پرش به محتوا

حسنی زيد الکيلانی: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
Samiei (بحث | مشارکت‌ها)
صفحه‌ای تازه حاوی «حسني زيد الکيلاني: در سال 1910 در خانواده اي فقير در شهر سلط متولد شد و در 6 سالگي پدرش را از دست داد و به همراه خانواده به کرک رفت و سپس به سلط بازگشت. وي اشعار بسياري در برخي نشريات مانند ''مجله الرائد'' و ''المعرفــة'' و روزنامه ''الجزيره'' به چاپ رسا...» ایجاد کرد
 
Karimian (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
حسني زيد الکيلاني:
[[پرونده:صورة شخصية حسني زيد الكيلاني.png|بندانگشتی|حسنی زيد الکيلانی برگرفته از وبسایت ویکی پدیا قابل بازیابی از<nowiki/>https://ar.wikipedia.org/wiki/%D8%AD%D8%B3%D9%86%D9%8A_%D8%B2%D9%8A%D8%AF_%D8%A7%D9%84%D9%83%D9%8A%D9%84%D8%A7%D9%86%D9%8A]]
در سال 1910 در خانواده‌ای فقیر در شهر سلط متولد شد و در 6 سالگی پدرش را از دست داد و به همراه [[خانواده تئاتر اردن|خانواده]] به کرک رفت و سپس به سلط بازگشت. وی اشعار بسیاری در برخی نشریات مانند مجله الرائد و المعرفــة و روزنامه الجزیره به چاپ رساند.


در سال 1910 در خانواده اي فقير در شهر سلط متولد شد و در 6 سالگي پدرش را از دست داد و به همراه خانواده به کرک رفت و سپس به سلط بازگشت. وي اشعار بسياري در برخي نشريات مانند ''مجله الرائد'' و ''المعرفــة'' و روزنامه ''الجزيره'' به چاپ رساند.
در دهه 1930 در شهر الخلیل به کارآموزی پرداخت. سپس به همراه مادرش در سال 1940 به عمان رفت. وی توانست ارتباط نزدیکی با ملک [[عبدالله بن حسین]] برقرار کند و او را در قصائدش مدح نمود. [[عبدالله بن حسین|ملک حسین]] نیز سمتی در ارتش به وی اعطا کرد که 13 سال در آن منصب باقی ماند، اما به دلیل زیاده‌روی در استعمال دخانیات در سال 1960 در سن 50 سالگی بازنشسته شد و پای چپش را به دلیل بیماری دیابت از دست داد و در سال 1979 در شهر زرقاء دارفانی را وداع گفت.


در دهه 1930 در شهر الخليل به کارآموزي پرداخت. سپس به همراه مادرش در سال 1940 به عمان رفت. وي توانست ارتباط نزديکي با ملک عبدالله بن حسين برقرار کند و او را در قصائدش مدح نمود. ملک حسين نيز سمتي در ارتش به وي اعطا کرد که 13 سال در آن منصب باقي ماند، اما به دليل زياده روي در استعمال دخانيات در سال 1960 در سن 50 سالگي بازنشسته شد و پاي چپش را به دليل بيماري ديابت از دست داد و در سال 1979 در شهر زرقاء دارفاني را وداع گفت.
اهم تالیفات وی در شعر اطیاف و اغارید است<ref>لایقی، غلامرضا (1402). جامعه و فرهنگ [[اردن]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی](در دست انتشار)</ref>.


اهم تاليفات وي در شعر ''اطياف و اغاريد'' است.
== نیز نگاه کنید به ==
[[نظام فرهنگی اردن]]؛ [[مفاخر فرهنگی اردن]]؛[[شخصیت های فرهنگی ژاپن]]؛ [[شخصیت های فرهنگی کوبا]]؛ [[شخصیت های فرهنگی تونس]]؛ [[مفاخر فرهنگی سنگال]]؛ [[شخصیت ها و مفاخر فرهنگی سوریه]]؛ [[مفاخر فرهنگی زیمبابوه]]؛ [[شخصیت ها و مفاخر فرهنگی قطر]]؛ [[شخصیت ها و مفاخر فرهنگی اتیوپی]]
 
== منبع اصلی ==
<references />
 
== نویسنده مقاله ==
غلامرضا لایقی
[[index.php?title=رده:مفاخر فرهنگی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۵ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۱۰:۲۹

حسنی زيد الکيلانی برگرفته از وبسایت ویکی پدیا قابل بازیابی ازhttps://ar.wikipedia.org/wiki/%D8%AD%D8%B3%D9%86%D9%8A_%D8%B2%D9%8A%D8%AF_%D8%A7%D9%84%D9%83%D9%8A%D9%84%D8%A7%D9%86%D9%8A

در سال 1910 در خانواده‌ای فقیر در شهر سلط متولد شد و در 6 سالگی پدرش را از دست داد و به همراه خانواده به کرک رفت و سپس به سلط بازگشت. وی اشعار بسیاری در برخی نشریات مانند مجله الرائد و المعرفــة و روزنامه الجزیره به چاپ رساند.

در دهه 1930 در شهر الخلیل به کارآموزی پرداخت. سپس به همراه مادرش در سال 1940 به عمان رفت. وی توانست ارتباط نزدیکی با ملک عبدالله بن حسین برقرار کند و او را در قصائدش مدح نمود. ملک حسین نیز سمتی در ارتش به وی اعطا کرد که 13 سال در آن منصب باقی ماند، اما به دلیل زیاده‌روی در استعمال دخانیات در سال 1960 در سن 50 سالگی بازنشسته شد و پای چپش را به دلیل بیماری دیابت از دست داد و در سال 1979 در شهر زرقاء دارفانی را وداع گفت.

اهم تالیفات وی در شعر اطیاف و اغارید است[۱].

نیز نگاه کنید به

نظام فرهنگی اردن؛ مفاخر فرهنگی اردن؛شخصیت های فرهنگی ژاپن؛ شخصیت های فرهنگی کوبا؛ شخصیت های فرهنگی تونس؛ مفاخر فرهنگی سنگال؛ شخصیت ها و مفاخر فرهنگی سوریه؛ مفاخر فرهنگی زیمبابوه؛ شخصیت ها و مفاخر فرهنگی قطر؛ شخصیت ها و مفاخر فرهنگی اتیوپی

منبع اصلی

  1. لایقی، غلامرضا (1402). جامعه و فرهنگ اردن. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی(در دست انتشار)

نویسنده مقاله

غلامرضا لایقی index.php?title=رده:مفاخر فرهنگی