جاذبه ها و مراكز مهم گردشگری تاجیکستان: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
جاذبه ها و مراکز گردشگری تاجیکستان شامل [[كاخ باربد|کاخ باربد]]، [[میدان اسماعیل سامانی]]؛ [[میدان ابن سینا|میدان ابوعلی ابن سینا]]؛ [[آرامگاه صدرالدین عینی]]؛ [[آرامگاه میرزا تورسون‌زاده]]؛ [[آرامگاه میرزا تورسون‌زاده]]؛ [[ورزشگاه مركزی تاجیکستان|ورزشگاه مرکزی]] است. | جاذبه ها و مراکز گردشگری تاجیکستان شامل [[كاخ باربد|کاخ باربد]]، [[میدان اسماعیل سامانی]]؛ [[میدان ابن سینا|میدان ابوعلی ابن سینا]]؛ [[آرامگاه صدرالدین عینی]]؛ [[آرامگاه میرزا تورسون‌زاده]]؛ [[آرامگاه میرزا تورسون‌زاده]]؛ [[ورزشگاه مركزی تاجیکستان|ورزشگاه مرکزی]] است. | ||
======[[كاخ باربد|کاخ باربد]]====== | ======[[كاخ باربد|کاخ باربد]]====== | ||
کاخ باربد در مرکز استراحتی [[شهر دوشنبه]] در جوار استخر ارگ زیبامنظر و ورزشگاه مرکزی جمهوری واقع می‌باشد. ساختمان اساسی کاخ مدور مخروطی ناقصی را داراست و از فاصله دور چنین به نظر می‌رسد که آن را از تخته‌سنگ‌های مرمری ساخته‌اند. این بنا فاقد پنجره و روزنه می‌باشد. دالان بزرگ و وسیع کاخ شیشه‌بندی شده است. این کاخ به مناسبت 1400 سالگی باربد مروزی به سال 1990 به نام این خنیاگر شهیر مشرق‌زمین نامگذاری شد. تالار مرکزی کاخ دارای 1918 نشیمنگاه و تالار کوچک آن دارای 320 نشیمنگاه می‌باشد. اکثراً جلسات باشکوه و نمایش سینما و کنسرت‌های جالب در کاخ باربد برگزار می‌شود. کاخ باربد همچنین دارای تالار تمرین هنرمندان، تالار و غرفه‌های ویژه، اتاق‌های استراحت هنرمندان، استودیو ثبت صدا و سایر خدمات فرهنگی می‌باشد. گروه فولکلوری «گنجینه» فلارمونی دولتی [[تاجیکستان]] کاخ باربد را مقر خود قرار داده است<ref>زهریی، حسن(1391). جامعه و فرهنگ [ | کاخ باربد در مرکز استراحتی [[شهر دوشنبه]] در جوار استخر ارگ زیبامنظر و ورزشگاه مرکزی جمهوری واقع می‌باشد. ساختمان اساسی کاخ مدور مخروطی ناقصی را داراست و از فاصله دور چنین به نظر می‌رسد که آن را از تخته‌سنگ‌های مرمری ساخته‌اند. این بنا فاقد پنجره و روزنه می‌باشد. دالان بزرگ و وسیع کاخ شیشه‌بندی شده است. این کاخ به مناسبت 1400 سالگی باربد مروزی به سال 1990 به نام این خنیاگر شهیر مشرق‌زمین نامگذاری شد. تالار مرکزی کاخ دارای 1918 نشیمنگاه و تالار کوچک آن دارای 320 نشیمنگاه می‌باشد. اکثراً جلسات باشکوه و نمایش سینما و کنسرت‌های جالب در کاخ باربد برگزار می‌شود. کاخ باربد همچنین دارای تالار تمرین هنرمندان، تالار و غرفه‌های ویژه، اتاق‌های استراحت هنرمندان، استودیو ثبت صدا و سایر خدمات فرهنگی می‌باشد. گروه فولکلوری «گنجینه» فلارمونی دولتی [[تاجیکستان]] کاخ باربد را مقر خود قرار داده است<ref>زهریی، حسن(1391). جامعه و فرهنگ [[تاجیکستان]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی] (در دست انتشار)، ص. 149</ref>. | ||
======[[میدان اسماعیل سامانی]]====== | ======[[میدان اسماعیل سامانی]]====== | ||
[[پرونده:حکومت تاجیکستان.png|بندانگشتی|میدان اسماعیل سامانی(1403). برگرفته از سایت کجارو، قابل بازیابی از https://www.kojaro.com/attraction/29741-%D9%85%D8%AC%D8%B3%D9%85%D9%87-%D8%A7%D8%B3%D9%85%D8%A7%D8%B9%DB%8C%D9%84-%D8%B3%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%86%DB%8C/]]واژه «آزادی» برای تمام مردم جهان مقدس است. به دنبال رویدادهای سیاسی پاییز سال 1991 که با گردهمایی نیروهای آزادی‌خواه و به خاک و خون کشیده شدن آن‌ها همراه بود. میدان لنین نام «آزادی» را گرفت. اما پس از فروپاشی شوروی و استقلال جمهوری [[تاجیکستان]]، در سال 1999 به مناسبت 1100 سالگی سلسله سامانیان، تندیس اسماعیل سامانی در این میدان نصب و نام میدان به «اسماعیل سامانی» تغییر یافت. | [[پرونده:حکومت تاجیکستان.png|بندانگشتی|میدان اسماعیل سامانی(1403). برگرفته از سایت کجارو، قابل بازیابی از https://www.kojaro.com/attraction/29741-%D9%85%D8%AC%D8%B3%D9%85%D9%87-%D8%A7%D8%B3%D9%85%D8%A7%D8%B9%DB%8C%D9%84-%D8%B3%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%86%DB%8C/]]واژه «آزادی» برای تمام مردم جهان مقدس است. به دنبال رویدادهای سیاسی پاییز سال 1991 که با گردهمایی نیروهای آزادی‌خواه و به خاک و خون کشیده شدن آن‌ها همراه بود. میدان لنین نام «آزادی» را گرفت. اما پس از فروپاشی شوروی و استقلال جمهوری [[تاجیکستان]]، در سال 1999 به مناسبت 1100 سالگی سلسله سامانیان، تندیس اسماعیل سامانی در این میدان نصب و نام میدان به «اسماعیل سامانی» تغییر یافت. | ||
این میدان در مرکز [[شهر دوشنبه]] و تقاطع خیابان‌های عمده پایتخت واقع گردیده و توسط ساختمان‌های محتشم مجلس عالی و وزارت امور خارجه جمهوری [[تاجیکستان]] و نیز تالار سینمای عبدالرحمان جامی (در حال حاضر متروک 2004م)، وزارت پست و تلگراف و پارک شهر محصور است<ref>زهریی، حسن(1391). جامعه و فرهنگ [ | این میدان در مرکز [[شهر دوشنبه]] و تقاطع خیابان‌های عمده پایتخت واقع گردیده و توسط ساختمان‌های محتشم مجلس عالی و وزارت امور خارجه جمهوری [[تاجیکستان]] و نیز تالار سینمای عبدالرحمان جامی (در حال حاضر متروک 2004م)، وزارت پست و تلگراف و پارک شهر محصور است<ref>زهریی، حسن(1391). جامعه و فرهنگ [[تاجیکستان]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی] (در دست انتشار)، ص. 149</ref>. | ||
======[[میدان ابن سینا|میدان ابوعلی ابن سینا]]====== | ======[[میدان ابن سینا|میدان ابوعلی ابن سینا]]====== | ||
سال 1975 به مناسبت برگزاری جشن هزاره شیخ‌الرئیس ابو علی ابن سینا یکی از میدان‌های [[شهر دوشنبه]] طبق مصوبه کمیته اجرائی شورای نمایندگان شهر، نام پرافتخار فیلسوف و دانشمند بزرگ مشرق‌زمین را گرفت. میدان در قسمت شمال و غرب شهر در منطقه قریه بالا قرار دارد. | سال 1975 به مناسبت برگزاری جشن هزاره شیخ‌الرئیس ابو علی ابن سینا یکی از میدان‌های [[شهر دوشنبه]] طبق مصوبه کمیته اجرائی شورای نمایندگان شهر، نام پرافتخار فیلسوف و دانشمند بزرگ مشرق‌زمین را گرفت. میدان در قسمت شمال و غرب شهر در منطقه قریه بالا قرار دارد. | ||
سال1980 در ایام برگزاری جشن‌های هزاره ابوعلی سینا در این میدان تندیس ابن‌سینا نصب گردید. این تندیس برنجی در یکی از کارخانه‌های شهرسنکت پتربورگ ریخته‌گری شده است<ref>زهریی، حسن(1391). جامعه و فرهنگ [ | سال1980 در ایام برگزاری جشن‌های هزاره ابوعلی سینا در این میدان تندیس ابن‌سینا نصب گردید. این تندیس برنجی در یکی از کارخانه‌های شهرسنکت پتربورگ ریخته‌گری شده است<ref>زهریی، حسن(1391). جامعه و فرهنگ [[تاجیکستان]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی] (در دست انتشار)، ص. 150</ref>. | ||
======[[آرامگاه صدرالدین عینی]]====== | ======[[آرامگاه صدرالدین عینی]]====== | ||
تندیس [[صدرالدین عینی]] در میدان عینی | تندیس [[صدرالدین عینی]] در میدان عینی | ||
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
آثار ادبی استاد عینی از قبیل «مکتب کهنه»، «یتیم»، «داخونده»، «مرگ سودخور»، «غلامان»، «یادداشت‌ها» برای بازیابی هویت ملی مردم تاجیک نقش بسزا دارند. او سال 1878 در بخارا متولد و در 15 جولای سال 1954 در [[شهر دوشنبه]] وفات یافت. | آثار ادبی استاد عینی از قبیل «مکتب کهنه»، «یتیم»، «داخونده»، «مرگ سودخور»، «غلامان»، «یادداشت‌ها» برای بازیابی هویت ملی مردم تاجیک نقش بسزا دارند. او سال 1878 در بخارا متولد و در 15 جولای سال 1954 در [[شهر دوشنبه]] وفات یافت. | ||
آرامگاه استاد عینی طبق پروژه معمار یوری سنیگوفسکی سال 1956 بالای قبر او ساخته شده و مقبره در میدان مدور و مقابل دروازه شرقی پارک [[صدرالدین عینی]] قرار دارد. اطراف مقبره با تخته‌های بتونی فرش شده است. آرامگاه عبارت از گنبدی است که بالای شش ستون ساخته شده، در زیر گنبد تندیس نیم‌تنه استاد عینی قرار دارد. فرش مقبره از تخته‌های بتونی پوشیده شده و برای ساختن مقبره از انواع مرمر سرخ تیره و گلابی‌رنگ استفاده شده است. ستون‌ها دارای نقش زنجیری مرمر زرد رنگ است. مجسمه استاد عینی از مرمر سفیدرنگ بوده، در پایه آن نام و تاریخ تولد و وفات نویسنده با حروف زرین ثبت گردیده است. قسمت خارج گنبد کاشیکاری و با رنگ آبی تزیین شده است<ref>زهریی، حسن(1391). جامعه و فرهنگ [ | آرامگاه استاد عینی طبق پروژه معمار یوری سنیگوفسکی سال 1956 بالای قبر او ساخته شده و مقبره در میدان مدور و مقابل دروازه شرقی پارک [[صدرالدین عینی]] قرار دارد. اطراف مقبره با تخته‌های بتونی فرش شده است. آرامگاه عبارت از گنبدی است که بالای شش ستون ساخته شده، در زیر گنبد تندیس نیم‌تنه استاد عینی قرار دارد. فرش مقبره از تخته‌های بتونی پوشیده شده و برای ساختن مقبره از انواع مرمر سرخ تیره و گلابی‌رنگ استفاده شده است. ستون‌ها دارای نقش زنجیری مرمر زرد رنگ است. مجسمه استاد عینی از مرمر سفیدرنگ بوده، در پایه آن نام و تاریخ تولد و وفات نویسنده با حروف زرین ثبت گردیده است. قسمت خارج گنبد کاشیکاری و با رنگ آبی تزیین شده است<ref>زهریی، حسن(1391). جامعه و فرهنگ [[تاجیکستان]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی] (در دست انتشار)، ص. 150</ref>. | ||
======[[آرامگاه میرزا تورسون‌زاده]]====== | ======[[آرامگاه میرزا تورسون‌زاده]]====== | ||
آرامگاه میرزا تورسون‌زاده دانشمند و شاعر بلندآوازه مردمی [[تاجیکستان]]، در منطقه موسوم به لوچاب [[شهر دوشنبه]] قرار دارد. مقبره این دانشمند و شاعر توسط تیم معماری با راهبری خ. ل. ظهورالدین‌اف و د. ب. ریابچف در سال 1981 ساخته و تندیس نیم‌تنه وی نصب گردید. در اطراف آرامگاه حوض آب و پلکان وجود دارد. شکل آرامگاه سه برج شبیه به سه جلد کتاب بوده که با مرمر سفید فرش شده است. ارتفاع ستون مرکزی 5/13 متر و دو ستون پیشین 12 متر می‌باشد. ارتفاع داخل مقبره 5/5 متر بوده در کنار ستون مرکزی قرار دارد<ref>زهریی، حسن(1391). جامعه و فرهنگ [ | آرامگاه میرزا تورسون‌زاده دانشمند و شاعر بلندآوازه مردمی [[تاجیکستان]]، در منطقه موسوم به لوچاب [[شهر دوشنبه]] قرار دارد. مقبره این دانشمند و شاعر توسط تیم معماری با راهبری خ. ل. ظهورالدین‌اف و د. ب. ریابچف در سال 1981 ساخته و تندیس نیم‌تنه وی نصب گردید. در اطراف آرامگاه حوض آب و پلکان وجود دارد. شکل آرامگاه سه برج شبیه به سه جلد کتاب بوده که با مرمر سفید فرش شده است. ارتفاع ستون مرکزی 5/13 متر و دو ستون پیشین 12 متر می‌باشد. ارتفاع داخل مقبره 5/5 متر بوده در کنار ستون مرکزی قرار دارد<ref>زهریی، حسن(1391). جامعه و فرهنگ [[تاجیکستان]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی] (در دست انتشار)، ص. 151</ref>. | ||
======[[ورزشگاه مركزی تاجیکستان|ورزشگاه مرکزی]]====== | ======[[ورزشگاه مركزی تاجیکستان|ورزشگاه مرکزی]]====== | ||
مجموعه ورزشگاه مرکزی جمهوری [[تاجیکستان]] در [[شهر دوشنبه]] از بزرگترین میدان‌های ورزشی می‌باشد. این ورزشگاه در زمان اتحاد شوروی «فُرونزه» نام داشت که پس از [[دوران استقلال تاجیکستان|استقلال تاجیکستان]]، در سال 1993 به نام ورزشگاه مرکزی نامزد شد. مجموعه ورزشگاه ورزشی مرکزی جمهوری در مرکز [[شهر دوشنبه]] در کنار مجتمع ساختمان‌های دانشگاه دولتی ملی [[تاجیکستان]] قرار دارد. مساحت ورزشگاه 20 هکتار بوده و دارای یک زمین چمن با گنجایش 21400 نفر و چند مجموعه سرپوشیده می‌باشد. مسابقات فوتبال، کشتی، بسکتبال و دیگر انواع ورزش و همچنین گردهمایی‌های باشکوه مردم پایتخت از قبیل تجلیل عیدهای ملی «نوروز»، «مهرگان» و ... غالباً در این مجموعه برگزار می‌گردد<ref>زهریی، حسن(1391). جامعه و فرهنگ [ | مجموعه ورزشگاه مرکزی جمهوری [[تاجیکستان]] در [[شهر دوشنبه]] از بزرگترین میدان‌های ورزشی می‌باشد. این ورزشگاه در زمان اتحاد شوروی «فُرونزه» نام داشت که پس از [[دوران استقلال تاجیکستان|استقلال تاجیکستان]]، در سال 1993 به نام ورزشگاه مرکزی نامزد شد. مجموعه ورزشگاه ورزشی مرکزی جمهوری در مرکز [[شهر دوشنبه]] در کنار مجتمع ساختمان‌های دانشگاه دولتی ملی [[تاجیکستان]] قرار دارد. مساحت ورزشگاه 20 هکتار بوده و دارای یک زمین چمن با گنجایش 21400 نفر و چند مجموعه سرپوشیده می‌باشد. مسابقات فوتبال، کشتی، بسکتبال و دیگر انواع ورزش و همچنین گردهمایی‌های باشکوه مردم پایتخت از قبیل تجلیل عیدهای ملی «نوروز»، «مهرگان» و ... غالباً در این مجموعه برگزار می‌گردد<ref>زهریی، حسن(1391). جامعه و فرهنگ [[تاجیکستان]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی] (در دست انتشار)، ص. 151</ref>. | ||
======ترمینال اتوبوس شهر دوشنبه====== | ======ترمینال اتوبوس شهر دوشنبه====== | ||
ترمینال دوشنبه به مثابه دروازه شهر، محل استقبال و بدرقه مهمانان پایتخت جمهوری می‌باشد. ساختمان ترمینال اتوبوس‌ها که یکی از بناهای زیبای شهر می‌باشد، در خیابان موسوم به «اتفاق‌های کسبه» در 18 هکتار زمین، در ناحیه سینا (فرونزه سابق) قرار دارد. مجتمع ترمینال از نظر بهداشتی و خدماتی در شرایط نسبتاً بدی قرار دارد، لیکن نسبت به دوران پس از استقلال بهتر است. در این مجتمع چندین فروشگاه و دکان‌های مختلف اغذیه و ... است که فاقد کنترل بهداشتی است. | ترمینال دوشنبه به مثابه دروازه شهر، محل استقبال و بدرقه مهمانان پایتخت جمهوری می‌باشد. ساختمان ترمینال اتوبوس‌ها که یکی از بناهای زیبای شهر می‌باشد، در خیابان موسوم به «اتفاق‌های کسبه» در 18 هکتار زمین، در ناحیه سینا (فرونزه سابق) قرار دارد. مجتمع ترمینال از نظر بهداشتی و خدماتی در شرایط نسبتاً بدی قرار دارد، لیکن نسبت به دوران پس از استقلال بهتر است. در این مجتمع چندین فروشگاه و دکان‌های مختلف اغذیه و ... است که فاقد کنترل بهداشتی است. | ||
ساختمان ترمینال قدمتی چندان ندارد و در تابستان سال 1978 مورد بهره‌برداری قرار گرفته است. تعداد کارمندان مؤسسه مذکور 120 نفر می‌باشد. اخیراً با تلاش حکومت [[تاجیکستان]] تعدادی اتوبوس از [[چین]] و هندوستان خریداری شده تا جایگزین اتوبوس‌های بسیار فرسوده قدیمی گردند، اما هنوز اتوبوس‌های مستهلک | ساختمان ترمینال قدمتی چندان ندارد و در تابستان سال 1978 مورد بهره‌برداری قرار گرفته است. تعداد کارمندان مؤسسه مذکور 120 نفر می‌باشد. اخیراً با تلاش حکومت [[تاجیکستان]] تعدادی اتوبوس از [[چین]] و هندوستان خریداری شده تا جایگزین اتوبوس‌های بسیار فرسوده قدیمی گردند، اما هنوز اتوبوس‌های مستهلک فعالاند<ref>زهریی، حسن(1391). جامعه و فرهنگ [[تاجیکستان]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی] (در دست انتشار)، ص. 151</ref>. | ||
======هتل تاجیکستان====== | ======هتل تاجیکستان====== | ||
از جمله عمده‌ترین مهمانسرا‌های پایتخت جمهوری [[تاجیکستان]] است. ساختمان شش طبقه بزرگ مهمانسرا در منطقه مرکز [[شهر دوشنبه]] در جوار پارک شهر، بازار «برکت» (بوتوفسکی سابق) در مرکز شهر ساخته شده است. اتاق‌های دو، سه، چهار، پنج نفری مجهز با وسائل مدرن در خدمت میهمانان و مراجعین قرار دارد. رستوران و آشپزخانه و سایر سرویس و خدمات ضروری نیز مهیا است<ref>زهریی، حسن(1391). جامعه و فرهنگ [ | از جمله عمده‌ترین مهمانسرا‌های پایتخت جمهوری [[تاجیکستان]] است. ساختمان شش طبقه بزرگ مهمانسرا در منطقه مرکز [[شهر دوشنبه]] در جوار پارک شهر، بازار «برکت» (بوتوفسکی سابق) در مرکز شهر ساخته شده است. اتاق‌های دو، سه، چهار، پنج نفری مجهز با وسائل مدرن در خدمت میهمانان و مراجعین قرار دارد. رستوران و آشپزخانه و سایر سرویس و خدمات ضروری نیز مهیا است<ref>زهریی، حسن(1391). جامعه و فرهنگ [[تاجیکستان]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی] (در دست انتشار)، ص. 151</ref>. | ||
======هتل دوشنبه====== | ======هتل دوشنبه====== | ||
هتل وخش دوشنبه | هتل وخش دوشنبه | ||
مهمانسرای «دوشنبه» در مرکز شهر دوشنبه، در مقابل میدان [[صدرالدین عینی]] واقع می‌باشد. ساختمان هتل مذکور سال1964 تکمیل گردید. این مهمانسرا دارای 600 تختخواب است. مهمانسرای دوشنبه بر اساس طرح‌های مدرن از شیشه و بتون ساخته شده است<ref>زهریی، حسن(1391). جامعه و فرهنگ [ | مهمانسرای «دوشنبه» در مرکز شهر دوشنبه، در مقابل میدان [[صدرالدین عینی]] واقع می‌باشد. ساختمان هتل مذکور سال1964 تکمیل گردید. این مهمانسرا دارای 600 تختخواب است. مهمانسرای دوشنبه بر اساس طرح‌های مدرن از شیشه و بتون ساخته شده است<ref>زهریی، حسن(1391). جامعه و فرهنگ [[تاجیکستان]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی] (در دست انتشار)، ص. 152</ref>. | ||
== نیز نگاه کنید به == | |||
[[صنعت گردشگری زیمبابوه]]؛ [[مراكز مهم گردشگری اتیوپی]]؛ [[مراکز مهم گردشگری سیرالئون]]؛ [[جاذبه ها و مراكز مهم گردشگری زیمبابوه]] | |||
== کتابشناسی == | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۰۲
جاذبه ها و مراکز گردشگری تاجیکستان شامل کاخ باربد، میدان اسماعیل سامانی؛ میدان ابوعلی ابن سینا؛ آرامگاه صدرالدین عینی؛ آرامگاه میرزا تورسون‌زاده؛ آرامگاه میرزا تورسون‌زاده؛ ورزشگاه مرکزی است.
کاخ باربد
کاخ باربد در مرکز استراحتی شهر دوشنبه در جوار استخر ارگ زیبامنظر و ورزشگاه مرکزی جمهوری واقع می‌باشد. ساختمان اساسی کاخ مدور مخروطی ناقصی را داراست و از فاصله دور چنین به نظر می‌رسد که آن را از تخته‌سنگ‌های مرمری ساخته‌اند. این بنا فاقد پنجره و روزنه می‌باشد. دالان بزرگ و وسیع کاخ شیشه‌بندی شده است. این کاخ به مناسبت 1400 سالگی باربد مروزی به سال 1990 به نام این خنیاگر شهیر مشرق‌زمین نامگذاری شد. تالار مرکزی کاخ دارای 1918 نشیمنگاه و تالار کوچک آن دارای 320 نشیمنگاه می‌باشد. اکثراً جلسات باشکوه و نمایش سینما و کنسرت‌های جالب در کاخ باربد برگزار می‌شود. کاخ باربد همچنین دارای تالار تمرین هنرمندان، تالار و غرفه‌های ویژه، اتاق‌های استراحت هنرمندان، استودیو ثبت صدا و سایر خدمات فرهنگی می‌باشد. گروه فولکلوری «گنجینه» فلارمونی دولتی تاجیکستان کاخ باربد را مقر خود قرار داده است[۱].
میدان اسماعیل سامانی
واژه «آزادی» برای تمام مردم جهان مقدس است. به دنبال رویدادهای سیاسی پاییز سال 1991 که با گردهمایی نیروهای آزادی‌خواه و به خاک و خون کشیده شدن آن‌ها همراه بود. میدان لنین نام «آزادی» را گرفت. اما پس از فروپاشی شوروی و استقلال جمهوری تاجیکستان، در سال 1999 به مناسبت 1100 سالگی سلسله سامانیان، تندیس اسماعیل سامانی در این میدان نصب و نام میدان به «اسماعیل سامانی» تغییر یافت.
این میدان در مرکز شهر دوشنبه و تقاطع خیابان‌های عمده پایتخت واقع گردیده و توسط ساختمان‌های محتشم مجلس عالی و وزارت امور خارجه جمهوری تاجیکستان و نیز تالار سینمای عبدالرحمان جامی (در حال حاضر متروک 2004م)، وزارت پست و تلگراف و پارک شهر محصور است[۲].
میدان ابوعلی ابن سینا
سال 1975 به مناسبت برگزاری جشن هزاره شیخ‌الرئیس ابو علی ابن سینا یکی از میدان‌های شهر دوشنبه طبق مصوبه کمیته اجرائی شورای نمایندگان شهر، نام پرافتخار فیلسوف و دانشمند بزرگ مشرق‌زمین را گرفت. میدان در قسمت شمال و غرب شهر در منطقه قریه بالا قرار دارد.
سال1980 در ایام برگزاری جشن‌های هزاره ابوعلی سینا در این میدان تندیس ابن‌سینا نصب گردید. این تندیس برنجی در یکی از کارخانه‌های شهرسنکت پتربورگ ریخته‌گری شده است[۳].
آرامگاه صدرالدین عینی
تندیس صدرالدین عینی در میدان عینی
استاد صدرالدین عینی نویسنده، دانشمند، شخصیت دولتی و اجتماعی، نخستین رئیس اکادمی علوم ازبکستان و دارنده بسیاری جوایز و نشان‌های دولتی سابق اتحاد شوروی بود.
آثار ادبی استاد عینی از قبیل «مکتب کهنه»، «یتیم»، «داخونده»، «مرگ سودخور»، «غلامان»، «یادداشت‌ها» برای بازیابی هویت ملی مردم تاجیک نقش بسزا دارند. او سال 1878 در بخارا متولد و در 15 جولای سال 1954 در شهر دوشنبه وفات یافت.
آرامگاه استاد عینی طبق پروژه معمار یوری سنیگوفسکی سال 1956 بالای قبر او ساخته شده و مقبره در میدان مدور و مقابل دروازه شرقی پارک صدرالدین عینی قرار دارد. اطراف مقبره با تخته‌های بتونی فرش شده است. آرامگاه عبارت از گنبدی است که بالای شش ستون ساخته شده، در زیر گنبد تندیس نیم‌تنه استاد عینی قرار دارد. فرش مقبره از تخته‌های بتونی پوشیده شده و برای ساختن مقبره از انواع مرمر سرخ تیره و گلابی‌رنگ استفاده شده است. ستون‌ها دارای نقش زنجیری مرمر زرد رنگ است. مجسمه استاد عینی از مرمر سفیدرنگ بوده، در پایه آن نام و تاریخ تولد و وفات نویسنده با حروف زرین ثبت گردیده است. قسمت خارج گنبد کاشیکاری و با رنگ آبی تزیین شده است[۴].
آرامگاه میرزا تورسون‌زاده
آرامگاه میرزا تورسون‌زاده دانشمند و شاعر بلندآوازه مردمی تاجیکستان، در منطقه موسوم به لوچاب شهر دوشنبه قرار دارد. مقبره این دانشمند و شاعر توسط تیم معماری با راهبری خ. ل. ظهورالدین‌اف و د. ب. ریابچف در سال 1981 ساخته و تندیس نیم‌تنه وی نصب گردید. در اطراف آرامگاه حوض آب و پلکان وجود دارد. شکل آرامگاه سه برج شبیه به سه جلد کتاب بوده که با مرمر سفید فرش شده است. ارتفاع ستون مرکزی 5/13 متر و دو ستون پیشین 12 متر می‌باشد. ارتفاع داخل مقبره 5/5 متر بوده در کنار ستون مرکزی قرار دارد[۵].
ورزشگاه مرکزی
مجموعه ورزشگاه مرکزی جمهوری تاجیکستان در شهر دوشنبه از بزرگترین میدان‌های ورزشی می‌باشد. این ورزشگاه در زمان اتحاد شوروی «فُرونزه» نام داشت که پس از استقلال تاجیکستان، در سال 1993 به نام ورزشگاه مرکزی نامزد شد. مجموعه ورزشگاه ورزشی مرکزی جمهوری در مرکز شهر دوشنبه در کنار مجتمع ساختمان‌های دانشگاه دولتی ملی تاجیکستان قرار دارد. مساحت ورزشگاه 20 هکتار بوده و دارای یک زمین چمن با گنجایش 21400 نفر و چند مجموعه سرپوشیده می‌باشد. مسابقات فوتبال، کشتی، بسکتبال و دیگر انواع ورزش و همچنین گردهمایی‌های باشکوه مردم پایتخت از قبیل تجلیل عیدهای ملی «نوروز»، «مهرگان» و ... غالباً در این مجموعه برگزار می‌گردد[۶].
ترمینال اتوبوس شهر دوشنبه
ترمینال دوشنبه به مثابه دروازه شهر، محل استقبال و بدرقه مهمانان پایتخت جمهوری می‌باشد. ساختمان ترمینال اتوبوس‌ها که یکی از بناهای زیبای شهر می‌باشد، در خیابان موسوم به «اتفاق‌های کسبه» در 18 هکتار زمین، در ناحیه سینا (فرونزه سابق) قرار دارد. مجتمع ترمینال از نظر بهداشتی و خدماتی در شرایط نسبتاً بدی قرار دارد، لیکن نسبت به دوران پس از استقلال بهتر است. در این مجتمع چندین فروشگاه و دکان‌های مختلف اغذیه و ... است که فاقد کنترل بهداشتی است.
ساختمان ترمینال قدمتی چندان ندارد و در تابستان سال 1978 مورد بهره‌برداری قرار گرفته است. تعداد کارمندان مؤسسه مذکور 120 نفر می‌باشد. اخیراً با تلاش حکومت تاجیکستان تعدادی اتوبوس از چین و هندوستان خریداری شده تا جایگزین اتوبوس‌های بسیار فرسوده قدیمی گردند، اما هنوز اتوبوس‌های مستهلک فعالاند[۷].
هتل تاجیکستان
از جمله عمده‌ترین مهمانسرا‌های پایتخت جمهوری تاجیکستان است. ساختمان شش طبقه بزرگ مهمانسرا در منطقه مرکز شهر دوشنبه در جوار پارک شهر، بازار «برکت» (بوتوفسکی سابق) در مرکز شهر ساخته شده است. اتاق‌های دو، سه، چهار، پنج نفری مجهز با وسائل مدرن در خدمت میهمانان و مراجعین قرار دارد. رستوران و آشپزخانه و سایر سرویس و خدمات ضروری نیز مهیا است[۸].
هتل دوشنبه
هتل وخش دوشنبه
مهمانسرای «دوشنبه» در مرکز شهر دوشنبه، در مقابل میدان صدرالدین عینی واقع می‌باشد. ساختمان هتل مذکور سال1964 تکمیل گردید. این مهمانسرا دارای 600 تختخواب است. مهمانسرای دوشنبه بر اساس طرح‌های مدرن از شیشه و بتون ساخته شده است[۹].
نیز نگاه کنید به
صنعت گردشگری زیمبابوه؛ مراكز مهم گردشگری اتیوپی؛ مراکز مهم گردشگری سیرالئون؛ جاذبه ها و مراكز مهم گردشگری زیمبابوه
کتابشناسی
- ↑ زهریی، حسن(1391). جامعه و فرهنگ تاجیکستان. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی (در دست انتشار)، ص. 149
- ↑ زهریی، حسن(1391). جامعه و فرهنگ تاجیکستان. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی (در دست انتشار)، ص. 149
- ↑ زهریی، حسن(1391). جامعه و فرهنگ تاجیکستان. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی (در دست انتشار)، ص. 150
- ↑ زهریی، حسن(1391). جامعه و فرهنگ تاجیکستان. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی (در دست انتشار)، ص. 150
- ↑ زهریی، حسن(1391). جامعه و فرهنگ تاجیکستان. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی (در دست انتشار)، ص. 151
- ↑ زهریی، حسن(1391). جامعه و فرهنگ تاجیکستان. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی (در دست انتشار)، ص. 151
- ↑ زهریی، حسن(1391). جامعه و فرهنگ تاجیکستان. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی (در دست انتشار)، ص. 151
- ↑ زهریی، حسن(1391). جامعه و فرهنگ تاجیکستان. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی (در دست انتشار)، ص. 151
- ↑ زهریی، حسن(1391). جامعه و فرهنگ تاجیکستان. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی (در دست انتشار)، ص. 152