مارکوس ساستره: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (The LinkTitles extension automatically added links to existing pages (https://github.com/bovender/LinkTitles).) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
«مارکوس ساستره» (Marcos Sastre) یک کتاب‌فروش شهر [[بوئنوس‌آیرس]] در سال ۱۸۳۷ م سالنی از کتابفروشی خود با نام کتابفروشی [[آرژانتین]] را به عنوان «سالن ادبیات» اختصاص داد و پیشنهاد داد که نشست‌ها و جلسات ادبی در این سالن برگزار گردد. بدین ترتیب اولین سلسله جلسات نقد و بررسی آثار ادبی با حضور بزرگ‌ترین نویسندگان آن دوره از جمله «خوان باتیستا آلبردی» (Juan Batista Alberdi)، «مارکوس ساستره» (Marcos Sastre) و «خوان ماریا گوتیرز» (Juan Maria Gutierres) از ژوئن ۱۸۳۷م در همین سالن آغاز به کار کرد. اظهارات شرکت‌کنندگان در اولین جلسه نشان داد که فضای کلی نگرانی از وضعیت سیاسی و لزوم واکنش دادن به اوضاع بوده است. | «مارکوس ساستره» (Marcos Sastre) یک کتاب‌فروش شهر [[بوئنوس‌آیرس]] در سال ۱۸۳۷ م سالنی از کتابفروشی خود با نام کتابفروشی [[آرژانتین]] را به عنوان «سالن ادبیات» اختصاص داد و پیشنهاد داد که نشست‌ها و جلسات ادبی در این سالن برگزار گردد. بدین ترتیب اولین سلسله جلسات نقد و بررسی آثار ادبی با حضور بزرگ‌ترین نویسندگان آن دوره از جمله «خوان باتیستا آلبردی» (Juan Batista Alberdi)، «مارکوس ساستره» (Marcos Sastre) و «خوان ماریا گوتیرز» (Juan Maria Gutierres) از ژوئن ۱۸۳۷م در همین سالن آغاز به کار کرد. اظهارات شرکت‌کنندگان در اولین جلسه نشان داد که فضای کلی نگرانی از وضعیت سیاسی و لزوم واکنش دادن به اوضاع بوده است. | ||
ادبیات گاوچرانی‌گائوچسکا(Gauchesca) در حقیقت ادبیات اصلی آمریکای لاتینی است که احیای مجدد زبان گائوچو و روش‌های زندگی اصلی این منطقه را مد نظر دارد. به همین دلیل شخصیت اصلی داستان و یا شعر گائوچوگاوچران است. دو کتاب مشهور خوزه هرناندز شاهکارهای این دوره هستند. | ادبیات گاوچرانی‌گائوچسکا(Gauchesca) در حقیقت ادبیات اصلی آمریکای لاتینی است که احیای مجدد زبان گائوچو و روش‌های زندگی اصلی این منطقه را مد نظر دارد. به همین دلیل شخصیت اصلی داستان و یا شعر گائوچوگاوچران است. دو کتاب مشهور [[خوزه هرناندز]] شاهکارهای این دوره هستند. | ||
در سال ۱۸۴۵م، دومینگو سارمینتو نویسنده و سیاستمدار به ریاست جمهوری رسید. وی قبل از رسیدن به این مقام کتاب فاکاندو را نوشت. این کتاب نماینده بدوی‌گری و مخالفت با تمدن و پیشرفت محسوب شد. شاید کتاب مزبور اولین نماینده ادبیات [[آرژانتین]] در قرن بیستم محسوب شود<ref>خیرمند، احمدرضا (1391). جامعه و فرهنگ [[آرژانتین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی]، ص274-276.</ref>. | در سال ۱۸۴۵م، دومینگو سارمینتو نویسنده و سیاستمدار به ریاست جمهوری رسید. وی قبل از رسیدن به این مقام کتاب [[فاکاندو]] را نوشت. این کتاب نماینده بدوی‌گری و مخالفت با تمدن و پیشرفت محسوب شد. شاید کتاب مزبور اولین نماینده ادبیات [[آرژانتین]] در قرن بیستم محسوب شود<ref>خیرمند، احمدرضا (1391). جامعه و فرهنگ [[آرژانتین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی]، ص274-276.</ref>. | ||
== نیز نگاه کنید به == | == نیز نگاه کنید به == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۵ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۴:۵۱
«مارکوس ساستره» (Marcos Sastre) یک کتاب‌فروش شهر بوئنوس‌آیرس در سال ۱۸۳۷ م سالنی از کتابفروشی خود با نام کتابفروشی آرژانتین را به عنوان «سالن ادبیات» اختصاص داد و پیشنهاد داد که نشست‌ها و جلسات ادبی در این سالن برگزار گردد. بدین ترتیب اولین سلسله جلسات نقد و بررسی آثار ادبی با حضور بزرگ‌ترین نویسندگان آن دوره از جمله «خوان باتیستا آلبردی» (Juan Batista Alberdi)، «مارکوس ساستره» (Marcos Sastre) و «خوان ماریا گوتیرز» (Juan Maria Gutierres) از ژوئن ۱۸۳۷م در همین سالن آغاز به کار کرد. اظهارات شرکت‌کنندگان در اولین جلسه نشان داد که فضای کلی نگرانی از وضعیت سیاسی و لزوم واکنش دادن به اوضاع بوده است.
ادبیات گاوچرانی‌گائوچسکا(Gauchesca) در حقیقت ادبیات اصلی آمریکای لاتینی است که احیای مجدد زبان گائوچو و روش‌های زندگی اصلی این منطقه را مد نظر دارد. به همین دلیل شخصیت اصلی داستان و یا شعر گائوچوگاوچران است. دو کتاب مشهور خوزه هرناندز شاهکارهای این دوره هستند.
در سال ۱۸۴۵م، دومینگو سارمینتو نویسنده و سیاستمدار به ریاست جمهوری رسید. وی قبل از رسیدن به این مقام کتاب فاکاندو را نوشت. این کتاب نماینده بدوی‌گری و مخالفت با تمدن و پیشرفت محسوب شد. شاید کتاب مزبور اولین نماینده ادبیات آرژانتین در قرن بیستم محسوب شود[۱].
نیز نگاه کنید به
زبان و ادبیات آرژانتین؛ تاریخ ادبیات و سبک‌های ادبی آرژانتین
کتابشناسی
- ↑ خیرمند، احمدرضا (1391). جامعه و فرهنگ آرژانتین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی، ص274-276.