پرش به محتوا

بازی ها در تونس: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
Samiei (بحث | مشارکت‌ها)
صفحه‌ای تازه حاوی «بازی در تونس بیشتر رنگ و ماهیت مدیترانه‌ای و ایرانی دارد. بیشتر بازی‌ها و اصطلاحات مخصوص به آن، مانند بازی «شطرنج» و بازی «شش بیش» از ایران آمده است (کعاک، ۱۳۸۷ :۲۴۲) که نمونه‌هایی از آن در کاشی‌های باقی‌مانده از دوران قرطاج دیده می‌شود (نیف...» ایجاد کرد
 
Nazanin (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
بازی در [[تونس]] بیشتر رنگ و ماهیت مدیترانه‌ای و ایرانی دارد. بیشتر بازی‌ها و اصطلاحات مخصوص به آن، مانند بازی «شطرنج» و بازی «شش بیش» از ایران آمده است (کعاک، ۱۳۸۷ :۲۴۲) که نمونه‌هایی از آن در کاشی‌های باقی‌مانده از دوران قرطاج دیده می‌شود (نیفر، ۱۹۶۹ : ۷۸). پریدن از آتش در روز عاشورا نیز از دیگر بازی‌های سنتی مردم تونس است که بیشتر در مناطق روستایی  
[[بازی ها در تونس|بازی در تونس]] بیشتر رنگ و ماهیت مدیترانه‌ای و ایرانی دارد. بیشتر بازی‌ها و اصطلاحات مخصوص به آن، مانند بازی «شطرنج» و بازی «شش بیش» از ایران آمده است<ref name=":2">کعاک، عثمان (۱۳۸۷). روابط ایران و [[تونس]] در گذر زمان؛ ترجمه و تحقیق ستار عودی. تهران: مرکز اسناد و تاریخ دیپلماسی، ص242.</ref> که نمونه‌هایی از آن در کاشی‌های باقی‌مانده از دوران قرطاج دیده می‌شود.<ref>نیفر، منجی (۱۹۶۹م). الحضارة التونسیة من خلال الفسیفساء. تونس: الشرکة التونسیة للتوزیع، ص78.</ref> پریدن از آتش در روز عاشورا نیز از دیگر بازی‌های سنتی مردم تونس است که بیشتر در مناطق روستایی مرسوم است. مرکز تونسی نگهداری از بازی‌ها و ورزش‌های سنتی[i]، مهم‌ترین نهاد مردمی است که در سال‌های گذشته توانسته است با برگزاری همایش‌های ملی و بین‌المللی به حفظ و گسترش فرهنگ بازی‌های سنتی تونس و کشورهای شمال دریای مدیترانه کمک کند. کشورهای فرانسه، ایتالیا و [[اسپانیا]] مشارکت فعالی در این همایش‌ها دارند؛ ایران برای نخستین‌بار توانست در سال ۱۳۸۸ شمسی در این همایش شرکت کند.


== نیز نگاه کنید به ==
[[تفریحات در روسیه]]؛ [[بازی‌ها و سرگرمی‌های ژاپن]]؛ [[تفریحات در کانادا]]؛ [[تفریحات در کوبا]]؛ [[تفریحات در لبنان]]؛ [[تعطیلات، اوقات فراغت و سرگرمی­‌های مردم چین]]؛ [[تفریحات در سنگال]]؛ [[تفریحات و سرگرمی ها در آرژانتین]]؛ [[تفریحات در فرانسه]]؛ [[تفریحات در زیمبابوه]]؛ [[تفریحات در تایلند]]؛ [[تفریحات و سرگرمی مردم اردن]]؛ [[تفریحات در قطر]]


== پاورقی ==
<small>[i] الجمعیهالتونسیه للمحافظه علي الألعابوالریاضات التراثیه.</small>


مرسوم است. مرکز تونسی نگهداری از بازی‌ها و ورزش‌های سنتی، مهم‌ترین نهاد مردمی است که در سال‌های گذشته توانسته است با برگزاری همایش‌های ملی و بین‌المللی به حفظ و گسترش فرهنگ بازی‌های سنتی تونس و کشورهای شمال دریای مدیترانه کمک کند. کشورهای فرانسه، ایتالیا و اسپانیا مشارکت فعالی در این همایش‌ها دارند؛ ایران برای نخستین‌بار توانست در سال ۱۳۸۸ شمسی در این همایش شرکت کند.
== کتابشناسی ==
<references />
 
== منبع اصلی ==
عصمتی‌بایگی، سیدحسن (1395). جامعه و فرهنگ [[تونس]]. تهران: [https://alhoda.ir موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]، ص194-195.
 
== نویسنده مقاله ==
سیدحسن عصمتی بایگی
[[رده:سبک گذراندن اوقات فراغت]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۱ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۲:۱۷

بازی در تونس بیشتر رنگ و ماهیت مدیترانه‌ای و ایرانی دارد. بیشتر بازی‌ها و اصطلاحات مخصوص به آن، مانند بازی «شطرنج» و بازی «شش بیش» از ایران آمده است[۱] که نمونه‌هایی از آن در کاشی‌های باقی‌مانده از دوران قرطاج دیده می‌شود.[۲] پریدن از آتش در روز عاشورا نیز از دیگر بازی‌های سنتی مردم تونس است که بیشتر در مناطق روستایی مرسوم است. مرکز تونسی نگهداری از بازی‌ها و ورزش‌های سنتی[i]، مهم‌ترین نهاد مردمی است که در سال‌های گذشته توانسته است با برگزاری همایش‌های ملی و بین‌المللی به حفظ و گسترش فرهنگ بازی‌های سنتی تونس و کشورهای شمال دریای مدیترانه کمک کند. کشورهای فرانسه، ایتالیا و اسپانیا مشارکت فعالی در این همایش‌ها دارند؛ ایران برای نخستین‌بار توانست در سال ۱۳۸۸ شمسی در این همایش شرکت کند.

نیز نگاه کنید به

تفریحات در روسیه؛ بازی‌ها و سرگرمی‌های ژاپن؛ تفریحات در کانادا؛ تفریحات در کوبا؛ تفریحات در لبنان؛ تعطیلات، اوقات فراغت و سرگرمی­‌های مردم چین؛ تفریحات در سنگال؛ تفریحات و سرگرمی ها در آرژانتین؛ تفریحات در فرانسه؛ تفریحات در زیمبابوه؛ تفریحات در تایلند؛ تفریحات و سرگرمی مردم اردن؛ تفریحات در قطر

پاورقی

[i] الجمعیهالتونسیه للمحافظه علي الألعابوالریاضات التراثیه.

کتابشناسی

  1. کعاک، عثمان (۱۳۸۷). روابط ایران و تونس در گذر زمان؛ ترجمه و تحقیق ستار عودی. تهران: مرکز اسناد و تاریخ دیپلماسی، ص242.
  2. نیفر، منجی (۱۹۶۹م). الحضارة التونسیة من خلال الفسیفساء. تونس: الشرکة التونسیة للتوزیع، ص78.

منبع اصلی

عصمتی‌بایگی، سیدحسن (1395). جامعه و فرهنگ تونس. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، ص194-195.

نویسنده مقاله

سیدحسن عصمتی بایگی