نظام آموزشی قدیم سیرالئون: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «'''نظام آموزشی قدیم سیرالئون''' نظام آموزشی دوران استعماری سیرالئون که انگلیسیها آن را تحمیل کرده بودند چند دهه بعد از استقلال آن کشور نیز ادامه یافت. نتایج این نظام آموزشی که به هیچ وجه با فرهنگ و آداب و رسوم مردم این کشور تطابق نداشت صرفاً مو...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
نظام آموزشی دوران استعماری [[سیرالئون]] که انگلیسیها آن را تحمیل کرده بودند چند دهه بعد از استقلال آن کشور نیز ادامه یافت. نتایج این نظام آموزشی که به هیچ وجه با فرهنگ و آداب و رسوم مردم این کشور تطابق نداشت صرفاً موجب افزایش فقر فرهنگی و اقتصادی و گسترش فرهنگ خدمت به بیگانه گشت به طوری که در دهه اخیر کشور [[سیرالئون]] یکی از آخرین کشورهای توسعه نیافته به شمار میرفت. | |||
نظام آموزشی دوران استعماری سیرالئون که انگلیسیها آن را تحمیل کرده بودند چند دهه بعد از استقلال آن کشور نیز ادامه یافت. نتایج این نظام آموزشی که به هیچ وجه با فرهنگ و آداب و رسوم مردم این کشور تطابق نداشت صرفاً موجب افزایش فقر فرهنگی و اقتصادی و گسترش فرهنگ خدمت به بیگانه گشت به طوری که در دهه اخیر کشور سیرالئون یکی از آخرین کشورهای توسعه نیافته به شمار میرفت. | |||
در نظام آموزشی مزبور دانش آموزان در سن 5 سالگی وارد مدرسه میشدند و طی 6 سال دوران ابتدائی را سپری میکردند که البته از 5 تا 7 سالگی دوره آمادگی و از 7 سالگی تا 12 سالگی دورۀ ابتدایی محسوب میگشت. دانش آموزان سپس در امتحان سراسری تحت عنوان «امتحان ورودی به دبیرستان و تعیین رشته» شرکت میکردند که مدت دوره دبیرستان بین 5 تا 7 سال بود بدین گونه که بعد از دوره 5 سالۀ دبیرستان دانش آموزان میتوانستند دانش آموخته دوره دپیلم تلقی شوند و در صورت تمایل با سپری نمودن دو سال دیگر به اخذ مدرک دیپلم عالی نائل گردند. مدرک پایان دوره اول «گواهینامه آموزشی سطح معمولی» نامیده میشد. دانشآموزانی که واجد شرایط علمی و اقتصادی برای ورود به دانشگاهها بودند میتوانستند در این مرحله رسما درخواست ورود به دانشگاه را ارئه نمایند که معمولاً بین 4تا 5 سال به طول میانجامید و سال اول تحصیل، سال مقدماتی محسوب میگشت. | در نظام آموزشی مزبور دانش آموزان در سن 5 سالگی وارد مدرسه میشدند و طی 6 سال دوران ابتدائی را سپری میکردند که البته از 5 تا 7 سالگی دوره آمادگی و از 7 سالگی تا 12 سالگی دورۀ ابتدایی محسوب میگشت. دانش آموزان سپس در امتحان سراسری تحت عنوان «امتحان ورودی به دبیرستان و تعیین رشته» شرکت میکردند که مدت دوره دبیرستان بین 5 تا 7 سال بود بدین گونه که بعد از دوره 5 سالۀ دبیرستان دانش آموزان میتوانستند دانش آموخته دوره دپیلم تلقی شوند و در صورت تمایل با سپری نمودن دو سال دیگر به اخذ مدرک دیپلم عالی نائل گردند. مدرک پایان دوره اول «گواهینامه آموزشی سطح معمولی» نامیده میشد. دانشآموزانی که واجد شرایط علمی و اقتصادی برای ورود به دانشگاهها بودند میتوانستند در این مرحله رسما درخواست ورود به دانشگاه را ارئه نمایند که معمولاً بین 4تا 5 سال به طول میانجامید و سال اول تحصیل، سال مقدماتی محسوب میگشت. | ||
دانشآموزانی که با مدرک دپیلم عالی دانش آموخته میشدند و در واقع دورۀ هفت ساله دبیرستان را طی میکردند موفق به کسب مدرک «گواهینامه آموزشی سطح عالی» میشدند. این دانشآموزان بعد از ورود به دانشگاه نیازی به شرکت در کلاسهای مقدماتی نداشتند و معمولاً بر اساس رشتههای تحصیلی پس از سه و یا چهار سال مدرک کارشناسی خود را دریافت مینمودند. | دانشآموزانی که با مدرک دپیلم عالی دانش آموخته میشدند و در واقع دورۀ هفت ساله دبیرستان را طی میکردند موفق به کسب مدرک «گواهینامه آموزشی سطح عالی» میشدند. این دانشآموزان بعد از ورود به دانشگاه نیازی به شرکت در کلاسهای مقدماتی نداشتند و معمولاً بر اساس رشتههای تحصیلی پس از سه و یا چهار سال مدرک کارشناسی خود را دریافت مینمودند.بر اساس این سیستم آموزشی دانشآموزان سیرالئونی از دوره استعمار تا زمان تغییر نظام آموزشی مزبور به شرح ذیل بود: | ||
بر اساس این سیستم آموزشی دانشآموزان سیرالئونی از دوره استعمار تا زمان تغییر نظام آموزشی مزبور به شرح ذیل بود: | |||
===== دوره آمادگی ===== | |||
* 5 سالگی کلاس اول مقدماتی؛ | |||
* 6 سالگی کلاس دوم مقدماتی. | |||
===== دوره دبستان ===== | |||
12 سالگی کلاس ششم دبستان | * 7 سالگی کلاس اول دبستان؛ | ||
* 8 سالگی کلاس دوم دبستان؛ | |||
* 9 سالگی کلاس سوم دبستان؛ | |||
* 10 سالگی کلاس چهارم دبستان؛ | |||
* 11 سالگی کلاس پنجم دبستان؛ | |||
* 12 سالگی کلاس ششم دبستان. | |||
دانشآموزان بعد از اتمام کلاس ششم ابتدایی میبایست در امتحانات ورودی به دوره متوسطه شرکت نمایند که بسیاری از دانشآموزان به خاطر ضعف مالی و علمی در این مرحله مجبور به ترک تحصیل میشدند. | دانشآموزان بعد از اتمام کلاس ششم ابتدایی میبایست در امتحانات ورودی به دوره متوسطه شرکت نمایند که بسیاری از دانشآموزان به خاطر ضعف مالی و علمی در این مرحله مجبور به ترک تحصیل میشدند. | ||
===== دوره متوسطه با مدرک تکمیلی جی سیای او ال(G.C.E.O.L) ===== | |||
* 13 سالگی کلاس اول دبیرستان؛ | |||
* 14 سالگی کلاس دوم دبیرستان؛ | |||
* 15 سالگی کلاس سوم دبیرستان؛ | |||
* 16 سالگی کلاس چهارم دبیرستان؛ | |||
* 17 سالگی کلاس پنجم دبیرستان. | |||
18 سالگی ششم مقدماتی | دانشآموزان پس از اتمام سال پنجم چنانچه فاقد شرایط علمی و مالی لازم برای ادامه تحصیل بودند میتوانستند در امتحانات سراسری شورای غرب آفریقا شرکت نموده و ضمن اتمام تحصیلات مدرک دوره تحصیلی دبیرستان را دریافت کنند. البته دانشآموزان ممتاز با دارا بودن شرایط مالی مناسب میتوانستند مراحل تکمیلی دبیرستان را ظرف دو سال سپری کرده و موفق به کسب مدرک دوره تکمیلی دبیرستان گردند. =====اخذ مدرک دوره تکمیلی دبیرستان=====*18 سالگی ششم مقدماتی(lower6)؛ | ||
* 19 سالگی کلاس ششم عالی(upper6). | |||
دانشآموزان پس از اخذ مدارک فوق برای ورود به دانشگاه نیازی به شرکت در کلاسهای دوره مقدماتی نداشتند و بعد از سه سال میتوانستند مدرک کارشناسی خود را اخذ نمایند. | دانشآموزان پس از اخذ مدارک فوق برای ورود به دانشگاه نیازی به شرکت در کلاسهای دوره مقدماتی نداشتند و بعد از سه سال میتوانستند مدرک کارشناسی خود را اخذ نمایند. دانشجویانی که با مدرک دوره تکمیلی دبیرستان. وارد دانشگاه میشدند میتوانستند در کلاسهای ممتاز شرکت کرده و مدرک کارشناسی خود را با امتیاز ویژه اخذ کنند. علاوه بر آن آنها برای دوره کارشناسی ارشد نیز به راحتی پذیرفته میشدند و از نظر استخدام نیز ارجحیت داشتند. علاوه بر آن این دانشآموختگان معمولاً در صورت تقاضا برای ادامه تحصیل در دانشگاههای انگلستان به سهولت پذیرفته میشدند. اغلب رشتههای تحصیلی [[نظام آموزشی قدیم سیرالئون]] محدود به حوزههای علوم انسانی و تا حدودی علوم تجربی بود و رشتههای فنی و حرفهای کمتری در آن وجود داشت<ref>عرب احمدی، امیر بهرام(1390). جامعه و فرهنگ [[سیرالئون]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی]( در دست انتشار)</ref>. | ||
== نیز نگاه کنید به == | |||
[[نظام آموزشی اسپانیا]]؛ [[اصول کلی نظام آموزشی کانادا]]؛ [[نظام آموزشی ژاپن بعد از جنگ جهانی دوم|نظام آموزشی ژاپن]]؛ [[نظام آموزشی کوبا]]؛ [[نظام آموزشی لبنان]]؛ [[نظام آموزشی مصر]]؛ [[نظام آموزشی چین]]؛ [[نظام آموزشی سنگال]]؛ [[نظام آموزشی کشور مالی]]؛ [[نظام آموزشی کشور اردن]]؛ [[نظام آموزشی جدید سیرالئون]]؛ [[نظام آموزشی گرجستان]]؛ [[نظام آموزشی بنگلادش]]؛ [[نظام آموزشی سریلانکا]] | |||
== کتابشناسی == | |||
<references /> | |||
[[رده:نظام آموزش]] |
نسخهٔ کنونی تا ۳۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۴۸
نظام آموزشی دوران استعماری سیرالئون که انگلیسیها آن را تحمیل کرده بودند چند دهه بعد از استقلال آن کشور نیز ادامه یافت. نتایج این نظام آموزشی که به هیچ وجه با فرهنگ و آداب و رسوم مردم این کشور تطابق نداشت صرفاً موجب افزایش فقر فرهنگی و اقتصادی و گسترش فرهنگ خدمت به بیگانه گشت به طوری که در دهه اخیر کشور سیرالئون یکی از آخرین کشورهای توسعه نیافته به شمار میرفت.
در نظام آموزشی مزبور دانش آموزان در سن 5 سالگی وارد مدرسه میشدند و طی 6 سال دوران ابتدائی را سپری میکردند که البته از 5 تا 7 سالگی دوره آمادگی و از 7 سالگی تا 12 سالگی دورۀ ابتدایی محسوب میگشت. دانش آموزان سپس در امتحان سراسری تحت عنوان «امتحان ورودی به دبیرستان و تعیین رشته» شرکت میکردند که مدت دوره دبیرستان بین 5 تا 7 سال بود بدین گونه که بعد از دوره 5 سالۀ دبیرستان دانش آموزان میتوانستند دانش آموخته دوره دپیلم تلقی شوند و در صورت تمایل با سپری نمودن دو سال دیگر به اخذ مدرک دیپلم عالی نائل گردند. مدرک پایان دوره اول «گواهینامه آموزشی سطح معمولی» نامیده میشد. دانشآموزانی که واجد شرایط علمی و اقتصادی برای ورود به دانشگاهها بودند میتوانستند در این مرحله رسما درخواست ورود به دانشگاه را ارئه نمایند که معمولاً بین 4تا 5 سال به طول میانجامید و سال اول تحصیل، سال مقدماتی محسوب میگشت.
دانشآموزانی که با مدرک دپیلم عالی دانش آموخته میشدند و در واقع دورۀ هفت ساله دبیرستان را طی میکردند موفق به کسب مدرک «گواهینامه آموزشی سطح عالی» میشدند. این دانشآموزان بعد از ورود به دانشگاه نیازی به شرکت در کلاسهای مقدماتی نداشتند و معمولاً بر اساس رشتههای تحصیلی پس از سه و یا چهار سال مدرک کارشناسی خود را دریافت مینمودند.بر اساس این سیستم آموزشی دانشآموزان سیرالئونی از دوره استعمار تا زمان تغییر نظام آموزشی مزبور به شرح ذیل بود:
دوره آمادگی
- 5 سالگی کلاس اول مقدماتی؛
- 6 سالگی کلاس دوم مقدماتی.
دوره دبستان
- 7 سالگی کلاس اول دبستان؛
- 8 سالگی کلاس دوم دبستان؛
- 9 سالگی کلاس سوم دبستان؛
- 10 سالگی کلاس چهارم دبستان؛
- 11 سالگی کلاس پنجم دبستان؛
- 12 سالگی کلاس ششم دبستان.
دانشآموزان بعد از اتمام کلاس ششم ابتدایی میبایست در امتحانات ورودی به دوره متوسطه شرکت نمایند که بسیاری از دانشآموزان به خاطر ضعف مالی و علمی در این مرحله مجبور به ترک تحصیل میشدند.
دوره متوسطه با مدرک تکمیلی جی سیای او ال(G.C.E.O.L)
- 13 سالگی کلاس اول دبیرستان؛
- 14 سالگی کلاس دوم دبیرستان؛
- 15 سالگی کلاس سوم دبیرستان؛
- 16 سالگی کلاس چهارم دبیرستان؛
- 17 سالگی کلاس پنجم دبیرستان.
دانشآموزان پس از اتمام سال پنجم چنانچه فاقد شرایط علمی و مالی لازم برای ادامه تحصیل بودند میتوانستند در امتحانات سراسری شورای غرب آفریقا شرکت نموده و ضمن اتمام تحصیلات مدرک دوره تحصیلی دبیرستان را دریافت کنند. البته دانشآموزان ممتاز با دارا بودن شرایط مالی مناسب میتوانستند مراحل تکمیلی دبیرستان را ظرف دو سال سپری کرده و موفق به کسب مدرک دوره تکمیلی دبیرستان گردند. =====اخذ مدرک دوره تکمیلی دبیرستان=====*18 سالگی ششم مقدماتی(lower6)؛
- 19 سالگی کلاس ششم عالی(upper6).
دانشآموزان پس از اخذ مدارک فوق برای ورود به دانشگاه نیازی به شرکت در کلاسهای دوره مقدماتی نداشتند و بعد از سه سال میتوانستند مدرک کارشناسی خود را اخذ نمایند. دانشجویانی که با مدرک دوره تکمیلی دبیرستان. وارد دانشگاه میشدند میتوانستند در کلاسهای ممتاز شرکت کرده و مدرک کارشناسی خود را با امتیاز ویژه اخذ کنند. علاوه بر آن آنها برای دوره کارشناسی ارشد نیز به راحتی پذیرفته میشدند و از نظر استخدام نیز ارجحیت داشتند. علاوه بر آن این دانشآموختگان معمولاً در صورت تقاضا برای ادامه تحصیل در دانشگاههای انگلستان به سهولت پذیرفته میشدند. اغلب رشتههای تحصیلی نظام آموزشی قدیم سیرالئون محدود به حوزههای علوم انسانی و تا حدودی علوم تجربی بود و رشتههای فنی و حرفهای کمتری در آن وجود داشت[۱].
نیز نگاه کنید به
نظام آموزشی اسپانیا؛ اصول کلی نظام آموزشی کانادا؛ نظام آموزشی ژاپن؛ نظام آموزشی کوبا؛ نظام آموزشی لبنان؛ نظام آموزشی مصر؛ نظام آموزشی چین؛ نظام آموزشی سنگال؛ نظام آموزشی کشور مالی؛ نظام آموزشی کشور اردن؛ نظام آموزشی جدید سیرالئون؛ نظام آموزشی گرجستان؛ نظام آموزشی بنگلادش؛ نظام آموزشی سریلانکا
کتابشناسی
- ↑ عرب احمدی، امیر بهرام(1390). جامعه و فرهنگ سیرالئون. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)