دسته بندی مطبوعات در چین: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
(صفحه‌ای تازه حاوی « == ''دسته بندی مطبوعات در چین'' == امروزه، با توجه به آغاز پنجمین مرحله از روند مطبوعات در چین، می توان رسانه­های مکتوب(روزنامه) این کشور را که تعداد عناوین آن­ها بالغ بر2200عنوان با تیراژ کلی بیش از6/96میلیون نسخه[i] در روز است را در گروه­های زیر دسته...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
[[پرونده:Images (9).jpg|بندانگشتی|دسته بندی مطبوعات چینی]]
امروزه، با توجه به آغاز پنجمین مرحله از روند [[مطبوعات در چین]]، می توان [[رسانه ها و مطبوعات در چین|رسانه­ های مکتوب(روزنامه)]] این کشور را که تعداد عناوین آن­ها بالغ بر 2200 عنوان با تیراژ کلی بیش از 6/96 میلیون نسخه[ii] در روز است را در گروه ­های زیر دسته بندی کرد:


== ''دسته بندی مطبوعات در چین'' ==
1-[[مطبوعات در چین|مطبوعات]] ارگان [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|حزب کمونیست]]: مانند روزنامه­ ی پرتیراژ خلق (Peoples Daily) (به زبان­ های [[زبان چینی|چینی]]، انگلیسی، عربی، اسپانیایی، فرانسوی به صورت آنلاین) و سایر [[مطبوعات در چین|مطبوعات و روزنامه ­های]] وابسته و [[مطبوعات در چین|مطبوعات استانی]] این مؤسسه.
امروزه، با توجه به آغاز پنجمین مرحله از روند مطبوعات در چین، می توان رسانه­های مکتوب(روزنامه) این کشور را که تعداد عناوین آن­ها بالغ بر2200عنوان با تیراژ کلی بیش از6/96میلیون نسخه[i] در روز است را در گروه­های زیر دسته بندی کرد:


1-مطبوعات ارگان حزب کمونیست: مانند روزنامه­ی پرتیراژ خلق[1](به زبان­های، چینی، انگلیسی، عربی، اسپانیایی، فرانسوی به صورت آنلاین) و سایر مطبوعات و روزنامه­های وابسته و مطبوعات استانی این مؤسسه.
2-[[مطبوعات در چین|مطبوعات تجاری و روزنامه ­های تخصصی]]: مانند روزنامه ­ی وِن خویی (Wenhui Ribao)، روزنامه­ ی خلق راه آهن (Renmin Tiedabao)، و روزنامه ­ی تجارت چین(Zhogguo Shengbao).


2-مطبوعات تجاری و روزنامه­های تخصصی: مانند روزنامه­ی وِن خویی[2روزنامه­ی خلق راه آهن[3]، و روزنامه­ی تجارت چین[4].
3-روزنامه ­های ارگان شهرها: مانند روزنامه ­ی جوانان [[پکن]] (Beijing Youth Daily)، روزنامه ­ی شهری غرب [[چین]] (Huanxi Dushibao)، و سایر روزنامه­ های عصری که در شهرهای بزرگ منتشر می­ شوند.


3-روزنامه­های ارگان شهرها: مانند روزنامه­ی جوانان [[پکن]][5]، روزنامه­ی شهری غرب چین[6]، و سایر روزنامه­های عصری که در شهرهای بزرگ منتشر می­شوند.
4-نشریات مربوط به تجارت و بازرگانی: مانند روزنامه­ ی تجاری چِنگ ­دو (Chengdu Business Daily)، و اقتصاد روز (Economic Daily).


4-نشریات مربوط به تجارت و بازرگانی: مانند روزنامه­ی تجاری چِنگ­دو[7]، و اقتصاد روز[8].
5-روزنامه ­های ارایه کننده­ ی اطلاعات خدماتی: مانند روزنامه­ های«راهنمای خرید» و «راهنمای خرید کالای بهتر».


5-روزنامه­های ارایه کننده­ی اطلاعات خدماتی: مانند روزنامه­ های«راهنمای خرید» و «راهنمای خرید کالای بهتر».
6-نشریات گزیده­ ی اخبار و مقالات: مانند روزنامه ­ی گزیده­ ی اخبار.


6-نشریات گزیده­ی اخبار و مقالات: مانند روزنامه­ی گزیده­ی اخبار.
7-روزنامه­ ها و نشریات متعلق به ارتش: مانند روزنامه ­ی ارتش آزادی بخش خلق.


7-روزنامه­ها و نشریات متعلق به ارتش: مانند روزنامه­ی ارتش آزادیبخش خلق.
البته در کنار این روزنامه ­ها، طیف وسیعی از هفته نامه­ ها و مجلات هفتگی و یا شماره­ ی آخر هفته­ ی روزنامه­ های یومیه منتشر می­ شود که به خاطر گزارش­ های مفصل و تحلیلی از مسایل سیاسی و اجتماعی روز از داخل و خارج کشور آن­ ها، با استقبال فراوان خوانندگان قرار می ­گیرند. اکثر قریب به اتفاق روزنامه ­ها در این کشور به [[زبان چینی]] رسمی ماندارین منتشر می­ شوند، ولی برخی از روزنامه­ های دولتی در مناطق اقلیت نشین این کشور مانند مغولستان داخلی، سین کیانگ و تبت، به زبان محلی چاپ می ­گردند. در چین حدود 20 روزنامه نیز به زبان انگلیسی چاپ و منتشر می­ شود که روزنامه­ های چاینا دیلی، گلوال تایمز، روزنامه­ ی آنلاین خلق، از جمله ­ی آن­ها هستند.


البته در کنار این روزنامه­ها، طیف وسیعی از هفته نامه­ها و مجلات هفتگی و یا شماره­ی آخر هفته­ی روزنامه­های یومیه منتشر می­شود که به خاطر گزارش­های مفصل و تحلیلی از مسایل سیاسی و اجتماعی روز از داخل و خارج کشور آن­ها، با استقبال فراوان خوانندگان قرار می­گیرند. اکثر قریب به اتفاق روزنامه­ها در این کشور به [[زبان چینی]] رسمی ماندارین منتشر می­شوند، ولی برخی از روزنامه­های دولتی در مناطق اقلیت نشین این کشور مانند مغولستان داخلی، سین کیانگ و تبت، به زبان محلی چاپ می­گردند. در چین حدود 20روزنامه نیز به زبان انگلیسی چاپ و منتشر می­شود که روزنامه­های چاینا دیلی، گلوال تایمز، روزنامه­ی آنلاین خلق، از جمله­ی آن­ها هستند.
لازم به ذکر است ­که، همان گونه که هنوز در این کشور روزنامه­ ی خصوصی وجود ندارد، [[مطبوعات در چین|مطبوعات]] و رسانه­ ی مستقل متعلق به [[اقلیت های قومی در چین|اقوام و اقلیت­ های نژادی]] (55 اقلیت قومی غیر از نژاد خَن) هم در این کشور به چشم نمی ­خورد.<ref>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [https://dmelal.ir/%DA%86%DB%8C%D9%86 چین]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]. جلد سوم، ص. 1290-1291</ref>


لازم به ذکر است­که، همانگونه که هنوز در این کشور روزنامه­ی خصوصی وجود ندارد، مطبوعات و رسانه­ی مستقل متعلق به اقوام و اقلیت­های نژادی(55 اقلیت قومی غیر از نژاد خَن) هم در این کشور به چشم نمی­خورد.
== نیز نگاه کنید به ==
----[1] - Peoples Daily.
[[رسانه و وسايل ارتباط جمعی چین]]؛ [[رسانه ها و مطبوعات در چین]]؛ [[رسانه های چین]]؛ [[مطبوعات در چین]]


[2] - Wenhui Ribao.
= پاورقی =
[i] - <small>طبق آمار جهانی، تعداد عناوین و تیراژ [[مطبوعات در چین]] در ردیف اول جهان قرار دارد و روزنامه های منتشره در این کشور5/14درصد کل روزنامه های جهان را به خود اختصاص داده و برای هر یکهزار نفر 86/75نسخه روزنامه منتشر می شود.</small>


[3] - Renmin Tiedabao.
= کتابشناسی =
 
<references />
[4] - Zhogguo Shengbao.
[[رده:مطبوعات]]
 
[5] - Beijing Youth Daily.
 
[6] - Huanxi Dushibao.
 
[7] - Chengdu Business Daily.
 
[8] - Economic Daily.
----[i] - طبق آمار جهانی، تعداد عناوین و تیراژ [[مطبوعات در چین]] در ردیف اول جهان قرار دارد و روزنامه های منتشره در این کشور5/14درصد کل روزنامه های جهان را به خود اختصاص داده و برای هر یکهزار نفر 86/75نسخه روزنامه منتشر می شود(Ting Ni- 2005).

نسخهٔ کنونی تا ‏۹ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۴۷

دسته بندی مطبوعات چینی

امروزه، با توجه به آغاز پنجمین مرحله از روند مطبوعات در چین، می توان رسانه­ های مکتوب(روزنامه) این کشور را که تعداد عناوین آن­ها بالغ بر 2200 عنوان با تیراژ کلی بیش از 6/96 میلیون نسخه[ii] در روز است را در گروه ­های زیر دسته بندی کرد:

1-مطبوعات ارگان حزب کمونیست: مانند روزنامه­ ی پرتیراژ خلق (Peoples Daily) (به زبان­ های چینی، انگلیسی، عربی، اسپانیایی، فرانسوی به صورت آنلاین) و سایر مطبوعات و روزنامه ­های وابسته و مطبوعات استانی این مؤسسه.

2-مطبوعات تجاری و روزنامه ­های تخصصی: مانند روزنامه ­ی وِن خویی (Wenhui Ribao)، روزنامه­ ی خلق راه آهن (Renmin Tiedabao)، و روزنامه ­ی تجارت چین(Zhogguo Shengbao).

3-روزنامه ­های ارگان شهرها: مانند روزنامه ­ی جوانان پکن (Beijing Youth Daily)، روزنامه ­ی شهری غرب چین (Huanxi Dushibao)، و سایر روزنامه­ های عصری که در شهرهای بزرگ منتشر می­ شوند.

4-نشریات مربوط به تجارت و بازرگانی: مانند روزنامه­ ی تجاری چِنگ ­دو (Chengdu Business Daily)، و اقتصاد روز (Economic Daily).

5-روزنامه ­های ارایه کننده­ ی اطلاعات خدماتی: مانند روزنامه­ های«راهنمای خرید» و «راهنمای خرید کالای بهتر».

6-نشریات گزیده­ ی اخبار و مقالات: مانند روزنامه ­ی گزیده­ ی اخبار.

7-روزنامه­ ها و نشریات متعلق به ارتش: مانند روزنامه ­ی ارتش آزادی بخش خلق.

البته در کنار این روزنامه ­ها، طیف وسیعی از هفته نامه­ ها و مجلات هفتگی و یا شماره­ ی آخر هفته­ ی روزنامه­ های یومیه منتشر می­ شود که به خاطر گزارش­ های مفصل و تحلیلی از مسایل سیاسی و اجتماعی روز از داخل و خارج کشور آن­ ها، با استقبال فراوان خوانندگان قرار می ­گیرند. اکثر قریب به اتفاق روزنامه ­ها در این کشور به زبان چینی رسمی ماندارین منتشر می­ شوند، ولی برخی از روزنامه­ های دولتی در مناطق اقلیت نشین این کشور مانند مغولستان داخلی، سین کیانگ و تبت، به زبان محلی چاپ می ­گردند. در چین حدود 20 روزنامه نیز به زبان انگلیسی چاپ و منتشر می­ شود که روزنامه­ های چاینا دیلی، گلوال تایمز، روزنامه­ ی آنلاین خلق، از جمله ­ی آن­ها هستند.

لازم به ذکر است ­که، همان گونه که هنوز در این کشور روزنامه­ ی خصوصی وجود ندارد، مطبوعات و رسانه­ ی مستقل متعلق به اقوام و اقلیت­ های نژادی (55 اقلیت قومی غیر از نژاد خَن) هم در این کشور به چشم نمی ­خورد.[۱]

نیز نگاه کنید به

رسانه و وسايل ارتباط جمعی چین؛ رسانه ها و مطبوعات در چین؛ رسانه های چین؛ مطبوعات در چین

پاورقی

[i] - طبق آمار جهانی، تعداد عناوین و تیراژ مطبوعات در چین در ردیف اول جهان قرار دارد و روزنامه های منتشره در این کشور5/14درصد کل روزنامه های جهان را به خود اختصاص داده و برای هر یکهزار نفر 86/75نسخه روزنامه منتشر می شود.

کتابشناسی

  1. سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی. جلد سوم، ص. 1290-1291