معماری آرامگاه های سلطنتی در چین: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:Shisanling.jpg|بندانگشتی|آرامگاه های | [[پرونده:Shisanling.jpg|بندانگشتی|آرامگاه های سلطنتی، قابل بازیابی از https://persian.cri.cn/chinaabc/chapter7/chapter70204.htm]] | ||
ساختمان | ساختمان آرامگاههای سلطنتی [[چین]] یکی از عظیمترین، باشکوهترین و عالیترین نمونه از معماری مجموعههای ساختمانی است که با استفاده از شرایط طبیعی و جغرافیائی و در دامنه و یا روی کوهها و یا دشتها احداث شده است. ترکیب عمومی این مقبرهها احاطه شدن قبرستان توسط دیوار، داشتن چهار دروازه در چهار جهت، و قرار داشتن برجهای دیدهبانی در چهار گوشهی مجموعه ساختمان، وجود راهرویی در جلوی قبرستان، و کاشتن درختان کاج و سرو سرسبز و سر به فلک کشیده در سرتاسر محوطهی آرامگاه است که محیطی آکنده از سکوت و آرامش را ایجاد کرده است. | ||
نمونهی بارز این گونه معماری مجموعهی ساختمانی، آرامگاه مشهور «[[چین]] شیخوانگ»، نخستین امپراتور [[چین]] واقع در دامنهی ش[[مالی]] کوه «لیشان» در شهر «شیآن» در استان «شنسی» با بیش از 2000 سال قدمت است که [[مجسمه های سفالین برای تزیین پشت بام ها در چین|پیکرهها و مجسمههای سفالی جنگجویان]] و اسبها و ارابههای دفن شده همراه امپراتور، نهایت ابهت و عظمت و شکوه و جلال هنری را با استادی و مهارت کامل نشان میدهد. این مجموعهی آرامگاهی هشتمین عجایب دنیا لقب گرفته است. همچنین، مجموعه آرامگاههای امپراتوران [[سلسله مینگ|سلسلههای «مینگ»]] و [[سلسله چینگ|«چینگ»]] در حومهی [[پکن]]، معروف به 13 مقبرهی امپراتوری، با معماری دقیق و ظریف و خاص خود نیز متمرکزترین و کاملترین مجتمع آرامگاهی موجود در [[چین]] به شمار میآیند. | |||
== نیز نگاه کنید به == | == نیز نگاه کنید به == | ||
[[هنر در چین]]؛ [[هنر معماری در چین]]؛ [[معماری بنای قصرها و کاخ ها در چین]] | |||
== منبع اصلی == | |||
<sub><big>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی].</big></sub> | |||
== نویسنده مقاله == | |||
علی محمد سابقی | |||
[[رده:هنرهای تجسمی]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۰ نوامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۵:۵۴
ساختمان آرامگاههای سلطنتی چین یکی از عظیمترین، باشکوهترین و عالیترین نمونه از معماری مجموعههای ساختمانی است که با استفاده از شرایط طبیعی و جغرافیائی و در دامنه و یا روی کوهها و یا دشتها احداث شده است. ترکیب عمومی این مقبرهها احاطه شدن قبرستان توسط دیوار، داشتن چهار دروازه در چهار جهت، و قرار داشتن برجهای دیدهبانی در چهار گوشهی مجموعه ساختمان، وجود راهرویی در جلوی قبرستان، و کاشتن درختان کاج و سرو سرسبز و سر به فلک کشیده در سرتاسر محوطهی آرامگاه است که محیطی آکنده از سکوت و آرامش را ایجاد کرده است.
نمونهی بارز این گونه معماری مجموعهی ساختمانی، آرامگاه مشهور «چین شیخوانگ»، نخستین امپراتور چین واقع در دامنهی شمالی کوه «لیشان» در شهر «شیآن» در استان «شنسی» با بیش از 2000 سال قدمت است که پیکرهها و مجسمههای سفالی جنگجویان و اسبها و ارابههای دفن شده همراه امپراتور، نهایت ابهت و عظمت و شکوه و جلال هنری را با استادی و مهارت کامل نشان میدهد. این مجموعهی آرامگاهی هشتمین عجایب دنیا لقب گرفته است. همچنین، مجموعه آرامگاههای امپراتوران سلسلههای «مینگ» و «چینگ» در حومهی پکن، معروف به 13 مقبرهی امپراتوری، با معماری دقیق و ظریف و خاص خود نیز متمرکزترین و کاملترین مجتمع آرامگاهی موجود در چین به شمار میآیند.
نیز نگاه کنید به
هنر در چین؛ هنر معماری در چین؛ معماری بنای قصرها و کاخ ها در چین
منبع اصلی
سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی.
نویسنده مقاله
علی محمد سابقی