معبد آسمانی: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (The LinkTitles extension automatically added links to existing pages (https://github.com/bovender/LinkTitles).)
خط ۲: خط ۲:
هرکس که به [[چین]] سفر کند، حتما از [[دیوار بزرگ چین|دیوار چین]]، [[شهر ممنوعه پکن|شهر ممنوعه]]، قصر تابستانی و معبد آسمانی(Temple of Heaven, Beijing) که نمادی از نفیس­ ترین معماری‌­های چینی است، بازدید می­ کند. در میان این آثار، معبد آسمانی کامل­ترین و دامنه­‌دارترین مجموعه معماری­‌های موجود عبادی در سرزمین [[چین]] است که در آن­جا هر سال از سوی امپراتوران سلسله‌­های مختلف، مراسم دعا و نیایش برای بارش باران، آب و هوای مساعد، رشد محصولات و آرامش کشور [[چین]] بر پا و در مقابل خدایان آسمان، زمین، خورشید، ماه، کوه­‌ها و رودها به نیایش می­ پرداختند. این مراسم معمولا در بامداد روز22 دسامبر به تقویم کشاورزی [[چین]] برگزار و امپراتور شخصا ریاست آن را برعهده داشت.
هرکس که به [[چین]] سفر کند، حتما از [[دیوار بزرگ چین|دیوار چین]]، [[شهر ممنوعه پکن|شهر ممنوعه]]، قصر تابستانی و معبد آسمانی(Temple of Heaven, Beijing) که نمادی از نفیس­ ترین معماری‌­های چینی است، بازدید می­ کند. در میان این آثار، معبد آسمانی کامل­ترین و دامنه­‌دارترین مجموعه معماری­‌های موجود عبادی در سرزمین [[چین]] است که در آن­جا هر سال از سوی امپراتوران سلسله‌­های مختلف، مراسم دعا و نیایش برای بارش باران، آب و هوای مساعد، رشد محصولات و آرامش کشور [[چین]] بر پا و در مقابل خدایان آسمان، زمین، خورشید، ماه، کوه­‌ها و رودها به نیایش می­ پرداختند. این مراسم معمولا در بامداد روز22 دسامبر به تقویم کشاورزی [[چین]] برگزار و امپراتور شخصا ریاست آن را برعهده داشت.


مجموعه بناهای معبد آسمانی، که در جنوب [[شهر ممنوعه پکن|شهر ممنوعه‌­ی]] [[پکن]] قرار دارد،در سال1420میلادی ساخته شد و مساحت آن چهار برابر مساحت [[شهر ممنوعه پکن|شهر ممنوعه]] است. دیوار جنوبی معبد مربع شکل و نماد زمین و دیوار شمالی آن به شکل نیمه دایره، نماد آسمان است([[جمعیت چین|مردم چین]] در [[تاریخ دوران باستان چین|دوران باستان]] بر این باور بودند که آسمان گِرد و زمین چهار گوش است و سرزمین [[چین]] در وسط این مربع قرار دارد).  
مجموعه بناهای معبد آسمانی، که در جنوب [[شهر ممنوعه پکن|شهر ممنوعه‌­ی]] [[پکن]] قرار دارد،در سال1420میلادی ساخته شد و مساحت آن چهار برابر مساحت [[شهر ممنوعه پکن|شهر ممنوعه]] است. دیوار جنوبی معبد مربع شکل و نماد زمین و دیوار ش[[مالی]] آن به شکل نیمه دایره، نماد آسمان است([[جمعیت چین|مردم چین]] در [[تاریخ دوران باستان چین|دوران باستان]] بر این باور بودند که آسمان گِرد و زمین چهار گوش است و سرزمین [[چین]] در وسط این مربع قرار دارد).  


معماری معبد آسمانی با فرهنگ کشاورزی [[چین]] مرتبط است. به­‌عنوان نمونه، چهار ستون درون سالن اصلی، نماد چهارفصل سال و 12ستون موجود در طبقه‌­ی اول نماد تقسیم روز به 12 ساعت روزانه، و 12ستون موجود در طبقه‌­ی دوم  نماد 12 ماه سال است که جمع 24 ستون این قصر نماد تقسیم سال از نظر آب و هوایی به 24 بخش است.  
معماری معبد آسمانی با فرهنگ کشاورزی [[چین]] مرتبط است. به­‌عنوان نمونه، چهار ستون درون سالن اصلی، نماد چهارفصل سال و 12ستون موجود در طبقه‌­ی اول نماد تقسیم روز به 12 ساعت روزانه، و 12ستون موجود در طبقه‌­ی دوم  نماد 12 ماه سال است که جمع 24 ستون این قصر نماد تقسیم سال از نظر آب و هوایی به 24 بخش است.  

نسخهٔ ‏۲۷ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۰:۱۵

مجموعه بناهای معبد آسمانی

هرکس که به چین سفر کند، حتما از دیوار چین، شهر ممنوعه، قصر تابستانی و معبد آسمانی(Temple of Heaven, Beijing) که نمادی از نفیس­ ترین معماری‌­های چینی است، بازدید می­ کند. در میان این آثار، معبد آسمانی کامل­ترین و دامنه­‌دارترین مجموعه معماری­‌های موجود عبادی در سرزمین چین است که در آن­جا هر سال از سوی امپراتوران سلسله‌­های مختلف، مراسم دعا و نیایش برای بارش باران، آب و هوای مساعد، رشد محصولات و آرامش کشور چین بر پا و در مقابل خدایان آسمان، زمین، خورشید، ماه، کوه­‌ها و رودها به نیایش می­ پرداختند. این مراسم معمولا در بامداد روز22 دسامبر به تقویم کشاورزی چین برگزار و امپراتور شخصا ریاست آن را برعهده داشت.

مجموعه بناهای معبد آسمانی، که در جنوب شهر ممنوعه‌­ی پکن قرار دارد،در سال1420میلادی ساخته شد و مساحت آن چهار برابر مساحت شهر ممنوعه است. دیوار جنوبی معبد مربع شکل و نماد زمین و دیوار شمالی آن به شکل نیمه دایره، نماد آسمان است(مردم چین در دوران باستان بر این باور بودند که آسمان گِرد و زمین چهار گوش است و سرزمین چین در وسط این مربع قرار دارد).

معماری معبد آسمانی با فرهنگ کشاورزی چین مرتبط است. به­‌عنوان نمونه، چهار ستون درون سالن اصلی، نماد چهارفصل سال و 12ستون موجود در طبقه‌­ی اول نماد تقسیم روز به 12 ساعت روزانه، و 12ستون موجود در طبقه‌­ی دوم  نماد 12 ماه سال است که جمع 24 ستون این قصر نماد تقسیم سال از نظر آب و هوایی به 24 بخش است.

این اثر پرشکوه عبادی در سال1998میلادی، در فهرست میراث فرهنگی جهان به ثبت رسید[۱].

نیز نگاه کنید به

کتابشناسی

  1. سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی.