شاخه های مهم طب سنتی چین: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:Traditional-medicine-2.jpg|بندانگشتی|شاخه های طب سنتی | [[پرونده:Traditional-medicine-2.jpg|بندانگشتی|شاخه های طب سنتی چینی، برگرفته از سایت خبرگزاری تسنیم، قابل بازیابی از [https://www.tasnimnews.com/fa/news/1399/09/07/2398043/%D8%A8%D8%B1%D8%B1%D8%B3%DB%8C-19-%D8%B7%D8%B1%D8%AD-%D8%B7%D8%A8-%D8%B3%D9%86%D8%AA%DB%8C-%D8%A8%D8%A7-%D8%A7%D8%AD%D8%AA%D9%85%D8%A7%D9%84-%D8%A7%D8%AB%D8%B1%D8%A8%D8%AE%D8%B4%DB%8C-%D8%AF%D8%B1-%DA%A9%D8%B1%D9%88%D9%86%D8%A7 https://www.tasnimnews.com/fa/news/1399/09/07/2398043]]] | ||
شاخه‌های مهم [[طب سنتی چینی]] در کشور [[چین]] شامل [[طب سوزنی]]، [[ماساژ درمانی]] راهی برای سالم سازی بدن و [[ایجاد موازنه میان یین و یانگ]] است که در ذیل بدان اشاره می شود: | شاخه‌های مهم [[طب سنتی چینی]] در کشور [[چین]] شامل [[طب سوزنی]]، [[ماساژ درمانی]] راهی برای سالم سازی بدن و [[ایجاد موازنه میان یین و یانگ]] است که در ذیل بدان اشاره می شود: | ||
=== | === [[طب سوزنی]] === | ||
[[طب سوزنی]] بخش مهمی از پزشکی سنتی [[چین]] است. این بخش ابتدا صرفا نوعی شیوه‌ی درمانی تلقی می‌شد ولی به تدریج توسعه یافته و به شاخه‌ای مستقل در طب چینی تبدیل شد. | [[طب سوزنی]] بخش مهمی از پزشکی سنتی [[چین]] است. این بخش ابتدا صرفا نوعی شیوه‌ی درمانی تلقی می‌شد ولی به تدریج توسعه یافته و به شاخه‌ای مستقل در طب چینی تبدیل شد. | ||
[[طب سوزنی]] دارای تاریخی دیرینه است. در کتب باستانی و قدیمی آمده است که وسایل ابتدایی [[طب سوزنی]]، سوزن‌هایی بود که از سنگ درست شده و در [[طب سوزنی]] [[چین]] باستان به کار می‌رفت. این وسیله، تقریبا در دوران عصر حجر جدید یعنی 8000 تا 4000 سال پیش به وجود آمد. در عصر سلسله‌های بهار و پائیز (770 تا 476 پیش از میلاد)، [[طب سوزنی]] از قید و بند جادوگری رها شده و پزشکان متخصصی در این زمینه پرورش یافتند. | [[طب سوزنی]] دارای تاریخی دیرینه است. در کتب باستانی و قدیمی آمده است که وسایل ابتدایی [[طب سوزنی]]، سوزن‌هایی بود که از سنگ درست شده و در [[طب سوزنی]] [[چین]] باستان به کار می‌رفت. این وسیله، تقریبا در دوران عصر حجر جدید یعنی 8000 تا 4000 سال پیش به وجود آمد. در [[دوران بهار و پاییز|عصر سلسله‌های بهار و پائیز]] (770 تا 476 پیش از میلاد)، [[طب سوزنی]] از قید و بند جادوگری رها شده و پزشکان متخصصی در این زمینه پرورش یافتند. | ||
[[پرونده: | [[پرونده:Acupunture.jpg|بندانگشتی|[[طب سوزنی]] در [[چین]]، برگرفته از سایت دکترعیسی پیرمرادی( متخصص طب سوزنی) قابل بازیابی از[https://drpirmoradi.com/%d8%b9%d9%88%d8%a7%d8%b1%d8%b6-%d9%86%d8%a7%d8%b4%db%8c-%d8%a7%d8%b2-%d8%b1%d8%a7%d8%af%db%8c%d9%88%d8%aa%d8%b1%d8%a7%d9%be%db%8c-%d9%88-%d8%b4%db%8c%d9%85%db%8c-%d8%af%d8%b1%d9%85%d8%a7%d9%86%db%8c/ https://drpirmoradi.com/]]] | ||
از عصر سلسله‌های حکومت‌های هم‌ستیز تا دوران سلسله خَن غربی (476 قبل از میلاد تا سال 25 پس از میلاد)، به دنبال پیشرفت فنون ذوب آهن، به تدریج سوزن فلزی جای سوزن سنگی را گرفت. بدین ترتیب، دامنه‌ی کاربرد طب سوزنی گسترده‌تر و روند توسعه‌ی آن سرعت بیشتری گرفت. در عصر سلسله‌های خَن شرقی و سلسله‌ی سه پادشاهی، کارشناسان پزشکی بسیاری که در طب سوزنی مهارت داشتند، وارد این عرصه شدند. کتاب «قانومندی و روش‌های [[طب سوزنی]]» که توسط «خوان فومی» تألیف شد، سیستم کاملی از [[طب سوزنی]] به وجود آمد. در دوران سلسله‌های جین غربی و شرقی و سلسله‌های جنوب و شمال (256 تا 589 میلادی)، تعداد آثار نگاشته شده در این زمینه بیشتر شد. در این دوران، فنون [[طب سوزنی]] به کره‌ی شمالی، ژاپن و کشورهای دیگر انتقال یافت و پس از قرن 16 میلادی، این شاخه از [[طب سنتی چینی]] در اروپا گسترش و توسعه یافت. | از [[دوران حکومت های هم ستیز|عصر سلسله‌های حکومت‌های هم‌ستیز]] تا [[سلسله ی خن|دوران سلسله خَن غربی]] (476 قبل از میلاد تا سال 25 پس از میلاد)، به دنبال پیشرفت فنون ذوب آهن، به تدریج سوزن فلزی جای سوزن سنگی را گرفت. بدین ترتیب، دامنه‌ی کاربرد [[طب سوزنی]] گسترده‌تر و روند توسعه‌ی آن سرعت بیشتری گرفت. در [[سلسله ی خن|عصر سلسله‌های خَن شرقی]] و سلسله‌ی سه پادشاهی، کارشناسان پزشکی بسیاری که در [[طب سوزنی]] مهارت داشتند، وارد این عرصه شدند. کتاب «قانومندی و روش‌های [[طب سوزنی]]» که توسط «خوان فومی» تألیف شد، سیستم کاملی از [[طب سوزنی]] به وجود آمد. در [[سلسله های سونگ، لیائو، جین و شیای غربی|دوران سلسله‌های جین غربی و شرقی]] و [[سلسله های جنوب و شمال|سلسله‌های جنوب و شمال]] (256 تا 589 میلادی)، تعداد آثار نگاشته شده در این زمینه بیشتر شد. در این دوران، فنون [[طب سوزنی]] به کره‌ی شمالی، [[ژاپن]] و کشورهای دیگر انتقال یافت و پس از قرن 16 میلادی، این شاخه از [[طب سنتی چینی]] در اروپا گسترش و توسعه یافت. | ||
پس از تأسیس [[جمهوری خلق چین]] در سال 1949، توسعه‌ی [[طب سوزنی]] سرعت بیشتری گرفت. در بیش از 2000 بیمارستان این کشور که در آن‌ها از [[طب سنتی چینی]] استفاده می‌شود، بخش طب سوزنی دایر شده است. هم‌چنین، پژوهش‌های علمی در خصوص سیستم‌های مختلف ارگانیسم و بخش‌های بالینی، و نقش [[طب سوزنی]] در تعدیل و تنظیم و تسکین درد به مورد اجرا گذاشته شده و نتایج چشمگیری در این خصوص به دست آمده است. | پس از تأسیس [[جمهوری خلق چین]] در سال 1949، توسعه‌ی [[طب سوزنی]] سرعت بیشتری گرفت. در بیش از 2000 بیمارستان این کشور که در آن‌ها از [[طب سنتی چینی]] استفاده می‌شود، بخش [[طب سوزنی]] دایر شده است. هم‌چنین، پژوهش‌های علمی در خصوص سیستم‌های مختلف ارگانیسم و بخش‌های بالینی، و نقش [[طب سوزنی]] در تعدیل و تنظیم و تسکین درد به مورد اجرا گذاشته شده و نتایج چشمگیری در این خصوص به دست آمده است. | ||
=== | === [[ماساژ درمانی]] راهی برای سالم سازی بدن === | ||
ماساژ، یا مالش درمانی، شیوه‌ای است که روی مجراهای اصلی و فرعی انرژی حیاتی و رگ‌های گردش خون انسان انجام می‌شود. با انجام ماساژ و مالش، از ابتلای افراد به برخی از بیماری‌ها جلوگیری شده و به سالم‌سازی بدن کمک می‌کند. در انجام ماساژ درمانی از هیچ داروی خوراکی بهره‌گرفته نمی‌شود و تأثیرات جانبی آن بسیار کم بوده و برای بسیاری از بیماری‌ها، تأثیر نسبتاً خوبی داشته و روشی ساده و آسان برای درمان به شمار می‌رود. از این روش برای معالجه‌ی بیماری‌هایی از قبیل: آسیب مهره‌های گردن، آسیب دیدگی حاد عضلات مختلف، جابه‌جایی مهره‌های بدن، صدمات وارده به عضلات، رباط‌ها و مفاصل دست و پا استفاده می‌شود. | ماساژ، یا مالش درمانی، شیوه‌ای است که روی مجراهای اصلی و فرعی انرژی حیاتی و رگ‌های گردش خون انسان انجام می‌شود. با انجام ماساژ و مالش، از ابتلای افراد به برخی از بیماری‌ها جلوگیری شده و به سالم‌سازی بدن کمک می‌کند. در انجام ماساژ درمانی از هیچ داروی خوراکی بهره‌گرفته نمی‌شود و تأثیرات جانبی آن بسیار کم بوده و برای بسیاری از بیماری‌ها، تأثیر نسبتاً خوبی داشته و روشی ساده و آسان برای درمان به شمار می‌رود. از این روش برای معالجه‌ی بیماری‌هایی از قبیل: آسیب مهره‌های گردن، آسیب دیدگی حاد عضلات مختلف، جابه‌جایی مهره‌های بدن، صدمات وارده به عضلات، رباط‌ها و مفاصل دست و پا استفاده می‌شود. | ||
=== [[ایجاد موازنه میان یین و یانگ | === [[ایجاد موازنه میان یین و یانگ]] === | ||
[[طب سنتی چینی]] بر این باور است که «یین» و «یانگ» دو جنبه‌ی متضادی هستند که بدن انسان را تشکیل می‌دهند. این دو جنبه‌ی متضاد لازمه‌ی ادامه‌ی حیات و رشد انسان هستند. در شرایط عادی، بین این دو نیرو موازنه‌ی و تعادل بر قرار می‌شود. اگر یکی از جنبه‌ها کم‌تر یا بیشتر از دیگری باشد، عدم تعادل روانی به وجود آمده و منجر به بیماری می‌شود. تمام فعالیت‌های روزانه، تغذیه، تنظیمات روحی، تمرین‌های ورزشی و استفاده از داروهای مختلف، بایستی همگی با هدف ایجاد تعادل بین این دو جنبه صورت گیرند. سالخوردگی نشانگر ضعف یکی از جنبه‌های «یین» و یا «یانگ» و یا هر دوی آن‌ها است. برای پیشگیری از سالخوردگی سریع، توصیه می‌شود تا همیشه تعادل میان این دو نیرو بر قرار و کنترل شود. این طرز فکر، از ایده‌ی تعادل و تناسب در فلسفه‌ی چینی و فرهنگ سنتی چین ناشی می‌شود. | [[طب سنتی چینی]] بر این باور است که «یین» و «یانگ» دو جنبه‌ی متضادی هستند که بدن انسان را تشکیل می‌دهند. این دو جنبه‌ی متضاد لازمه‌ی ادامه‌ی حیات و رشد انسان هستند. در شرایط عادی، بین این دو نیرو موازنه‌ی و تعادل بر قرار می‌شود. اگر یکی از جنبه‌ها کم‌تر یا بیشتر از دیگری باشد، عدم تعادل روانی به وجود آمده و منجر به بیماری می‌شود. تمام فعالیت‌های روزانه، تغذیه، تنظیمات روحی، تمرین‌های ورزشی و استفاده از داروهای مختلف، بایستی همگی با هدف ایجاد تعادل بین این دو جنبه صورت گیرند. سالخوردگی نشانگر ضعف یکی از جنبه‌های «یین» و یا «یانگ» و یا هر دوی آن‌ها است. برای پیشگیری از سالخوردگی سریع، توصیه می‌شود تا همیشه تعادل میان این دو نیرو بر قرار و کنترل شود. این طرز فکر، از ایده‌ی تعادل و تناسب در فلسفه‌ی چینی و [[فرهنگ چینی|فرهنگ سنتی چین]] ناشی می‌شود. از گفته‌های مشهور [[کنفوسیوس و اندیشه های او|کنفوسیوس]] این است که «طول عمر از خیر‌خواهی می‌آید»، و این قدیمی‌ترین تئوری حفظ تندرستی در چین باستان بوده است. طبق گفته‌ی او، انسان تنها وقتی می‌تواند عمر طولانی داشته باشد که از زندگی آرام و هماهنگی برخوردار باشد.<ref>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: [https://alhoda.ir موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]، جلد2، ص. 475-478.</ref> | ||
== نیز نگاه کنید به == | |||
[[طب سنتی چینی]]؛ [[سیر تحول طب سنتی چین]]؛ [[طب سوزنی]]؛ [[ماساژ درمانی]]؛ [[ایجاد موازنه میان یین و یانگ]] | |||
نیز نگاه کنید به [[طب سنتی چینی]]؛ [[سیر تحول طب سنتی چین]]؛ [[طب سوزنی]]؛ [[ماساژ درمانی]]؛ [[ایجاد موازنه میان یین و یانگ]] | |||
== کتابشناسی == | == کتابشناسی == | ||
<references /> | |||
[[رده:پزشکی سنتی]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۳ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۰۷
شاخه‌های مهم طب سنتی چینی در کشور چین شامل طب سوزنی، ماساژ درمانی راهی برای سالم سازی بدن و ایجاد موازنه میان یین و یانگ است که در ذیل بدان اشاره می شود:
طب سوزنی
طب سوزنی بخش مهمی از پزشکی سنتی چین است. این بخش ابتدا صرفا نوعی شیوه‌ی درمانی تلقی می‌شد ولی به تدریج توسعه یافته و به شاخه‌ای مستقل در طب چینی تبدیل شد.
طب سوزنی دارای تاریخی دیرینه است. در کتب باستانی و قدیمی آمده است که وسایل ابتدایی طب سوزنی، سوزن‌هایی بود که از سنگ درست شده و در طب سوزنی چین باستان به کار می‌رفت. این وسیله، تقریبا در دوران عصر حجر جدید یعنی 8000 تا 4000 سال پیش به وجود آمد. در عصر سلسله‌های بهار و پائیز (770 تا 476 پیش از میلاد)، طب سوزنی از قید و بند جادوگری رها شده و پزشکان متخصصی در این زمینه پرورش یافتند.
]
از عصر سلسله‌های حکومت‌های هم‌ستیز تا دوران سلسله خَن غربی (476 قبل از میلاد تا سال 25 پس از میلاد)، به دنبال پیشرفت فنون ذوب آهن، به تدریج سوزن فلزی جای سوزن سنگی را گرفت. بدین ترتیب، دامنه‌ی کاربرد طب سوزنی گسترده‌تر و روند توسعه‌ی آن سرعت بیشتری گرفت. در عصر سلسله‌های خَن شرقی و سلسله‌ی سه پادشاهی، کارشناسان پزشکی بسیاری که در طب سوزنی مهارت داشتند، وارد این عرصه شدند. کتاب «قانومندی و روش‌های طب سوزنی» که توسط «خوان فومی» تألیف شد، سیستم کاملی از طب سوزنی به وجود آمد. در دوران سلسله‌های جین غربی و شرقی و سلسله‌های جنوب و شمال (256 تا 589 میلادی)، تعداد آثار نگاشته شده در این زمینه بیشتر شد. در این دوران، فنون طب سوزنی به کره‌ی شمالی، ژاپن و کشورهای دیگر انتقال یافت و پس از قرن 16 میلادی، این شاخه از طب سنتی چینی در اروپا گسترش و توسعه یافت.
پس از تأسیس جمهوری خلق چین در سال 1949، توسعه‌ی طب سوزنی سرعت بیشتری گرفت. در بیش از 2000 بیمارستان این کشور که در آن‌ها از طب سنتی چینی استفاده می‌شود، بخش طب سوزنی دایر شده است. هم‌چنین، پژوهش‌های علمی در خصوص سیستم‌های مختلف ارگانیسم و بخش‌های بالینی، و نقش طب سوزنی در تعدیل و تنظیم و تسکین درد به مورد اجرا گذاشته شده و نتایج چشمگیری در این خصوص به دست آمده است.
ماساژ درمانی راهی برای سالم سازی بدن
ماساژ، یا مالش درمانی، شیوه‌ای است که روی مجراهای اصلی و فرعی انرژی حیاتی و رگ‌های گردش خون انسان انجام می‌شود. با انجام ماساژ و مالش، از ابتلای افراد به برخی از بیماری‌ها جلوگیری شده و به سالم‌سازی بدن کمک می‌کند. در انجام ماساژ درمانی از هیچ داروی خوراکی بهره‌گرفته نمی‌شود و تأثیرات جانبی آن بسیار کم بوده و برای بسیاری از بیماری‌ها، تأثیر نسبتاً خوبی داشته و روشی ساده و آسان برای درمان به شمار می‌رود. از این روش برای معالجه‌ی بیماری‌هایی از قبیل: آسیب مهره‌های گردن، آسیب دیدگی حاد عضلات مختلف، جابه‌جایی مهره‌های بدن، صدمات وارده به عضلات، رباط‌ها و مفاصل دست و پا استفاده می‌شود.
ایجاد موازنه میان یین و یانگ
طب سنتی چینی بر این باور است که «یین» و «یانگ» دو جنبه‌ی متضادی هستند که بدن انسان را تشکیل می‌دهند. این دو جنبه‌ی متضاد لازمه‌ی ادامه‌ی حیات و رشد انسان هستند. در شرایط عادی، بین این دو نیرو موازنه‌ی و تعادل بر قرار می‌شود. اگر یکی از جنبه‌ها کم‌تر یا بیشتر از دیگری باشد، عدم تعادل روانی به وجود آمده و منجر به بیماری می‌شود. تمام فعالیت‌های روزانه، تغذیه، تنظیمات روحی، تمرین‌های ورزشی و استفاده از داروهای مختلف، بایستی همگی با هدف ایجاد تعادل بین این دو جنبه صورت گیرند. سالخوردگی نشانگر ضعف یکی از جنبه‌های «یین» و یا «یانگ» و یا هر دوی آن‌ها است. برای پیشگیری از سالخوردگی سریع، توصیه می‌شود تا همیشه تعادل میان این دو نیرو بر قرار و کنترل شود. این طرز فکر، از ایده‌ی تعادل و تناسب در فلسفه‌ی چینی و فرهنگ سنتی چین ناشی می‌شود. از گفته‌های مشهور کنفوسیوس این است که «طول عمر از خیر‌خواهی می‌آید»، و این قدیمی‌ترین تئوری حفظ تندرستی در چین باستان بوده است. طبق گفته‌ی او، انسان تنها وقتی می‌تواند عمر طولانی داشته باشد که از زندگی آرام و هماهنگی برخوردار باشد.[۱]
نیز نگاه کنید به
طب سنتی چینی؛ سیر تحول طب سنتی چین؛ طب سوزنی؛ ماساژ درمانی؛ ایجاد موازنه میان یین و یانگ
کتابشناسی
- ↑ سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد2، ص. 475-478.