نژاد در سنگال: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۱: خط ۱۱:
قبایل زیادی وابسته به گروه "ماندیگ ها" (Mandingues) (9/3 درصد) هستند: "مالینکه" (Malinkés)، "سوسه" (Socés)، "بامبارا" (Bambara)، "دیاخانکه" (Diakhankés) و "سونینکه" (Soninkés) (6/1 درصد) بخش اعظم آنها در کنار [[رودها و دریاچه های سنگال|رود]] سنگال و منطقه‌ی "گالام" (Galam)سکونت دارند.
قبایل زیادی وابسته به گروه "ماندیگ ها" (Mandingues) (9/3 درصد) هستند: "مالینکه" (Malinkés)، "سوسه" (Socés)، "بامبارا" (Bambara)، "دیاخانکه" (Diakhankés) و "سونینکه" (Soninkés) (6/1 درصد) بخش اعظم آنها در کنار [[رودها و دریاچه های سنگال|رود]] سنگال و منطقه‌ی "گالام" (Galam)سکونت دارند.


در کشور [[سنگال]]، آفریقائی های زیادی که اصالتاً سنگالی نیستند زندگی می کنند. اقلیت هایی از [[ساحل عاج]]، نیجریه، مراکش، [[مالی]]، دماغه‌ی سبز و غیره در شهر داکار ساکن هستند. قبایل در [[سنگال]]، دارای بافت فرهنگی یکسانی هستند، به همین دلیل به جز زبان های متعدد، موانع واقعی فرهنگی بین آنها وجود ندارد. این امر باعث شده است که در [[سنگال]] جنگ های قبیله ای وجود نداشته باشد، زیرا تمام این قبایل متعلق به یک فرهنگ مشترک هستند. نوع پوشش، جشن ها، موسیقی و فلسفه‌ی زندگی در نزد آنها یکسان و تفاوت ها بسیار سطحی است. بر این اساس ازدواج های بین قبیله‌ی بسیار رایج و همه ی خانواده ها از قبایل گوناگون هستند. 96% مسلمان بوده و همین امر باعث همبستگی و اتحاد بین این قبایل شده است، زیرا آنها از همان ایده آل های مذهبی پیروی می کنند. <ref>Peuples du Sénégal. (1996). Sept conférences pour mieux comprendre les rites, les cérémonies, et la spiritualité des peuples du Sénégal. Organisées par la Délégation de la Communauté française de Belgique, ces sept conférences ont été données au Goethe-Institut de Dakar entre octobre 1995 et juin 1996. Saint-Maur, Sépia.</ref><ref>بصیری، محمدعلی، فتحی پور، ریحانه (1401 ).جامعه و فرهنگ [[سنگال]]. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی(در دست انتشار)</ref>
در کشور [[سنگال]]، آفریقائی های زیادی که اصالتاً سنگالی نیستند زندگی می کنند. اقلیت هایی از [[ساحل عاج]]، نیجریه، مراکش، [[مالی]]، دماغه‌ی سبز و غیره در شهر داکار ساکن هستند. قبایل در [[سنگال]]، دارای بافت فرهنگی یکسانی هستند، به همین دلیل به جز زبان های متعدد، موانع واقعی فرهنگی بین آنها وجود ندارد. این امر باعث شده است که در [[سنگال]] جنگ های قبیله ای وجود نداشته باشد، زیرا تمام این قبایل متعلق به یک فرهنگ مشترک هستند. نوع پوشش، جشن ها، موسیقی و فلسفه‌ی زندگی در نزد آنها یکسان و تفاوت ها بسیار سطحی است. بر این اساس ازدواج های بین قبیله‌ی بسیار رایج و همه ی خانواده ها از قبایل گوناگون هستند. 96% مسلمان بوده و همین امر باعث همبستگی و اتحاد بین این قبایل شده است، زیرا آنها از همان ایده آل های مذهبی پیروی می کنند. <ref>Peuples du Sénégal. (1996). Sept conférences pour mieux comprendre les rites, les cérémonies, et la spiritualité des peuples du Sénégal. Organisées par la Délégation de la Communauté française de Belgique, ces sept conférences ont été données au Goethe-Institut de Dakar entre octobre 1995 et juin 1996. Saint-Maur, Sépia.</ref><ref>بصیری، محمدعلی، فتحی پور، ریحانه (1401 ).جامعه و فرهنگ [[سنگال]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی](در دست انتشار)</ref>
== نیز نگاه کنید به ==
== نیز نگاه کنید به ==
[[نژادهای آرژانتین]]؛ [[اقوام و نژادهای اردن]]؛ [[نژاد در اسپانیا]]؛ [[نژادها در زیمبابوه]]؛ [[اقوام و نژادهای سودان]]؛ [[نژاد در کوبا]]؛ [[اقوام و قبایل مالی]]؛ [[نژاد در ژاپن]]؛ [[نژاد افغانستان]]؛ [[نژادها و اقوام اکراین]]
[[نژادهای آرژانتین]]؛ [[اقوام و نژادهای اردن]]؛ [[نژاد در اسپانیا]]؛ [[نژادها در زیمبابوه]]؛ [[اقوام و نژادهای سودان]]؛ [[نژاد در کوبا]]؛ [[اقوام و قبایل مالی]]؛ [[نژاد در ژاپن]]؛ [[نژاد افغانستان]]؛ [[نژادها و اقوام اکراین]]


== کتابشناسی ==
== کتابشناسی ==

نسخهٔ ‏۳ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۳۴

مردم سنگال طبق سنت های تاریخی، گفتاری و نوشتاری حدوداً به بیست گروه تقسیم شده اند.[۱] که مهمترین آنها عبارتند از:

"ولوف ها" (Wolofs)، بیشترین نژاد مردم سنگال را تشکیل می دهند 5،44%. بیشتر در غرب کشور، حوزه‌ی درختان بادام زمینی، مرکز غربی و به ویژه در مراکز بزرگ شهری حضور دارند. اغلب آنها مسلمان و طرفداران فرقه‌ی مریدیه و تیجانی هستند. نژاد ولوف در این کشور رشد فزاینده ای دارد، به طوری که از لحاظ زبانی و سیاسی پدیده‌ی ولوفیزاسیون (ولوفی کردن) مطرح است.[۲]

گروه دوم نژاد "پول"(Peul) است که 2،25% جمعیت را تشکیل می دهد. این رقم نژاد توکولورها (Toucouleurs) را هم تشکیل می دهد. آنها در بخش اعظمی از مرزهای ملی وسیع تری نسبت به ولوف ها ساکن هستند، ولی جزء مناطقی هستند که ساکنان آن کم است. آنها از لحاظ سکنی چادر نشین بوده اند، ولی امروزه ساکن هستند.

گروه سوم "سِرِرها" (Sérères) هستندکه حدود 8،13% جمعیت را در می گیرند. آنها در غرب کشور متمرکز شده اند. در این قبیله گروه های مسیحی نیز وجود دارد، اما اسلام در آنها غالب بوده با توجه به اینکه هنوز به بعضی از شاخص های مذهب سنتی خود احترام می گذارند.

گروه چهارم "جولا"(Diola)نام دارد و 5% جمعیت می شود. آنها در منطقه ی کازامانس (Casamance) زندگی می کنند و شغل اصلی آنها برنجکاری و ماهیگیری است. آنها از لحاظ مذهبی در برابر اسلام و مسیحیت ایستادگی کرده و هنوز هم از هویت خود دفاع می کنند. اما تعداد مسلمانان این منطقه با تلفیق اعتقادات مذهبی شان بیشتر از مسیحیان است.[۳]

قبایل زیادی وابسته به گروه "ماندیگ ها" (Mandingues) (9/3 درصد) هستند: "مالینکه" (Malinkés)، "سوسه" (Socés)، "بامبارا" (Bambara)، "دیاخانکه" (Diakhankés) و "سونینکه" (Soninkés) (6/1 درصد) بخش اعظم آنها در کنار رود سنگال و منطقه‌ی "گالام" (Galam)سکونت دارند.

در کشور سنگال، آفریقائی های زیادی که اصالتاً سنگالی نیستند زندگی می کنند. اقلیت هایی از ساحل عاج، نیجریه، مراکش، مالی، دماغه‌ی سبز و غیره در شهر داکار ساکن هستند. قبایل در سنگال، دارای بافت فرهنگی یکسانی هستند، به همین دلیل به جز زبان های متعدد، موانع واقعی فرهنگی بین آنها وجود ندارد. این امر باعث شده است که در سنگال جنگ های قبیله ای وجود نداشته باشد، زیرا تمام این قبایل متعلق به یک فرهنگ مشترک هستند. نوع پوشش، جشن ها، موسیقی و فلسفه‌ی زندگی در نزد آنها یکسان و تفاوت ها بسیار سطحی است. بر این اساس ازدواج های بین قبیله‌ی بسیار رایج و همه ی خانواده ها از قبایل گوناگون هستند. 96% مسلمان بوده و همین امر باعث همبستگی و اتحاد بین این قبایل شده است، زیرا آنها از همان ایده آل های مذهبی پیروی می کنند. [۴][۵]

نیز نگاه کنید به

نژادهای آرژانتین؛ اقوام و نژادهای اردن؛ نژاد در اسپانیا؛ نژادها در زیمبابوه؛ اقوام و نژادهای سودان؛ نژاد در کوبا؛ اقوام و قبایل مالی؛ نژاد در ژاپن؛ نژاد افغانستان؛ نژادها و اقوام اکراین

کتابشناسی

  1. Atlas du Sénégal. (2007). Paris: Édition J. A.
  2. O’Brien, D. G. (1979). Langues et nationalité au Sénégal, L’enjeu politique de la wolofisation. Année africaine. Paris: Pédone.
  3. Marut, J.-C. (2002). Le problème casamançais est-il soluble dans .l’Etat-nation? In M. C. Diop (Ed.), Le Sénégal contemporain
  4. Peuples du Sénégal. (1996). Sept conférences pour mieux comprendre les rites, les cérémonies, et la spiritualité des peuples du Sénégal. Organisées par la Délégation de la Communauté française de Belgique, ces sept conférences ont été données au Goethe-Institut de Dakar entre octobre 1995 et juin 1996. Saint-Maur, Sépia.
  5. بصیری، محمدعلی، فتحی پور، ریحانه (1401 ).جامعه و فرهنگ سنگال. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی(در دست انتشار)