انتشار آیین زرتشتی در امپراتوری چین: تفاوت میان نسخهها
صفحهای تازه حاوی « == انتشار آیین زرتشتی در امپراتوری چین == پس از آن که یزدگرد سوم، آخرین پادشاه ساسانی، از سپاه اسلام شکست خورده و كشته شد، پسرش پیروز برای بازپس گیری تاج و تخت و سرزمین از دست رفتهی امپراتوری ایران از اعراب، از چین درخواست کمک کرد، ولی امپراتور...» ایجاد کرد |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۱۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:139411121631467867016204.jpg|بندانگشتی|ردپای دین زرتشتی در [[چین]]، قابل بازیابی از: https://tripyar.com/azerbaijan/yazd/yazd/attractions/ancient-and-historical/monuments/fire-temple-of-yazd.html]] | |||
پس از آن که یزدگرد سوم، آخرین پادشاه ساسانی، از سپاه اسلام شکست خورده و كشته شد، پسرش پیروز برای بازپس گیری تاج و تخت و سرزمین از دست رفتهی امپراتوری ایران از اعراب، از [[چین]] درخواست کمک کرد، ولی امپراتور [[چین]] به دلیل بعد مسافت و این که به تازگی از جنگ داخلی و حملات ترکان خلاصی یافته بود، به این درخواست پاسخ مثبت نداد، ولی ایرانیان پناهنده را مورد پذیرایی قرار داده و به پیروز ساسانی مقام ژنرالی ارتش امپراتوری اعطا کرد<ref>مراد زاده، رضا (1382). چگونگی نفوذ اسلام در چین، بنیاد پژوهش های اسلامی استان قدس رضوی.</ref>. همچنین به پناهندگان ایرانی اجازه داده شد در شهر چانگآن (Chang An) پایتخت امپراتوری آتشکده بسازند و به اجرای مراسم دینی زرتشتی به پردازند که این رسم سالها در این سرزمین برقرار بود و پیروانی نیز از میان چینیها پیدا کرد. پس از فروپاشی امپراتوری ساسانی، تعدادی از ایرانیانی هم که حاضر به تغییر مذهب خود نبودند، ایران را ترک گفته و با فرزند یزدگرد به نام فیروز که نام چینی او پیلوسه است، به تخارستان که چینیان توهو-لو میگفتند و آن وقت متعلق به [[چین]] بود پناه بردند.<ref>پور داوود، ایرانشاه (1295). تاریخچهی مهاجرت زرتشتیان به هندوستان، بی جا.</ref> | |||
این پناهندگان ساسانی، به مدت200 سال در [[چین]] با صلح و آرامش زندگی کردند تا زمان آزار و اذیت بزرگ پیروان ادیان خارجی در سال 845 فرا رسید و این آلام و مصایب شامل زرتشتیها نیز شد<ref name=":0" />. البته باید اشاره کرد که آیین و اعتقادات و آداب رسوم زرتشتی با آیینهای سنتی [[چین]] به ویژه در زمینهی آداب و رسوم دفن مردگان تفاوتهایی داشت که برای چینیها پذیرش آن آسان نبود.<ref name=":0">-Zhang، Yiping,(2005). Story of the Silk Road,China intercontinental Press.</ref> | |||
( | هنوز هم در بسیاری از مناطق و شهرهای قدیمی همچون چانگاَن، لویانگ (Loyang) و کایفنگ (Kaifeng)، آثاری از آتشکدههای پارسیان دیده میشود<ref>چینگ، جولیا (1383). ادیان چین، مترجم حمیدرضا ارشدی، تهران: مرکز بازشناسی اسلام و ایران.</ref>. شرح گسترش آیین زرتشتی در [[چین]] را آقای پانچیالین (Pan Qialin) در کتابی به نام آیین آتش پرستی در [[چین]] مفصلا توضیح داده است. | ||
طی سالهای اخیر، تحقیقات گستردهای در خصوص آیین زرتشت، نحوهی ورود آن به چین، اسناد و نسخ خطی به دست آمده از تورفان در سین کیانگ، توسعهی آیین زرتشت در شمال غرب چین و تأثیر آن در [[جامعه و نظام اجتماعی چین|جامعهی چین]] در [[سلسله تانگ|دوران سلسلهی تانگ]]، بررسی نقاشیها و آثار باقی مانده از این دین بر روی لوحهای سنگی، از جمله [[هنر نقاشی در چین|نقاشی]] و حکاکیهای روی سنگ در غار دون هوانگ، آداب و رسوم و نحوهی تدفین جنازهی مردگان، سکههای مربوط به دوران ورود دین زرتشت به [[چین]] و... صورت گرفته و منتشر شده است.<ref>فنگ، وانگ (12 شهریور 1390). بررسی اج[[مالی]] پیرامون روابط فرهنگی چین و ایران، ارایه شده در سمینار «مبادلات فرهنگی و همکاریهای استراتژیک میان چین و ایران» فرهنگستان علوم اجتماعی چین.</ref> | |||
== نیز نگاه کنید به == | |||
[[روابط دینی و مذهبی ایران و چین]]؛ [[ورود آیین زرتشت به چین]] | |||
== کتابشناسی == | |||
<references /> | |||
[ | == منبع اصلی == | ||
<sub><big>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی].</big></sub> | |||
[ | == نویسنده مقاله == | ||
علی محمد سابقی | |||
[[رده:روابط فرهنگی]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ نوامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۳:۲۳

پس از آن که یزدگرد سوم، آخرین پادشاه ساسانی، از سپاه اسلام شکست خورده و كشته شد، پسرش پیروز برای بازپس گیری تاج و تخت و سرزمین از دست رفتهی امپراتوری ایران از اعراب، از چین درخواست کمک کرد، ولی امپراتور چین به دلیل بعد مسافت و این که به تازگی از جنگ داخلی و حملات ترکان خلاصی یافته بود، به این درخواست پاسخ مثبت نداد، ولی ایرانیان پناهنده را مورد پذیرایی قرار داده و به پیروز ساسانی مقام ژنرالی ارتش امپراتوری اعطا کرد[۱]. همچنین به پناهندگان ایرانی اجازه داده شد در شهر چانگآن (Chang An) پایتخت امپراتوری آتشکده بسازند و به اجرای مراسم دینی زرتشتی به پردازند که این رسم سالها در این سرزمین برقرار بود و پیروانی نیز از میان چینیها پیدا کرد. پس از فروپاشی امپراتوری ساسانی، تعدادی از ایرانیانی هم که حاضر به تغییر مذهب خود نبودند، ایران را ترک گفته و با فرزند یزدگرد به نام فیروز که نام چینی او پیلوسه است، به تخارستان که چینیان توهو-لو میگفتند و آن وقت متعلق به چین بود پناه بردند.[۲]
این پناهندگان ساسانی، به مدت200 سال در چین با صلح و آرامش زندگی کردند تا زمان آزار و اذیت بزرگ پیروان ادیان خارجی در سال 845 فرا رسید و این آلام و مصایب شامل زرتشتیها نیز شد[۳]. البته باید اشاره کرد که آیین و اعتقادات و آداب رسوم زرتشتی با آیینهای سنتی چین به ویژه در زمینهی آداب و رسوم دفن مردگان تفاوتهایی داشت که برای چینیها پذیرش آن آسان نبود.[۳]
هنوز هم در بسیاری از مناطق و شهرهای قدیمی همچون چانگاَن، لویانگ (Loyang) و کایفنگ (Kaifeng)، آثاری از آتشکدههای پارسیان دیده میشود[۴]. شرح گسترش آیین زرتشتی در چین را آقای پانچیالین (Pan Qialin) در کتابی به نام آیین آتش پرستی در چین مفصلا توضیح داده است.
طی سالهای اخیر، تحقیقات گستردهای در خصوص آیین زرتشت، نحوهی ورود آن به چین، اسناد و نسخ خطی به دست آمده از تورفان در سین کیانگ، توسعهی آیین زرتشت در شمال غرب چین و تأثیر آن در جامعهی چین در دوران سلسلهی تانگ، بررسی نقاشیها و آثار باقی مانده از این دین بر روی لوحهای سنگی، از جمله نقاشی و حکاکیهای روی سنگ در غار دون هوانگ، آداب و رسوم و نحوهی تدفین جنازهی مردگان، سکههای مربوط به دوران ورود دین زرتشت به چین و... صورت گرفته و منتشر شده است.[۵]
نیز نگاه کنید به
روابط دینی و مذهبی ایران و چین؛ ورود آیین زرتشت به چین
کتابشناسی
- ↑ مراد زاده، رضا (1382). چگونگی نفوذ اسلام در چین، بنیاد پژوهش های اسلامی استان قدس رضوی.
- ↑ پور داوود، ایرانشاه (1295). تاریخچهی مهاجرت زرتشتیان به هندوستان، بی جا.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ -Zhang، Yiping,(2005). Story of the Silk Road,China intercontinental Press.
- ↑ چینگ، جولیا (1383). ادیان چین، مترجم حمیدرضا ارشدی، تهران: مرکز بازشناسی اسلام و ایران.
- ↑ فنگ، وانگ (12 شهریور 1390). بررسی اجمالی پیرامون روابط فرهنگی چین و ایران، ارایه شده در سمینار «مبادلات فرهنگی و همکاریهای استراتژیک میان چین و ایران» فرهنگستان علوم اجتماعی چین.
منبع اصلی
سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی.
نویسنده مقاله
علی محمد سابقی