هنرهای تجسمی در مصر: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:مدرسه هنرهای زیبا در مصر.png|بندانگشتی|مدرسه هنرهای زیبا در مصر | [[پرونده:مدرسه هنرهای زیبا در مصر.png|بندانگشتی|مدرسه هنرهای زیبا در مصر. برگرفته از سایت egypttoday، قابل بازیابی از<nowiki/>https://www.egypttoday.com/Article/4/103853/Memory-of-the-day-Egypt%E2%80%99s-School-of-Fine-Arts-launches]] | ||
هر چند انواعی از هنرهای تجسمی چون نقاشی و مجسمه‌سازی در مصر از سابقه‌ای تاریخی برخوردار است، آشنایی هنرمندان این کشور با رویکردها و شیوه‌های مدرن در این حوزه با تأسیس مدرسه هنرهای زیبا در سال 1908 در [[قاهره]] آغاز شد. پس از آن هنرهای تجسمی روند تکاملی را طی کرد. | هر چند انواعی از هنرهای تجسمی چون نقاشی و مجسمه‌سازی در مصر از سابقه‌ای تاریخی برخوردار است، آشنایی هنرمندان این کشور با رویکردها و شیوه‌های مدرن در این حوزه با تأسیس مدرسه هنرهای زیبا در سال 1908 در [[قاهره]] آغاز شد. پس از آن هنرهای تجسمی روند تکاملی را طی کرد. | ||
[[پرونده:رمسیس یونان مصر.png|بندانگشتی|رمسیس یونان. برگرفته از سایت e-skop، قابل بازیابی از<nowiki/>https://www.e-skop.com/skopbulten/doguda-surrealizm/5468]] | |||
در ادامه روند تکاملی هنرهای تجسمی، گروه‌های متعدد هنری شکل گرفتند که تأثیر عمدهای بر توسعه این هنرهای مدرن داشتند. انجمن شرقی‌های جدید (1937) و گروه هنر و آزادی (1939) از جمله این گروه‌ها بودند. گروه اخیر توسط هنرمندانی چون جورج حنین، فؤاد کامل، رمسیس یونان و کامل التلمسانی شکل گرفت. آنان، اولین هنرمندانی بودند که مفهوم هنر سورئالیستی را در مصر مطرح ساختند که در آن روزگار، عصیانی علیه واقعیت سیاسی و فرهنگی مصر تلقی شد.<ref>موسوعة مصر الحدیثة (1996). [[مصر]]: الهيئة العامة للكتاب، [https://www.moc.gov.sa/ وزارة الثقافة]، ج 8، ص121.</ref> در دهه‌های بعد هم انجمن‌ها و گروه‌های تجسمی دیگری تأسیس شد که هر کدام سهمی در رونق این هنرها داشت. انجمن موسوم به هنرمندان پنج گانه (1963) با اهتمام نبیل وهبة، فرغلی عبدالحفیظ، رضا زاهر، عبدالحمید الدواخلی و نبیل الحسینی تأسیس شد که فعالیت‌های آن تا سال 1968 ادامه یافت. در همین دهه در [[شهر اسکندریه مصر|اسکندریه]]، گروه هنری تجربه گرایان توسط مصطفی عبدالمعطی و محمد عبدالله تأسیس شد. گروه هنر و انسان هم در همین شهر فعال شد که تا سال 1973 فعالیت داشت. گروه هنری دوستان طبیعت نیز که در سال 1979 شکل گرفت، احترام به طبیعت را سرلوحه فعالیت‌های خود قرار داد و با شیوه‌ها و گرایش‌های هنری غرب مخالف بود.<ref>موسوعة مصر الحدیثة (1996). [[مصر]]: الهيئة العامة للكتاب، [https://www.moc.gov.sa/ وزارة الثقافة]، ج 8، ص123.</ref><ref>صدر هاشمی، سید محمد (1392). جامعه و فرهنگ [[مصر]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]، ص346-347.</ref> | |||
==نیز نگاه کنید به== | |||
[[هنرهای تجسمی در تایلند]]؛ [[هنرهای تجسمی در افغانستان]]؛ [[هنرهای تجسمی در سنگال]]؛ [[هنرهای تجسمی اردن]]؛ [[هنرهای تجسمی کوبا]]؛ [[هنرهای تجسمی در بنگلادش]] | |||
== کتابشناسی == | |||
== | [[رده:هنرهای تجسمی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۵ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۲۱:۰۴
هر چند انواعی از هنرهای تجسمی چون نقاشی و مجسمه‌سازی در مصر از سابقه‌ای تاریخی برخوردار است، آشنایی هنرمندان این کشور با رویکردها و شیوه‌های مدرن در این حوزه با تأسیس مدرسه هنرهای زیبا در سال 1908 در قاهره آغاز شد. پس از آن هنرهای تجسمی روند تکاملی را طی کرد.
در ادامه روند تکاملی هنرهای تجسمی، گروه‌های متعدد هنری شکل گرفتند که تأثیر عمدهای بر توسعه این هنرهای مدرن داشتند. انجمن شرقی‌های جدید (1937) و گروه هنر و آزادی (1939) از جمله این گروه‌ها بودند. گروه اخیر توسط هنرمندانی چون جورج حنین، فؤاد کامل، رمسیس یونان و کامل التلمسانی شکل گرفت. آنان، اولین هنرمندانی بودند که مفهوم هنر سورئالیستی را در مصر مطرح ساختند که در آن روزگار، عصیانی علیه واقعیت سیاسی و فرهنگی مصر تلقی شد.[۱] در دهه‌های بعد هم انجمن‌ها و گروه‌های تجسمی دیگری تأسیس شد که هر کدام سهمی در رونق این هنرها داشت. انجمن موسوم به هنرمندان پنج گانه (1963) با اهتمام نبیل وهبة، فرغلی عبدالحفیظ، رضا زاهر، عبدالحمید الدواخلی و نبیل الحسینی تأسیس شد که فعالیت‌های آن تا سال 1968 ادامه یافت. در همین دهه در اسکندریه، گروه هنری تجربه گرایان توسط مصطفی عبدالمعطی و محمد عبدالله تأسیس شد. گروه هنر و انسان هم در همین شهر فعال شد که تا سال 1973 فعالیت داشت. گروه هنری دوستان طبیعت نیز که در سال 1979 شکل گرفت، احترام به طبیعت را سرلوحه فعالیت‌های خود قرار داد و با شیوه‌ها و گرایش‌های هنری غرب مخالف بود.[۲][۳]
نیز نگاه کنید به
هنرهای تجسمی در تایلند؛ هنرهای تجسمی در افغانستان؛ هنرهای تجسمی در سنگال؛ هنرهای تجسمی اردن؛ هنرهای تجسمی کوبا؛ هنرهای تجسمی در بنگلادش
کتابشناسی
- ↑ موسوعة مصر الحدیثة (1996). مصر: الهيئة العامة للكتاب، وزارة الثقافة، ج 8، ص121.
- ↑ موسوعة مصر الحدیثة (1996). مصر: الهيئة العامة للكتاب، وزارة الثقافة، ج 8، ص123.
- ↑ صدر هاشمی، سید محمد (1392). جامعه و فرهنگ مصر. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، ص346-347.