موزههای تایلند: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
== نیز نگاه کنید به == | == نیز نگاه کنید به == | ||
[[موزههای روسیه]]؛ [[موزههای کانادا]]؛ [[موزه های لبنان]]؛ [[موزه های مصر]]؛ [[موزههای تونس]]؛ [[موزه های چین]]؛ [[موزه های سنگال]]؛ [[موزههای کوبا|موزه های کوبا]]؛ [[موزههای فرانسه]]؛ [[موزه های ساحل عاج]]؛ [[موزههای زیمبابوه]]؛ [[موزه های اردن]]؛ [[موزههای اتیوپی]]؛ [[موزههای سیرالئون]]؛ [[موزههای قطر]]؛ [[موزه های مالی]]؛ [[موزههای بنگلادش]]؛ [[موزههای تاجیکستان]]؛ [[موزههای قزاقستان]] | [[موزههای روسیه]]؛ [[موزههای کانادا]]؛ [[موزه های لبنان]]؛ [[موزه های مصر]]؛ [[موزههای تونس]]؛ [[موزه های چین]]؛ [[موزه های سنگال]]؛ [[موزههای کوبا|موزه های کوبا]]؛ [[موزههای فرانسه]]؛ [[موزه های ساحل عاج]]؛ [[موزههای زیمبابوه]]؛ [[موزه های اردن]]؛ [[موزههای اتیوپی]]؛ [[موزههای سیرالئون]]؛ [[موزههای قطر]]؛ [[موزه های مالی]]؛ [[موزههای بنگلادش]]؛ [[موزههای تاجیکستان]]؛ [[موزههای قزاقستان]]؛ [[موزه های گرجستان]] | ||
== منبع اصلی == | == منبع اصلی == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۰۵
فقط در بانکوک، ۶۱ موزه و ۹ کاخموزه وجود دارد؛ ولی مهمترین آنها موزهٔ ملی تایلند است که بزرگترین موزهٔ منطقهٔ جنوب شرقی آسیا و این کشور است. در این موزه، مراحل گوناگون تاریخ و هنر تایلند، تندیسهای کهن بودا و سنگهای حجاریشده از نقش خدایان هندو، مجموعهای بیمانند از پوشاک محلی تایلند و آلات موسیقی نواحی گوناگون آن، بهنمایش گذاشته شده است. این موزه که در ۱۸۷۴م تأسیس شده است، در نزدیکی مجموعهٔ تاریخی گراند پالاس قرار دارد و روزهای دوشنبه و سهشنبه تعطیل است. از شمار بازدیدکنندگان این موزه، آماری در دست نیست. ۳۸ شعبه از این موزه در شهرهای دیگر از جمله در آیوتایا تأسیس شده است[۱].
نیز نگاه کنید به
موزههای روسیه؛ موزههای کانادا؛ موزه های لبنان؛ موزه های مصر؛ موزههای تونس؛ موزه های چین؛ موزه های سنگال؛ موزه های کوبا؛ موزههای فرانسه؛ موزه های ساحل عاج؛ موزههای زیمبابوه؛ موزه های اردن؛ موزههای اتیوپی؛ موزههای سیرالئون؛ موزههای قطر؛ موزه های مالی؛ موزههای بنگلادش؛ موزههای تاجیکستان؛ موزههای قزاقستان؛ موزه های گرجستان
منبع اصلی
- ↑ الهی، امیر سعید(1391). جامعه و فرهنگ تایلند. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشارات بینالمللی الهدی،ص.227-228.
نویسنده مقاله
امیر سعید الهی