ورود اسلام به چین: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده: | [[پرونده:7726876 138.jpg|بندانگشتی|مسجدی در چین که 700 سال پیش بنا شده است و آیات تمام قرآن روی دیوارهای آن نقش بسته است، برگرفته از سایت باشگاه خبرنگاران جوان، قابل بازیابی از [https://www.yjc.ir/fa/news/6471724/%D9%85%D8%B3%D8%AC%D8%AF-%D8%B2%DB%8C%D8%A8%D8%A7%DB%8C-%D9%87%D9%81%D8%AA%D8%B5%D8%AF-%D8%B3%D8%A7%D9%84%D9%87-%D8%AF%D8%B1-%DA%86%DB%8C%D9%86-%D8%AA%D8%B5%D8%A7%D9%88%DB%8C%D8%B1 https://www.yjc.ir/fa/news/6471724/]]]اسلام، یکی از سه دین مهم جهان، در اواسط قرن هفتم میلادی و درست سه دهه پس از پا به عرصه ی وجود گذاشتن آن در شبه جزیره ی عربستان، وارد [[چین]] شد. بازرگانان و دیپلمات ها که از گذشته های خیلی دور در مسیر [[نقش جاده ی ابریشم در مبادلات فرهنگی ایران و چین|جاده ی ابریشم]] رفت و آمد کرده و به عنوان پل ارتباطی، اقتصاد و فرهنگ و اندیشه و افکار و عقاید شرق و غرب جهان آن روز، به ویژه [[چین]] و ایران را به هم متصل کرده و ربط می دادند، این دین با اهمیت آسمانی را نیز به سرزمین [[چین]] معرفی کرده و متقابلا، [[فرهنگ چینی|فرهنگ]] و [[تاریخ و تمدن چین|تمدن چینی]] را به تمام جهان معرفی کردند. | ||
اسلام، یکی از سه دین مهم جهان، در اواسط قرن هفتم میلادی و درست سه دهه پس از پا به عرصه ی وجود گذاشتن آن در شبه جزیره ی عربستان، وارد [[چین]] شد. بازرگانان و دیپلمات ها که از گذشته های خیلی دور در مسیر [[نقش جاده ی ابریشم در مبادلات فرهنگی ایران و چین|جاده ی ابریشم]] رفت و آمد کرده و به عنوان پل ارتباطی، اقتصاد و فرهنگ و اندیشه و افکار و عقاید شرق و غرب جهان آن روز، به ویژه [[چین]] و ایران را به هم متصل کرده و ربط می دادند، این دین با اهمیت آسمانی را نیز به سرزمین [[چین]] معرفی کرده و متقابلا، [[فرهنگ چینی|فرهنگ]] و [[تاریخ و تمدن چین|تمدن چینی]] را به تمام جهان معرفی کردند. | |||
=== ورود اسلام به [[چین]] === | === ورود اسلام به [[چین]] === | ||
اگرچه در اسناد و مدارک تاریخی [[چین]] و جهان اسلام هیچ سند معتبری که تاریخ دقیق ورود اسلام به چین را ثبت کرده باشد تا کنون به دست نیامده است، ولی براساس کتاب تاریخ دوران [[سلسله تانگ|سلسله ی تانگ]]، نخستین هیئت رسمی دیپلماتیک خلافت اسلامی، در سال 651 میلادی(سال 30 هجری)، همزمان با دومین سال از حاکمیت امپراتور یونگ خوی از [[سلسله تانگ|سلسله ی تانگ]]، برای ابلاغ پیام خلیفه ی سوم عثمان ابن عفان، وارد شهر چانگاَن پایتخت امپراتوری [[چین]] شد. | اگرچه در اسناد و مدارک تاریخی [[چین]] و جهان اسلام هیچ سند معتبری که تاریخ دقیق ورود اسلام به چین را ثبت کرده باشد تا کنون به دست نیامده است، ولی براساس کتاب تاریخ دوران [[سلسله تانگ|سلسله ی تانگ]]، نخستین هیئت رسمی دیپلماتیک خلافت اسلامی، در سال 651 میلادی(سال 30 هجری)، همزمان با دومین سال از حاکمیت امپراتور یونگ خوی از [[سلسله تانگ|سلسله ی تانگ]]، برای ابلاغ پیام خلیفه ی سوم عثمان ابن عفان، وارد شهر چانگاَن پایتخت امپراتوری [[چین]] شد. | ||
لذا، اغلب مورخان چینی، و به تبع آنان سایر مورخان، تاریخ ورود این هیئت را مبدأ ورود اسلام به [[چین]] تلقی کرده و هنوز کار پژوهشی و علمی متقن دیگری برای اثبات یا رد این مسئله، نه در [[چین]] و نه در جهان اسلام و یا اروپا صورت نگرفته است. اسناد تاریخی [[چین]] می گویند که در خلال سال های 651 تا 798 میلادی، مجموعا 39 هیئت سیاسی به نمایندگی از سلسله خلفای اموی و عباسی از [[چین]] دیدار کرده و همراه با گسترش مبادلات تجاری و اقتصادی از سوی بازرگانان ایرانی و عرب، زمینه برای گسترش دین اسلام در این کشور نیز فراهم شده و توسعه پیدا کرد<ref name=":2">فِنگ جین یوان(2003)، الاسلام فی الصین، دارالهلال الارزق للنشر- هونغ کونغ</ref> | لذا، اغلب مورخان چینی، و به تبع آنان سایر مورخان، تاریخ ورود این هیئت را مبدأ ورود اسلام به [[چین]] تلقی کرده و هنوز کار پژوهشی و علمی متقن دیگری برای اثبات یا رد این مسئله، نه در [[چین]] و نه در جهان اسلام و یا اروپا صورت نگرفته است. اسناد تاریخی [[چین]] می گویند که در خلال سال های 651 تا 798 میلادی، مجموعا 39 هیئت سیاسی به نمایندگی از سلسله خلفای اموی و عباسی از [[چین]] دیدار کرده و همراه با گسترش مبادلات تجاری و اقتصادی از سوی بازرگانان ایرانی و عرب، زمینه برای گسترش دین اسلام در این کشور نیز فراهم شده و توسعه پیدا کرد<ref name=":2">فِنگ جین یوان(2003)، الاسلام فی الصین، دارالهلال الارزق للنشر- هونغ کونغ</ref>. | ||
== نیز نگاه کنید به == | == نیز نگاه کنید به == | ||
[[اسلام در چین]]؛ [[اسلام در دوران سلسله های مختلف امپراتوری چین]]؛ [[اسلام در دوران سلسله های تانگ و سونگ]]؛ [[شکل گیری محله های مسلمان نشین در شهرهای چین]] | |||
== پاورقی == | == پاورقی == | ||
| خط ۱۹: | خط ۱۳: | ||
== کتابشناسی == | == کتابشناسی == | ||
<references /> | |||
== منبع اصلی == | |||
سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [https://dmelal.ir/%DA%86%DB%8C%D9%86 چین]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی،] جلد 2،ص 748. | |||
== نویسنده مقاله == | |||
علی محمد سابقی | |||
[[رده:ادیان و مذاهب]] | |||
نسخهٔ ۲۹ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۴۲
اسلام، یکی از سه دین مهم جهان، در اواسط قرن هفتم میلادی و درست سه دهه پس از پا به عرصه ی وجود گذاشتن آن در شبه جزیره ی عربستان، وارد چین شد. بازرگانان و دیپلمات ها که از گذشته های خیلی دور در مسیر جاده ی ابریشم رفت و آمد کرده و به عنوان پل ارتباطی، اقتصاد و فرهنگ و اندیشه و افکار و عقاید شرق و غرب جهان آن روز، به ویژه چین و ایران را به هم متصل کرده و ربط می دادند، این دین با اهمیت آسمانی را نیز به سرزمین چین معرفی کرده و متقابلا، فرهنگ و تمدن چینی را به تمام جهان معرفی کردند.
ورود اسلام به چین
اگرچه در اسناد و مدارک تاریخی چین و جهان اسلام هیچ سند معتبری که تاریخ دقیق ورود اسلام به چین را ثبت کرده باشد تا کنون به دست نیامده است، ولی براساس کتاب تاریخ دوران سلسله ی تانگ، نخستین هیئت رسمی دیپلماتیک خلافت اسلامی، در سال 651 میلادی(سال 30 هجری)، همزمان با دومین سال از حاکمیت امپراتور یونگ خوی از سلسله ی تانگ، برای ابلاغ پیام خلیفه ی سوم عثمان ابن عفان، وارد شهر چانگاَن پایتخت امپراتوری چین شد.
لذا، اغلب مورخان چینی، و به تبع آنان سایر مورخان، تاریخ ورود این هیئت را مبدأ ورود اسلام به چین تلقی کرده و هنوز کار پژوهشی و علمی متقن دیگری برای اثبات یا رد این مسئله، نه در چین و نه در جهان اسلام و یا اروپا صورت نگرفته است. اسناد تاریخی چین می گویند که در خلال سال های 651 تا 798 میلادی، مجموعا 39 هیئت سیاسی به نمایندگی از سلسله خلفای اموی و عباسی از چین دیدار کرده و همراه با گسترش مبادلات تجاری و اقتصادی از سوی بازرگانان ایرانی و عرب، زمینه برای گسترش دین اسلام در این کشور نیز فراهم شده و توسعه پیدا کرد[۱].
نیز نگاه کنید به
اسلام در چین؛ اسلام در دوران سلسله های مختلف امپراتوری چین؛ اسلام در دوران سلسله های تانگ و سونگ؛ شکل گیری محله های مسلمان نشین در شهرهای چین
پاورقی
[iii] - چینی ها در قرون گذشته، به مسلمانان هویی هویی(کسانی که مایل به بازگشت به سرزمین مادری هستند) می گفتند. در حال حاضر نیز نام یکی از اقوام دهگانه ی مسلمانان در این کشور قوم هوی است. این گروه از مسلمانان، فرزندان مسلمانانی هستند که در طول تاریخ از ایران و آسیای میانه و مناطق عربی به چین آمده و پس از اقامت در این کشور با دختران و زنان چینی ازدواج کرده و از آن ها صاحب فرزند شده اند.
کتابشناسی
- ↑ فِنگ جین یوان(2003)، الاسلام فی الصین، دارالهلال الارزق للنشر- هونغ کونغ
منبع اصلی
سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد 2،ص 748.
نویسنده مقاله
علی محمد سابقی