یهودی ها در لبنان: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «'''طائفه يهود''' گر چه حضور يهوديان در لبنان به قرن دهم ميلادي بازميگردد ولي بيشتر آنان در قرن هجدهم از مغرب غربي به اين كشور آمدند پس از تأسيس دولت اسرائيل در سرزمينهاي اشغالي فلسطين، بسياري از آنان به آنجا مهاجرت كردند جمعيت آنان در سال 1958...» ایجاد کرد) |
جز (The LinkTitles extension automatically added links to existing pages (https://github.com/bovender/LinkTitles).) |
||
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
گرچه حضور [https://wikimelal.ir/%DB%8C%D9%87%D9%88%D8%AF%DB%8C%20%D9%87%D8%A7%20%D8%AF%D8%B1%20%D9%84%D8%A8%D9%86%D8%A7%D9%86 یهودیان] در [https://wikimelal.ir/%D9%84%D8%A8%D9%86%D8%A7%D9%86 لبنان] به قرن دهم میلادی بازمیگردد ولی بیشتر آنان در قرن هجدهم از مغرب غربی به این کشور آمدند پس از تأسیس دولت اسراییل در سرزمینهای اشغالی فلسطین، بسیاری از آنان به آنجا مهاجرت کردند جمعیت آنان در سال 1958 حدود 15000 نفر بود که به ویژه پس از آغاز جنگهای داخلی گروهی دیگر از آنها [https://wikimelal.ir/%D9%84%D8%A8%D9%86%D8%A7%D9%86 لبنان] را ترک کردند. امروز جمعیت بسیار اندکی از آنان در [https://wikimelal.ir/%D9%84%D8%A8%D9%86%D8%A7%D9%86 لبنان] باقی مانده است.<ref>صدر هاشمی، سید محمد (1392). جامعه و فرهنگ [[لبنان]]. تهران: [https://alhoda.ir موسسه فرهنگی،هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]، ص. 192.</ref> | |||
== نیز نگاه کنید به == | |||
* [[ادیان در لبنان]] | |||
* [[اسلام و مسلمانان لبنان]] | |||
* [[یهودی ها در تونس]] | |||
* [[یهودی ها در روسیه]] | |||
== کتابشناسی == |
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۳:۲۵
گرچه حضور یهودیان در لبنان به قرن دهم میلادی بازمیگردد ولی بیشتر آنان در قرن هجدهم از مغرب غربی به این کشور آمدند پس از تأسیس دولت اسراییل در سرزمینهای اشغالی فلسطین، بسیاری از آنان به آنجا مهاجرت کردند جمعیت آنان در سال 1958 حدود 15000 نفر بود که به ویژه پس از آغاز جنگهای داخلی گروهی دیگر از آنها لبنان را ترک کردند. امروز جمعیت بسیار اندکی از آنان در لبنان باقی مانده است.[۱]
نیز نگاه کنید به
کتابشناسی
- ↑ صدر هاشمی، سید محمد (1392). جامعه و فرهنگ لبنان. تهران: موسسه فرهنگی،هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، ص. 192.