فرهنگ سودان
صاحبنظران، معتقدند که فرهنگ سودان، از گوناگونی طبیعت و جغرافیای این سرزمین، تنوّع نژادی، تمدّنهایی مانند «تمدّن فرعونی» در شمال و «تمدّن مروی» و فرهنگهای «نوبهای مسیحی»، «آفریقایی»، «عربی»، «اسلامی» و حتّی فرهنگ استعماری غرب، تأثیرپذیریهایی داشته است[۱].
حاصل این تأثیرپذیریها را، میتوان در خرده فرهنگهای سودان، مشاهده کرد. برخی از خرده فرهنگهای سودانی و مناطق جغرافیایی تحت پوشش آنها، عبارتاند از:
- «بجّه» در دشتهای«بطانة»، واقع در شرق سودان؛
- «مابان» در کوههای «انقسنا»، واقع در کرانههای رود نیل آبی؛
- «فونج» در بخش مرکزی از کرانههای نیل آبی؛
- «فور» در غرب سودان؛
- «نوبه» در شمال سودان و مناطق کوهستانی در استان کُردُفان جنوبی، واقع در جنوب سودان؛
- فرهنگ ساکنان کرانههای رود نیل در مناطق مرکزی و شمال سودان؛
- فرهنگ مردم ساکن در منطقه «سافنا» در مرکز و غرب سودان[۲].
بنابر این، اگرچه در جمهوری سودان، فرهنگ اسلامیگسترش یافته و زبان عربی هم سرزمین، زبان رسمی و اصلی رایج است. نمیتوان این کشور را تنها دارای فرهنگ اسلامی و عربی دانست؛ بلکه عامل فرهنگی آفریقایی زنگی نیز، در آن بسیار نقشآفرین بوده است[۳][۴].
نیز نگاه کنید به
فرهنگ چینی؛ فرهنگ ژاپنی؛ فرهنگ تایلندی؛ فرهنگ اردن؛ فرهنگ مردم اتیوپی؛ فرهنگ سیرالئون؛ فرهنگ سریلانکا
کتابشناسی
- ↑ سید جوادی، سید باقر(1379). شناسنامه مطبوعات جهان: سودان. تهران: بنیاد اندیشه اسلامی،ص.59.
- ↑ پایگاه اینترنتی دولت سودان(2013). قابل بازیابی از http://www.sudan.sd/sudangi.php?lang=ar
- ↑ سید جوادی، سید باقر(1379). شناسنامه مطبوعات جهان: سودان. تهران: بنیاد اندیشه اسلامی،ص.60
- ↑ معماریان، مریم، امیدی، مصطفی (1394). جامعه و فرهنگ سودان. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی، ص.81.