ماهیگیری در افغانستان: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
[[افغانستان]] به دریاهای آزاد راه ندارد و ماهیگیری در رودخانه‌ها و دریاچه‌های کوچک صورت می‌گیرد. افغانستان با داشتن رودهای دائمی در مناطق کوهستانی، زمینه پرورش ماهی را دارد؛ هرچند تاکنون از این امکانات بهره‌برداری کافی به عمل نیامده است.  
[[پرونده:Thumbs b c 7832576cefd481f67fe977ef88be40ad.jpg|بندانگشتی|ماهیگیری در افغانستان. برگرفته از سایت ana dolu ajansi، قابل بازیابی از https://www.aa.com.tr/fa/%D8%A7%D9%81%D8%BA%D8%A7%D9%86%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86/%D8%A7%D9%85%D8%B1%D8%A7%D8%B1-%D9%85%D8%B9%D8%A7%D8%B4-%D8%AA%D8%B1%DA%A9%D9%85%D9%86-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%A7%D9%81%D8%BA%D8%A7%D9%86%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86-%D8%A7%D8%B2-%D8%B5%DB%8C%D8%AF-%D9%85%D8%A7%D9%87%DB%8C/2479274]]
[[افغانستان]] به دریاهای آزاد راه ندارد و ماهیگیری در رودخانه‌ها و دریاچه‌های کوچک صورت می‌گیرد. [[افغانستان]] با داشتن رودهای دائمی در مناطق کوهستانی، زمینه پرورش ماهی را دارد؛ هرچند تاکنون از این امکانات بهره‌برداری کافی به عمل نیامده است. خانواده‌های ترکمن که عمدتا در ولایت‌های چون قندوز، [[بلخ]] و جوزجان [[افغانستان]] هستند، علی‌رغم نداشتن دسترسی به دریا، غذای روزانه خود را از طریق ماهیگیری در رودخانه [[آمودریا]] (جیحون) تهیه می‌کنند.  


جمع ماهی صیدشده (به هزار تن):<ref>FAO. and south Asia (2010). P 136</ref><ref>علی آبادی، علیرضا (1395). جامعه و فرهنگ افغانستان. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، ص380.</ref>
آمار غیررسمی نشان می‌دهد که جمعیت ترکمن‌هایی که در این منطقه مشغول ماهیگیری هستند، به بیش از 5 هزار نفر می‌رسد. آن‌ها هر روز برای تامین امرار معاش با قایق‌های ساخته‌شده از چوب و آهن وارد رودخانه می‌شوند. ماهیگیران در دوره حکومت پیشین مجبور بودند به فرماندهان ارتش با توجه به وزن ماهی که می‌گیرند، مالیات بپردازند اما در پی به قدرت رسیدن [[طالبان]] این مشکل از بین رفت. جمعیت کل ترکمن‌های [[افغانستان]] حدود 3 میلیون نفر است و مشغول ماهیگیری، کشاورزی، دامداری و بازرگانی هستند. ترکمن‌هایی که در کنار رودخانه [[آمودریا]] زندگی می‌کنند، هر سال به دلیل فرسایش خاک صدها هکتار زمین خود را از دست می‌دهند. جمع ماهی صیدشده (به هزار تن):<ref>FAO (2010). South Asia, 136, retrieved for https://www.fao.org/3/i1820e/i1820e.pdf</ref><ref>علی آبادی، علیرضا (1395). جامعه و فرهنگ [[افغانستان]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]، ص380.</ref>
{| class="wikitable"
{| class="wikitable"
|+
|+جدول شماره 1. مجموع ماهی صیدشده
!2005
!2005
!2004
!2004
خط ۱۴: خط ۱۵:
|جمع ماهی صید شده
|جمع ماهی صید شده
|}
|}
ترکمن‌های [[افغانستان]] توان [[مالی]] ندارند تا قایق موتوری بخرند و از این رو از قایق‌های ساخته شده از چوب ساده استفاده می‌کنند. یکی از ماهیگیران ترکمن که در شهرستان شورتپه ولایت بلخ به سر می‌برد، در خبرگزاری آناتولی [[کابل]] نقل قول کرده است: <blockquote>" از 15 سال تاکنون به کار ماهیگیری مشغول است و با فروش ماهی امرار معاش خانواده خود را تامین می‌کند. آنها هر روز به رودخانه می‌رود و ماهی‌ صید شده را به مغازه‌های کوچک در روستا به ارزانی می‌فروشد. آنها نیز به کلانشهرها می‌فرستند. ماهی «اسبله» از گران‌ترین و مرغوب‌ترین ماهی‌های رودخانه است که کیلوی 9 دلار فروخته می شود"<ref>خبرگزاری آناتولی (2022). امرار معاش ترکمن‌های افغانستان از صید ماهی. قابل بازیابی از https://www.aa.com.tr/fa</ref>.</blockquote>
== نیز نگاه کنید به ==
[[جغرافیای اقتصادی افغانستان]]؛ [[کشاورزی افغانستان]]؛ [[دامداری افغانستان]]


== کتابشناسی ==
== کتابشناسی ==
<references />
[[رده:اقتصاد]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۵ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۰۵

ماهیگیری در افغانستان. برگرفته از سایت ana dolu ajansi، قابل بازیابی از https://www.aa.com.tr/fa/%D8%A7%D9%81%D8%BA%D8%A7%D9%86%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86/%D8%A7%D9%85%D8%B1%D8%A7%D8%B1-%D9%85%D8%B9%D8%A7%D8%B4-%D8%AA%D8%B1%DA%A9%D9%85%D9%86-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%A7%D9%81%D8%BA%D8%A7%D9%86%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86-%D8%A7%D8%B2-%D8%B5%DB%8C%D8%AF-%D9%85%D8%A7%D9%87%DB%8C/2479274

افغانستان به دریاهای آزاد راه ندارد و ماهیگیری در رودخانه‌ها و دریاچه‌های کوچک صورت می‌گیرد. افغانستان با داشتن رودهای دائمی در مناطق کوهستانی، زمینه پرورش ماهی را دارد؛ هرچند تاکنون از این امکانات بهره‌برداری کافی به عمل نیامده است. خانواده‌های ترکمن که عمدتا در ولایت‌های چون قندوز، بلخ و جوزجان افغانستان هستند، علی‌رغم نداشتن دسترسی به دریا، غذای روزانه خود را از طریق ماهیگیری در رودخانه آمودریا (جیحون) تهیه می‌کنند.

آمار غیررسمی نشان می‌دهد که جمعیت ترکمن‌هایی که در این منطقه مشغول ماهیگیری هستند، به بیش از 5 هزار نفر می‌رسد. آن‌ها هر روز برای تامین امرار معاش با قایق‌های ساخته‌شده از چوب و آهن وارد رودخانه می‌شوند. ماهیگیران در دوره حکومت پیشین مجبور بودند به فرماندهان ارتش با توجه به وزن ماهی که می‌گیرند، مالیات بپردازند اما در پی به قدرت رسیدن طالبان این مشکل از بین رفت. جمعیت کل ترکمن‌های افغانستان حدود 3 میلیون نفر است و مشغول ماهیگیری، کشاورزی، دامداری و بازرگانی هستند. ترکمن‌هایی که در کنار رودخانه آمودریا زندگی می‌کنند، هر سال به دلیل فرسایش خاک صدها هکتار زمین خود را از دست می‌دهند. جمع ماهی صیدشده (به هزار تن):[۱][۲]

جدول شماره 1. مجموع ماهی صیدشده
2005 2004 2003 نوع فرآورده
1/000 1/000 900 جمع ماهی صید شده

ترکمن‌های افغانستان توان مالی ندارند تا قایق موتوری بخرند و از این رو از قایق‌های ساخته شده از چوب ساده استفاده می‌کنند. یکی از ماهیگیران ترکمن که در شهرستان شورتپه ولایت بلخ به سر می‌برد، در خبرگزاری آناتولی کابل نقل قول کرده است:

" از 15 سال تاکنون به کار ماهیگیری مشغول است و با فروش ماهی امرار معاش خانواده خود را تامین می‌کند. آنها هر روز به رودخانه می‌رود و ماهی‌ صید شده را به مغازه‌های کوچک در روستا به ارزانی می‌فروشد. آنها نیز به کلانشهرها می‌فرستند. ماهی «اسبله» از گران‌ترین و مرغوب‌ترین ماهی‌های رودخانه است که کیلوی 9 دلار فروخته می شود"[۳].

نیز نگاه کنید به

جغرافیای اقتصادی افغانستان؛ کشاورزی افغانستان؛ دامداری افغانستان

کتابشناسی

  1. ↑ FAO (2010). South Asia, 136, retrieved for https://www.fao.org/3/i1820e/i1820e.pdf
  2. ↑ علی آبادی، علیرضا (1395). جامعه و فرهنگ افغانستان. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، ص380.
  3. ↑ خبرگزاری آناتولی (2022). امرار معاش ترکمن‌های افغانستان از صید ماهی. قابل بازیابی از https://www.aa.com.tr/fa
برگرفته از «https://dmelal.ir/index.php?title=ماهیگیری_در_افغانستان&oldid=55857»