حزب تای راک تای تایلند: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
پس از شکست [[حزب دموکرات تایلند|حزب دموکرات]] در انتخابات ژانویهٔ سال ۲۰۰۱م، حزب تای راک تای (Thai Rak Thai) به رهبری تاکسین شیناواترا با کسب ۲۴۸ کرسی از ۵۰۰ کرسی مجلس نمایندگان، یعنی با اکثریت کامل که برای حزبی تا آن زمان مانند نداشت، به پیروزی رسید. بیشتر کسانی که در این انتخابات به حزب تای راک تای رأی دادند، روستاییانی بودند که بر اثر تبلیغات شدید انتخاباتی مبنی بر اعطای تسهیلات و وام‌های کوتاه‌مدت و تأمین رفاه مردم روستاها در انتخابات شرکت کرده بودند؛ پایگاه حزب بیشتر در مناطق روستایی شمال و شمال شرقی [[تایلند]] که دارای مزارع بزرگ برنج است، قرار داشت. | پس از شکست [[حزب دموکرات تایلند|حزب دموکرات]] در انتخابات ژانویهٔ سال ۲۰۰۱م، حزب تای راک تای (Thai Rak Thai) به رهبری تاکسین شیناواترا با کسب ۲۴۸ کرسی از ۵۰۰ کرسی مجلس نمایندگان، یعنی با اکثریت کامل که برای حزبی تا آن زمان مانند نداشت، به پیروزی رسید. بیشتر کسانی که در این انتخابات به حزب تای راک تای رأی دادند، روستاییانی بودند که بر اثر تبلیغات شدید انتخاباتی مبنی بر اعطای تسهیلات و وام‌های کوتاه‌مدت و تأمین رفاه مردم روستاها در انتخابات شرکت کرده بودند؛ پایگاه حزب بیشتر در مناطق روستایی شمال و شمال شرقی [[تایلند]] که دارای مزارع بزرگ برنج است، قرار داشت. | ||
تاکسین شیناواترا، افسر پیشین پلیس [[تایلند]] که پس از ورود به بخش خصوصی و کار در زمینه‌های صنایع و بازرگانی ثروت فراوانی اندوخته بود، موفق شد که ۶ حزب سیاسی کوچک را در حزب خود ادغام کند و اکثریت پارلمانی با ۳۳۹ کرسی به دست آورد. در دوران نخست‌وزیری او [[تایلند]] از نظر رشد اقتصادی در صدر کشورهای جنوب شرقی آسیا قرار گرفت و رفاه روستاییان نیز تا حدودی بیشتر شد؛ به‌ویژه گسترش بیمه خدمات درمانی و تقویت بازار داخلی بر محبوبیت او افزود، | تاکسین شیناواترا، افسر پیشین پلیس [[تایلند]] که پس از ورود به بخش خصوصی و کار در زمینه‌های صنایع و بازرگانی ثروت فراوانی اندوخته بود، موفق شد که ۶ حزب سیاسی کوچک را در حزب خود ادغام کند و اکثریت پارلمانی با ۳۳۹ کرسی به دست آورد. در دوران نخست‌وزیری او [[تایلند]] از نظر رشد اقتصادی در صدر کشورهای جنوب شرقی آسیا قرار گرفت و رفاه روستاییان نیز تا حدودی بیشتر شد؛ به‌ویژه گسترش بیمه خدمات درمانی و تقویت بازار داخلی بر محبوبیت او افزود، تا آنجاکه در انتخابات فوریهٔ ۲۰۰۵ نیز حزب تای راک تای به پیروزی چشمگیری، تا حد در اختیار گرفتن دو سوم کرسی‌های مجلس دست یافت. | ||
تخلفاتی که تاکسین شیناواترا در برخی زمینه‌های اقتصادی انجام داد، تا حدودی شائبهٔ سوء استفاده وی از قدرت را پیش‌کشید و امواج گسترش اعتراض را در خیابان‌های [[بانکوک]] به راه انداخت. با شدت‌گرفتن اعتراضات، گروه‌هایی از کشاورزان، دامداران، صاحبان جراید، دانشگاهیان، دانشجویان و قشرهای میانی جامعه، گردهم آمدند و تشکلی با عنوان «اتحاد مردم برای دموکراسی» (People's Alliance for Democracy (PAD)) را سازمان دادند. باگسترش اعتراضات تاکسین شیناواترا در ۲۴ فوریهٔ ۲۰۰۶م مجلس ملی را منحل کرد و در دوم آوریل همان سال در انتخابات سراسری مجلس، حزب تای راک تای موفق شد که بار دیگر ۵۷ درصد آرا یا ۳۴۹ کرسی مجلس را به دست آورد. | تخلفاتی که تاکسین شیناواترا در برخی زمینه‌های اقتصادی انجام داد، تا حدودی شائبهٔ سوء استفاده وی از قدرت را پیش‌کشید و امواج گسترش اعتراض را در خیابان‌های [[بانکوک]] به راه انداخت. با شدت‌گرفتن اعتراضات، گروه‌هایی از کشاورزان، دامداران، صاحبان جراید، دانشگاهیان، دانشجویان و قشرهای میانی جامعه، گردهم آمدند و تشکلی با عنوان «اتحاد مردم برای دموکراسی» (People's Alliance for Democracy (PAD)) را سازمان دادند. باگسترش اعتراضات تاکسین شیناواترا در ۲۴ فوریهٔ ۲۰۰۶م مجلس ملی را منحل کرد و در دوم آوریل همان سال در انتخابات سراسری مجلس، حزب تای راک تای موفق شد که بار دیگر ۵۷ درصد آرا یا ۳۴۹ کرسی مجلس را به دست آورد. | ||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
با کودتای ۱۹ سپتامبر ۲۰۰۶م، تاکسین از قدرت برکنار شد و در اگوست ۲۰۰۷م دیوان عالی کشور، فعالیت حزب تای راک تای را به اتهام تقلب در انتخابات ممنوع کرد. حزب قدرت مردم پس از ممنوعیت فعالیت حزب «تای راک تای»، هواداران تاکسین شیناواترا «حزب قدرت مردم» (People's Power Party) را به رهبری «ساماک ساندراوج» (Samak Sundravej)، فرماندار پیشین [[بانکوک]] تأسیس کردند که در انتخابات ۲۳ دسامبر ۲۰۰۷ م، توانست با ۲۳۳ کرسی مجلس نمایندگان به پیروزی برسد. در حالی که حزب دموکرات با ۱۶۴ رأی در ردیف دوم و حزب چارت تای نیز در ردیف سوم قرار گرفتند. ساماک ساندراوج رهبر حزب قدرت مردم در ژانویه ۲۰۰۸م به نخست‌وزیری [[تایلند]] منصوب شد و دولتی ائتلافی با شرکت احزاب چارت تای و چارت پاتانا که ۳۰۰ کرسی مجلس ملی را در دست داشت، تشکیل داد. حدود شش ماه بعد در ماه می ۲۰۰۸م، اتحاد مردم برای دموکراسی (زردپوشان) بار دیگر تظا[[هرات]] گسترده‌ای را بر ضد دولت طرفدار تاکسین به راه انداخت که به اشغال چندروزه هردو فرودگاه بین‌المللی [[بانکوک]] انجامید؛ سرانجام دادگاه، حزب قدرت مردم و نیز احزاب چارت تای و چارت پاتانا را به اتهام تقلب انتخاباتی منحل اعلام کرد و قدرت به حزب دموکرات به رهبری آبیسیت ویجاجیوا سپرده شد. اما این بار طرفداران تاکسین در تشکلی به نام «جبههٔ متحد دموکراسی بر ضد دیکتاتوری» (United Front for Democracy against Dictatorship (UDD)) (سرخ‌پوشان) گرد آمدند و در آوریل ۲۰۰۹م دست به شورش‌های خیابانی زدند. این شورش‌ها تا ماه می۲۰۱۰م ادامه داشت و به زدوخورد با نیروهای امنیتی و پلیس انجامید و ۹۲ کشته بر جای گذاشت. شورش‌های خیابانی در شهرهای گوناگون [[تایلند]] گسترش یافت تا این‌که دولت [[حزب دموکرات تایلند|حزب دموکرات]]، با برگزاری انتخابات جدید در سال ۲۰۱۱م موافقت کرد. | با کودتای ۱۹ سپتامبر ۲۰۰۶م، تاکسین از قدرت برکنار شد و در اگوست ۲۰۰۷م دیوان عالی کشور، فعالیت حزب تای راک تای را به اتهام تقلب در انتخابات ممنوع کرد. حزب قدرت مردم پس از ممنوعیت فعالیت حزب «تای راک تای»، هواداران تاکسین شیناواترا «حزب قدرت مردم» (People's Power Party) را به رهبری «ساماک ساندراوج» (Samak Sundravej)، فرماندار پیشین [[بانکوک]] تأسیس کردند که در انتخابات ۲۳ دسامبر ۲۰۰۷ م، توانست با ۲۳۳ کرسی مجلس نمایندگان به پیروزی برسد. در حالی که حزب دموکرات با ۱۶۴ رأی در ردیف دوم و حزب چارت تای نیز در ردیف سوم قرار گرفتند. ساماک ساندراوج رهبر حزب قدرت مردم در ژانویه ۲۰۰۸م به نخست‌وزیری [[تایلند]] منصوب شد و دولتی ائتلافی با شرکت احزاب چارت تای و چارت پاتانا که ۳۰۰ کرسی مجلس ملی را در دست داشت، تشکیل داد. حدود شش ماه بعد در ماه می ۲۰۰۸م، اتحاد مردم برای دموکراسی (زردپوشان) بار دیگر تظا[[هرات]] گسترده‌ای را بر ضد دولت طرفدار تاکسین به راه انداخت که به اشغال چندروزه هردو فرودگاه بین‌المللی [[بانکوک]] انجامید؛ سرانجام دادگاه، حزب قدرت مردم و نیز احزاب چارت تای و چارت پاتانا را به اتهام تقلب انتخاباتی منحل اعلام کرد و قدرت به حزب دموکرات به رهبری آبیسیت ویجاجیوا سپرده شد. اما این بار طرفداران تاکسین در تشکلی به نام «جبههٔ متحد دموکراسی بر ضد دیکتاتوری» (United Front for Democracy against Dictatorship (UDD)) (سرخ‌پوشان) گرد آمدند و در آوریل ۲۰۰۹م دست به شورش‌های خیابانی زدند. این شورش‌ها تا ماه می۲۰۱۰م ادامه داشت و به زدوخورد با نیروهای امنیتی و پلیس انجامید و ۹۲ کشته بر جای گذاشت. شورش‌های خیابانی در شهرهای گوناگون [[تایلند]] گسترش یافت تا این‌که دولت [[حزب دموکرات تایلند|حزب دموکرات]]، با برگزاری انتخابات جدید در سال ۲۰۱۱م موافقت کرد. | ||
در این دور از انتخابات که در سوم جولای ۲۰۱۱م برگزار شد، حزب جدیدی به نام «حزب پیوتای» پا به عرصهٔ سیاست [[تایلند]] گذاشت. این حزب در ۲۰۰۹م تأسیس شده بود و مؤسسان و اعضای آن هواداران تاکسین شیناواترا نخست‌وزیر پیشین [[تایلند]] بودند؛ رهبری حزب در دست خانم ینگ لاک شیناواترا، خواهر جوان‌تر او بود که توانست با کسب ۲۶۵ کرسی به نخست‌وزیری تایلند برسد. پایگاه توده‌ای این حزب نیز مانند حزب تای راک تای در میان روستاییان و شهرنشینان مناطق ش[[مالی]] و شمال شرقی تایلند قرار دارد و بیشتر هواداران آن قشرهای تنگدست و روستایی شمال کشور هستند<ref>الهی، امیر سعید(1391). جامعه و فرهنگ [[تایلند]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی هنری و انتشارات بین‌المللی الهدی]،ص. | در این دور از انتخابات که در سوم جولای ۲۰۱۱م برگزار شد، حزب جدیدی به نام «حزب پیوتای» پا به عرصهٔ سیاست [[تایلند]] گذاشت. این حزب در ۲۰۰۹م تأسیس شده بود و مؤسسان و اعضای آن هواداران تاکسین شیناواترا نخست‌وزیر پیشین [[تایلند]] بودند؛ رهبری حزب در دست خانم ینگ لاک شیناواترا، خواهر جوان‌تر او بود که توانست با کسب ۲۶۵ کرسی به نخست‌وزیری تایلند برسد. پایگاه توده‌ای این حزب نیز مانند حزب تای راک تای در میان روستاییان و شهرنشینان مناطق ش[[مالی]] و شمال شرقی تایلند قرار دارد و بیشتر هواداران آن قشرهای تنگدست و روستایی شمال کشور هستند<ref>الهی، امیر سعید(1391). جامعه و فرهنگ [[تایلند]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی هنری و انتشارات بین‌المللی الهدی]،ص.125-128.</ref>. | ||
== نیز نگاه کنید به == | |||
[[نظام حزبی تایلند]]؛ [[مهم‌ترین احزاب سیاسی تایلند]]؛ [[حزب دموکرات تایلند]]؛ [[حزب چارت تای(حزب ملت تایلند)]] | |||
== کتابشناسی == | == کتابشناسی == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۰۸
پس از شکست حزب دموکرات در انتخابات ژانویهٔ سال ۲۰۰۱م، حزب تای راک تای (Thai Rak Thai) به رهبری تاکسین شیناواترا با کسب ۲۴۸ کرسی از ۵۰۰ کرسی مجلس نمایندگان، یعنی با اکثریت کامل که برای حزبی تا آن زمان مانند نداشت، به پیروزی رسید. بیشتر کسانی که در این انتخابات به حزب تای راک تای رأی دادند، روستاییانی بودند که بر اثر تبلیغات شدید انتخاباتی مبنی بر اعطای تسهیلات و وام‌های کوتاه‌مدت و تأمین رفاه مردم روستاها در انتخابات شرکت کرده بودند؛ پایگاه حزب بیشتر در مناطق روستایی شمال و شمال شرقی تایلند که دارای مزارع بزرگ برنج است، قرار داشت.
تاکسین شیناواترا، افسر پیشین پلیس تایلند که پس از ورود به بخش خصوصی و کار در زمینه‌های صنایع و بازرگانی ثروت فراوانی اندوخته بود، موفق شد که ۶ حزب سیاسی کوچک را در حزب خود ادغام کند و اکثریت پارلمانی با ۳۳۹ کرسی به دست آورد. در دوران نخست‌وزیری او تایلند از نظر رشد اقتصادی در صدر کشورهای جنوب شرقی آسیا قرار گرفت و رفاه روستاییان نیز تا حدودی بیشتر شد؛ به‌ویژه گسترش بیمه خدمات درمانی و تقویت بازار داخلی بر محبوبیت او افزود، تا آنجاکه در انتخابات فوریهٔ ۲۰۰۵ نیز حزب تای راک تای به پیروزی چشمگیری، تا حد در اختیار گرفتن دو سوم کرسی‌های مجلس دست یافت.
تخلفاتی که تاکسین شیناواترا در برخی زمینه‌های اقتصادی انجام داد، تا حدودی شائبهٔ سوء استفاده وی از قدرت را پیش‌کشید و امواج گسترش اعتراض را در خیابان‌های بانکوک به راه انداخت. با شدت‌گرفتن اعتراضات، گروه‌هایی از کشاورزان، دامداران، صاحبان جراید، دانشگاهیان، دانشجویان و قشرهای میانی جامعه، گردهم آمدند و تشکلی با عنوان «اتحاد مردم برای دموکراسی» (People's Alliance for Democracy (PAD)) را سازمان دادند. باگسترش اعتراضات تاکسین شیناواترا در ۲۴ فوریهٔ ۲۰۰۶م مجلس ملی را منحل کرد و در دوم آوریل همان سال در انتخابات سراسری مجلس، حزب تای راک تای موفق شد که بار دیگر ۵۷ درصد آرا یا ۳۴۹ کرسی مجلس را به دست آورد.
در ماه می، دادگاه قانون اساسی تایلند با اعلام این‌که انتخابات ۲ آوریل با شتاب برگزار شده است، نتایج آن را باطل کرد، از آنجا که حزب تای راک تای نتوانسته بود هیچ‌یک از کرسی‌های منطقهٔ مسلمان‌نشین جنوب تایلند را به‌دست آورد، نتایج انتخابات نشان از شکافی بزرگ و بی‌سابقه میان ملت تایلند داشت.
با کودتای ۱۹ سپتامبر ۲۰۰۶م، تاکسین از قدرت برکنار شد و در اگوست ۲۰۰۷م دیوان عالی کشور، فعالیت حزب تای راک تای را به اتهام تقلب در انتخابات ممنوع کرد. حزب قدرت مردم پس از ممنوعیت فعالیت حزب «تای راک تای»، هواداران تاکسین شیناواترا «حزب قدرت مردم» (People's Power Party) را به رهبری «ساماک ساندراوج» (Samak Sundravej)، فرماندار پیشین بانکوک تأسیس کردند که در انتخابات ۲۳ دسامبر ۲۰۰۷ م، توانست با ۲۳۳ کرسی مجلس نمایندگان به پیروزی برسد. در حالی که حزب دموکرات با ۱۶۴ رأی در ردیف دوم و حزب چارت تای نیز در ردیف سوم قرار گرفتند. ساماک ساندراوج رهبر حزب قدرت مردم در ژانویه ۲۰۰۸م به نخست‌وزیری تایلند منصوب شد و دولتی ائتلافی با شرکت احزاب چارت تای و چارت پاتانا که ۳۰۰ کرسی مجلس ملی را در دست داشت، تشکیل داد. حدود شش ماه بعد در ماه می ۲۰۰۸م، اتحاد مردم برای دموکراسی (زردپوشان) بار دیگر تظاهرات گسترده‌ای را بر ضد دولت طرفدار تاکسین به راه انداخت که به اشغال چندروزه هردو فرودگاه بین‌المللی بانکوک انجامید؛ سرانجام دادگاه، حزب قدرت مردم و نیز احزاب چارت تای و چارت پاتانا را به اتهام تقلب انتخاباتی منحل اعلام کرد و قدرت به حزب دموکرات به رهبری آبیسیت ویجاجیوا سپرده شد. اما این بار طرفداران تاکسین در تشکلی به نام «جبههٔ متحد دموکراسی بر ضد دیکتاتوری» (United Front for Democracy against Dictatorship (UDD)) (سرخ‌پوشان) گرد آمدند و در آوریل ۲۰۰۹م دست به شورش‌های خیابانی زدند. این شورش‌ها تا ماه می۲۰۱۰م ادامه داشت و به زدوخورد با نیروهای امنیتی و پلیس انجامید و ۹۲ کشته بر جای گذاشت. شورش‌های خیابانی در شهرهای گوناگون تایلند گسترش یافت تا این‌که دولت حزب دموکرات، با برگزاری انتخابات جدید در سال ۲۰۱۱م موافقت کرد.
در این دور از انتخابات که در سوم جولای ۲۰۱۱م برگزار شد، حزب جدیدی به نام «حزب پیوتای» پا به عرصهٔ سیاست تایلند گذاشت. این حزب در ۲۰۰۹م تأسیس شده بود و مؤسسان و اعضای آن هواداران تاکسین شیناواترا نخست‌وزیر پیشین تایلند بودند؛ رهبری حزب در دست خانم ینگ لاک شیناواترا، خواهر جوان‌تر او بود که توانست با کسب ۲۶۵ کرسی به نخست‌وزیری تایلند برسد. پایگاه توده‌ای این حزب نیز مانند حزب تای راک تای در میان روستاییان و شهرنشینان مناطق شمالی و شمال شرقی تایلند قرار دارد و بیشتر هواداران آن قشرهای تنگدست و روستایی شمال کشور هستند[۱].
نیز نگاه کنید به
نظام حزبی تایلند؛ مهم‌ترین احزاب سیاسی تایلند؛ حزب دموکرات تایلند؛ حزب چارت تای(حزب ملت تایلند)
کتابشناسی
- ↑ الهی، امیر سعید(1391). جامعه و فرهنگ تایلند. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشارات بین‌المللی الهدی،ص.125-128.