رفاه اجتماعی در آرژانتین: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵: خط ۵:
طبق اعلام مؤسّسهی ملّی اطلاعات و آمار [[آرژانتین]]، نرخ بیکاری در سه ماههی چهارم سال 2011 به 7/6 درصد رسیده است که پایینترین رقم از سال 1991 بوده است. در عین حال درصد افراد با شغلهای موقّت (افرادی که کم‌تر از 35 ساعت در هفته کار میکنند) از 5/5 درصد سال 2010 به 9/5 درصد افزایش یافته است. بر همین اساس در بین ماههای اکتبر و دسامبر 2011 بیش از 783 هزار نفر از افرادی که در جستوجوی شغل بودهاند، موفّق نشدهاند<ref name=":82" /><ref>خیرمند، احمدرضا (1391). جامعه و فرهنگ [[آرژانتین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی]، ص133-139.</ref>.
طبق اعلام مؤسّسهی ملّی اطلاعات و آمار [[آرژانتین]]، نرخ بیکاری در سه ماههی چهارم سال 2011 به 7/6 درصد رسیده است که پایینترین رقم از سال 1991 بوده است. در عین حال درصد افراد با شغلهای موقّت (افرادی که کم‌تر از 35 ساعت در هفته کار میکنند) از 5/5 درصد سال 2010 به 9/5 درصد افزایش یافته است. بر همین اساس در بین ماههای اکتبر و دسامبر 2011 بیش از 783 هزار نفر از افرادی که در جستوجوی شغل بودهاند، موفّق نشدهاند<ref name=":82" /><ref>خیرمند، احمدرضا (1391). جامعه و فرهنگ [[آرژانتین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی]، ص133-139.</ref>.
==نیز نگاه کنید به==
==نیز نگاه کنید به==
[[رفاه اجتماعی در اتیوپی]]؛ [[رفاه اجتماعی در سیرالئون]]؛ [[رفاه اجتماعی در چین]]؛ [[رفاه اجتماعی در کانادا]]؛ [[رفاه اجتماعی در روسیه]]؛ [[رفاه اجتماعی در مالی]]؛ [[رفاه اجتماعی در اوکراین]]؛ [[رفاه اجتماعی در اسپانیا]]؛
==کتابشناسی==
==کتابشناسی==

نسخهٔ ‏۲۸ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۱۰

توزیع درآمد به عنوان یک موضوع مهم در افزایش سطح رفاه و بهرهمندی اقشار جامعه از محصول نهایی فعالیتهای اقتصادی در نظر گرفته می‌شود. اگرچه بخشهای صنعتی کشور بین سالهای 2012ـ2003 روند صعودی خوبی را به ثبت رسانده و و بخش کشاورزی که بخش عمدهی تولید ناخالص داخلی کشور را به خود اختصاص میدهد، رکوردهای بالایی از تولید و صادرات را در طول 9 سال گذشته به ثبت رسانیده است[۱] امّا جامعهی آرژانتین همچنان از سطح مناسب رفاه اقتصادی برخوردار نیست. بافت کشاورزی و مناسبات ارباب و رعیتی موجود در ساختار تولیدی، وجود طبقهی زمیندار و کشاورز قدرتمند دارای قدرت سیاسی، کارگران کشاورزی که بخش بزرگی از نیروی کار را در این کشور تشکیل میدهند، از سطح مناسب رفاه اجتماعی برخوردار نیستند.

آمارهای موجود تعداد افرادی را که زیر خطّ فقر به سر میبرند قریب 30 درصد اعلام کردهاند[۱]. البتّه تفاوتها و اختلاف نظرهایی بین آمارهای دولتی و مؤسّسات مطالعاتی اقتصادی خصوصی و خارجی وجود دارد. در حالی که دولت ادّعا میکند که روند کاهش تعداد افرادی که زیر خطّ فقر در این کشور زندگی می‌کنند در سالهای اخیر شتاب صعودی گرفته است، بخشهای مطالعاتی خصوصی مدّعی هستند که این تعداد نهتنها کاهش نداشته که روند افزایشی نیز به خود گرفته است. این گروهها معتقدند که فاصله بین فقیر و غنی به معنی فاصله بین بالاترین دهک جامعه (ده درصد ثروتمندترین افراد جامعه) و پایینترین دهک (ده درصد فقیرترین مردم) افزایش یافته است و نتیجهگیری می‌کنند که جامعهی امروز آرژانتینی نهتنها در بخش سیاسی بلکه در بخشهای اجتماعی نیز دچار گسست شدید شده است. بر اساس گزارش مؤسّسات خصوصی در حال حاضر در حدود 5/12 میلیون نفر زیر خطّ فقر زندگی می‌کنند در حالی که 5/4 میلیون نفر در فقر مطلق هستند[۲].

طبق اعلام مؤسّسهی ملّی اطلاعات و آمار آرژانتین، نرخ بیکاری در سه ماههی چهارم سال 2011 به 7/6 درصد رسیده است که پایینترین رقم از سال 1991 بوده است. در عین حال درصد افراد با شغلهای موقّت (افرادی که کم‌تر از 35 ساعت در هفته کار میکنند) از 5/5 درصد سال 2010 به 9/5 درصد افزایش یافته است. بر همین اساس در بین ماههای اکتبر و دسامبر 2011 بیش از 783 هزار نفر از افرادی که در جستوجوی شغل بودهاند، موفّق نشدهاند[۱][۳].

نیز نگاه کنید به

رفاه اجتماعی در اتیوپی؛ رفاه اجتماعی در سیرالئون؛ رفاه اجتماعی در چین؛ رفاه اجتماعی در کانادا؛ رفاه اجتماعی در روسیه؛ رفاه اجتماعی در مالی؛ رفاه اجتماعی در اوکراین؛ رفاه اجتماعی در اسپانیا؛

کتابشناسی

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ برگرفته از https://www.indec.gov.ar
  2. برگرفته از https://www.eclac.org
  3. خیرمند، احمدرضا (1391). جامعه و فرهنگ آرژانتین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی، ص133-139.