روابط قزاقستان با کشورهای منطقه: تفاوت میان نسخهها
جز The LinkTitles extension automatically added links to existing pages (https://github.com/bovender/LinkTitles). |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
هر چند اهمیت کشورهای آسیای مرکزی و مشترک المنافع از نظر اقتصادی برای [[قزاقستان]] قابل مقایسه با اهمیت کشورهای [[چین]]، [[آمریکا]]، اروپا، ترکیه و بسیاری از کشورهای دیگر نیست، ولی مشترکات ایجاد شده در طول دوران اتحاد جماهیر شوروی از قبیل مرزها، منافع، ریشههای زبانی مشترک، عقد پیمانهای دو جانبه و چند جانبه و همچنین تهدیدات مشترک مانند وجود گروهها و جریانهای تندرو و افراطی، [[قزاقستان]] در سیاست خارجی خود اهمیت زیادی برای همکاری با کشورهای مستقل مشترک المنافع ،(CIS) خصوصا کشورهای آسیای مرکزی و گسترش پیمانهای متقابل با آنها قایل است. | |||
[[قزاقستان]] همواره تلاش کرده است که در لوای بیانیه تاسیس اتحادیه کشورهای مستقل مشترک المنافع که پس از فروپاشی شوروی سابق در ۲۱ دسامبر ۱۹۹۱ (۳۰ آذر۱۳۷۰) در آلماتی توسط رهبران آذربایجان، ارمنستان، بلاروس، [[قزاقستان]]، قرقیزستان، مولداوی، [[روسیه]]، [[تاجیکستان]]، ترکمنستان، ازبکستان و [[اوکراین]] امضا شد روابط خود را با این کشورها گسترش دهد. | |||
قزاقستان | [[قزاقستان]] در سال ۲۰۰۶ برای تقویت همکاری در آسیای مرکزی پروژه یکپارچه سازی منطقهای تحت عنوان «پیمان دوستی جاویدان» را به همسایگان جنوبی خود ارایه داد و این ایده را به عنوان تاسیس اتحادیه کشورهای آسیای مرکزی به جریان انداخت که توسط [[قزاقستان]]، قرقیزستان و ازبکستان امضای شد توافقات انجام شده در مورد مبارزه با مواد مخدر در سال ۲۰۰۲ ، تصویب برنامه همکاریهای اقتصادی در سال ۲۰۰۰ و اقدام مشترک برای مبارزه با جرایم سازمان یافته و مقابله با تهدیدات امنیتی نیز از جمله توافقات مشترک بین [[قزاقستان]] و این کشورها بوده است که زمینه گسترش تعامل کشورهای (CIS) را فراهم کرده است. رییس جمهور [[قزاقستان]] به منظور ارتقای و تقویت کارکرد گروه (CIS) طرحی را ارایه داد که بر اساس آن موارد زیر را برای اصلاح ساختار و برنامههای گروه (CIS) پیشنهاد و مورد موافقت مجموعه کشورها قرار گرفت: | ||
* تلاش مشترک برای مبارزه با تهدیدات؛ | |||
* تلاش برای تقویت ارتباطات و حمل و نقل؛ | |||
* بهبود وضعیت مهاجرت بین کشورها عضو؛ | |||
* حل مشکلات بشر دوسانه؛ | |||
* تقویت و بهبود همکاریهای همگانی در زمینه مسایل علمی و آموزشی کشرهای عضو که پس از تصویب موارد فوق مقرر شد که هر سال یکی از موضوعات در دستور کار قرارگیرد. | |||
یکی دیگر از پیمان نامههایی که به منظور تقویت مناسبات اقتصادی کشورهای مشترک المنافع منعقد شد ایجاد اتحادیه گمرکی بود که در سال ۲۰۰۷ بین سه کشور [[روسیه]]، [[قزاقستان]] و [[روسیه]] سفید پایه ریزی شد و در سال ۲۰۱۰ اجرایی گردید و در سالهای بعد این اتحادیه گسترش یافت و کشورهای دیگری نیز به آن پیوستند که حذف تدریجی قوانین گمرکی اعضای اتحادیه، تعیین تعرفههای مشترک گمرکی و ایجاد هماهنگی انجام مراحل گمرکی از اهداف عمده این اتحادیه بر شمرده شده است. علاوه بر امضای پیمان نامه همکاری بین کشورهای (CIS) و کشورهای آسیای مرکزی [[قزاقستان]] به عقد پیمان نامههای دو جانبهای نیز با هر یک از کشورها مشترک المنافع منقعد کرد و گروههای کوچکی از کشورهایی که منافع و مشترکات بیشتری با هم دارند تشکیل داد. | |||
== نیز نگاه کنید به == | |||
[[روابط خارجی قزاقستان]]؛ [[سیاست و حکومت قزاقستان]] | |||
== منبع اصلی == | |||
صابری، اصغر(1395). جامعه و فرهنگ [[قزاقستان]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی](در دست انتشار). | |||
== نویسنده مقاله == | |||
اصغر صابری | |||
[[رده:سیاست خارجی]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ نوامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۶:۴۸
هر چند اهمیت کشورهای آسیای مرکزی و مشترک المنافع از نظر اقتصادی برای قزاقستان قابل مقایسه با اهمیت کشورهای چین، آمریکا، اروپا، ترکیه و بسیاری از کشورهای دیگر نیست، ولی مشترکات ایجاد شده در طول دوران اتحاد جماهیر شوروی از قبیل مرزها، منافع، ریشههای زبانی مشترک، عقد پیمانهای دو جانبه و چند جانبه و همچنین تهدیدات مشترک مانند وجود گروهها و جریانهای تندرو و افراطی، قزاقستان در سیاست خارجی خود اهمیت زیادی برای همکاری با کشورهای مستقل مشترک المنافع ،(CIS) خصوصا کشورهای آسیای مرکزی و گسترش پیمانهای متقابل با آنها قایل است.
قزاقستان همواره تلاش کرده است که در لوای بیانیه تاسیس اتحادیه کشورهای مستقل مشترک المنافع که پس از فروپاشی شوروی سابق در ۲۱ دسامبر ۱۹۹۱ (۳۰ آذر۱۳۷۰) در آلماتی توسط رهبران آذربایجان، ارمنستان، بلاروس، قزاقستان، قرقیزستان، مولداوی، روسیه، تاجیکستان، ترکمنستان، ازبکستان و اوکراین امضا شد روابط خود را با این کشورها گسترش دهد.
قزاقستان در سال ۲۰۰۶ برای تقویت همکاری در آسیای مرکزی پروژه یکپارچه سازی منطقهای تحت عنوان «پیمان دوستی جاویدان» را به همسایگان جنوبی خود ارایه داد و این ایده را به عنوان تاسیس اتحادیه کشورهای آسیای مرکزی به جریان انداخت که توسط قزاقستان، قرقیزستان و ازبکستان امضای شد توافقات انجام شده در مورد مبارزه با مواد مخدر در سال ۲۰۰۲ ، تصویب برنامه همکاریهای اقتصادی در سال ۲۰۰۰ و اقدام مشترک برای مبارزه با جرایم سازمان یافته و مقابله با تهدیدات امنیتی نیز از جمله توافقات مشترک بین قزاقستان و این کشورها بوده است که زمینه گسترش تعامل کشورهای (CIS) را فراهم کرده است. رییس جمهور قزاقستان به منظور ارتقای و تقویت کارکرد گروه (CIS) طرحی را ارایه داد که بر اساس آن موارد زیر را برای اصلاح ساختار و برنامههای گروه (CIS) پیشنهاد و مورد موافقت مجموعه کشورها قرار گرفت:
- تلاش مشترک برای مبارزه با تهدیدات؛
- تلاش برای تقویت ارتباطات و حمل و نقل؛
- بهبود وضعیت مهاجرت بین کشورها عضو؛
- حل مشکلات بشر دوسانه؛
- تقویت و بهبود همکاریهای همگانی در زمینه مسایل علمی و آموزشی کشرهای عضو که پس از تصویب موارد فوق مقرر شد که هر سال یکی از موضوعات در دستور کار قرارگیرد.
یکی دیگر از پیمان نامههایی که به منظور تقویت مناسبات اقتصادی کشورهای مشترک المنافع منعقد شد ایجاد اتحادیه گمرکی بود که در سال ۲۰۰۷ بین سه کشور روسیه، قزاقستان و روسیه سفید پایه ریزی شد و در سال ۲۰۱۰ اجرایی گردید و در سالهای بعد این اتحادیه گسترش یافت و کشورهای دیگری نیز به آن پیوستند که حذف تدریجی قوانین گمرکی اعضای اتحادیه، تعیین تعرفههای مشترک گمرکی و ایجاد هماهنگی انجام مراحل گمرکی از اهداف عمده این اتحادیه بر شمرده شده است. علاوه بر امضای پیمان نامه همکاری بین کشورهای (CIS) و کشورهای آسیای مرکزی قزاقستان به عقد پیمان نامههای دو جانبهای نیز با هر یک از کشورها مشترک المنافع منقعد کرد و گروههای کوچکی از کشورهایی که منافع و مشترکات بیشتری با هم دارند تشکیل داد.
نیز نگاه کنید به
روابط خارجی قزاقستان؛ سیاست و حکومت قزاقستان
منبع اصلی
صابری، اصغر(1395). جامعه و فرهنگ قزاقستان. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی(در دست انتشار).
نویسنده مقاله
اصغر صابری