مراسم الحیة - بیة: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:الحیه بیه.jpg|بندانگشتی|مراسم الحیه بیه]] | [[پرونده:الحیه بیه.jpg|بندانگشتی|مراسم الحیه بیه https://www.albiladpress.com/newspaper/3596/515614.html]] | ||
در این مراسم نیز مردم این کشور، به ویژه قطر، از اوایل حلول ماه ذیحجه در ظروف مخصوصی که از برگ درخت خرما بافته می‌شود، سبزه می‌کارند و هنگام عید آن را به ساحل برده، در بلندی می‌ایستند و با خواندن ترانه‌هایی به همین مناسبت، به آب‌های دریا می‌سپارند. این مراسم نیز بیشتر مخصوص کودکان است که گفته می‌شود در تکریم حجاج انجام می‌شود؛ زیرا کلمه‌ی حیه، در لهجه‌ی محلی، خلیجی به معنای حجیه(حاجی خانم) و کلمه‌ی بیه نیز به معنای بیجی؛ یعنی خواهد آمد، می‌باشد. | در این مراسم نیز مردم این کشور، به ویژه قطر، از اوایل حلول ماه ذیحجه در ظروف مخصوصی که از برگ درخت خرما بافته می‌شود، سبزه می‌کارند و هنگام عید آن را به ساحل برده، در بلندی می‌ایستند و با خواندن ترانه‌هایی به همین مناسبت، به آب‌های دریا می‌سپارند. این مراسم نیز بیشتر مخصوص کودکان است که گفته می‌شود در تکریم حجاج انجام می‌شود؛ زیرا کلمه‌ی حیه، در لهجه‌ی محلی، خلیجی به معنای حجیه(حاجی خانم) و کلمه‌ی بیه نیز به معنای بیجی؛ یعنی خواهد آمد، می‌باشد. | ||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
|علی الرملة رمیناک | |علی الرملة رمیناک | ||
|} | |} | ||
این آیین را هم از دیرباز جشن می‌گیرند و ظاهر آن شبیه کاشت سبزه وسپردن آن به آب روان در آیین سیزده بدر ایرانیان است.<ref>احمدی، محمد مهدی(1393). جامعه و فرهنگ قطر. تهران: [https://www.icro.ir سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی](دردست انتشار).</ref> | این آیین را هم از دیرباز جشن می‌گیرند و ظاهر آن شبیه کاشت سبزه وسپردن آن به آب روان در آیین سیزده بدر ایرانیان است.<ref>احمدی، محمد مهدی(1393). جامعه و فرهنگ [[قطر]]. تهران: [https://www.icro.ir سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی](دردست انتشار).</ref> | ||
== کتابشناسی == | == کتابشناسی == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۳ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۰۰
مراسم الحیه بیه https://www.albiladpress.com/newspaper/3596/515614.html
در این مراسم نیز مردم این کشور، به ویژه قطر، از اوایل حلول ماه ذیحجه در ظروف مخصوصی که از برگ درخت خرما بافته می‌شود، سبزه می‌کارند و هنگام عید آن را به ساحل برده، در بلندی می‌ایستند و با خواندن ترانه‌هایی به همین مناسبت، به آب‌های دریا می‌سپارند. این مراسم نیز بیشتر مخصوص کودکان است که گفته می‌شود در تکریم حجاج انجام می‌شود؛ زیرا کلمه‌ی حیه، در لهجه‌ی محلی، خلیجی به معنای حجیه(حاجی خانم) و کلمه‌ی بیه نیز به معنای بیجی؛ یعنی خواهد آمد، می‌باشد.
ترانه‌ای که کودکان هنگام انداختن سبزه به دریا می‌خوانند، این گونه است:
| حیّتی حیّیناک | عشیناک وغدّیناک |
| ولیلة العید | علی الرملة رمیناک |
این آیین را هم از دیرباز جشن می‌گیرند و ظاهر آن شبیه کاشت سبزه وسپردن آن به آب روان در آیین سیزده بدر ایرانیان است.[۱]
کتابشناسی
- ↑ احمدی، محمد مهدی(1393). جامعه و فرهنگ قطر. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی(دردست انتشار).