ولادیمیر نیمیروویچ دانچنکو: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۸ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۱۳

ولادیمیر نمیروویج دانچنکو

ولادیمیر نمیروویج دانچنکو (۲۳ دسامبر ۱۸۵۸ – ۲۵ آوریل ۱۹۴۳) نویسنده و نمایشنامه‌نویس روسی زاده گرجستان بود.

در سال 1858 در آزورگِتی گرجستان متولد و در سال 1943 در مسکو از دنیا رفت. وی در یک خانواده نظامی به دنیا آمد. از سیزده سالگی به تئاتر و بازیگری علاقمند شد و به صورت آماتور به بازیگری پرداخت و در نمایش‌های لوبیتلسکی در تفلیس شرکت می کرد. با مدال نقره ای دبیرستان را در سال 1876 به پایان رسانده و در ابتدا در دانشکده ریاضی و فیزیک و پس از آن دانشکده حقوق دانشگاه مسکو پذیرفته شد، اما نه فیزیکدان شد و نه حقوق دان. وی در تئاتر هنری مسکو به عنوان دراماتورگ و مشاور ادبی کنستانتین استانیسلاوسکی فعالیت می‌کرد.

از سال 1877 به عنوان یک منتقد تئاتر، نویسنده و نمایش نامه نویس شناخته می شد. به خاطر نمایش نامه های "کار جدید" و "ارزش زندگی" به وی جایزه گریبایدف اهدا شد. از سال 1891 در دوره های دراماتیک ارکستر فیلارمونیک مسکو شروع به تدریس کرد. با آشنایی با استانیسلافسکی اصلاحات در تئاتر روسیه را با هم آغاز کردند. به این ترتیب، در سال 1898 توسط آنها تئاترهنری عمومی ، پس از آن تئاتر آکادمیک هنری مسکو تاسیس شد. نوآوری هنری و ایدئولوژیکی که اساس آن را ایده های دموکراتیک برابری و ارزش هر انسان روی زمین تشکیل می داد و میل به دادن ارزشی جدید به تئاتر، کارگردان شدن، نقش بزرگی را در زندگی سیاسی، اجتماعی، و روحانی اواخر قرن 19 و آغاز قرن 20 ایفا نمود.

پس از انقلاب اکتبر نیمیروویچ دانچنکو به عنوان یک چهره فعال در تئاتر به کار خود ادامه داد: در شمار اعضای تئاتر مرکز (نهاد بالای سرپرستی تئاترها) درآمد، یکی از موسسین و مدیران ژورنال "فرهنگ تئاتر"شد، در سال 1919 استودیوی موسیقی ایجاد کرد که با آن به تور اروپا و ایالات متحده رفت. یکسال و نیم او به صورت قراردادی در هالیوود کار کرد. با بازگشت به روسیه در سال 1928 به شوخی اظهار داشت:

"در روسیه باید تولید کرد؛ در آمریکا باید به فروش رساند، و در اروپا می بایست استراحت کرد. در دوره استالین او ممنوع الخروج از کشور شد. در دسامبر 1937 او گفت:"من خوشبختم که تا دوران پنج ساله باشکوه استالین، تا قانون اساسی سوسیالیستی استالین زندگی کردم".

به سمت رئیس کمیته اعطای جایزه استالین منصوب شد. تا جایی که توان داشت، تئاتر را از "سفارشات سوسیالیستی" فرصت طلبانه، با نمایش نامه هایی چون "کار ساده" درباره روزهای قهرمانانه محققینی که زیان های به بار آمده توسط آ.یا. ویشنینسکی را افشا می کردند، حفظ کرد. نیمیروویچ دانچنکو تا پایان زندگی خود مدیرو رئیس تئاتر هنر مسکو باقی ماند. دوبار موفق به دریافت جایزه استالین شد^[۱].

نیز نگاه کنید به

هنر روسیه؛ سینمای روسیه؛ کارگردانان معروف سینمای روسیه

کتابشناسی

↑ کرمی، جهانگیر (1392). جامعه و فرهنگ روسیه. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد دوم، ص.

[1] کرمی، جهانگیر (1392). جامعه و فرهنگ روسیه. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد دوم، ص.

[۱]

@@ خط ۲: / خط ۲: @@
 ولادیمیر نمیروویج دانچنکو (۲۳ دسامبر ۱۸۵۸ – ۲۵ آوریل ۱۹۴۳) نویسنده و نمایشنامه‌نویس روسی زاده [[گرجستان]] بود.
-در سال 1858 در آزورگِتی گرجستان متولد و در سال 1943 در [[مسکو]] از دنیا رفت. وی در یک خانواده نظامی به دنیا آمد. از سیزده سالگی به [[تئاتر و هنر های نمایشی روسیه|تئاتر]] و بازیگری علاقمند شد و به صورت آماتور به بازیگری پرداخت و در نمایش‌های لوبیتلسکی در [[تفلیس]] شرکت می کرد. با مدال نقره ای دبیرستان را در سال 1876 به پایان رسانده و در ابتدا در دانشکده ریاضی و فیزیک و پس از آن دانشکده حقوق دانشگاه [[مسکو]] پذیرفته شد، اما نه فیزیکدان شد و نه حقوق دان. وی در [[تئاتر و هنر های نمایشی روسیه|تئاتر]] هنری [[مسکو]] به عنوان دراماتورگ و مشاور ادبی [[کنستانتین سرگِیویچ استانیسلافسکی،کارگردان روسی|کنستانتین استانیسلاوسکی]] فعالیت می‌کرد.
+در سال 1858 در آزورگِتی گرجستان متولد و در سال 1943 در [[مسکو]] از دنیا رفت. وی در یک خانواده نظامی به دنیا آمد. از سیزده سالگی به [[تئاتر و هنر های نمایشی روسیه|تئاتر]] و بازیگری علاقمند شد و به صورت آماتور به بازیگری پرداخت و در نمایش‌های لوبیتلسکی در [[تفلیس]] شرکت می کرد. با مدال نقره ای دبیرستان را در سال 1876 به پایان رسانده و در ابتدا در دانشکده ریاضی و فیزیک و پس از آن دانشکده حقوق دانشگاه [[مسکو]] پذیرفته شد، اما نه فیزیکدان شد و نه حقوق دان. وی در [[تئاتر و هنر های نمایشی روسیه|تئاتر]] هنری [[مسکو]] به عنوان دراماتورگ و مشاور ادبی کنستانتین استانیسلاوسکی فعالیت می‌کرد.
-از سال 1877 به عنوان یک منتقد [[تئاتر و هنر های نمایشی روسیه|تئاتر]]، نویسنده و نمایش نامه نویس شناخته می شد. به خاطر نمایش نامه های "کار جدید" و "ارزش زندگی" به وی جایزه گریبایدف اهدا شد. از سال 1891 در دوره های دراماتیک ارکستر فیلارمونیک [[مسکو]] شروع به تدریس کرد. با آشنایی با [[کنستانتین سرگِیویچ استانیسلافسکی،کارگردان روسی|استانیسلافسکی]] اصلاحات در [[تئاتر و هنر های نمایشی روسیه|تئاتر]] [[روسیه]] را با هم آغاز کردند. به این ترتیب، در سال 1898 توسط آنها [[تئاتر و هنر های نمایشی روسیه|تئاترهنری]] عمومی ، پس از آن [[تئاتر و هنر های نمایشی روسیه|تئاتر]] آکادمیک هنری [[مسکو]] تاسیس شد. نوآوری هنری و ایدئولوژیکی که اساس آن را ایده های دموکراتیک برابری و ارزش هر انسان روی زمین تشکیل می داد و میل به دادن ارزشی جدید به [[تئاتر و هنر های نمایشی روسیه|تئاتر]]، کارگردان شدن، نقش بزرگی را در زندگی سیاسی، اجتماعی، و روحانی اواخر قرن 19 و آغاز قرن 20 ایفا نمود.
+از سال 1877 به عنوان یک منتقد [[تئاتر و هنر های نمایشی روسیه|تئاتر]]، نویسنده و نمایش نامه نویس شناخته می شد. به خاطر نمایش نامه های "کار جدید" و "ارزش زندگی" به وی جایزه گریبایدف اهدا شد. از سال 1891 در دوره های دراماتیک ارکستر فیلارمونیک [[مسکو]] شروع به تدریس کرد. با آشنایی با استانیسلافسکی اصلاحات در [[تئاتر و هنر های نمایشی روسیه|تئاتر]] [[روسیه]] را با هم آغاز کردند. به این ترتیب، در سال 1898 توسط آنها [[تئاتر و هنر های نمایشی روسیه|تئاترهنری]] عمومی ، پس از آن [[تئاتر و هنر های نمایشی روسیه|تئاتر]] آکادمیک هنری [[مسکو]] تاسیس شد. نوآوری هنری و ایدئولوژیکی که اساس آن را ایده های دموکراتیک برابری و ارزش هر انسان روی زمین تشکیل می داد و میل به دادن ارزشی جدید به [[تئاتر و هنر های نمایشی روسیه|تئاتر]]، کارگردان شدن، نقش بزرگی را در زندگی سیاسی، اجتماعی، و روحانی اواخر قرن 19 و آغاز قرن 20 ایفا نمود.
 پس از انقلاب اکتبر نیمیروویچ دانچنکو به عنوان یک چهره فعال در [[تئاتر و هنر های نمایشی روسیه|تئاتر]] به کار خود ادامه داد: در شمار اعضای [[تئاتر و هنر های نمایشی روسیه|تئاتر]] مرکز (نهاد بالای سرپرستی [[تئاتر و هنر های نمایشی روسیه|تئاتر]]<nowiki/>ها) درآمد، یکی از موسسین و مدیران ژورنال "فرهنگ [[تئاتر و هنر های نمایشی روسیه|تئاتر]]"شد، در سال 1919 استودیوی موسیقی ایجاد کرد که با آن به تور اروپا و [[ایالات متحده]] رفت. یکسال و نیم او به صورت قراردادی در هالیوود کار کرد. با بازگشت به [[روسیه]] در سال 1928 به شوخی اظهار داشت:<blockquote>"در [[روسیه]] باید تولید کرد؛ در [[آمریکا]] باید به فروش رساند، و در اروپا می بایست استراحت کرد. در دوره استالین او ممنوع الخروج از کشور شد. در دسامبر 1937 او گفت:"من خوشبختم که تا دوران پنج ساله باشکوه استالین، تا قانون اساسی سوسیالیستی استالین زندگی کردم".</blockquote>به سمت رئیس کمیته اعطای جایزه استالین منصوب شد. تا جایی که توان داشت، [[تئاتر و هنر های نمایشی روسیه|تئاتر]] را از "سفارشات سوسیالیستی" فرصت طلبانه، با نمایش نامه هایی چون "کار ساده" درباره روزهای قهرمانانه محققینی که زیان های به بار آمده توسط آ.یا. ویشنینسکی را افشا می کردند، حفظ کرد. نیمیروویچ دانچنکو تا پایان زندگی خود مدیرو رئیس [[تئاتر و هنر های نمایشی روسیه|تئاتر]] هنر [[مسکو]] باقی ماند. دوبار موفق به دریافت جایزه استالین شد<ref>کرمی، جهانگیر (1392). جامعه و فرهنگ [[روسیه]]. تهران: [https://alhoda.ir موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]، جلد دوم، ص.</ref>.