فرهنگ سودان: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۳: خط ۳:
حاصل‌ این تأثیرپذیری‌ها را، می‌توان در خرده فرهنگ‌های [[سودان]]، مشاهده کرد. برخی از خرده فرهنگ‌های سودانی و مناطق جغرافیایی تحت پوشش آنها، عبارت‌اند از:
حاصل‌ این تأثیرپذیری‌ها را، می‌توان در خرده فرهنگ‌های [[سودان]]، مشاهده کرد. برخی از خرده فرهنگ‌های سودانی و مناطق جغرافیایی تحت پوشش آنها، عبارت‌اند از:


.«بجّه»  در دشت‌های«بطانة»، واقع در شرق [[سودان]]
* «بجّه»  در دشت‌های«بطانة»، واقع در شرق [[سودان]]؛
 
* «مابان» در کوه‌های «انقسنا»، واقع در کرانه‌های رود نیل آبی؛
.«مابان» در کوه‌های «انقسنا»، واقع در کرانه‌های رود نیل آبی
* «فونج» در بخش مرکزی از کرانه‌های نیل آبی؛
 
* «فور» در غرب [[سودان]]؛
.«فونج» در بخش مرکزی از کرانه‌های نیل آبی
* «نوبه» در شمال [[سودان]] و مناطق کوهستانی در استان کُردُفان جنوبی، واقع در جنوب [[سودان]]؛
 
* فرهنگ ساکنان کرانه‌های رود نیل در مناطق مرکزی و شمال [[سودان]]؛
.«فور» در غرب [[سودان]]
* فرهنگ مردم ساکن در منطقه «سافنا» در مرکز و غرب [[سودان]]<ref name=":1">پایگاه اینترنتی دولت سودان(2013). قابل بازیابی از http://www.sudan.sd/sudangi.php?lang=ar</ref>.
 
.«نوبه» در شمال [[سودان]] و مناطق کوهستانی در استان کُردُفان جنوبی، واقع در جنوب [[سودان]]؛
 
.فرهنگ ساکنان کرانه‌های رود نیل در مناطق مرکزی و شمال [[سودان]]؛  
 
.فرهنگ مردم ساکن در منطقه «سافنا» در مرکز و غرب [[سودان]]<ref name=":1">(2013: sudan.sd)</ref>.


بنابر این، اگرچه در جمهوری [[سودان]]، فرهنگ اسلامی‌گسترش یافته و زبان عربی هم سرزمین، زبان رسمی‌ و اصلی رایج است. نمی‌توان‌ این کشور را تنها دارای فرهنگ اسلامی‌ و عربی دانست؛ بلکه عامل فرهنگی آفریقایی زنگی نیز، در آن بسیار نقش‌آفرین بوده است<ref>سید جوادی، سید باقر(1379). شناسنامه مطبوعات جهان: [https://wikimelal.ir/%D8%B3%D9%88%D8%AF%D8%A7%D9%86 سودان]. تهران: بنیاد اندیشه اسلامی،ص.60</ref><ref>معماریان، مریم، امیدی، مصطفی (1394). جامعه و فرهنگ [[سودان]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی]، ص.81.</ref>.  
بنابر این، اگرچه در جمهوری [[سودان]]، فرهنگ اسلامی‌گسترش یافته و زبان عربی هم سرزمین، زبان رسمی‌ و اصلی رایج است. نمی‌توان‌ این کشور را تنها دارای فرهنگ اسلامی‌ و عربی دانست؛ بلکه عامل فرهنگی آفریقایی زنگی نیز، در آن بسیار نقش‌آفرین بوده است<ref>سید جوادی، سید باقر(1379). شناسنامه مطبوعات جهان: [https://wikimelal.ir/%D8%B3%D9%88%D8%AF%D8%A7%D9%86 سودان]. تهران: بنیاد اندیشه اسلامی،ص.60</ref><ref>معماریان، مریم، امیدی، مصطفی (1394). جامعه و فرهنگ [[سودان]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی]، ص.81.</ref>.  


== نیز نگاه کنید به ==
== نیز نگاه کنید به ==
[[فرهنگ چینی]]؛ [[فرهنگ ژاپنی]]؛ [[فرهنگ عمومی روسیه]]؛ [[فرهنگ عمومی تونس]]؛ [[فرهنگ عمومی کانادا]]؛ [[فرهنگ عمومی لبنان]]؛ [[فرهنگ عمومی کوبا]]؛ [[فرهنگ تایلندی]]؛ [[فرهنگ اردن]]؛ [[فرهنگ مردم اتیوپی]]؛ [[فرهنگ سیرالئون]]
[[فرهنگ چینی]]؛ [[فرهنگ ژاپنی]]؛ [[فرهنگ تایلندی]]؛ [[فرهنگ اردن]]؛ [[فرهنگ مردم اتیوپی]]؛ [[فرهنگ سیرالئون]]؛ [[فرهنگ سریلانکا]]


== کتابشناسی ==
== کتابشناسی ==
<references />
[[رده:هویت فرهنگی و هویت یابی فرهنگی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۲۳:۳۹

صاحب‌نظران، معتقدند که فرهنگ سودان، از گوناگونی طبیعت و جغرافیای‌ این سرزمین، تنوّع نژادی، تمدّن‌هایی مانند «تمدّن فرعونی» در شمال و «تمدّن مروی» و فرهنگ‌های «نوبه‌ای مسیحی»، «آفریقایی»، «عربی»، «اسلامی» و حتّی فرهنگ استعماری غرب، تأثیرپذیری‌هایی داشته است[۱].

حاصل‌ این تأثیرپذیری‌ها را، می‌توان در خرده فرهنگ‌های سودان، مشاهده کرد. برخی از خرده فرهنگ‌های سودانی و مناطق جغرافیایی تحت پوشش آنها، عبارت‌اند از:

  • «بجّه»  در دشت‌های«بطانة»، واقع در شرق سودان؛
  • «مابان» در کوه‌های «انقسنا»، واقع در کرانه‌های رود نیل آبی؛
  • «فونج» در بخش مرکزی از کرانه‌های نیل آبی؛
  • «فور» در غرب سودان؛
  • «نوبه» در شمال سودان و مناطق کوهستانی در استان کُردُفان جنوبی، واقع در جنوب سودان؛
  • فرهنگ ساکنان کرانه‌های رود نیل در مناطق مرکزی و شمال سودان؛
  • فرهنگ مردم ساکن در منطقه «سافنا» در مرکز و غرب سودان[۲].

بنابر این، اگرچه در جمهوری سودان، فرهنگ اسلامی‌گسترش یافته و زبان عربی هم سرزمین، زبان رسمی‌ و اصلی رایج است. نمی‌توان‌ این کشور را تنها دارای فرهنگ اسلامی‌ و عربی دانست؛ بلکه عامل فرهنگی آفریقایی زنگی نیز، در آن بسیار نقش‌آفرین بوده است[۳][۴].

نیز نگاه کنید به

فرهنگ چینی؛ فرهنگ ژاپنی؛ فرهنگ تایلندی؛ فرهنگ اردن؛ فرهنگ مردم اتیوپی؛ فرهنگ سیرالئون؛ فرهنگ سریلانکا

کتابشناسی

  1. سید جوادی، سید باقر(1379). شناسنامه مطبوعات جهان: سودان. تهران: بنیاد اندیشه اسلامی،ص.59.
  2. پایگاه اینترنتی دولت سودان(2013). قابل بازیابی از http://www.sudan.sd/sudangi.php?lang=ar
  3. سید جوادی، سید باقر(1379). شناسنامه مطبوعات جهان: سودان. تهران: بنیاد اندیشه اسلامی،ص.60
  4. معماریان، مریم، امیدی، مصطفی (1394). جامعه و فرهنگ سودان. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی، ص.81.