پرش به محتوا

شبکه های کابلی و دیجیتالی در چین: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
Momeni (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
Mahdi (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:


در سال 1991 میلادی، نخستین شبکه کابلی در [[چین]] شکل گرفت و از سال1992 رسما در [[چین]] شروع به کار کرد. در سال1996 تلویزیون مرکزی چین 3 ماهواره و 4 ایستگاه انتقال از شرکت پان امریکن اجاره کرد و از آن پس برنامه‌های خود را در سرتاسر جهان پخش کرد<ref>طاهری امین، زهرا(1380). [[چین]]. تهران: وزارت امور خارجه، موسسه چاپ و انتشارات،</ref>.


در سال1991میلادی، نخستین شبکه­ ی کابلی در [[چین]] شکل گرفت و از سال1992 رسما در [[چین]] شروع به كار كرد. در سال1996 تلویزیون مركزی [[چین]] 3 ماهواره و 4 ایستگاه انتقال از شركت پان امریكن اجاره كرد و از آن پس برنامه ­های خود را در سرتاسر جهان پخش کرد. <ref>کتاب سبز چین (1380)، ''دفتر مطالعات سياسي و بين المللي،'' تهران.ص114.</ref>
هم اینک تعداد شبکه‌های کابلی در این کشور از مرز20هزار شبکه گذشته که مهم­ترین آن­ها شبکه تلویزیون کابلی [[شانگهای]] است که بیش از 2میلیون مشترک داشته و بزرگ­ترین شبکه کابلی جهان از نظر تعداد مشترکان به‌­شمار می‌رود. این شبکه دارای 12 کانال است که تمامی زمینه‌های خبری، سیاسی، اقتصادی، آموزشی، ورزشی، موسیقی، خدمات عمومی، تفریحی و... را پوشش می‌دهد.


هم اینک تعداد شبکه ­های کابلی در این کشور از مرز 20هزار شبکه گذشته که مهم­ترین آن­ها شبکه­ ی تلویزیون کابلی [[شانگهای]] است که بیش از 2میلیون مشترک داشته و بزرگ­ترین شبکه ­ی کابلی جهان از نظر تعداد مشترکان به ­شمار می ­رود. این شبکه دارای 12 کانال است که تمامی زمینه ­های خبری، سیاسی، اقتصادی، آموزشی، ورزشی، موسیقی، خدمات عمومی، تفریحی و... را پوشش می­ دهد.
براساس آمار، در پایان سال2008، بیش از 5/44 میلیون مشترک تلویزیون کابلی دیجیتالی در [[چین]] وجود دارد. طبق برنامه‌ها و سیاست‌گذاری­‌های صورت گرفته توسط دولت [[چین]]، تا سال2010 اغلب شهرها و مناطق [[چین]] تحت پوشش تلویزیون دیجیتالی قرار گرفته و تا سال 2015و فراگیر شدن تلویزیون دیجیتالی، پخش برنامه به‌صورت آنالوگ متوقف خواهد شد و [[چین]] از تولید‌کننده تلویزیون­‌های معمولی به یکی از تولید کنندگان تلویزیون­‌های دیجیتالی تبدیل خواهد شد.


براساس آمار، در پایان سال2008، بیش از44/5 میلیون مشترک تلویزیون کابلی دیجیتالی در [[چین]] وجود دارد. طبق برنامه ­ها و سیاست­ گذاری­ های صورت گرفته توسط دولت [[چین]]، تا سال 2010 اغلب شهرها و مناطق [[چین]] تحت پوشش تلویزیون دیجیتالی قرار گرفته و تا سال 2015 و فراگیر شدن تلویزیون دیجیتالی، پخش برنامه به ­صورت آنالوگ متوقف خواهد شد و [[چین]] از تولید کننده­ ی تلویزیون­ های معمولی به یکی از تولید کنندگان تلویزیون ­های دیجیتالی تبدیل خواهد شد.<ref>سابقی، علی محمد(1392). "جامعه و فرهنگ چین." تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد ...، ص ... .</ref>
== نیز نگاه کنید به ==
[[رسانه و وسايل ارتباط جمعی چین]]؛ [[رسانه های چین]]؛ [[تلویزیون در چین]]؛ [[میزان پوشش شبکه های تلویزیونی در چین]]؛ [[شبکه های ماهواره ای در چین]]
= کتابشناسی =
<references />


== نیز نگاه کنید به ==
== منبع اصلی ==
<sub><big>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی].</big></sub>


* [[رسانه های چین]]
== نویسنده مقاله ==
* [[تلویزیون در چین]]
علی محمد سابقی
= کتابشناسی =
[[رده:رسانه های جدید]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۵ نوامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۲:۳۶

در سال 1991 میلادی، نخستین شبکه کابلی در چین شکل گرفت و از سال1992 رسما در چین شروع به کار کرد. در سال1996 تلویزیون مرکزی چین 3 ماهواره و 4 ایستگاه انتقال از شرکت پان امریکن اجاره کرد و از آن پس برنامه‌های خود را در سرتاسر جهان پخش کرد[۱].

هم اینک تعداد شبکه‌های کابلی در این کشور از مرز20هزار شبکه گذشته که مهم­ترین آن­ها شبکه تلویزیون کابلی شانگهای است که بیش از 2میلیون مشترک داشته و بزرگ­ترین شبکه کابلی جهان از نظر تعداد مشترکان به‌­شمار می‌رود. این شبکه دارای 12 کانال است که تمامی زمینه‌های خبری، سیاسی، اقتصادی، آموزشی، ورزشی، موسیقی، خدمات عمومی، تفریحی و... را پوشش می‌دهد.

براساس آمار، در پایان سال2008، بیش از 5/44 میلیون مشترک تلویزیون کابلی دیجیتالی در چین وجود دارد. طبق برنامه‌ها و سیاست‌گذاری­‌های صورت گرفته توسط دولت چین، تا سال2010 اغلب شهرها و مناطق چین تحت پوشش تلویزیون دیجیتالی قرار گرفته و تا سال 2015و فراگیر شدن تلویزیون دیجیتالی، پخش برنامه به‌صورت آنالوگ متوقف خواهد شد و چین از تولید‌کننده تلویزیون­‌های معمولی به یکی از تولید کنندگان تلویزیون­‌های دیجیتالی تبدیل خواهد شد.

نیز نگاه کنید به

رسانه و وسايل ارتباط جمعی چین؛ رسانه های چین؛ تلویزیون در چین؛ میزان پوشش شبکه های تلویزیونی در چین؛ شبکه های ماهواره ای در چین

کتابشناسی

  1. طاهری امین، زهرا(1380). چین. تهران: وزارت امور خارجه، موسسه چاپ و انتشارات،

منبع اصلی

سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی.

نویسنده مقاله

علی محمد سابقی