نسخهٔ کنونی تا ‏۲۵ نوامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۳:۳۶

قدیمی ترین کتاب در چین، قابل بازیابی از: https://www.gettyimages.com/photos/paramita

در ابتدای ورود چین به قرن بیست و یکم، و عضویت این کشور در سازمان تجارت جهانی، دولت چین برای بخش صنعت چاپ و نشر، به ویژه بخش مطبوعات و رسانه‌ها، اهدافی را تا سال 2010 تعیین نمود که اهم آنها عبارت بودند از: دو برابر کردن میزان انتشار روزنامه‌ها و تولیدات سمعی و بصری در این کشور؛ راه اندازی حدود 10 گروه بزرگ انتشاراتی که درآمد سالانه هرکدام از آنها بیش از یک میلیارد یوان بوده و بین 20 تا 30 گروه انتشاراتی که درآمد هر یک تا یک میلیارد یوان باشد؛ باید 80 درصد هزینه‌های روزنامه‌ها و مطبوعات از محل درآمد حاصله از چاپ آگهی و تبلیغات تأمین شود؛ و توزیع مجلات و نشریات از طریق خرده فروشی و ایجاد دکه‌های مطبوعاتی صورت گیرد.^[۱]

اهداف تعیین شده برای صنعت چاپ و نشر تا سال 2015

اهداف تعیین شده برای توسعه این بخش از صنعت برای سال‌های 2011 تا 2015 (دوازدهمین برنامه پنج ساله) نیز به شرح زیر است:

رشد سالانه 5 درصدی عناوین کتاب‌ها(از 328 هزار عنوان در سال 2010 به 419 هزار عنوان در سال 2015 خواهد رسید)؛
رشد سالانه 2 درصدی نسخ چاپی کتاب خواهد داشت و از 7/17 میلیون نسخه در سال 2010 به 7/92 میلیون نسخه در سال 2015 خواهد رسید؛
رشد سالانه 2 درصدی نسخ چاپی روزنامه‌ها(از02/50 میلیارد نسخه در سال 2010 به 23/55 میلیارد نسخه در سال 2015 خواهد رسید)؛
رشد سالانه 5/1 درصدی سرانه کتاب(از 3/5 نسخه در سال 2010 به 8/5 نسخه در سال 2015 خواهد رسید)؛

تعداد واحدهای انتشار روزنامه و نشریات ادواری در سال 2015 به نصف تقلیل یافته و به کمتر از 5000 واحد خواهد رسید.

در این دوره توسط دولت، 10 مرکز صنعت انتشار روزنامه و نشریات ادواری، و 10 گروه چند رسانه‌ای فعال خواهند شد^[۲].

چهار دوره توسعه ی صنعت چاپ و نشر در چین

پس از اجرای اصلاحات اقتصادی در چین در سال 1978، صنعت نشر این کشور جهت انطباق با نیازهای جامعه، اقتصاد بازاری، افزایش توان مالی و مدیریتی، کسب آمادگی برای رقابت با بازار جهانی و رقبای بین المللی، و سرانجام عضویت در سازمان تجارت جهانی، چهار مرحله از توسعه را پشت سرنهاد.

دوره نخست(1978 تا 1985):

از سال 1978 تا 1985، دوره آغاز توسعه عادی صنعت نشر چین به شمار می‌رود. در این دوره صنعت چاپ به طور کلی نرخ رشد 10 درصدی داشته و گاهی به 16 درصد هم رسید که رقمی شایان توجه و نادر در این صنعت به حساب می‌آید.

دوره دوم(1986 تا 1994):

پس از سال 1985، میزان کل چاپ کتاب در چین هرگز از رقم چاپ سال 1985 تجاوز نکرد. صنعت نشر چین یک مدت طولانی 9 ساله را به بازنگری و تجدید نظر و کسب تجربه در صنعت نشر سپری کرد. پس از سال 1986 بازار کتاب چین شاهد یک رشد منفی و یا رشد کم بود که برای توسعه آن باید نیرویی تازه به صنعت نشر دمیده می‌شد. با رشد مصرف کتاب در چین در این دوره، رشد صنعت نشر نیز ارتقا یافت. در حقیقت، در این سال بازار فروش کتاب جای خود را به بازار خرید کتاب داد. این دوره گذر، به دلیل توسعه اقتصادی سریع چین امری اجتناب ناپذیر می‌نمود.

این دوره بیشتر دوره تجربه آموزی بود و بازنگری‌هایی در صنعت نشر انجام گرفت که باز هم چندان مؤثر و کارآ نبود. بررسی‌ها نشان می‌دهد که علت رشد ناکافی این صنعـت در این دوره9 ساله، فقـدان تحـولات و تغییرات کافی برای توسعه بازار کتاب بود. ضمن آنکه نـو آوری در سیستم نشـر و توزیـع کتاب چین هنوز جایگاه مطلوبی نداشت.

دوره سوم(پس از سال1995):

در سال1995، صنعت نشـر کتاب چین به دوره سردرگمی و بازنـگری در خود پایان داد و میزان تولید صنعت نشـر چـین افزایش یافت و یک دوره جدید توسعـه در این صنعت آغاز گردید. یکی از علت‌های اصلی توسعه بازار کتاب و انتشارات چین در این دوران، رشد اقتصادی سریع و پایدار چین بود. در این دوره، ساختار صنعت نشر چین دستخوش تحـول گردیده و نظام اداری، اجرایی و روش‌های مدیریتی و فروش نیز بهبود یافت. در این دوره، کنترل بر بهای کتاب‌های درسی مدارس ابتدایی و متوسطه چین به‌تدریج کاهش یافت و فرایند تنویر افکار عمومی در زمینه توسعه صنعت نشر چین آغاز و آگاهی مردم به روند اصلاحات و مؤسساتی شدن و مالکیت اشتراکی این صنعت بیشتر شد.

دوره چهارم(پس از سال2001):

دولت چین با استفاده از تجریبات بین المللی به این نتیجه رسید که توسعه سریع بازار کتاب و افزایش توان رقابتی صنعت نشر، پیش از عضویت کامل در سازمان تجارت جهانی، به ایجاد مؤسسات قوی انتشاراتی نیاز دارد. با این اقدام است که می‌توان ضمن کمک به توسعه صنعت نشر، پاسخگوی نیازهای بازار داخلی و جهانی و بالا بردن توان رقابتی این صنعت در عرصه بین المللی بود.

بیشتر مؤسسات انتشاراتی چین که براساس تجربیات دهه 1950 در شوروی پیشین شکل گرفته بود، اغلب کوچک و یا متوسط بوده و بین 40 تا 300 کارمند داشته و تولید سالانه ی آنها ببی 100 تا400 عنوان و فروش آنها نیز حد اکثر به 20 تا200 میلیون یوان می‌رسید. سود خالص این مؤسسات نیز کمتر از 10 میلیون یوان بود. طبعا، چنین وضعیتی پاسخگوی نیاز بازار داخلی هم نبود تا چه رسد به بازارهای بین المللی. لذا، دولت با ادغام بسیاری از این انتشاراتی‌ها و تجمیع سرمایه آنها، و اختصاص بودجه لازم، بیش از 30 گروه انتشاراتی قوی به وجود آورد تا بتوانند از این پس به عنوان شرکت‌های اقتصادی خود اتکا، و با ورود به عرصه بازار آزاد، با بخش خصوصی داخلی و رقبای بین المللی به رقابت به پردازند.

اینک، با گذشت چند سال از عضویت چین در سازمان تجارت جهانی و توسعه صنعت نشر، و کاهش کنترل و افزایش حمایت دولت، این مؤسسات از قدرت و توانایی و تجربیات نسبتا خوبی در زمینه‌های سرمایه‌گذاری، فن‌آوری، مدیریتی، بازاریابی، و سازماندهی، برخوردار شده و از نظر کمی و کیفی توسعه فراوانی یافته‌اند، اگرچه در مقابل غول‌های نشر خارجی هنوز از توانایی‌های رقابتی کمتری برخوردار بوده و کارکرد منطقه‌ای آنها ضعیف و در مواجهه با چالش‌های اقتصاد بازار، با مشکلات روبه رو هستند. به همین دلیل است که هنوز دولت به بخش خصوصی و سرمایه گذاران خارجی اجازه ورود به عرصه سرمایه گذاری در بخش تولید و صنعت چاپ و نشر را نداده و آنها صرفا در بخش توزیع و خرده فروشی حق سرمایه گذاری دارند^[۳].

نیز نگاه کنید به

صنعت چاپ و نشر کتاب در چین؛ تعداد سالانه عناوین کتاب های چاپ شده در چین؛ چهار دوره توسعه ی صنعت چاپ و نشر در چين؛ عضویت چین در سازمان تجارت جهانی

کتابشناسی

↑ Report on China’s Press, Media, TV, Radio, Newspapers. 2005. www.pressreference.com
↑ برگرفته از https://www.china-media-news.org/
↑ سابقی، علی محمد (1381). " تأثیر اصلاحات اقتصادی چین بر بخش فرهنگ". روزنامه ایران.

منبع اصلی

_{سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی.}

نویسنده مقاله

علی محمد سابقی

[1] Report on China’s Press, Media, TV, Radio, Newspapers. 2005. www.pressreference.com

[2] برگرفته از https://www.china-media-news.org/

[3] سابقی، علی محمد (1381). " تأثیر اصلاحات اقتصادی چین بر بخش فرهنگ". روزنامه ایران.

[۱]

[۲]

[۳]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
+[[پرونده:Sotra-a.jpg|بندانگشتی|قدیمی ترین کتاب در [[چین]]، قابل بازیابی از: https://www.gettyimages.com/photos/paramita]]
+در ابتدای ورود [[چین]] به قرن بیست و یکم، و [[عضویت چین در سازمان تجارت جهانی|عضویت این کشور در سازمان تجارت جهانی]]، دولت چین برای بخش صنعت چاپ و نشر، به ویژه بخش [[مطبوعات در چین|مطبوعات]] و [[رسانه های چین|رسانه‌ها]]، اهدافی را تا سال 2010 تعیین نمود که اهم آنها عبارت بودند از: دو برابر کردن میزان انتشار [[مطبوعات در چین|روزنامه‌ها]] و [[رسانه های صوتی و تصویری(لوح فشرده) در چین|تولیدات سمعی و بصری]] در این کشور؛ راه اندازی حدود 10 گروه بزرگ انتشاراتی که درآمد سالانه هرکدام از آنها بیش از یک میلیارد یوان بوده و بین 20 تا 30 گروه انتشاراتی که درآمد هر یک تا یک میلیارد یوان باشد؛ باید 80 درصد هزینه‌های [[مطبوعات در چین|روزنامه‌ها و مطبوعات]] از محل درآمد حاصله از چاپ آگهی و تبلیغات تأمین شود؛ و توزیع [[مطبوعات در چین|مجلات و نشریات]] از طریق خرده فروشی و ایجاد دکه‌های مطبوعاتی صورت گیرد.<ref>Report on China’s Press, Media, TV, Radio, Newspapers. 2005. www.pressreference.com</ref>
-== ''اهداف تعیین شده برای صنعت چاپ و نشر تا سال 2015'' ==
+=== اهداف تعیین شده برای صنعت چاپ و نشر تا سال 2015 ===
-در ابتدای ورود [[چین]] به قرن بیست و یکم، و عضویت این کشور در سازمان تجارت جهانی، دولت [[چین]] برای بخش صنعت چاپ و نشر، به ویژه بخش مطبوعات و رسانه ها، اهدافی را تا سال 2010 تعیین نمود که اهم آنها عبارت بودند از: دو برابر کردن میزان انتشار روزنامه ها و تولیدات سمعی و بصری در این کشور؛ راه اندازی حدود 10گروه بزرگ انتشاراتی که درآمد سالانه ی هرکدام از آنها بیش از یک میلیارد یوان بوده و بین 20 تا30 گروه انتشاراتی که درآمد هر یک تا یک میلیارد یوان باشد؛ باید 80درصد هزینه های روزنامه ها و مطبوعات از محل درآمد حاصله از چاپ آگهی و تبلیغات تأمین شود؛ و توزیع مجلات و نشریات از طریق خرده فروشی و ایجاد دکه های مطبوعاتی صورت گیرد.<ref>Report on China’s Press, Media, TV, Radio, Newspapers. 2005. www.pressreference.com</ref> اهداف تعیین شده برای توسعه ی این بخش از صنعت برای سال هاي 2011 تا 2015 (دوازدهمين برنامه ی پنج ساله) نیز به شرح زير است:
+اهداف تعیین شده برای توسعه این بخش از صنعت برای سال‌های 2011 تا 2015 (دوازدهمین برنامه پنج ساله) نیز به شرح زیر است:
-- رشد سالانه 5 درصدی عناوين كتاب ها(از 328 هزار عنوان در سال2010 به 419 هزار عنوان در سال 2015 خواهد رسيد).
+* رشد سالانه 5 درصدی عناوین کتاب‌ها(از 328 هزار عنوان در سال 2010 به 419 هزار عنوان در سال 2015 خواهد رسید)؛
+* رشد سالانه 2 درصدی نسخ چاپی کتاب خواهد داشت و از 7/17 میلیون نسخه در سال 2010 به 7/92 میلیون نسخه در سال 2015 خواهد رسید؛
+* رشد سالانه 2 درصدی نسخ چاپی روزنامه‌ها(از02/50 میلیارد نسخه در سال 2010 به 23/55 میلیارد نسخه در سال 2015 خواهد رسید)؛
+* رشد سالانه 5/1 درصدی سرانه کتاب(از 3/5 نسخه در سال 2010 به 8/5 نسخه در سال 2015 خواهد رسید)؛
-- رشد سالانه2 درصدی نسخ چاپی كتاب خواهد داشت و از 7/17 ميليون نسخه در سال 2010 به 7/92 ميليون نسخه در سال 2015 خواهد رسيد.
+* تعداد واحدهای انتشار [[مطبوعات در چین|روزنامه و نشریات ادواری]] در سال 2015 به نصف تقلیل یافته و به کمتر از 5000 واحد خواهد رسید.
-- رشد سالانه2 درصدی نسخ چاپی روزنامه ها(از02/50 میلیارد نسخه در سال2010 به 23/55 میلیارد نسخه در سال2015 خواهد رسيد).
+در این دوره توسط دولت، 10 مرکز صنعت انتشار [[مطبوعات در چین|روزنامه و نشریات ادواری]]، و 10 گروه چند رسانه‌ای فعال خواهند شد<ref>برگرفته از https://www.china-media-news.org/</ref>.
--رشد سالانه 5/1درصدی سرانه ی كتاب(از 3/5 نسخه در سال2010 به 8/5 نسخه در سال 2015 خواهد رسيد).
+=== [[چهار دوره توسعه ی صنعت چاپ و نشر در چين|چهار دوره توسعه ی صنعت چاپ و نشر در چین]] ===
+پس از اجرای اصلاحات اقتصادی در [[چین]] در سال 1978، صنعت نشر این کشور جهت انطباق با نیازهای جامعه، اقتصاد بازاری، افزایش توان مالی و مدیریتی، کسب آمادگی برای رقابت با بازار جهانی و رقبای بین المللی، و سرانجام [[عضویت چین در سازمان تجارت جهانی|عضویت در سازمان تجارت جهانی]]، چهار مرحله از توسعه را پشت سرنهاد.
--تعداد واحدهای انتشار روزنامه و نشريات ادواری در سال 2015 به نصف تقليل يافته و به كمتر از 5000 واحد خواهد رسيد. در اين دوره توسط دولت، 10 مركز صنعت انتشار روزنامه و نشريات ادواری، و10 گروه چند رسانه ای فعال خواهند شد.<ref>www.China-media-news.org</ref>
+==== دوره نخست(1978 تا 1985): ====
+از سال 1978 تا 1985، دوره آغاز توسعه عادی صنعت نشر [[چین]] به شمار می‌رود.  در این دوره صنعت چاپ به طور کلی نرخ رشد 10 درصدی داشته و گاهی به 16 درصد هم رسید که رقمی شایان توجه و نادر در این صنعت به حساب می‌آید.
-=== ''چهار دوره توسعه ی صنعت چاپ و نشر در [[چین در یک نگاه|چين]]'' ===
+==== دوره دوم(1986 تا 1994): ====
-پس از اجرای اصلاحات اقتصادی در [[چین]] در سال1978، صنعت نشر این کشور جهت انطباق با نیازهای جامعه، اقتصاد بازاری، افزایش توان مالی و مدیریتی، کسب آمادگی برای رقابت با بازار جهانی و رقبای بین المللی، و سرانجام عضویت در سازمان تجارت جهانی، چهار مرحله از توسعه را پشت سرنهاد.
+پس از سال 1985، میزان کل چاپ کتاب در [[چین]] هرگز از رقم چاپ سال 1985 تجاوز نکرد. صنعت نشر چین یک مدت طولانی 9 ساله را به بازنگری و تجدید نظر و کسب تجربه در صنعت نشر سپری کرد. پس از سال 1986 [[بازار کتاب و سرانه ی هزینه های فرهنگی در چین|بازار کتاب چین]] شاهد یک رشد منفی و یا رشد کم بود که برای توسعه آن باید نیرویی تازه به صنعت نشر دمیده می‌شد. با رشد مصرف کتاب در [[چین]] در این دوره، رشد صنعت نشر نیز ارتقا یافت. در حقیقت، در این سال بازار فروش کتاب جای خود را به بازار خرید کتاب داد.  این دوره گذر، به دلیل توسعه اقتصادی سریع [[چین]] امری اجتناب ناپذیر می‌نمود.
-دوره ی نخست( 1978 تا 1985): از سال 1978 تا 1985، دوره ی آغاز توسعه ی عادي صنعت نشر [[چین|چين]] به شمار می رود.  در اين دوره صنعت چاپ به طور كلي نرخ رشد 10درصدی داشته و گاهی به 16درصد هم رسيد كه رقمي شايان توجه و نادر در اين صنعت به حساب می آيد.
+این دوره بیشتر دوره تجربه آموزی بود و بازنگری‌هایی در صنعت نشر انجام گرفت که باز هم چندان مؤثر و کارآ نبود. بررسی‌ها نشان می‌دهد که علت رشد ناکافی این صنعـت در این دوره9 ساله، فقـدان تحـولات و تغییرات کافی برای [[بازار کتاب و سرانه ی هزینه های فرهنگی در چین|توسعه بازار کتاب]] بود. ضمن آنکه نـو آوری در سیستم نشـر و توزیـع کتاب چین هنوز جایگاه مطلوبی نداشت.
-دوره ی دوم( 1986 تا 1994): پس از سال 1985، ميزان كل چاپ كتاب در [[چین|چين]] هرگز از رقم چاپ سال 1985 تجاوز نكرد. صنعت نشر [[چین|چين]] يك مدت طولاني 9 ساله را به بازنگری و تجديد نظر و كسب تجربه در صنعت نشر سپری كرد. پس از سال 1986 بازار كتاب [[چین|چين]] شاهد يك رشد منفی و يا رشد كم بود كه براي توسعه ی آن بايد نيرويی تازه به صنعت نشر دميده می شد.  با رشد مصرف كتاب در [[چین|چين]] در این دوره، رشد صنعت نشر نيز ارتقا يافت. در حقيقت، در اين سال بازار فروش كتاب جای خود را به بازار خريد كتاب داد.  اين دوره ی گذر، به دليل توسعه ی اقتصادی سريع [[چین|چين]] امری اجتناب ناپذير می نمود.
+==== دوره سوم(پس از سال1995): ====
+در سال1995، صنعت نشـر کتاب چین به دوره سردرگمی و بازنـگری در خود پایان داد و میزان تولید صنعت نشـر چـین افزایش یافت و یک دوره جدید توسعـه در این صنعت آغاز گردید. یکی از علت‌های اصلی توسعه بازار کتاب و انتشارات چین در این دوران، رشد اقتصادی سریع و پایدار چین بود. در این دوره، ساختار صنعت نشر [[چین]] دستخوش تحـول گردیده  و نظام اداری، اجرایی و روش‌های مدیریتی و فروش نیز بهبود یافت. در این دوره، کنترل بر بهای کتاب‌های درسی مدارس ابتدایی و متوسطه [[چین]] به‌تدریج کاهش یافت و فرایند تنویر افکار عمومی در زمینه توسعه صنعت نشر [[چین]] آغاز و آگاهی مردم به روند اصلاحات و مؤسساتی شدن و مالکیت اشتراکی این صنعت بیشتر شد.
-اين دوره بیشتر دوره ی تجربه آموزی بود و بازنگری هايی در صنعت نشر انجام گرفت كه باز هم چندان مؤثر و كارآ نبود. بررسی ها نشان می دهد كه علت رشد ناكافی اين صنعـت در اين دوره ی9 ساله، فقـدان تحـولات و تغييرات كافي براي توسعه ی بازار كتاب بود.  ضمن آنكه نـو آوری در سيستم نشـر و توزيـع كتاب [[چین|چين]] هنوز جايگاه مطلوبی نداشت.
+==== دوره چهارم(پس از سال2001): ====
+دولت [[چین]] با استفاده از تجریبات بین المللی به این نتیجه رسید که توسعه سریع بازار کتاب و افزایش توان رقابتی صنعت نشر، پیش از [[عضویت چین در سازمان تجارت جهانی|عضویت کامل در سازمان تجارت جهانی]]، به ایجاد مؤسسات قوی انتشاراتی نیاز دارد. با این اقدام است که می‌توان ضمن کمک به توسعه صنعت نشر، پاسخگوی نیازهای بازار داخلی و جهانی و بالا بردن توان رقابتی این صنعت در عرصه بین المللی بود.
-دوره ی سوم(پس از سال1995): در سال1995، صنعت نشـر كتاب [[چین|چين]] به دوره ی سردرگمی و بازنـگری در خود پايان داد و ميزان تولید صنعت نشـر [[چین|چـين]] افزايش يافت و يك دوره ی جديد توسعـه در اين صنعت آغاز گرديد. يكي از علت های اصلي توسعه ی بازار كتاب و انتشارات [[چین|چين]] در اين دوران، رشد اقتصادی سريع و پايدار [[چین|چين]] بود. در اين دوره، ساختار صنعت نشر [[چین]] دستخوش تحـول گرديده و نظام اداري، اجرايي و روش هاي مدیریتی و فروش نيز بهبود يافت. در اين دوره، كنترل بر بهای كتاب های درسی مدارس ابتدايی و متوسطه ی [[چین|چين]] به تدريج كاهش يافت و فرايند تنوير افكار عمومی در زمينه ی توسعه ی صنعت نشر [[چین|چين]] آغاز و آگاهی مردم به روند اصلاحات و مؤسساتی شدن و مالكيت اشتراكی اين صنعت بيشتر شد.
+بیشتر مؤسسات انتشاراتی چین که براساس تجربیات دهه 1950 در شوروی پیشین شکل گرفته بود، اغلب کوچک و یا متوسط بوده و بین 40 تا 300 کارمند داشته و تولید سالانه ی آنها ببی 100 تا400 عنوان و فروش آنها نیز حد اکثر به 20 تا200 میلیون یوان می‌رسید. سود خالص این مؤسسات نیز کمتر از 10 میلیون یوان بود. طبعا، چنین وضعیتی پاسخگوی نیاز بازار داخلی هم نبود تا چه رسد به بازارهای بین المللی. لذا، دولت با ادغام بسیاری از این انتشاراتی‌ها و تجمیع سرمایه آنها، و اختصاص بودجه لازم، بیش از 30 گروه انتشاراتی قوی به وجود آورد تا بتوانند از این پس به عنوان شرکت‌های اقتصادی خود اتکا، و با ورود به عرصه بازار آزاد، با بخش خصوصی داخلی و رقبای بین المللی به رقابت به پردازند.
-دوره ی چهارم(پس از سال2001) و تشکیل گروه های انتشارات [[چین|چين]]: دولت [[چین]] با استفاده از تجريبات بين المللی به این نتیجه رسید كه توسعه ی سريع بازار كتاب و افزایش توان رقابتی صنعت نشر، پیش از عضویت کامل در سازمان تجارت جهانی، به ايجاد مؤسسات قوی انتشاراتي نياز دارد. با اين اقدام است که می توان ضمن کمک به توسعه ی صنعت نشر، پاسخگوی نيازهای بازار داخلی و جهانی و بالا بردن توان رقابتی این صنعت در عرصه ی بین المللی بود.
+اینک، با گذشت چند سال از [[عضویت چین در سازمان تجارت جهانی]] و توسعه صنعت نشر، و کاهش کنترل و افزایش حمایت دولت، این مؤسسات از قدرت و توانایی و تجربیات نسبتا خوبی در زمینه‌های سرمایه‌گذاری، فن‌آوری، مدیریتی، بازاریابی، و سازماندهی، برخوردار شده و از نظر کمی و کیفی توسعه فراوانی یافته‌اند، اگرچه در مقابل غول‌های نشر خارجی هنوز از توانایی‌های رقابتی کمتری برخوردار بوده و کارکرد منطقه‌ای آنها ضعیف و در مواجهه با چالش‌های اقتصاد بازار، با مشکلات روبه رو هستند. به همین دلیل است که هنوز دولت به بخش خصوصی و سرمایه گذاران خارجی اجازه ورود به عرصه سرمایه گذاری در بخش تولید و صنعت چاپ و نشر را نداده و آنها صرفا در بخش توزیع و خرده فروشی حق سرمایه گذاری دارند<ref>سابقی، علی محمد (1381). " تأثیر اصلاحات اقتصادی چین بر بخش فرهنگ". ''روزنامه ایران.''</ref>.
-بيشتر مؤسسات انتشاراتی [[چین|چين]] که براساس تجربیات دهه ی1950در شوروی پیشین شکل گرفته بود، اغلب كوچك و یا متوسط بوده و بین40 تا300 كارمند داشته و توليد سالانه ی آنها بین 100 تا400 عنوان و فروش آنها نيز حد اکثر به20 تا200 ميليون يوان می رسيد. سود خالص اين مؤسسات نیز كمتر از10ميليون يوان بود. طبعا، چنین وضعیتی پاسخگوی نیاز بازار داخلی هم نبود تا چه رسد به بازارهای بین المللی. لذا، دولت با ادغام بسیاری از این انتشاراتی ها و تجمیع سرمایه ی آنها، و اختصاص بودجه ی لازم، بیش از 30گروه انتشاراتی قوی به وجود آورد تا بتوانند از این پس به عنوان شرکت های اقتصادی خود اتکا، و با ورود به عرصه ی بازار آزاد، با بخش خصوصی داخلی و رقبای بین المللی به رقابت به پردازند.
+== نیز نگاه کنید به ==
+[[صنعت چاپ و نشر کتاب در چین]]؛ [[تعداد سالانه عناوین کتاب های چاپ شده در چین]]؛ [[چهار دوره توسعه ی صنعت چاپ و نشر در چين]]؛ [[عضویت چین در سازمان تجارت جهانی]]
-اینک، با گذشت چند سال از [[عضویت چین در سازمان تجارت جهانی]] و توسعه ی صنعت نشر، و كاهش كنترل و افزایش حمایت دولت، اين مؤسسات از قدرت و توانايی و تجربيات نسبتا خوبی در زمینه های سرمایه گذاری، فناوری، مدیریتی، بازاریابی، و سازماندهی، برخوردار شده و از نظر کمی و کیفی توسعه ی فراوانی یافته اند، اگرچه در مقابل غول های نشر خارجی هنوز از توانايی های رقابتي كمتري برخوردار بوده و كاركرد منطق های آنها ضعيف و در مواجه با چالش های اقتصاد بازار، با مشكلات روبه رو هستند. به همین دلیل است که هنوز دولت به بخش خصوصی و سرمایه گذاران خارجی اجازه ی ورود به عرصه ی سرمایه گذاری در بخش تولید و صنعت چاپ و نشر را نداده و آنها صرفا در بخش توزیع و خرده فروشی حق سرمایه گذاری دارند.<ref>سابقی، علی محمد (1381). " تأثیر اصلاحات اقتصادی چین بر بخش فرهنگ". ''روزنامه ایران.''</ref><ref>سابقی، علی محمد(1392). "جامعه و فرهنگ چین." تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد ...، ص ... .</ref>
+= کتابشناسی =
+<references />
-= کتابشناسی =
+== منبع اصلی ==
+<sub><big>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی].</big></sub>
+== نویسنده مقاله ==
+علی محمد سابقی
+[[رده:کتاب و صنعت نشر]]