بودا در هنرهای سنتی عامیانه چین: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
در [[آیین بودا]]، 4 ملازم معروف و سلحشور بودا وجود دارد که در شهامت و عظمت نمونه­‌اند. در [[افسانه ی دائو و پدرش گون|آیین دائو]]، دین بومی [[چین]] نیز 4 ژنرال هست که از این دین دفاع می­‌کنند.
[[پرونده:Cb076bf5-5637-4102-af0a-97fc3b377ee1.jpg|بندانگشتی|مجسمه بودا در چین. برگرفته از سایت afrafiles، قابل بازیابی از<nowiki/>https://afrafiles.com/product/%D8%AF%D8%A7%D9%86%D9%84%D9%88%D8%AF%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%84%D9%87-%E2%80%8C%E2%80%8C%D8%A2%DB%8C%DB%8C%D9%86-%D8%A8%D9%88%D8%AF%D8%A7%DB%8C-%D9%85%D9%87%D8%A7%DB%8C%D8%A7%D9%86%D9%87%D8%A2%DB%8C/]]در [[آیین بودا]]، 4 ملازم معروف و سلحشور بودا وجود دارد که در شهامت و عظمت نمونه­‌اند. در [[افسانه ی دائو و پدرش گون|آیین دائو]]، دین بومی [[چین]] نیز 4 ژنرال هست که از این دین دفاع می­‌کنند.


نام این 4 ژنرال «ما، جائو، گوان، و وِن» است. ژنرال ما سفید پوست، ژنرال جائو سیاه پوست، ژنرال گوان سرخ روی، و ژنرال وِن صورتی به رنگ آبی دارد.  
نام این 4 ژنرال «ما، جائو، گوان، و وِن» است. ژنرال ما سفید پوست، ژنرال جائو سیاه پوست، ژنرال گوان سرخ روی، و ژنرال وِن صورتی به رنگ آبی دارد.  

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۶ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۰۰:۱۲

در آیین بودا، 4 ملازم معروف و سلحشور بودا وجود دارد که در شهامت و عظمت نمونه­‌اند. در آیین دائو، دین بومی چین نیز 4 ژنرال هست که از این دین دفاع می­‌کنند.

نام این 4 ژنرال «ما، جائو، گوان، و وِن» است. ژنرال ما سفید پوست، ژنرال جائو سیاه پوست، ژنرال گوان سرخ روی، و ژنرال وِن صورتی به رنگ آبی دارد.

وظایف آن­ها برطرف کردن بلاها و فقر و فلاکت است. در آیین دائو نیز وظیفه‌­ی این 4 ژنرال درو کردن اهریمنان و جلوگیری آن­ها از ورود به زمین است. در اغلب هنرهای مردمی پیروان بودا و تائو، تصاویر و مجسمه­‌های این ژنرال­‌ها در معابد، نقاشی­‌ها، کارت پستال­‌ها، و دیگر رشته‌­های هنری، به صورت­‌های گوناگون و به اشکال مختلف ترسیم شده و قابل مشاهده هستند.[۱]

نیز نگاه کنید به

چین؛ فرهنگ عمومی در چین؛ صنایع دستی و هنرهای مردمی و فولكلور؛ آیین بودا؛ آموزه های بودا؛ آیین بومی تائو؛ جهان بینی طریقت تائو؛ اخلاق در طریقت تائو

کتابشناسی

  1. سابقی، علی محمد (1392). جامع فرهنگ و ملل چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد سوم، ص 953-954.