عزاداری در سریلانکا

از دانشنامه ملل

مراسم فوت

مرگ در میان بودایی ها از مهمترین مراسم مذهبی است و برای بازماندگان بسیار اهمیت دارد. مرگ نزد آنان تولدی دوباره و انتقال به نوعی زیستن دیگر است. وقتی مرگ اتفاق می افتد تمامی نیروهایی که فردِ درگذشته در طول حیات خود انباشته است فعال شده و برای تولد دوبارۀ او فعال می شوند. مرگ برای بازماندگان یاد آور سخنان و تعالیم بودا است[۱]. موبد بودایی (سانگای(Sangha)) در مراسم تدفین معمولاً نقش مهمی را بر عهده دارد. یکی از مراسم تدفین پیشکش یک قطعه پارچه (پامسوکولا(Pamsukula)) به مرده است. پیش از مراسم سوزاندن بدن مرده این پارچه باید به قطعاتی کوچکتر بریده و به پیراهن بلندی وصله کنند. اصولا موبد و یا موبدان در خانۀ شخص مرده و یا در قبرستان جمع شده و مراسم را اجرا می کنند. سپس بستگان نزدیک متوفی با احترام روی حصیری در کنار یکدیگر می نشینند و هر کدام مقدار آبی را از گلدانی به داخل فنجانی که در ظرفی قرار دارد، می ریزند فنجان پر و سرریز گردد. همزمان با این برنامه راهبان بودایی فرازهایی از کتاب مقدسشان به نام(Khuddakapatha) می خوانند.

از جمله آداب این مراسم(Mataka - Bana) موعظه و طبلیغ مذهبی برای بازماندگان متوفی است. معمولاً راهب در خانۀ متوفی با حضور در جمع خانواده، بستگان نزدیک، دوستان و همسایه ها موعظه ای مناسب را به مدت یک ساعت ایراد و در پایان از حضار می خواهد تا برای شادی روح درگذشته جملات و دعاهایی را بخوانند. پس از مراسم هدیه ای به راهب داده و از حضار با نوشیدنی پذیرایی می شود[۱].

سه ماه پس از تاریخ مرگ مرسوم است که برای شخص متوفی صدقه ای(Sanghika dana) داده شود. پس از گذشت یک سال بار دیگر صدقه می دهند. این مراسم شبیه مراسم سرادهای(Sraddha) هندوها است. بودایی ها و هندوها مردگان خود را می سوزانند و خاکستر آن را دفن می کنند. مسیحیان و مسلمانان مردگان خود را دفن می­ کنند. آن ها جنازه را بیشتر از یک روز نگه نمی­ دارند[۱]. بوداییان تمامی عکس هایی که از متوفی به دیوار خانۀ آویخته شده را به صورت بر عکس می چرخانند. بر این باورند که با این اقدام روح متوفی روح خانواده و بستگان را تسخیر نخواهد کرد. در میان بودائی ها روح مرده بسیار خطرناک و ترسناک است. آن ها معتقدند برای جلوگیری از بازگشت مجدد روح مرده به خانه باید جنازه را از سوی پا از خانه خارج کنند، چرا که اگر مرده با سر از خانه خارج شود روح او راه و مسیر خانه تا قبرستان را دنبال کرده و برمی گردد[۲][۳].

نیز نگاه کنید به

سوگواری در ژاپن؛ عزاداری در روسیه؛ عزاداری در تونس؛ مراسم سوگواری در سنگال؛ عزاداری در آرژانتین؛ عزاداری در فرانسه؛ مراسم سوگواری در مالی؛ سوگواری در ساحل عاج؛ سوگواری بودائیان تایلند؛ سوگواری دراتیوپی؛ عزاداری در سیرالئون

کتابشناسی

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ Kariyawasam, A. G. S. (2010). Access to in insight. Retrieved january9,2012,from https://www.accesstoinsight.org/lib/authors/kariyawasam/wheel402.html
  2. Srilanka Virtual Library. (n.d.). Retrieved June 6, 2012, from http://www.virtuallibrary-srilanka.com
  3. رکنی، مهدیقلی (1391). جامعه و فرهنگ سریلانکا. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)