پرش به محتوا

مراسم الحیة - بیة: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
جز The LinkTitles extension automatically added links to existing pages (https://github.com/bovender/LinkTitles).
Karimian (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
[[پرونده:الحیه بیه.jpg|بندانگشتی|مراسم الحیه بیه]]
[[پرونده:الحیه بیه.jpg|بندانگشتی|مراسم الحیه بیه برگرفته از وبسایت البلاد قابل بازیابی از  https://www.albiladpress.com/newspaper/3596/515614.html]]
در این مراسم نیز مردم این کشور، به ویژه قطر، از اوایل حلول ماه ذیحجه در ظروف مخصوصی که از برگ درخت خرما بافته می‌شود، سبزه می‌کارند و هنگام عید آن را به ساحل برده، در بلندی می‌ایستند و با خواندن ترانه‌هایی به همین مناسبت، به آب‌های دریا می‌سپارند. این مراسم نیز بیشتر مخصوص کودکان است که گفته می‌شود در تکریم حجاج انجام می‌شود؛ زیرا کلمه‌ی حیه، در لهجه‌ی محلی، خلیجی به معنای حجیه(حاجی خانم) و کلمه‌ی بیه نیز به معنای بیجی؛ یعنی خواهد آمد، می‌باشد.
در این مراسم نیز مردم این کشور، به ویژه [[قطر]]، از اوایل حلول ماه ذیحجه در ظروف مخصوصی که از برگ درخت خرما بافته می‌شود، سبزه می‌کارند و هنگام عید آن را به ساحل برده، در بلندی می‌ایستندو با خواندن ترانه‌هایی به همین مناسبت،‌به آب‌های‌[[دریاها و خلیج های قطر|دریا]] می‌سپارند.این‌مراسم‌نیز بیشتر مخصوص کودکان است که‌ گفته می‌شود در تکریم‌حجاج انجام می‌شود؛ زیرا کلمه‌ی حیه، در لهجه‌ی محلی،خلیجی به معنای حجیه(حاجی خانم) و کلمه‌ی بیه نیز به معنای بیجی؛ یعنی خواهد آمد، می‌باشد.


ترانه‌ای که کودکان هنگام انداختن سبزه به دریا می‌خوانند، این گونه است:
ترانه‌ای که کودکان هنگام انداختن سبزه به [[دریاها و خلیج های قطر|دریا]] می‌خوانند، این گونه است:
{| class="wikitable"
{| class="wikitable"
|حیّتی حیّیناک
|حیّتی حیّیناک
خط ۱۰: خط ۱۰:
|علی الرملة رمیناک
|علی الرملة رمیناک
|}
|}
این آیین را هم از دیرباز جشن می‌گیرند‌ و ظاهر آن شبیه کاشت سبزه وسپردن آن به آب روان در آیین سیزده بدر ایرانیان است.<ref>احمدی، محمد مهدی(1393). جامعه و فرهنگ [[قطر]]. تهران: [https://www.icro.ir سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی](دردست انتشار).</ref>
این آیین را هم از دیرباز [[جشن‌ها و سرودها در قطر|جشن]] می‌گیرند‌ و ظاهر آن شبیه کاشت سبزه وسپردن آن به آب روان در آیین سیزده بدر ایرانیان است.


== کتابشناسی ==
== نیز نگاه کنید به ==
[[مناسبت‌های ملی و مذهبی تایلند]]؛ [[مناسبت‌های ملی و مذهبی روسیه]]؛ [[مناسبت‌های ملی و مذهبی کوبا]]؛ [[مناسبت ها، تعطيلات و تفریحات در لبنان]]؛ [[مناسبت‌های ملی و مذهبی مصر]]؛ [[تعطیلات رسمی سراسری در چین]]؛ [[مناسبت‌های ملی و مذهبی سنگال]]؛ [[مناسبت‌های ملی و مذهبی فرانسه]]؛ [[مناسبت‌های ملی و مذهبی آرژانتین]]؛ [[مناسبت‌های ملی و مذهبی اردن]]؛ [[مناسبت‌های ملی و مذهبی اتیوپی]]؛ [[مناسبت‌های ملی و مذهبی سیرالئون]]؛ [[مناسبت‌های ملی و مذهبی قطر]]؛ [[مناسبت‌های ملی و مذهبی بنگلادش]]؛ [[مناسبت‌های ملی و مذهبی تاجیکستان]]
 
== منبع اصلی ==
احمدی، محمد مهدی(1393). جامعه و فرهنگ [[قطر]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی](دردست انتشار).
 
== نویسنده مقاله ==
محمد مهدی احمدی
[[رده:فرهنگ عمومی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۶ نوامبر ۲۰۲۵، ساعت ۲۰:۳۵

مراسم الحیه بیه برگرفته از وبسایت البلاد قابل بازیابی از https://www.albiladpress.com/newspaper/3596/515614.html

در این مراسم نیز مردم این کشور، به ویژه قطر، از اوایل حلول ماه ذیحجه در ظروف مخصوصی که از برگ درخت خرما بافته می‌شود، سبزه می‌کارند و هنگام عید آن را به ساحل برده، در بلندی می‌ایستندو با خواندن ترانه‌هایی به همین مناسبت،‌به آب‌های‌دریا می‌سپارند.این‌مراسم‌نیز بیشتر مخصوص کودکان است که‌ گفته می‌شود در تکریم‌حجاج انجام می‌شود؛ زیرا کلمه‌ی حیه، در لهجه‌ی محلی،خلیجی به معنای حجیه(حاجی خانم) و کلمه‌ی بیه نیز به معنای بیجی؛ یعنی خواهد آمد، می‌باشد.

ترانه‌ای که کودکان هنگام انداختن سبزه به دریا می‌خوانند، این گونه است:

حیّتی حیّیناک عشیناک وغدّیناک
ولیلة العید علی الرملة رمیناک

این آیین را هم از دیرباز جشن می‌گیرند‌ و ظاهر آن شبیه کاشت سبزه وسپردن آن به آب روان در آیین سیزده بدر ایرانیان است.

نیز نگاه کنید به

مناسبت‌های ملی و مذهبی تایلند؛ مناسبت‌های ملی و مذهبی روسیه؛ مناسبت‌های ملی و مذهبی کوبا؛ مناسبت ها، تعطيلات و تفریحات در لبنان؛ مناسبت‌های ملی و مذهبی مصر؛ تعطیلات رسمی سراسری در چین؛ مناسبت‌های ملی و مذهبی سنگال؛ مناسبت‌های ملی و مذهبی فرانسه؛ مناسبت‌های ملی و مذهبی آرژانتین؛ مناسبت‌های ملی و مذهبی اردن؛ مناسبت‌های ملی و مذهبی اتیوپی؛ مناسبت‌های ملی و مذهبی سیرالئون؛ مناسبت‌های ملی و مذهبی قطر؛ مناسبت‌های ملی و مذهبی بنگلادش؛ مناسبت‌های ملی و مذهبی تاجیکستان

منبع اصلی

احمدی، محمد مهدی(1393). جامعه و فرهنگ قطر. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی(دردست انتشار).

نویسنده مقاله

محمد مهدی احمدی