عزاداری در سریلانکا: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
مرگ در میان [[آیین بودا در سریلانکا|بوداییها]] از مهمترین مراسم مذهبی است و برای بازماندگان بسیار اهمیت دارد. مرگ نزد آنان تولدی دوباره و انتقال به نوعی زیستن دیگر است. وقتی مرگ اتفاق میافتد تمامی نیروهایی که فردِ در گذشته در طول حیات خود انباشته است فعال شده و برای تولد دوبارۀ او فعال میشوند. مرگ برای بازماندگان یاد آور سخنان و تعالیم بودا است<ref name=":2" />. موبد بودایی (سانگای(Sangha)) در مراسم تدفین معمولاً نقش مهمی را بر عهده دارد. یکی از مراسم تدفین پیشکش یک قطعه پارچه (پامسوکولا(Pamsukula)) به مرده است. پیش از مراسم سوزاندن بدن مرده این پارچه باید به قطعاتی کوچکتر بریده و به پیراهن بلندی وصله کنند. اصولا موبد و یا موبدان در خانۀ شخص مرده و یا در قبرستان جمع شده و مراسم را اجرا میکنند. سپس بستگان نزدیک متوفی با احترام روی حصیری در کنار یکدیگر مینشینند و هر کدام مقدار آبی را از گلدانی به داخل فنجانی که در ظرفی قرار دارد، می ریزند فنجان پر و سرریز گردد. همزمان با این برنامه راهبان بودایی فرازهایی از کتاب مقدسشان به نام(Khuddakapatha) میخوانند. | |||
از جمله آداب این مراسم(Mataka - Bana) موعظه و طبلیغ مذهبی برای بازماندگان متوفی است. معمولاً راهب در خانۀ متوفی با حضور در جمع خانواده، بستگان نزدیک، دوستان و | از جمله آداب این مراسم(Mataka - Bana) موعظه و طبلیغ مذهبی برای بازماندگان متوفی است. معمولاً راهب در خانۀ متوفی با حضور در جمع خانواده، بستگان نزدیک، دوستان و همسایهها موعظه ای مناسب را به مدت یک ساعت ایراد و در پایان از حضار میخواهد تا برای شادی روح درگذشته جملات و دعاهایی را بخوانند. پس از مراسم هدیهای به راهب داده و از حضار با نوشیدنی پذیرایی میشود<ref name=":2" />. | ||
سه ماه پس از تاریخ مرگ مرسوم است که برای شخص متوفی | سه ماه پس از تاریخ مرگ مرسوم است که برای شخص متوفی صدقهای(Sanghika dana) داده شود. پس از گذشت یک سال بار دیگر صدقه میدهند. این مراسم شبیه مراسم سرادهای(Sraddha) هندوها است. بوداییها و هندوها مردگان خود را میسوزانند و خاکستر آن را دفن میکنند. [[مسيحيت در سریلانکا|مسیحیان]] و [[اسلام و مسلمانان سریلانکا|مسلمانان]] مردگان خود را دفن می کنند. آن ها جنازه را بیشتر از یک روز نگه نمیدارند<ref name=":2">Kariyawasam, A. G. S. (2010). Access to in insight. Retrieved january9,2012,from https://www.accesstoinsight.org/lib/authors/kariyawasam/wheel402.html</ref>. [[آیین بودا در سریلانکا|بوداییان]] تمامی عکسهایی که از متوفی به دیوار خانۀ آویخته شده را به صورت بر عکس میچرخانند. بر این باورند که با این اقدام روح متوفی روح خانواده و بستگان را تسخیر نخواهد کرد. در میان بودائیها روح مرده بسیار خطرناک و ترسناک است. آن ها معتقدند برای جلوگیری از بازگشت مجدد روح مرده به خانه باید جنازه را از سوی پا از خانه خارج کنند، چرا که اگر مرده با سر از خانه خارج شود روح او راه و مسیر خانه تا قبرستان را دنبال کرده و برمیگردد<ref>Srilanka Virtual Library. (n.d.). Retrieved June 6, 2012, from <nowiki>http://www.virtuallibrary-srilanka.com</nowiki></ref>. | ||
== نیز نگاه کنید به == | == نیز نگاه کنید به == | ||
[[سوگواری در ژاپن]]؛ [[عزاداری در روسیه]]؛ [[عزاداری در تونس]]؛ [[مراسم سوگواری در سنگال]]؛ [[عزاداری در آرژانتین]]؛ [[عزاداری در فرانسه]]؛ [[مراسم سوگواری در مالی]]؛ [[سوگواری در ساحل عاج]]؛ [[سوگواری بودائیان تایلند | [[سوگواری در ژاپن]]؛ [[عزاداری در روسیه]]؛ [[عزاداری در تونس]]؛ [[مراسم سوگواری در سنگال]]؛ [[عزاداری در آرژانتین]]؛ [[عزاداری در فرانسه]]؛ [[مراسم سوگواری در مالی]]؛ [[سوگواری در ساحل عاج]]؛ [[سوگواری بودائیان تایلند]]؛ [[عزاداری در سیرالئون]] | ||
== کتابشناسی == | == کتابشناسی == | ||
<references /> | |||
== منبع اصلی == | |||
رکنی، مهدیقلی (1391). جامعه و فرهنگ [[سریلانکا]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی]( در دست انتشار). | |||
== نویسنده مقاله == | |||
مهدیقلی رکنی | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۰۹:۴۶
مرگ در میان بوداییها از مهمترین مراسم مذهبی است و برای بازماندگان بسیار اهمیت دارد. مرگ نزد آنان تولدی دوباره و انتقال به نوعی زیستن دیگر است. وقتی مرگ اتفاق میافتد تمامی نیروهایی که فردِ در گذشته در طول حیات خود انباشته است فعال شده و برای تولد دوبارۀ او فعال میشوند. مرگ برای بازماندگان یاد آور سخنان و تعالیم بودا است[۱]. موبد بودایی (سانگای(Sangha)) در مراسم تدفین معمولاً نقش مهمی را بر عهده دارد. یکی از مراسم تدفین پیشکش یک قطعه پارچه (پامسوکولا(Pamsukula)) به مرده است. پیش از مراسم سوزاندن بدن مرده این پارچه باید به قطعاتی کوچکتر بریده و به پیراهن بلندی وصله کنند. اصولا موبد و یا موبدان در خانۀ شخص مرده و یا در قبرستان جمع شده و مراسم را اجرا میکنند. سپس بستگان نزدیک متوفی با احترام روی حصیری در کنار یکدیگر مینشینند و هر کدام مقدار آبی را از گلدانی به داخل فنجانی که در ظرفی قرار دارد، می ریزند فنجان پر و سرریز گردد. همزمان با این برنامه راهبان بودایی فرازهایی از کتاب مقدسشان به نام(Khuddakapatha) میخوانند.
از جمله آداب این مراسم(Mataka - Bana) موعظه و طبلیغ مذهبی برای بازماندگان متوفی است. معمولاً راهب در خانۀ متوفی با حضور در جمع خانواده، بستگان نزدیک، دوستان و همسایهها موعظه ای مناسب را به مدت یک ساعت ایراد و در پایان از حضار میخواهد تا برای شادی روح درگذشته جملات و دعاهایی را بخوانند. پس از مراسم هدیهای به راهب داده و از حضار با نوشیدنی پذیرایی میشود[۱].
سه ماه پس از تاریخ مرگ مرسوم است که برای شخص متوفی صدقهای(Sanghika dana) داده شود. پس از گذشت یک سال بار دیگر صدقه میدهند. این مراسم شبیه مراسم سرادهای(Sraddha) هندوها است. بوداییها و هندوها مردگان خود را میسوزانند و خاکستر آن را دفن میکنند. مسیحیان و مسلمانان مردگان خود را دفن می کنند. آن ها جنازه را بیشتر از یک روز نگه نمیدارند[۱]. بوداییان تمامی عکسهایی که از متوفی به دیوار خانۀ آویخته شده را به صورت بر عکس میچرخانند. بر این باورند که با این اقدام روح متوفی روح خانواده و بستگان را تسخیر نخواهد کرد. در میان بودائیها روح مرده بسیار خطرناک و ترسناک است. آن ها معتقدند برای جلوگیری از بازگشت مجدد روح مرده به خانه باید جنازه را از سوی پا از خانه خارج کنند، چرا که اگر مرده با سر از خانه خارج شود روح او راه و مسیر خانه تا قبرستان را دنبال کرده و برمیگردد[۲].
نیز نگاه کنید به
سوگواری در ژاپن؛ عزاداری در روسیه؛ عزاداری در تونس؛ مراسم سوگواری در سنگال؛ عزاداری در آرژانتین؛ عزاداری در فرانسه؛ مراسم سوگواری در مالی؛ سوگواری در ساحل عاج؛ سوگواری بودائیان تایلند؛ عزاداری در سیرالئون
کتابشناسی
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ Kariyawasam, A. G. S. (2010). Access to in insight. Retrieved january9,2012,from https://www.accesstoinsight.org/lib/authors/kariyawasam/wheel402.html
- ↑ Srilanka Virtual Library. (n.d.). Retrieved June 6, 2012, from http://www.virtuallibrary-srilanka.com
منبع اصلی
رکنی، مهدیقلی (1391). جامعه و فرهنگ سریلانکا. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار).
نویسنده مقاله
مهدیقلی رکنی