هفته نامه اكسپرس فرانسه: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۷ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۱۰

اکسپرس (L'Express ) اولین مجله خبری کشور فرانسه است و از لحاظ خط مشی سیاسی راست‌گرا و محافظه‌کار است. هنگامی که این مجله مشهور فرانسوی در سال ۱۹۵۳ تاسیس شد، شکل ظاهری آن شبیه به مجله تایم آمریکا بود. شعار زیرِ لوگوی آن چنین بود:"فرانسه توان چشیدن طعم تلخ حقیقت را دارد". اکسپرس در آغاز نشریه‌ای ضد استعماری و بیشتر متمایل به چپ بود و همین خط مشی توانست در فرانسه موجی تازه‌ای از چپ جدید پدید آورد. این هفته‌نامه در 1964 در پی کاهش چشمگیر شمارگانش، فرمت و خط مشی خود را تغییر داد؛یعنی کوچک‌تر و رنگی شد و جهت‌گیری سیاسی را کنار گذاشت و ستون‌هایش را به روی باورهای گوناگون گشود و از همین رو نخستین " مجله خبری" و به گفته‌ای " تایم فرانسه" شد و توجه خود را بیشتر به گزارش‌ها و مصاحبه‌های طولانی معطوف کرد.

موسس مجله اکسپرس، ژان ژاک سروان شریبر(Jean-Jacques Servan-Schreiber) نماینده حزب رادیکال در پارلمان فرانسه و از سوسیالیست‌های رادیکال بود که در سال ۱۹۷۳ بیشتر سهام این نشریه را به یک تاجر یهودی انگلیسی الاصل به نام «جیمز گلداسمیت» واگذار کرد. اولین سردبیر مجله اکسپرس فرانسواز ژیرو(Françoise Giroud) بود که همراه با ژان ژاک سروان شریبر، مجله اکسپرس را تاسیس کرد و از سال ۱۹۴۶تا ۱۹۵۳ رئیس هیات سردبیران آن شد. او قبل از آن سردبیر نشریه «اِل» بود و در سال ۱۹۷۴ وزیر امور زنان و در سال ۱۹۷۶ وزیر فرهنگ فرانسه شد. خانم ژیرو در زمانی تبدیل به یک وزنه قدرتمند در ژورنالیسم فرانسه بعد از جنگ جهانی دوم شد که زنان زیادی در کار روزنامه‌نگاری نبودند. زمانی که فرانسواز ژیرو در سال ۲۰۰۳ درگذشت، وزارت فرهنگ فرانسه او را جزء درخشان‌ترین اندیشمندان جامعه فرانسه نامید.

مجله اکسپرس شهرت خود را مدیون پوشش موضوعات بین‌المللی و گزارش‌های مستند و تاریخی است که هر از چندگاهی در این مجله به چاپ می‌رسد. مجله اکسپرس نیز مانند بسیاری از نشریات فرانسوی تحت سیطره یهودیان است، با اینکه روسای جمهوری فرانسه خود نیز متمایل به صهیونیسم بوده و از پایه‌گذاران حکومت اسرائیل به حساب می‌آیند، با این حال، از گزند تبلیغاتی این مجله تندرو و متعصب در امان نبوده‌اند. به طوری که برخورد شدید مجله اکسپرس با والری ژیسکاردستن رئیس جمهوری سابق فرانسه و ضربات شدید این مجله به آبرو و حیثیت سیاسی نام‌برده هرگز از خاطره‌ها محو نخواهد شد.

فرانسوا میتران و دستیاران او نیز از حملات این مجله در امان نیستند، به خصوص که بانک اطلاعاتی این مجله در ثبت و ضبط نقاط ضعف سیاسی و مالی سیاستمداران بسیار قوی عمل می‌کند و می‌تواند در هر لحظه برای رجال سیاسی مسئله‌ساز باشد. مجله اکسپرس اخیرا ۴۹ درصد از سهام لوپوئن را خریداری کرده است.

این نشریه هم اکنون با 350 همکار و بیش از 500 هزار نسخه‌شمارگان، از مهم‌ترین مجلات خبری فرانسه است که از این تعداد نزدیک به 125 هزار نسخه در خارج از کشور عرضه می‌شود. خبرهای بین‌المللی همواره جای برجسته‌ای در این نشریه داشته است. ۴۵ درصد از درآمد این هفته‌نامه از راه جذب آگهی به دست می‌آید که به تازگی به خاطر مسائل مالی برای تعدیل نیروی انسانی تحت فشار قرارگرفته است.مالکیت این هفته‌نامه فرانسوی متعلق به گروه سوک پرس(la Socpresse) است که ۸۰ درصد آن تحت مالکیت داسو (Serge Dassault) است.^[۱]

نیز نگاه کنید به

هفته نامه های زیمبابوه؛ هفته‌نامه‌های تایلندی ؛ مهم ترین نشریات ادواری مصر؛ مهم ترین نشریات ادواری مالی؛ مهم ترین نشریات ادواری زیمبابوه؛ روزنامه‌های مهم و پرتیراژ به زبان تایلندی؛ مهم ترین نشریات ادواری اسپانیا؛ مهم ترین نشریات ادواری اردن؛ مهم ترین نشریات ادواری اتیوپی؛ مجلات و نشریات ادواری تاثیرگذار در قطر؛ مجلات تاثیرگذار در کوبا

کتابشناسی

↑ نعیمی گورابی، محمدحسین(1392). جامعه و فرهنگ فرانسه. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی ( در دست انتشار )،

[1] نعیمی گورابی، محمدحسین(1392). جامعه و فرهنگ فرانسه. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی ( در دست انتشار )،

[۱]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-هفته نامه اكسپرس[34]: اكسپرس اولین مجله خبری كشور [[فرانسه]] است و از لحاظ خط مشی سیاسی راستگرا و محافظه كار است. هنگامی كه این مجله مشهور فرانسوی در سال ۱۹۵۳ تاسیس شد، شكل ظاهری آن شبیه به مجله تایم آمریكا بود. شعار زيرِ لوگوي آن چنين بود:"فرانسه توان چشيدن طعم تلخ حقيقت را دارد". اكسپرس در آغاز نشريه اي ضد استعماري و بيشتر متمايل به چپ بود و همين خط مشي توانست در فرانسه موجي تازه اي از چپ جديد پديد آورد. اين هفته نامه در 1964 در پي كاهش چشمگير شمارگانش، فرمت و خط مشي خود را تغيير داد؛يعني كوچكتر و رنگي شد و جهت گيري سياسي را كنار گذاشت و ستون هايش را به روي باورهاي گوناگون گشود و از همين رو نخستين " مجله خبري" و به گفته اي " تايم فرانسه" شد و توجه خود را بيشتر به گزارش ها و مصاحبه هاي طولاني معطوف كرد.
+اکسپرس (L'Express ) اولین مجله خبری کشور فرانسه است و از لحاظ خط مشی سیاسی راست‌گرا و محافظه‌کار است. هنگامی که این مجله مشهور فرانسوی در سال ۱۹۵۳ تاسیس شد، شکل ظاهری آن شبیه به مجله تایم آمریکا بود. شعار زیرِ لوگوی آن چنین بود:"فرانسه توان چشیدن طعم تلخ حقیقت را دارد". اکسپرس در آغاز نشریه‌ای ضد استعماری و بیشتر متمایل به چپ بود و همین خط مشی توانست در فرانسه موجی تازه‌ای از چپ جدید پدید آورد. این هفته‌نامه در 1964 در پی کاهش چشمگیر شمارگانش، فرمت و خط مشی خود را تغییر داد؛یعنی کوچک‌تر و رنگی شد و جهت‌گیری سیاسی را کنار گذاشت و ستون‌هایش را به روی باورهای گوناگون گشود و از همین رو نخستین " مجله خبری" و به گفته‌ای " تایم فرانسه" شد و توجه خود را بیشتر به گزارش‌ها و مصاحبه‌های طولانی معطوف کرد.
-موسس مجله اكسپرس، ژان ژاك سروان شریبر[35] نماینده حزب رادیكال در پارلمان فرانسه و از سوسیالیست های رادیكال بود كه در سال ۱۹۷۳ بیشتر سهام این نشریه را به یك تاجر یهودی انگلیسی الاصل به نام «جیمز گلداسمیت» واگذار كرد. اولین سردبیر مجله اكسپرس فرانسواز ژیرو[36] بود كه همراه با ژان ژاك سروان شریبر، مجله اكسپرس را تاسیس كرد و از سال ۱۹۴۶تا ۱۹۵۳ رئیس هیات سردبیران آن شد. او قبل از آن سردبیر نشریه «اِل» بود و در سال ۱۹۷۴ وزیر امور زنان و در سال ۱۹۷۶ وزیر فرهنگ فرانسه شد. خانم ژیرو در زمانی تبدیل به یك وزنه قدرتمند در ژورنالیسم فرانسه بعد از جنگ جهانی دوم شد كه زنان زیادی در كار روزنامه نگاری نبودند. زمانی كه فرانسواز ژیرو در سال ۲۰۰۳ درگذشت، [[وزارت فرهنگ فرانسه]] او را جزء درخشان ترین اندیشمندان جامعه فرانسه نامید.
+موسس مجله اکسپرس، ژان ژاک سروان شریبر(Jean-Jacques Servan-Schreiber) نماینده حزب رادیکال در پارلمان فرانسه و از سوسیالیست‌های رادیکال بود که در سال ۱۹۷۳ بیشتر سهام این نشریه را به یک تاجر یهودی انگلیسی الاصل به نام «جیمز گلداسمیت» واگذار کرد. اولین سردبیر مجله اکسپرس فرانسواز ژیرو(Françoise Giroud) بود که همراه با ژان ژاک سروان شریبر، مجله اکسپرس را تاسیس کرد و از سال ۱۹۴۶تا ۱۹۵۳ رئیس هیات سردبیران آن شد. او قبل از آن سردبیر نشریه «اِل» بود و در سال ۱۹۷۴ وزیر امور زنان و در سال ۱۹۷۶ وزیر فرهنگ فرانسه شد. خانم ژیرو در زمانی تبدیل به یک وزنه قدرتمند در ژورنالیسم فرانسه بعد از جنگ جهانی دوم شد که زنان زیادی در کار روزنامه‌نگاری نبودند. زمانی که فرانسواز ژیرو در سال ۲۰۰۳ درگذشت، [[وزارت فرهنگ فرانسه]] او را جزء درخشان‌ترین اندیشمندان جامعه فرانسه نامید.
-مجله اكسپرس شهرت خود را مدیون پوشش موضوعات بین المللی و گزارش های مستند و تاریخی است كه هرازچندگاهی در این مجله به چاپ می رسد. مجله اكسپرس نیز مانند بسیاری از نشریات فرانسوی تحت سیطره یهودیان است، با اینكه روسای جمهوری فرانسه خود نیز متمایل به صهیونیسم بوده و از پایه گذاران حكومت اسرائیل به حساب می آیند، با این حال، از گزند تبلیغاتی این مجله تندرو و متعصب در امان نبوده اند. به طوری كه برخورد شدید مجله اكسپرس با والری ژیسكاردستن رئیس جمهوری سابق فرانسه و ضربات شدید این مجله به آبرو و حیثیت سیاسی نامبرده هرگز از خاطره ها محو نخواهد شد.
+مجله اکسپرس شهرت خود را مدیون پوشش موضوعات بین‌المللی و گزارش‌های مستند و تاریخی است که هر از چندگاهی در این مجله به چاپ می‌رسد. مجله اکسپرس نیز مانند بسیاری از نشریات فرانسوی تحت سیطره یهودیان است، با اینکه روسای جمهوری فرانسه خود نیز متمایل به صهیونیسم بوده و از پایه‌گذاران حکومت اسرائیل به حساب می‌آیند، با این حال، از گزند تبلیغاتی این مجله تندرو و متعصب در امان نبوده‌اند. به طوری که برخورد شدید مجله اکسپرس با والری ژیسکاردستن رئیس جمهوری سابق فرانسه و ضربات شدید این مجله به آبرو و حیثیت سیاسی نام‌برده هرگز از خاطره‌ها محو نخواهد شد.
-[[فرانسوا میتران]] و دستیاران او نیز از حملات این مجله در امان نیستند، به خصوص كه بانك اطلاعاتی این مجله در ثبت و ضبط نقاط ضعف سیاسی و [[مالی]] سیاستمداران بسیار قوی عمل می كند و می تواند در هر لحظه برای رجال سیاسی مسئله ساز باشد. مجله اكسپرس اخیرا ۴۹ درصد از سهام لوپوئن را خریداری كرده است.
+[[فرانسوا میتران]] و دستیاران او نیز از حملات این مجله در امان نیستند، به خصوص که بانک اطلاعاتی این مجله در ثبت و ضبط نقاط ضعف سیاسی و [[مالی]] سیاستمداران بسیار قوی عمل می‌کند و می‌تواند در هر لحظه برای رجال سیاسی مسئله‌ساز باشد. مجله اکسپرس اخیرا ۴۹ درصد از سهام لوپوئن را خریداری کرده است.
-اين نشريه هم اكنون با 350 همكار و بيش از 500 هزار نسخه شمارگان، از مهمترين مجلات خبري فرانسه است كه از اين تعداد نزديك به 125 هزار نسخه در خارج از كشور عرضه مي شود. خبرهاي بين المللي همواره جاي برجسته اي در اين نشريه داشته است. ۴۵ درصد از درآمد این هفته نامه از راه جذب آگهی به دست می آید كه به تازگی به خاطر مسائل مالی برای تعدیل نیروی انسانی تحت فشار قرارگرفته است.مالكیت این هفته نامه فرانسوی متعلق به گروه سوك پرس[37] است كه ۸۰ درصد آن تحت مالكیت داسو[38] است.
+این نشریه هم اکنون با 350 همکار و بیش از 500 هزار نسخه‌شمارگان، از مهم‌ترین مجلات خبری فرانسه است که از این تعداد نزدیک به 125 هزار نسخه در خارج از کشور عرضه می‌شود. خبرهای بین‌المللی همواره جای برجسته‌ای در این نشریه داشته است. ۴۵ درصد از درآمد این هفته‌نامه از راه جذب آگهی به دست می‌آید که به تازگی به خاطر مسائل مالی برای تعدیل نیروی انسانی تحت فشار قرارگرفته است.مالکیت این هفته‌نامه فرانسوی متعلق به گروه سوک پرس(la Socpresse) است که ۸۰ درصد آن تحت مالکیت داسو (Serge Dassault) است.<ref>نعیمی گورابی، محمدحسین(1392). جامعه و فرهنگ [[فرانسه]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی] ( در دست انتشار )،</ref>
+==نیز نگاه کنید به==
+[[هفته نامه های زیمبابوه]]؛ [[هفته‌نامه‌های تایلندی]] ؛ [[مهم ترین نشریات ادواری مصر]]؛ [[مهم ترین نشریات ادواری مالی]]؛ [[مهم ترین نشریات ادواری زیمبابوه]]؛ [[روزنامه‌های مهم و پرتیراژ به زبان تایلندی]]؛ [[مهم ترین نشریات ادواری اسپانیا]]؛ [[مهم ترین نشریات ادواری اردن]]؛ [[مهم ترین نشریات ادواری اتیوپی]]؛ [[مجلات و نشریات ادواری تاثیرگذار در قطر]]؛ [[مجلات تاثیرگذار در کوبا]]
+==کتابشناسی==