حوزه های علمیه ی غیر دولتی در چین: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
افزون بر مدارس مسجدی که به آموزش قرآن و احکام اعتقادات اسلامی برای عموم مردم به ویژه کودکان و نوجوانان مسلمان | افزون بر [[آموزش مسجدی در چین|مدارس مسجدی]] که به آموزش قرآن و احکام اعتقادات اسلامی برای عموم مردم به ویژه کودکان و نوجوانان مسلمان میپردازد، از اواخر دهه1980و به ویژه در اوایل دههی1990میلادی، تعداد زیادی مدارس دینی و یا حوزهی علمیهی غیر دولتی در سرتاسر مناطق مسلمان نشین چین یکی پس از دیگری با حمایت [[مالی]] مردم راه اندازی و به پذیرش طلاب از [[چین|سراسر چین]] پرداختند. هزاران طلبه در این مدارس به تحصیل علوم دینی پرداخته و پس از فارغ التحصیل شدن به مناطق و روستاهای دور و نزدیک برای تعلیم علوم قرآنی و دینی اعزام میشوند. | ||
امروزه، | امروزه، آموزشهای اسلامی در [[چین]]، در حال احیا و بازسازی هویت جامعهی مسلمانان این کشور و گسترده تر ساختن شبکهی ارتباطات داخلی و بینالمللی آنان است. در حال افزایش طلاب و دانشجویان داوطلب تحصیل در مدارس دینی داخلی و خارج از کشور و باز گشت فارغ التحصیلان علوم اسلامی از دانشگاههای بینالمللی کشورهایی مانند [[مصر]]، [[سوریه]]، ایران، عربستان، [[پاکستان]]، ترکیه و مالزی که تعدادشان بیش از 2000نفر برآورد میشود[i]، به این روند سرعت بخشیده است<ref>''armijo@post.harvard.edu.'' Jackie Armijo. Islamic Education In China.</ref>. | ||
== نیز نگاه کنید به == | == نیز نگاه کنید به == | ||
[[اسلام در چین]]؛ [[مدارس و حوزه های علوم دینی در چین]]؛ [[حوزه های علمیه ی دولتی در چین]] | |||
== پاورقی == | == پاورقی == | ||
| خط ۱۲: | خط ۱۱: | ||
== کتابشناسی == | == کتابشناسی == | ||
<references /> | |||
== منبع اصلی == | |||
<sub><big>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی].</big></sub> | |||
== نویسنده مقاله == | |||
علی محمد سابقی | |||
[[رده:حوزه های علمیه پیروان اهل بیت(علیهم السلام)]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲ دسامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۸:۲۸
افزون بر مدارس مسجدی که به آموزش قرآن و احکام اعتقادات اسلامی برای عموم مردم به ویژه کودکان و نوجوانان مسلمان میپردازد، از اواخر دهه1980و به ویژه در اوایل دههی1990میلادی، تعداد زیادی مدارس دینی و یا حوزهی علمیهی غیر دولتی در سرتاسر مناطق مسلمان نشین چین یکی پس از دیگری با حمایت مالی مردم راه اندازی و به پذیرش طلاب از سراسر چین پرداختند. هزاران طلبه در این مدارس به تحصیل علوم دینی پرداخته و پس از فارغ التحصیل شدن به مناطق و روستاهای دور و نزدیک برای تعلیم علوم قرآنی و دینی اعزام میشوند.
امروزه، آموزشهای اسلامی در چین، در حال احیا و بازسازی هویت جامعهی مسلمانان این کشور و گسترده تر ساختن شبکهی ارتباطات داخلی و بینالمللی آنان است. در حال افزایش طلاب و دانشجویان داوطلب تحصیل در مدارس دینی داخلی و خارج از کشور و باز گشت فارغ التحصیلان علوم اسلامی از دانشگاههای بینالمللی کشورهایی مانند مصر، سوریه، ایران، عربستان، پاکستان، ترکیه و مالزی که تعدادشان بیش از 2000نفر برآورد میشود[i]، به این روند سرعت بخشیده است[۱].
نیز نگاه کنید به
اسلام در چین؛ مدارس و حوزه های علوم دینی در چین؛ حوزه های علمیه ی دولتی در چین
پاورقی
[i] - برآورد شده که تنها در دانشگاه الازهر مصر بیش از 300 دانشجوی مسلمان چینی به تحصیل علوم دینی اشتغال دارند.
کتابشناسی
- ↑ armijo@post.harvard.edu. Jackie Armijo. Islamic Education In China.
منبع اصلی
سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی.
نویسنده مقاله
علی محمد سابقی