موزه آدیس آبابا: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «'''موزة آدیس آبابا''' موزة آدیس آبابا درسال 1986 به مناسبت صدمین سالگرد انتخاب این شهر به عنوان پایتخت اتیوپی بنا نهاده شد.این موزه در اقامتگاه " راس بیرو ولده گابریل 263(وزیر جنگ در دوران منلیك دوم ) تأسیس گردید. موزه آدیس آبابا بیشتر شامل عکسهایی...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
موزه آدیس آبابا درسال 1986 به مناسبت صدمین سالگرد انتخاب این شهر به عنوان پایتخت [[اتیوپی]] بنا نهاده شد. این موزه در اقامتگاه " راس بیرو ولده گابریل (Ras Biro Wolde Gabriel) (وزیر جنگ در دوران منلیك دوم ) تأسیس گردید. | |||
موزه آدیس آبابا بیشتر شامل عکسهایی است که پیشرفتهای [[نظام اجتماعی اتیوپی|اجتماعی]]، [[تاریخ اتیوپی|تاریخی]]، [[ساختار سیاسی اتیوپی|سیاسی]] و [[نظام اقتصادی اتیوپی|اقتصادی]] این شهر را از زمان بنیان گذاری آن نمایش میدهد. در کنار عکسهای منحصر به فرد شهر، مصنوعات و آثار هنری متعلق به هنرمندان برجسته اتیوپی نیز در این موزه در معرض دید عموم قرار دارد<ref>برگرفته از http://www.addisababacity.gov.et</ref><ref>عرب احمدی، امیر بهرام، کریمی، مهرداد (1392). جامعه و فرهنگ [[اتیوپی]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی] (در دست انتشار)، ص 215.</ref>. | |||
== نیز نگاه کنید به == | |||
[[فرهنگ عمومی اتیوپی]]؛ [[موزههای اتیوپی]] | |||
== کتابشناسی == |
نسخهٔ کنونی تا ۷ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۳۱
موزه آدیس آبابا درسال 1986 به مناسبت صدمین سالگرد انتخاب این شهر به عنوان پایتخت اتیوپی بنا نهاده شد. این موزه در اقامتگاه " راس بیرو ولده گابریل (Ras Biro Wolde Gabriel) (وزیر جنگ در دوران منلیك دوم ) تأسیس گردید.
موزه آدیس آبابا بیشتر شامل عکسهایی است که پیشرفتهای اجتماعی، تاریخی، سیاسی و اقتصادی این شهر را از زمان بنیان گذاری آن نمایش میدهد. در کنار عکسهای منحصر به فرد شهر، مصنوعات و آثار هنری متعلق به هنرمندان برجسته اتیوپی نیز در این موزه در معرض دید عموم قرار دارد[۱][۲].
نیز نگاه کنید به
فرهنگ عمومی اتیوپی؛ موزههای اتیوپی
کتابشناسی
- ↑ برگرفته از http://www.addisababacity.gov.et
- ↑ عرب احمدی، امیر بهرام، کریمی، مهرداد (1392). جامعه و فرهنگ اتیوپی. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی (در دست انتشار)، ص 215.