و جلگه های آبگیر از رسوبات دریایی شکل گرفته اند. وسعت جلگه ها حدود 90 درصد سرزمین بنگلادش را تشکیل می دهد. قطعه ای باریک در طول ساحل چیتاگنگ، جلگه ساحلی را مشخص می کند. مرداب ها در بنگلادش وسعت بسیار دارند و تقریباً در همه مناطق مشاهده می شوند<ref>فرزين نيا، زیبا (1374). [[بنگلادش]]. تهران: [https://www.ipis.ir/ دفتر مطالعات سياسی بين المللي وزارت امورخارجه]، ص.5-6.</ref><ref>توسلی، محمد مهدی، علی زاده کندی، عزیز، توسلی، سینا(1391). جامعه و فرهنگ [[بنگلادش]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی]( در دست انتشار)</ref>.
-به طور كلي، بنگلادش به عنوان سرزمينی دلتايي با جلگة پهن رسوبي شناخته مي شود. از نظر جغرافیای طبیعی و بر اساس پستی و بلندی  به سه ناحیه مشخص تقسيم مي شود :
+== نیز نگاه کنید به ==
+[[ناهمواری های آرژانتین]]؛ [[ناهمواری های روسیه]]؛ [[ارتفاعات و ناهمواری های سوریه]]؛ [[ارتفاعات و ناهمواری های سودان]]؛ [[ارتفاعات و ناهمواری های زیمبابوه]]؛ [[ارتفاعات و ناهمواری های اوکراین]]؛ [[ارتفاعات و ناهمواری های اسپانیا]]؛ [[ارتفاعات و ناهمواری های اردن]]؛ [[ارتفاعات و ناهمواری های قطر]]؛ [[ارتفاعات و ناهمواری های سریلانکا]]؛ [[سلسله کوه های چین]]؛ [[ارتفاعات روسیه]]؛ [[ارتفاعات کانادا]]؛ [[ارتفاعات مصر]]؛ [[ارتفاعات افغانستان]]؛ [[ارتفاعات کوبا]]؛ [[ارتفاعات تونس]]؛ [[ارتفاعات ساحل عاج]]؛ [[ارتفاعات آرژانتین]]؛ [[ارتفاعات گرجستان]]؛ [[ارتفاعات تاجیکستان]]؛ [[ارتفاعات قزاقستان]]
-.    تپه ها 2. سرزمين هاي مرتفع 3. جلگه ها
+== کتابشناسی ==
+<references />
-    منطقة تپه اي در بخش چيتاگنگ در جنوب شرقي قرار دارد و عمدتاً از سنگ هاي رسي تشكيل شده است . متوسط ارتفاع تپه ها 1000 پاست . بلندترين قله « مودوك موال » با ارتفاع 3292 پا، در مرز بنگلادش با برمه مي باشد.
+[[رده:ویژگی ها وموقعیت جغرافیایی]]
-    سرزمين هاي مرتفع شامل ناحية « مدهوپور» در شمال شهر داكا و باربند در شمال غربي كشور می باشد. ارتفاع ناحية مدهوپور، كه وسعتي حدود 1500 مايل مربع دارد، بين 30 و 60 پاست. جلگه ها  به كوهپايه اي، سيلابي، دلتايي، آبگير و ساحلي تقسيم مي شوند.
-    جلگه های كوهپايه اي در شمال غربي، از شمال به جنوب با يك شيب متوسط سه مايلي امتداد دارند. جلگه هاي سيلابي از رسوبات قاره اي پدید آمده اند. جلگه هاي دلتايي از رسوبات دريايي و قاره اي تشكيل شده و جلگه هاي آبگير از رسوبات دريايي شکل گرفته اند.
-    وسعت جلگه ها حدود 90 درصد سرزمین بنگلادش را تشكيل مي دهد. قطعه ای باريك در طول ساحل چيتاگنگ، جلگه ساحلي را مشخص مي كند.
-    مرداب ها در بنگلادش وسعت بسيار دارند و تقريباً در همة مناطق مشاهده می شوند (فرزین نیا 1373: 5-6).