کانون نویسندگان تاجیکستان: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۳ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۵۰

همرا با سایر کانون‌های نویسندگان اتحاد شوروی، در سال 1927 توسط ماکسیم گورکی شکل گرفت. شعبه تاجیکستان، از طریق تلاش‌های گروهی از شخصیت‌های ادبی شامل صدرالدین عینی و تورسانزاده‌اف تشکیل شد. شکل گیری تاجیکستان ارتباط نزدیکی با آغاز به کار این کانون دارد. در حقیقت، اگر به دلیل تلاش‌های این شخصیت‌های ادبی نبود، تاجیکستان هنوز بخش خودمختاری از جمهوری ازبکستان باقی می‌ماند. هدف اصلی کانون از زمان شکل گیری، کشف جوانان با استعداد تاجیک و فرآهم آوردن ابزار‌های لازم برای پیشرفت آن‌ها بوده‌است.

این کانون، سال‌ها است که افراد جوان را از مناطق گوناگون به دوشنبه می‌آورد. برای آن‌ها خانه و کار پیدا می‌کند و آن‌ها را برای نویسندگی و شاعری تواناشدن، کمک می‌کند. کانون برای تشویق نویسندگان و تبلیغ فعالیت‌های ادبی، نشان افتخار به افراد شایسته، اعطا می‌کند.

نویسندگان سختکوش و با استعداد عنوان «کارگر لایق فرهنگ» را دریافت می‌کنند. «نویسنده (یا شاعر) مردم تاجیکستان» بالاترین عنوان افتخاری است و به افرادی اعطا می‌شود که آثاری درخشان داشته باشند. کانون همچنین جایزه‌های ادبی سالانه‌ای را در دو گروه نثر و شعر اهدا می‌کند. جایزه صدرالدین عینی به بهترین نثر یا ترجمه نثر و جایزه تورسانزاده به بهترین شعر یا ترجمه شعر اهدا می‌شود. برندگان این جایزه‌ها به وسیله هیأت داوران سیزده نفره‌ای از جمع مدیران کانون انتخاب میشوند. دولت نیز، جایزه‌های دو سالانه‌ای (که به نام رودکی خوانده می‌شوند) را در دسته‌های ادبیات، ادبیات کودکان، هنر و معماری اعطا می‌کند^[۱]^[۲].

کتابشناسی

↑ عطایی، فرهاد (1387). میراث اتحاد شوروی و مدیریت فرهنگ و هنر در تاجیکستان. فصلنامه مطالعات اوراسیای مرکزی، شماره 3. تهران: مرکز مطالعات عالی، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، ص 113-114.
↑ زهریی، حسن (1391). جامعه و فرهنگ تاجیکستان. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی (در دست انتشار)، ص 293.

[1] عطایی، فرهاد (1387). میراث اتحاد شوروی و مدیریت فرهنگ و هنر در تاجیکستان. فصلنامه مطالعات اوراسیای مرکزی، شماره 3. تهران: مرکز مطالعات عالی، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، ص 113-114.

[2] زهریی، حسن (1391). جامعه و فرهنگ تاجیکستان. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی (در دست انتشار)، ص 293.

[۱]

[۲]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-'''5-9.   کانون نویسندگان تاجیکستان'''
+همرا با سایر کانون‌های نویسندگان اتحاد شوروی، در سال 1927 توسط [[ماکسیم گورکی]] شکل گرفت. شعبه [[تاجیکستان]]، از طریق تلاش‌های گروهی از [[مشاهیر و شخصیت های ادبی تاجیکستان|شخصیت‌های ادبی]] شامل [[صدرالدین عینی]] و تورسانزاده‌اف تشکیل شد. شکل گیری [[تاجیکستان]] ارتباط نزدیکی با آغاز به کار این کانون دارد. در حقیقت، اگر به دلیل تلاش‌های این [[مشاهیر و شخصیت های ادبی تاجیکستان|شخصیت‌های ادبی]] نبود، [[تاجیکستان]] هنوز بخش خودمختاری از جمهوری ازبکستان باقی می‌ماند. هدف اصلی کانون از زمان شکل گیری، کشف جوانان با استعداد تاجیک و فرآهم آوردن ابزار‌های لازم برای پیشرفت آن‌ها بوده‌است.
-همرا با سایر کانونهای نویسندگان اتحاد شوروی، در سال 1927 توسط ماکسیم گورکی شکل گرفت. شعبه تاجیکستان، از طریق تلاشهای گروهی از شخصیتهای ادبی شامل صدرالدین عینی و تورسانزادهاف تشکیل شد. شکلگیری تاجیکستان ارتباط نزدیکی با آغاز به کار این کانون دارد. در حقیقت، اگر به دلیل تلاشهای این شخصیتهای ادبی نبود، تاجیکستان هنوز بخش خودمختاری از جمهوری ازبکستان باقی می ماند. هدف اصلی کانون از زمان شکلگیری، کشف جوانان با استعداد تاجیک و فرآهم آوردن ابزارهای لازم برای پیشرفت آنها بوده است. این کانون، سالها است که افراد جوان را از مناطق گوناگون به دوشنبه می آورد. برای آنها خانه و کار پیدا میکند و آنها را برای نویسندگی و شاعری تواناشدن، کمک میکند. کانون برای تشویق نویسندگان و تبلیغ فعالیتهای ادبی، نشان افتخار به افراد شایسته، اعطا میکند. نویسندگان سختکوش و با استعداد عنوان «کارگر لایق فرهنگ» را دریافت میکنند. «نویسنده (یا شاعر) مردم تاجیکستان» بالاترین عنوان افتخاری است و به افرادی اعطا می شود که آثاری درخشان داشته باشند. کانون همچنین جایزههای ادبی سالانهای را در دو گروه نثر و شعر اهدا میکند. جایزه صدرالدین عینی به بهترین نثر یا ترجمه نثر و جایزه تورسانزاده به بهترین شعر یا ترجمه شعر اهدا میشود. برندگان این جایزهها به وسیله هیأت داوران سیزده نفرهای از جمع مدیران کانون انتخاب میشوند. دولت نیز، جایزههای دو سالانه ای (که به نام رودکی خوانده می شوند) را در دستههای ادبیات، ادبیات کودکان، هنر و معماری اعطا می کند(عطایی، 1387: 114 - 113).
+این کانون، سال‌ها است که افراد جوان را از مناطق گوناگون به [[شهر دوشنبه|دوشنبه]] می‌آورد. برای آن‌ها خانه و کار پیدا می‌کند و آن‌ها را برای نویسندگی و شاعری تواناشدن، کمک می‌کند. کانون برای تشویق نویسندگان و تبلیغ فعالیت‌های ادبی، نشان افتخار به افراد شایسته، اعطا می‌کند.
+نویسندگان سختکوش و با استعداد عنوان «کارگر لایق فرهنگ» را دریافت می‌کنند. «نویسنده (یا شاعر) مردم تاجیکستان» بالاترین عنوان افتخاری است و به افرادی اعطا می‌شود که آثاری درخشان داشته باشند. کانون همچنین جایزه‌های ادبی سالانه‌ای را در دو گروه نثر و شعر اهدا می‌کند. جایزه [[صدرالدین عینی]] به بهترین نثر یا ترجمه نثر و جایزه تورسانزاده به بهترین شعر یا ترجمه شعر اهدا می‌شود. برندگان این جایزه‌ها به وسیله هیأت داوران سیزده نفره‌ای از جمع مدیران کانون انتخاب میشوند. دولت نیز، جایزه‌های دو سالانه‌ای (که به نام رودکی خوانده می‌شوند) را در دسته‌های ادبیات، ادبیات کودکان، [[هنر تاجیکستان|هنر]] و [[معماری در تاجیکستان|معماری]] اعطا می‌کند<ref>عطایی، فرهاد (1387). میراث اتحاد شوروی و مدیریت فرهنگ و هنر در تاجیکستان. فصلنامه مطالعات اوراسیای مرکزی، شماره 3. تهران: [https://lawpol.ut.ac.ir/-/%D9%85%D8%B1%DA%A9%D8%B2-%D9%85%D8%B7%D8%A7%D9%84%D8%B9%D8%A7%D8%AA-%D8%B9%D8%A7%D9%84%DB%8C-%D8%A8%DB%8C%D9%86-%D8%A7%D9%84%D9%85%D9%84-1 مرکز مطالعات عالی، دانشکده حقوق و علوم سیاسی]، ص 113-114.</ref><ref>زهریی، حسن (1391). جامعه و فرهنگ [[تاجیکستان]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی] (در دست انتشار)، ص 293.</ref>.
+== کتابشناسی ==