رفاه اجتماعی در آرژانتین: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
توزیع درآمد به عنوان یک موضوع مهم در افزایش سطح رفاه و | توزیع درآمد به عنوان یک موضوع مهم در افزایش سطح رفاه و بهره مندی اقشار جامعه از محصول نهایی فعالیت های اقتصادی در نظر گرفته می‌شود. اگرچه بخشهای صنعتی کشور بین سالهای 2003 تا 2012 روند صعودی خوبی را به ثبت رسانده و و بخش کشاورزی که بخش عمده تولید ناخالص داخلی کشور را به خود اختصاص می دهد، رکوردهای بالایی از تولید و صادرات را در طول 9 سال گذشته به ثبت رسانیده است<ref name=":822">برگرفته از https://www.indec.gov.ar</ref> امّا جامعه [[آرژانتین]] همچنان از سطح مناسب رفاه اقتصادی برخوردار نیست. بافت کشاورزی و مناسبات ارباب و رعیتی موجود در ساختار تولیدی، وجود طبقه زمین دار و کشاورز قدرتمند دارای قدرت سیاسی، کارگران کشاورزی که بخش بزرگی از نیروی کار را در این کشور تشکیل می دهند، از سطح مناسب رفاه اجتماعی برخوردار نیستند. | ||
آمارهای موجود تعداد افرادی را که زیر خطّ فقر به سر | آمارهای موجود تعداد افرادی را که زیر خطّ فقر به سر می برند قریب 30 درصد اعلام کرده اند<ref name=":822" />. البتّه تفاوت ها و اختلاف نظرهایی بین آمارهای دولتی و مؤسّسات مطالعاتی اقتصادی خصوصی و خارجی وجود دارد. در حالی که دولت ادّعا می کند که روند کاهش تعداد افرادی که زیر خطّ فقر در این کشور زندگی میکنند در سالهای اخیر شتاب صعودی گرفته است، بخش های مطالعاتی خصوصی مدّعی هستند که این تعداد نهتنها کاهش نداشته که روند افزایشی نیز به خود گرفته است. این گروه ها معتقدند که فاصله بین فقیر و غنی به معنی فاصله بین بالاترین دهک جامعه (ده درصد ثروتمندترین افراد جامعه) و پایین ترین دهک (ده درصد فقیرترین مردم) افزایش یافته است و نتیجه گیری میکنند که جامعه امروز آرژانتینی نهتنها در بخش سیاسی بلکه در بخش های اجتماعی نیز دچار گسست شدید شده است. بر اساس گزارش مؤسّسات خصوصی در حال حاضر در حدود 5/12 میلیون نفر زیر خطّ فقر زندگی میکنند در حالی که 5/4 میلیون نفر در فقر مطلق هستند<ref>برگرفته از https://www.eclac.org</ref>. | ||
طبق اعلام | طبق اعلام مؤسّسه ملّی اطلاعات و آمار [[آرژانتین]]، نرخ بیکاری در سه ماههی چهارم سال 2011 به 7/6 درصد رسیده است که پایین ترین رقم از سال 1991 بوده است. در عین حال درصد افراد با شغل های موقّت (افرادی که کم‌تر از 35 ساعت در هفته کار می کنند) از 5/5 درصد سال 2010 به 9/5 درصد افزایش یافته است. بر همین اساس در بین ماه های اکتبر و دسامبر 2011 بیش از 783 هزار نفر از افرادی که در جستوجوی شغل بوده اند، موفّق نشده اند<ref name=":822" /><ref>خیرمند، احمدرضا (1391). جامعه و فرهنگ [[آرژانتین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی]، ص133-139.</ref>. | ||
==نیز نگاه کنید به== | ==نیز نگاه کنید به== | ||
[[رفاه اجتماعی در اتیوپی]]؛ [[رفاه اجتماعی در سیرالئون]]؛ [[رفاه اجتماعی در چین]]؛ [[رفاه اجتماعی در کانادا]]؛ [[رفاه اجتماعی در روسیه]]؛ [[رفاه اجتماعی در مالی]]؛ [[رفاه اجتماعی در اوکراین]]؛ [[رفاه اجتماعی در اسپانیا]] | |||
==کتابشناسی== | ==کتابشناسی== | ||
نسخهٔ کنونی تا ۴ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۳۱
توزیع درآمد به عنوان یک موضوع مهم در افزایش سطح رفاه و بهره مندی اقشار جامعه از محصول نهایی فعالیت های اقتصادی در نظر گرفته می‌شود. اگرچه بخشهای صنعتی کشور بین سالهای 2003 تا 2012 روند صعودی خوبی را به ثبت رسانده و و بخش کشاورزی که بخش عمده تولید ناخالص داخلی کشور را به خود اختصاص می دهد، رکوردهای بالایی از تولید و صادرات را در طول 9 سال گذشته به ثبت رسانیده است[۱] امّا جامعه آرژانتین همچنان از سطح مناسب رفاه اقتصادی برخوردار نیست. بافت کشاورزی و مناسبات ارباب و رعیتی موجود در ساختار تولیدی، وجود طبقه زمین دار و کشاورز قدرتمند دارای قدرت سیاسی، کارگران کشاورزی که بخش بزرگی از نیروی کار را در این کشور تشکیل می دهند، از سطح مناسب رفاه اجتماعی برخوردار نیستند.
آمارهای موجود تعداد افرادی را که زیر خطّ فقر به سر می برند قریب 30 درصد اعلام کرده اند[۱]. البتّه تفاوت ها و اختلاف نظرهایی بین آمارهای دولتی و مؤسّسات مطالعاتی اقتصادی خصوصی و خارجی وجود دارد. در حالی که دولت ادّعا می کند که روند کاهش تعداد افرادی که زیر خطّ فقر در این کشور زندگی میکنند در سالهای اخیر شتاب صعودی گرفته است، بخش های مطالعاتی خصوصی مدّعی هستند که این تعداد نهتنها کاهش نداشته که روند افزایشی نیز به خود گرفته است. این گروه ها معتقدند که فاصله بین فقیر و غنی به معنی فاصله بین بالاترین دهک جامعه (ده درصد ثروتمندترین افراد جامعه) و پایین ترین دهک (ده درصد فقیرترین مردم) افزایش یافته است و نتیجه گیری میکنند که جامعه امروز آرژانتینی نهتنها در بخش سیاسی بلکه در بخش های اجتماعی نیز دچار گسست شدید شده است. بر اساس گزارش مؤسّسات خصوصی در حال حاضر در حدود 5/12 میلیون نفر زیر خطّ فقر زندگی میکنند در حالی که 5/4 میلیون نفر در فقر مطلق هستند[۲].
طبق اعلام مؤسّسه ملّی اطلاعات و آمار آرژانتین، نرخ بیکاری در سه ماههی چهارم سال 2011 به 7/6 درصد رسیده است که پایین ترین رقم از سال 1991 بوده است. در عین حال درصد افراد با شغل های موقّت (افرادی که کم‌تر از 35 ساعت در هفته کار می کنند) از 5/5 درصد سال 2010 به 9/5 درصد افزایش یافته است. بر همین اساس در بین ماه های اکتبر و دسامبر 2011 بیش از 783 هزار نفر از افرادی که در جستوجوی شغل بوده اند، موفّق نشده اند[۱][۳].
نیز نگاه کنید به
رفاه اجتماعی در اتیوپی؛ رفاه اجتماعی در سیرالئون؛ رفاه اجتماعی در چین؛ رفاه اجتماعی در کانادا؛ رفاه اجتماعی در روسیه؛ رفاه اجتماعی در مالی؛ رفاه اجتماعی در اوکراین؛ رفاه اجتماعی در اسپانیا
کتابشناسی
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ برگرفته از https://www.indec.gov.ar
- ↑ برگرفته از https://www.eclac.org
- ↑ خیرمند، احمدرضا (1391). جامعه و فرهنگ آرژانتین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی، ص133-139.