قادريه يا جيلانيه در سوریه: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «قادریه، منسوب به شيخ عبد القادر جيلاني (470 ـ 561 ه) است که طریقتی در اصل حنبلی؛ اما اهل تسامح است؛ چنان که بسیاری از قادریه، مذاهب دیگر دارند. گروهی به توهم این که جیلان، مُعرّب «گیلان» است، او را اصالتاً اهل گیلان در شمال ایران یا گیلانغرب در...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
جیلانی، در مدرسه «ابوسعید مبارک مخزومی» (403-513 قمری) در بغداد، درس خواند، تدریس کرد و شاگردانی چون «ابن قدامه» و «سمعانی» را پرورش داد و در همانمدرسه، دفن شد وپسرش، عبدالرزاق، جانشینش گشت. قادریه تنها طریقتی بود که شیوخ آن، هم در زمان استیلای صفویه بر بغداد وهم در زمان تسلط عثمانیها مورد وثوق بوده و تأیید بوده اند. | جیلانی، در مدرسه «ابوسعید مبارک مخزومی» (403-513 قمری) در بغداد، درس خواند، تدریس کرد و شاگردانی چون «ابن قدامه» و «سمعانی» را پرورش داد و در همانمدرسه، دفن شد وپسرش، عبدالرزاق، جانشینش گشت. قادریه تنها طریقتی بود که شیوخ آن، هم در زمان استیلای صفویه بر بغداد وهم در زمان تسلط عثمانیها مورد وثوق بوده و تأیید بوده اند. | ||
پیروان نظام قادری در بسیاری از کشورها پراکنده هستند که معروفترین آنها عبارتند از: سوریه ، ترکیه، عراق، مراکش ، الجزایر ، فلسطین، لبنان ، سومالی، تانزانیا، کنیا، اوگاندا، موزامبیک ، کامرون ، نیجریه ، چین ، اتحاد جماهیر شوروی، غنا ، ایران، الجزایر ، سودان، نیجر ، مالی ، گینه، چاد، افغانستان ، پاکستان ، سومالی، اندونزی، یوگسلاوی ، مصر ، تونس، مالزی و اریتره[164] | پیروان نظام قادری در بسیاری از کشورها پراکنده هستند که معروفترین آنها عبارتند از: [[سوریه]] ، ترکیه، عراق، مراکش ، الجزایر ، فلسطین، [[لبنان]] ، سومالی، تانزانیا، کنیا، اوگاندا، موزامبیک ، کامرون ، نیجریه ، [[چین]] ، اتحاد جماهیر شوروی، غنا ، ایران، الجزایر ، سودان، نیجر ، [[مالی]] ، گینه، چاد، [[افغانستان]] ، پاکستان ، سومالی، اندونزی، یوگسلاوی ، [[مصر]] ، تونس، مالزی و اریتره[164] | ||
قادریه انشعابات مختلفی داشته است؛ از جمله: لفارضية ( مصر )، المحمدية (مغرب)، الكنتية (سودان)، الرزاقیة، البودشيشية، العركية، النقشبندية القادرية، البريفكانية ، العلية الكسنزانية (اکراد سوریه، عذاق و ایران) الزعبية، النورية، الرضوية البركاتية (هند)، الكنزية، الجعلية(سودان)، الأوسية (سومالی، کنیا، تانزانیا، اوگاندا و دول خليج فارس) الرضوية العطارية (دیوبندی) | قادریه انشعابات مختلفی داشته است؛ از جمله: لفارضية ( مصر )، المحمدية (مغرب)، الكنتية ([[سودان]])، الرزاقیة، البودشيشية، العركية، النقشبندية القادرية، البريفكانية ، العلية الكسنزانية (اکراد سوریه، عذاق و ایران) الزعبية، النورية، الرضوية البركاتية (هند)، الكنزية، الجعلية(سودان)، الأوسية (سومالی، کنیا، تانزانیا، اوگاندا و دول خليج فارس) الرضوية العطارية (دیوبندی) | ||
رهبری قادری متمرکز نیست و هر یک از کانون های تفکر قادری در اتخاذ تفسیرها و شیوه های خاص خود آزاد است. | رهبری قادری متمرکز نیست و هر یک از کانون های تفکر قادری در اتخاذ تفسیرها و شیوه های خاص خود آزاد است. | ||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
يکى ديگر از شاخه‌هاى طريقت قادريه، فرقه کسنزانى است که مؤسس آن شيخ عبد الکريم کسنزانى است، و گفته مى‌شود که وى از نوادگان امام زين العابدين(ع) مى‌باشد. اين طايفه بيشتر در مناطق کرد نشين شمال شرق سوريه فعاليت دارند. | يکى ديگر از شاخه‌هاى طريقت قادريه، فرقه کسنزانى است که مؤسس آن شيخ عبد الکريم کسنزانى است، و گفته مى‌شود که وى از نوادگان امام زين العابدين(ع) مى‌باشد. اين طايفه بيشتر در مناطق کرد نشين شمال شرق سوريه فعاليت دارند. | ||
== نیز نگاه کنید به == | |||
[[اسلام و مسلمانان سوریه]] | |||
== کتابشناسی == | |||
# [[دروزیه یا موحدون#cite%20ref-1|↑]] شنی، کریم (۱۴۰۰). فرهنگ و تاریخ سوریه. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار) | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۳ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۴۰
قادریه، منسوب به شيخ عبد القادر جيلاني (470 ـ 561 ه) است که طریقتی در اصل حنبلی؛ اما اهل تسامح است؛ چنان که بسیاری از قادریه، مذاهب دیگر دارند.
گروهی به توهم این که جیلان، مُعرّب «گیلان» است، او را اصالتاً اهل گیلان در شمال ایران یا گیلانغرب در کردستان ایران، پنداشته اند[161]؛ در حالی که بعضی نیز اصل او را از «جیلان» عراق میدانند؛ شهری در جنوب بغداد.[162]
از جمله آثار شیخ عبدالقادر جیلانی، میتوان به الغنیه الطالبی، رسائل، فتوح الغیب، سراالسرار، الحزب الکبیر، یواقیت الحکم ، الرساله غوثیه، الفیوضات ربانیه و اوراد جیلانی، اشاره کرد. آموزههای صوفیانه جیلانی، چاشنی وحدتآفرینی دارد؛ یعنی محبت اهل بیت (ع) در کنار تکریم صحابه. شیخ نیز از نگاه او علم به دو علم باید باشد: احکام شرع و طریق تهذیب. [163]
جیلانی، در مدرسه «ابوسعید مبارک مخزومی» (403-513 قمری) در بغداد، درس خواند، تدریس کرد و شاگردانی چون «ابن قدامه» و «سمعانی» را پرورش داد و در همانمدرسه، دفن شد وپسرش، عبدالرزاق، جانشینش گشت. قادریه تنها طریقتی بود که شیوخ آن، هم در زمان استیلای صفویه بر بغداد وهم در زمان تسلط عثمانیها مورد وثوق بوده و تأیید بوده اند.
پیروان نظام قادری در بسیاری از کشورها پراکنده هستند که معروفترین آنها عبارتند از: سوریه ، ترکیه، عراق، مراکش ، الجزایر ، فلسطین، لبنان ، سومالی، تانزانیا، کنیا، اوگاندا، موزامبیک ، کامرون ، نیجریه ، چین ، اتحاد جماهیر شوروی، غنا ، ایران، الجزایر ، سودان، نیجر ، مالی ، گینه، چاد، افغانستان ، پاکستان ، سومالی، اندونزی، یوگسلاوی ، مصر ، تونس، مالزی و اریتره[164]
قادریه انشعابات مختلفی داشته است؛ از جمله: لفارضية ( مصر )، المحمدية (مغرب)، الكنتية (سودان)، الرزاقیة، البودشيشية، العركية، النقشبندية القادرية، البريفكانية ، العلية الكسنزانية (اکراد سوریه، عذاق و ایران) الزعبية، النورية، الرضوية البركاتية (هند)، الكنزية، الجعلية(سودان)، الأوسية (سومالی، کنیا، تانزانیا، اوگاندا و دول خليج فارس) الرضوية العطارية (دیوبندی)
رهبری قادری متمرکز نیست و هر یک از کانون های تفکر قادری در اتخاذ تفسیرها و شیوه های خاص خود آزاد است.
هنوز هم پيروان اين طريقت به سرپرستى «شيخ جمال‌الدين هلالى» در تکيه (خانقاه) هلاليه در «حی حلوم» شهر حلب سوريه، که قدمتى پانصد ساله دارد، به فعاليت‌هاى دينى خود ادامه مى‌دهند؛ همچنين خانقاه «باذنجکيه» که در مدرسه«ابن العديم» در محله «باب النيرب» واقع است و نیز تکيه «يوسفيه» در مسجد جامع محله«قارلق» که همگى از زير شاخه‌هاى فرقه هلاليه هستند.
يکى ديگر از شاخه‌هاى طريقت قادريه، فرقه کسنزانى است که مؤسس آن شيخ عبد الکريم کسنزانى است، و گفته مى‌شود که وى از نوادگان امام زين العابدين(ع) مى‌باشد. اين طايفه بيشتر در مناطق کرد نشين شمال شرق سوريه فعاليت دارند.
نیز نگاه کنید به
کتابشناسی
- ↑ شنی، کریم (۱۴۰۰). فرهنگ و تاریخ سوریه. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)