پرش به محتوا

میزان پوشش شبکه های تلویزیونی در چین

از دانشنامه ملل
یک هزار کانال تلوزیونی در چین، قابل بازیابی از: https://tv.signlangtv.org/shows/countries/china/

طبق آمار سال 2010، 62/97 درصد جمعیت چین تحت پوشش تلویزیونی قرار دارند. 78/96 در­صد جمعیت روستایی از تلویزیون برخوردارند. 72/188 میلیون خانواده که 40/46 در صد کل جمعیت را تشکیل می‌دهند از رادیو و تلویزیون کابلی برخوردارند. کل برنامه‌های تلویزیونی تولید شده در سال2010، 274290000 ساعت بود. برنامه‌ها به 34 زبان تولید می‌شوند. تعداد کانال‌های بین المللی 43 تاست که 31720000 ساعت برنامه پخش می‌کنند. درآمد رادیو و تلویزیون در این سال به 23017800 میلیون یوان رسید. 750900 نفر در رادیو و تلویزیون مشغول به کارند. تعداد ایستگاه‌­های رله و انتقال امواج کوتاه و متوسط 822 واحد اعلام شده است[۱].

شبکه‌های ماهواره ای در چین

در اوایل دهه 1990، کانال‌های ماهواره‌ای تلویزیون برای پخش بین المللی وارد عرصه­ رسانه‌ای شدند. در سال 1992، شبکه چهار سی­ سی تی وی، به عنوان نخستین کانال تلویزیونی بین المللی چین به زبان چینی و برای چینی‌های سراسر دنیا شروع به پخش برنامه کرد.

در سال2000، کانال 9 شبکه سی.­سی.تی.­وی بین المللی، به زبان انگلیسی بیست و چهار ساعته فعال شد. در حال حاضر، کانال‌های عربی، روسی، فرانسوی، و پرتغالی این شبکه نیز به پخش برنامه می‌پردازند. در حال حاضر، کانال بین الملل شبکه سی.­سی.­تی.وی، 98 درصد کره زمین را پوشش می‌دهد و در خارج از چین 45 میلیون نفر آبونمان آن شده‌اند. مخاطبان این کانال­‌ها هم از تنها چینی‌های مقیم خارج تغییر یافته­ است. اگر چه بینندگان چینی­ مقیم خارج مهم هستند، ولی اکنون تمرکز بر روی جامعه آمریکا، اروپا و کشورهای همسایه قرار گرفته است. سکوی تلویزیونی دیوار بزرگ(The Great Wall TV Platform)که در سال 2004 تأسیس شده است از نمونه تلاش‌­های متمرکز و هماهنگ چین برای گسترش و تعمیق نفوذ رسانه‌های چینی در بازار رسانه‌ای جهان است. این سکو تا کنون خدمات ماهواره‌ای را مستقیما به منازل آمریکا، اروپا، کانادا، آسیا، آفریقا، و آمریکای لاتین وصل کرده است. در مجموع هم اینک 37 شبکه ماهواره‌ای از پکن و سایر استان‌های چین به زبان ماندارین و 8 شبکه ماهواره‌ای به غیر زبان ماندارین، مانند کره‌ای، قزاقی، اویغوری، تبتی و... و 3 شبکه ماهواره‌ای انیمیشن و کارتونی و 11 شبکه ماهواره‌ای پولی از چین برنامه پخش می‌کنند.

شبکه‌های کابلی و دیجیتالی در چین

در سال 1991 میلادی، نخستین شبکه کابلی در چین شکل گرفت و از سال1992 رسما در چین شروع به کار کرد. در سال1996 تلویزیون مرکزی چین 3 ماهواره و 4 ایستگاه انتقال از شرکت پان امریکن اجاره کرد و از آن پس برنامه‌های خود را در سرتاسر جهان پخش کرد[۲].

هم اینک تعداد شبکه‌های کابلی در این کشور از مرز20هزار شبکه گذشته که مهم­ترین آن­ها شبکه تلویزیون کابلی شانگهای است که بیش از 2میلیون مشترک داشته و بزرگ­ترین شبکه کابلی جهان از نظر تعداد مشترکان به‌­شمار می‌رود. این شبکه دارای 12 کانال است که تمامی زمینه‌های خبری، سیاسی، اقتصادی، آموزشی، ورزشی، موسیقی، خدمات عمومی، تفریحی و... را پوشش می‌دهد.

براساس آمار، در پایان سال2008، بیش از 5/44 میلیون مشترک تلویزیون کابلی دیجیتالی در چین وجود دارد. طبق برنامه‌ها و سیاست‌گذاری­‌های صورت گرفته توسط دولت چین، تا سال2010 اغلب شهرها و مناطق چین تحت پوشش تلویزیون دیجیتالی قرار گرفته و تا سال 2015و فراگیر شدن تلویزیون دیجیتالی، پخش برنامه به‌صورت آنالوگ متوقف خواهد شد و چین از تولید‌کننده تلویزیون­‌های معمولی به یکی از تولید کنندگان تلویزیون­‌های دیجیتالی تبدیل خواهد شد.

نیز نگاه کنید به

رسانه و وسايل ارتباط جمعی چین؛ رسانه های چین؛ تلویزیون در چین؛ رادیو در چین

کتابشناسی

  1. برگرفته از https://www.stats.gov.cn/
  2. طاهری امین، زهرا(1380). چین. تهران: وزارت امور خارجه، موسسه چاپ و انتشارات،

منبع اصلی

سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی.

نویسنده مقاله

علی محمد سابقی