حوزه های علمیه ی غیر دولتی در چین: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (The LinkTitles extension automatically added links to existing pages (https://github.com/bovender/LinkTitles).) |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
افزون بر مدارس مسجدی که به آموزش قرآن و احکام اعتقادات اسلامی برای عموم مردم به ویژه کودکان و نوجوانان مسلمان می پردازد، از اواخر دهه1980و به ویژه در اوایل دهه ی1990میلادی، تعداد زیادی مدارس دینی و یا حوزه ی علمیه غیر دولتی در سرتاسر مناطق مسلمان نشین [[چین]] یکی پس از دیگری با حمایت مالی مردم راه اندازی و به پذیرش طلاب از سراسر [[چین]] پرداختند. هزاران طلبه در این مدارس به تحصیل علوم دینی پرداخته و پس از فارغ التحصیل شدن به مناطق و روستاهای دور و نزدیک برای تعلیم علوم قرآنی و دینی اعزام می شوند. | افزون بر [[آموزش مسجدی در چین|مدارس مسجدی]] که به آموزش قرآن و احکام اعتقادات اسلامی برای عموم مردم به ویژه کودکان و نوجوانان مسلمان می پردازد، از اواخر دهه1980و به ویژه در اوایل دهه ی1990میلادی، تعداد زیادی مدارس دینی و یا حوزه ی علمیه غیر دولتی در سرتاسر مناطق مسلمان نشین [[چین]] یکی پس از دیگری با حمایت [[مالی]] مردم راه اندازی و به پذیرش طلاب از سراسر [[چین]] پرداختند. هزاران طلبه در این مدارس به تحصیل علوم دینی پرداخته و پس از فارغ التحصیل شدن به مناطق و روستاهای دور و نزدیک برای تعلیم علوم قرآنی و دینی اعزام می شوند. | ||
امروزه، آموزش های اسلامی در [[چین]]، در حال احیا و بازسازی هویت جامعه ی مسلمانان این کشور و گسترده تر ساختن شبکه ارتباطات داخلی و بین المللی آنان است. در حال افزایش طلاب و دانشجویان داوطلب تحصیل در مدارس دینی داخلی و خارج از کشور و باز گشت فارغ التحصیلان علوم اسلامی از دانشگاه های بین المللی کشورهایی مانند | امروزه، آموزش های اسلامی در [[چین]]، در حال احیا و بازسازی هویت جامعه ی مسلمانان این کشور و گسترده تر ساختن شبکه ارتباطات داخلی و بین المللی آنان است. در حال افزایش طلاب و دانشجویان داوطلب تحصیل در مدارس دینی داخلی و خارج از کشور و باز گشت فارغ التحصیلان علوم اسلامی از دانشگاه های بین المللی کشورهایی مانند [[مصر]]، سوریه، ایران، عربستان، پاکستان، ترکیه و مالزی که تعدادشان بیش از 2000نفر برآورد می شود[i]، به این روند سرعت بخشیده است<ref>''armijo@post.harvard.edu.'' Jackie Armijo. Islamic Education In China.</ref><ref>سابقی، علی محمد(1392).جامعه و فرهنگ چین.تهران:موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد2، ص898</ref>. | ||
نیز نگاه کنید به [[حوزه های علمیه ی دولتی در چین]] | == نیز نگاه کنید به == | ||
* [[اسلام در چین]] | |||
* [[مدارس و حوزه های علوم دینی در چین]] | |||
* [[حوزه های علمیه ی دولتی در چین]] | |||
== پاورقی == | == پاورقی == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۳۵
افزون بر مدارس مسجدی که به آموزش قرآن و احکام اعتقادات اسلامی برای عموم مردم به ویژه کودکان و نوجوانان مسلمان می پردازد، از اواخر دهه1980و به ویژه در اوایل دهه ی1990میلادی، تعداد زیادی مدارس دینی و یا حوزه ی علمیه غیر دولتی در سرتاسر مناطق مسلمان نشین چین یکی پس از دیگری با حمایت مالی مردم راه اندازی و به پذیرش طلاب از سراسر چین پرداختند. هزاران طلبه در این مدارس به تحصیل علوم دینی پرداخته و پس از فارغ التحصیل شدن به مناطق و روستاهای دور و نزدیک برای تعلیم علوم قرآنی و دینی اعزام می شوند.
امروزه، آموزش های اسلامی در چین، در حال احیا و بازسازی هویت جامعه ی مسلمانان این کشور و گسترده تر ساختن شبکه ارتباطات داخلی و بین المللی آنان است. در حال افزایش طلاب و دانشجویان داوطلب تحصیل در مدارس دینی داخلی و خارج از کشور و باز گشت فارغ التحصیلان علوم اسلامی از دانشگاه های بین المللی کشورهایی مانند مصر، سوریه، ایران، عربستان، پاکستان، ترکیه و مالزی که تعدادشان بیش از 2000نفر برآورد می شود[i]، به این روند سرعت بخشیده است[۱][۲].
نیز نگاه کنید به
پاورقی
[i] - برآورد شده که تنها در دانشگاه الازهر مصر بیش از 300 دانشجوی مسلمان چینی به تحصیل علوم دینی اشتغال دارند.