خدمات دولتی در فرانسه: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
سه شاخه از خدمات دولتی عبارتند از: خدمات درمانی, مستمریهای بازنشستگی و بیکاری و فوق العاده تاهل. | سه شاخه از خدمات دولتی عبارتند از: خدمات درمانی, مستمریهای بازنشستگی و بیکاری و فوق العاده تاهل. کارفرما، کارگران و دولت در پرداخت این خدمات مشارکت دارند و حتی اگر شما شهروند فرانسوی هم نباشید، حق بهرهمندی از آن را دارید برای اینکه خودتان و کارفرمایتان برای تامین این خدمات مالیات میپردازید. خدمات درمانی هم به صورت دولتی و هم به صورت خصوصی قابل حصول است. بهای دارو و درمان را به صورت مستقیم میپردازید و در صورت واجد شرایط بودن, دولت آن را به شما مسترد میکند. | ||
بیمارستانهای [[فرانسه]] آهنگ نسبتا ملایمی دارند. پزشکان فرانسوی به بیماران خود اقامتهای کافی میدهند و از بیماران انتظار میرود لباسهای زیر, پیراهن, حوله و لوازم حمام خود و حتی نوزادهای تازه تولد یافته خود را تدارک ببینند. نیازهای دارویی به صورت رایگان برآورده میشود و قیمت لوازم ضروری پزشکی و خدمات، هر دو تحت نظارت دولت قرار دارد. دارو از طریق داروخانهها که با صلیب سبز رنگی مشخص شدهاند، به فروش میرسد. | |||
کارکنان این مغازهها به قدر کافی آموزش پزشکی دیدهاند تا بتوانند در رابطه با مشکلات عادی پزشکی مردم را راهنمایی کنند. آنها حتی میتوانند بر اساس اظهارات شما داروهای تجویز شده هم به شما بدهند. اما در صورتی که فکر کنند لازم است به پزشک مراجعه کنید، میتوانند متخصصین مناسب دولتی و خصوصی را هم در آن محل به شما سفارش بکنند. آنها همچنین مسئول هستند تا درباره داروهایی که پزشک تجویز می کند توضیحاتی بدهند. اورژانس خدمات پزشکی, سامو نامیده میشود و شماره تلفن آن در پاریس 15 است.<ref>نعیمی گورابی، محمدحسین(1392). جامعه و فرهنگ [[فرانسه]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی] ( در دست انتشار )،</ref> | |||
==نیز نگاه کنید به== | ==نیز نگاه کنید به== | ||
[[فرهنگ عمومی | [[فرهنگ عمومی فرانسه]]؛ [[آداب و رسوم فرانسه]]؛ [[حمل و نقل عمومی در فرانسه]] | ||
== کتابشناسی == |
نسخهٔ کنونی تا ۶ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۲۳
سه شاخه از خدمات دولتی عبارتند از: خدمات درمانی, مستمریهای بازنشستگی و بیکاری و فوق العاده تاهل. کارفرما، کارگران و دولت در پرداخت این خدمات مشارکت دارند و حتی اگر شما شهروند فرانسوی هم نباشید، حق بهرهمندی از آن را دارید برای اینکه خودتان و کارفرمایتان برای تامین این خدمات مالیات میپردازید. خدمات درمانی هم به صورت دولتی و هم به صورت خصوصی قابل حصول است. بهای دارو و درمان را به صورت مستقیم میپردازید و در صورت واجد شرایط بودن, دولت آن را به شما مسترد میکند.
بیمارستانهای فرانسه آهنگ نسبتا ملایمی دارند. پزشکان فرانسوی به بیماران خود اقامتهای کافی میدهند و از بیماران انتظار میرود لباسهای زیر, پیراهن, حوله و لوازم حمام خود و حتی نوزادهای تازه تولد یافته خود را تدارک ببینند. نیازهای دارویی به صورت رایگان برآورده میشود و قیمت لوازم ضروری پزشکی و خدمات، هر دو تحت نظارت دولت قرار دارد. دارو از طریق داروخانهها که با صلیب سبز رنگی مشخص شدهاند، به فروش میرسد.
کارکنان این مغازهها به قدر کافی آموزش پزشکی دیدهاند تا بتوانند در رابطه با مشکلات عادی پزشکی مردم را راهنمایی کنند. آنها حتی میتوانند بر اساس اظهارات شما داروهای تجویز شده هم به شما بدهند. اما در صورتی که فکر کنند لازم است به پزشک مراجعه کنید، میتوانند متخصصین مناسب دولتی و خصوصی را هم در آن محل به شما سفارش بکنند. آنها همچنین مسئول هستند تا درباره داروهایی که پزشک تجویز می کند توضیحاتی بدهند. اورژانس خدمات پزشکی, سامو نامیده میشود و شماره تلفن آن در پاریس 15 است.[۱]
نیز نگاه کنید به
فرهنگ عمومی فرانسه؛ آداب و رسوم فرانسه؛ حمل و نقل عمومی در فرانسه
کتابشناسی
- ↑ نعیمی گورابی، محمدحسین(1392). جامعه و فرهنگ فرانسه. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی ( در دست انتشار )،