معماری دوران سلسله ی یوان: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:Baitashi.jpg|بندانگشتی|معماری در سلسله ی یوان]] | [[پرونده:Baitashi.jpg|بندانگشتی|معماری در سلسله ی یوان]] | ||
[[چین]] در عصر سلسله ی«یوان»(1206 تا1368میلادی) یک امپراتوری نظامی با سرزمینی پهناور بود که توسط حکمرانان مغول ایجاد شده بود. در این دوران اقتصاد و | [[چین]] در عصر [[سلسله یوان|سلسله ی«یوان»]](1206 تا1368میلادی) یک امپراتوری نظامی با سرزمینی پهناور بود که توسط حکمرانان مغول ایجاد شده بود. در این دوران اقتصاد و [[فرهنگ چینی|فرهنگ چین]] به تدریج و آهسته پیشرفت نموده و [[هنر معماری در چین|معماری]] نیز در حالت رکود بود و اکثر بناهای ساخته شده در این دوران ساده و غیر هندمندانه بود. | ||
شهر«دادو» پایتخت این سلسله واقع در شمال شهر [[پکن]] امروز مساحت عظیمی داشت که معادل مساحت [[پکن]] در [[سلسله مینگ|دوران سلسله های«مینگ»]] و [[سلسله چینگ|«چینیگ»]] بود. | |||
از آنجا که حکمرانان این سلسله دیندار بوده و پیرو آیین بودای تبتی بودند، لذا [[معماری آرامگاه های سلطنتی در چین|معماری بناهای مذهبی]] در این دوران بسیار شکوفا شد. | |||
برای نمونه، برج سفید معبد«میائو اینسی» در [[پکن]]، یک برج لامائی است که در این عصر و به دست استاد معماران نپالی طراحی و ساخته شد.<ref>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی.</ref> | |||
== نیز نگاه کنید به == | == نیز نگاه کنید به == | ||
[[هنر در چین]]؛ [[هنر معماری در چین]]؛ [[وضعیت عمومی معماری باستانی چین]]؛ [[معماری دوران سلسله ی تانگ]]؛ [[معماری دوران سلسله ی سونگ]]؛ [[معماری دوران سلسله ی مینگ]]؛ [[معماری دوران سلسله ی چینگ]]؛ [[معماری دوران معاصر چین]]؛ [[سلسله یوان]] | |||
= کتابشناسی = | = کتابشناسی = | ||
<references /> | |||
[[رده:هنرهای تجسمی]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۱:۲۴
چین در عصر سلسله ی«یوان»(1206 تا1368میلادی) یک امپراتوری نظامی با سرزمینی پهناور بود که توسط حکمرانان مغول ایجاد شده بود. در این دوران اقتصاد و فرهنگ چین به تدریج و آهسته پیشرفت نموده و معماری نیز در حالت رکود بود و اکثر بناهای ساخته شده در این دوران ساده و غیر هندمندانه بود.
شهر«دادو» پایتخت این سلسله واقع در شمال شهر پکن امروز مساحت عظیمی داشت که معادل مساحت پکن در دوران سلسله های«مینگ» و «چینیگ» بود.
از آنجا که حکمرانان این سلسله دیندار بوده و پیرو آیین بودای تبتی بودند، لذا معماری بناهای مذهبی در این دوران بسیار شکوفا شد.
برای نمونه، برج سفید معبد«میائو اینسی» در پکن، یک برج لامائی است که در این عصر و به دست استاد معماران نپالی طراحی و ساخته شد.[۱]
نیز نگاه کنید به
هنر در چین؛ هنر معماری در چین؛ وضعیت عمومی معماری باستانی چین؛ معماری دوران سلسله ی تانگ؛ معماری دوران سلسله ی سونگ؛ معماری دوران سلسله ی مینگ؛ معماری دوران سلسله ی چینگ؛ معماری دوران معاصر چین؛ سلسله یوان