اتحادیه نویسندگان عرب

نماد اتحادیه نویسندگان عرب برگرفته از شنی، کریم (۱۴۰۰). فرهنگ و تاریخ سوریه. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار).

اتحادیه نویسندگان عرب(اتّحادُ کُتّابُ العرب)، سندیکایی تحت حمایت مالی دولت از نویسندگان عرب ‌‌‌‌است که آثار خود را در کتاب­‌‌ها، نشریات دوره­ای یا نشریات فرهنگی منتشر می‌کند. این اتحادیه در سال 1969 بر اساس فرمان تقنینی شورای وزیران تأسیس شد و مقر آن در دمشق ‌‌‌‌است. ریاست کنونی آن به عهده دکتر «محمد ابراهیم الحورانی» (زاده 1975) ‌‌‌‌است.

فعالیت­‌‌های اتحادیه، در قالب 5 انجمن (جمعیه) شکل گرفته ‌‌‌‌است: انجمن تحقیقات و مطالعات، انجمن شعر، انجمن د‌‌‌‌استان، انجمن تئاتر و انجمن نقد ادبی. اتحاد کُتّاب که به ‌‌‌‌‌اندازه نامش بزرگ نیست و گستره­ی چندانی در ‌‌‌جهان عرب ندارد؛ اما در اساسنامه کاملاً پان عربیست خود، افقی بلندی را پیش­بینی کرده ‌‌‌‌است:

1. دعوت فکری برای آزادی ‌‌‌جهان عرب و دستیابی به اهداف ملی آن و شرکت در مبارزه برای آن؛
2.   مشارکت در جمع آوری و حفظ و اشاعه میراث ادبی و فکری عرب و تعمیم امکانات بهره ­مندی از آن در میان توده­‌‌ها و الهام گرفتن از آن در تولید جدید، برجسته سازی نکات مثبت آن و ایجاد پل­‌‌های ارتباطی، بین نسل­‌‌ها و و نوسازی فرهنگ عرب؛
3.   توجه به زبان عربی، نوسازی و آموزش آن، ارتقای جایگاه آن و آشکار ساختن قابلیت ‌‌های آن برای همه با توسعه تمدنی؛
4. برگزاری همایش­‌‌های ادبی، جشنواره­‌‌های فرهنگی، تشکیل سمینار‌‌های فکری در سراسر ‌‌‌جهان عرب و خارج از کشور و حمایت از فعالیت ادبی عرب مهاجر
5.   تحکیم پیوند‌‌ها و تقویت روحیه دوستی و همکاری میان نویسندگان عرب؛
6.   ایجاد پیوند‌‌های همکاری بین اتحادیه و سازمان­‌‌های مشابه در سایر کشور‌‌های ‌‌‌جهان، برای برقراری ارتباط و تعامل با فرهنگ مردم؛
7.   شرکت در همایش ‌‌ها و سمینار‌‌های ادبی بین المللی یا منطقه ­ای؛
8. کمک به انتقال تولیدات ادبی عربی به زبان­‌‌های خارجی، معرفی آن و انتقال تولیدات خارجی از این زبان­‌‌ها به زبان عربی؛
9.   حمایت از فعالیت خلاقانه نویسندگان عرب؛
10. تلاش برای مراقبت از نویسنده و حفظ حق او برای داشتن زندگی شایسته و آزادی بیان در چارچوب اهداف ملی و بشردوستانه عربی و مقابله با هر گونه تلاشی که برای آزار و اذیت او یا محدود کردن او در فکر یا زندگی او باشدغ همچنین حفظ حقوق معنوی و مادی وی و ضمانت قانونی برای آن‌‌ها.

یکی از نخستین مراکز ارتباطی مدیران فرهنگی با بدنه فرهنگیان سوریه، همین مرکز ‌‌‌‌است؛ اما روند فعالیت‌‌های این اتحادیه بسیار قدیمی و کُند ‌‌‌‌است؛ در کنار این که تصمیم ­گیری‌‌های عمده خارخ از مسئولیت اتحادیه ‌‌‌‌است؛ ضمن این که رقابت‌‌های دست و پاگیری نیز بین اعضا و انجمن‌‌های اتحادیه وجود دارد. چند نشریه نیز منتشر می‌کند؛ به نام­‌‌های هفته­نامه«الأسبوع الأدبی»، ماهنامه «الموقف الأدبی»، فصلنامه «الفکر السیاسی»، فصلنامه «التراث العربی» و فصلنامه «الآدهب العالمیـه». به تازگی ماهنامه ­ای هم برای اطفال منتشر کرده ‌‌‌‌است؛ به نام هشام الطفوله». این اتحادیه در تمام ‌‌‌‌استان‌‌های سوریه، شعبه فعال دارد؛ حتی ریف دمشق. بسیاری از نویسندگان بزرگ سوریه در این اتحادیه عضویت و فعالیت داشته­‌‌‌‌‌اند که شاید به مناسبت و در همین جا، آشنا شدن با بعضی از ایشان، خالی از لطف و فایده نباشد؛ کسانی مانند:

• ابراهیم الجرادی( 1951 - 2018)، شاعر و منتقد اهل تل ابیض؛
• ابراهیم الکیلانی ( 1916-2004)، متفکر، فیلسوف و مورخ دمشقی؛
• ابراهیم خریت ( 1943 - 2012)، نویسنده مشهور سوری، اهل دیرالزور؛
• ابراهیم عباس یاسین (زاده 1954)، شاعرمعاصر اهل بُصری؛
• اسکندر لوقا (زاده 1929)، رمان نویس، اهل اسکندرون؛
• سامی الدروبی(1921 - 1976) - محقق و مترجم اهل حمص؛
• محسن یوسف (زاده 1030)، نویسنده، مترجم و نویسنده د‌‌‌‌استان کوتاه، اهل لاذقیه.

نیز نگاه کنید به

نظام فرهنگی سوریه؛ مدیریت فرهنگی سوریه

منبع اصلی

شنی، کریم (۱۴۰۰). فرهنگ و تاریخ سوریه. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار).

نویسنده مقاله

کریم شنی