ادبیات معاصر اردن: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
در مطالعه ادبیات اردنی، مناسب است كه در مرحله نخست تنها درباره شعر سخن به میان آید. سنت شعر اعراب همواره در نسلهای گذشته، حال و آینده مهمترین نوع ادبی بوده، هست و خواهد بود. در اولین نیمه قرن بیستم، شاعران رمانتیک عرب تحت تأثیر غرب از ساختار سنتی خود خارج شدند و شروع به نوشتن اشعار ساده و استفاده از زبانی همسو با زندگی مدرن كردند. آنها همانند همپایگان اروپایی خود در قرن نوزدهم بر وجوه احساس در آثار خود تاكید داشتند. | در مطالعه ادبیات اردنی، مناسب است كه در مرحله نخست تنها درباره [[شعر اردن|شعر]] سخن به میان آید. سنت شعر اعراب همواره در نسلهای گذشته، حال و آینده مهمترین نوع ادبی بوده، هست و خواهد بود. در اولین نیمه قرن بیستم، شاعران رمانتیک عرب تحت تأثیر غرب از ساختار سنتی خود خارج شدند و شروع به نوشتن اشعار ساده و استفاده از زبانی همسو با زندگی مدرن كردند. آنها همانند همپایگان اروپایی خود در قرن نوزدهم بر وجوه احساس در آثار خود تاكید داشتند. | ||
در میان شاعران جهان عرب همچون ابراهیم ناجی (1953) ابوشادی (1955- 1892)، علی محمود طاها (1949- 1903) از [[مصر]]، ابوشبكه (47- 1903) از [[لبنان]]، موتران (1949-1871) از [[سوریه]]، زهاوی (1936-1867) و روسافی (1945-1875) از [[عراق]] میتوان از ابراهیم توكان (41-1905) از [[اردن]] نام برد. توكان در یاد و خاطرهی اردنیها باقیست و همواره او را یاد میكنند. او اشعار عاشقانه را به خوبی اشعار ملی گرایانه خود میسرود<ref>برگرفته از كتاب ادبيات معاصر فلسطين و اردن نوشته آقای بكير الوان از سايت https://www.jstor.org/</ref>. | در میان شاعران جهان عرب همچون ابراهیم ناجی (1953) ابوشادی (1955- 1892)، علی محمود طاها (1949- 1903) از [[مصر]]، ابوشبكه (47- 1903) از [[لبنان]]، موتران (1949-1871) از [[سوریه]]، زهاوی (1936-1867) و روسافی (1945-1875) از [[عراق]] میتوان از ابراهیم توكان (41-1905) از [[اردن]] نام برد. توكان در یاد و خاطرهی اردنیها باقیست و همواره او را یاد میكنند. او اشعار عاشقانه را به خوبی اشعار ملی گرایانه خود میسرود<ref>برگرفته از كتاب ادبيات معاصر فلسطين و اردن نوشته آقای بكير الوان از سايت https://www.jstor.org/</ref>. | ||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
== نویسنده مقاله == | == نویسنده مقاله == | ||
غلامرضا لایقی | غلامرضا لایقی | ||
[[رده:ادبیات]] | [[index.php?title=رده:ادبیات]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۱۰:۵۱
در مطالعه ادبیات اردنی، مناسب است كه در مرحله نخست تنها درباره شعر سخن به میان آید. سنت شعر اعراب همواره در نسلهای گذشته، حال و آینده مهمترین نوع ادبی بوده، هست و خواهد بود. در اولین نیمه قرن بیستم، شاعران رمانتیک عرب تحت تأثیر غرب از ساختار سنتی خود خارج شدند و شروع به نوشتن اشعار ساده و استفاده از زبانی همسو با زندگی مدرن كردند. آنها همانند همپایگان اروپایی خود در قرن نوزدهم بر وجوه احساس در آثار خود تاكید داشتند.
در میان شاعران جهان عرب همچون ابراهیم ناجی (1953) ابوشادی (1955- 1892)، علی محمود طاها (1949- 1903) از مصر، ابوشبكه (47- 1903) از لبنان، موتران (1949-1871) از سوریه، زهاوی (1936-1867) و روسافی (1945-1875) از عراق میتوان از ابراهیم توكان (41-1905) از اردن نام برد. توكان در یاد و خاطرهی اردنیها باقیست و همواره او را یاد میكنند. او اشعار عاشقانه را به خوبی اشعار ملی گرایانه خود میسرود[۱].
نیز نگاه کنید به
ادبیات معاصر ژاپن؛ ادبیات معاصر کانادا؛ ادبیات معاصر چین؛ ادبیات معاصر سنگال؛ ادبیات قرن بیستم فرانسه؛ ادبیات معاصر زیمبابوه؛ ادبیات معاصر تایلند؛ ادبیات معاصر سیرالئون؛ ادبیات معاصر قطر
کتابشناسی
- ↑ برگرفته از كتاب ادبيات معاصر فلسطين و اردن نوشته آقای بكير الوان از سايت https://www.jstor.org/
منبع اصلی
لایقی، غلامرضا (1402). جامعه و فرهنگ اردن. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی(در دست انتشار).
نویسنده مقاله
غلامرضا لایقی index.php?title=رده:ادبیات