شهرک آموزشی قطر(مدینه التعلیمیه): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
شهرک آموزشی (مدینه تعلیمیه) در [[قطر]] تحت نظارت موسسه قطر آغاز بکار کرد. شروع این فعالیتها در سال 2001 بود. دانشکده ویل – کورنل (Weil-Cornell) در زمینه طب و آموزش پزشکی در سال 2002 آغاز بکار کرد. دانشکده تکزاس – ای اند ام (texas-a &m) نیز در سال 2003 فعالیت خود را آغاز کرد. دانشکده کارنگی ملون (Carnegie-melon) در سال 2004 کار خود را در آن شهرک آغاز کرد. و دانشکده جورج تاون (George town) نیز در سال 2005 فعالیت خود را در این شهرک آغاز کرده است. در واقع شهرک آموزش قطر شامل مجموعهای از بهترین دانشگاههای جهانی را در خود جای داده است و شیوهی تدریس نیز همزمان و همگام با شیوهی تدریس بینالمللی میباشد. شهرک آموزش قطر کار آموزش را از پایینترین سطح پیش – دبستانی تا مقاطع بالاتر در دستور کار خود دارد. سایر پروژههای مربوط به تکمیل این شهرک شامل پارک علوم و تکنولوژی قطر میباشد. | [[شهرک های فرهنگی(الحی الثقافی) در قطر|شهرک]] آموزشی (مدینه تعلیمیه) در [[قطر]] تحت نظارت موسسه [[قطر]] آغاز بکار کرد. شروع این فعالیتها در سال 2001 بود. [[دانشکده ادبیات دانشگاه دولتی کوتائیسی|دانشکده]] ویل – کورنل (Weil-Cornell) در زمینه طب و [[آموزش بزرگسالان( سواد آموزی) در قزاقستان|آموزش]] پزشکی در سال 2002 آغاز بکار کرد. [[دانشکده ادبیات دانشگاه دولتی کوتائیسی|دانشکده]] تکزاس – ای اند ام (texas-a &m) نیز در سال 2003 فعالیت خود را آغاز کرد. [[دانشکده ملی معدن پاریس|دانشکده]] کارنگی ملون (Carnegie-melon) در سال 2004 کار خود را در آن [[شهرک های فرهنگی(الحی الثقافی) در قطر|شهرک]] آغاز کرد. و [[دانشکده ادبیات دانشگاه دولتی کوتائیسی|دانشکده]] جورج تاون (George town) نیز در سال 2005 فعالیت خود را در این [[شهرک های فرهنگی(الحی الثقافی) در قطر|شهرک]] آغاز کرده است. در واقع [[شهرک های فرهنگی(الحی الثقافی) در قطر|شهرک]] [[آموزش بخشهای محروم از آزادی در آرژانتین|آموزش]] [[قطر]] شامل مجموعهای از بهترین دانشگاههای جهانی را در خود جای داده است و شیوهی تدریس نیز همزمان و همگام با شیوهی تدریس بینالمللی میباشد. [[شهرک های فرهنگی(الحی الثقافی) در قطر|شهرک]] [[آموزش بزرگسالان(سواد آموزی) در آرژانتین|آموزش]] [[قطر]] کار [[آموزش بخشهای محروم از آزادی در آرژانتین|آموزش]] را از پایینترین سطح پیش – دبستانی تا مقاطع بالاتر در دستور کار خود دارد. سایر پروژههای مربوط به تکمیل این شهرک شامل [[پارک طبیعی مونتگو|پارک]] [[علوم ادبی در سوریه|علوم]] و تکنولوژی [[قطر]] میباشد. | ||
== نیز نگاه کنید به == | |||
[[دانشگاه های تایلند]]؛ [[دانشگاه های روسیه]]؛ [[دانشگاه های تونس]]؛ [[دانشگاه های کوبا]]؛ [[دانشگاه های مشهور لبنان]]؛ [[دانشگاه های دولتی مصر]]؛ [[دانشگاه های غیردولتی مصر]]؛ [[دانشگاه های مشهور چین]]؛ [[دانشگاه های آرژانتین]]؛ [[دانشگاه های فرانسه]]؛ [[دانشگاه های زیمبابوه]]؛ [[دانشگاه های اوکراین]]؛ [[دانشگاه های اسپانیا]]؛ [[دانشگاه های اردن]]؛ [[دانشگاه های سیرالئون]]؛ [[دانشگاه های سریلانکا]]؛ [[دانشگاه های قزاقستان]]؛ [[دانشگاه های تاجیکستان]]. | |||
== منبع اصلی == | == منبع اصلی == | ||
نسخهٔ ۲۸ ژوئیهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۲۰:۰۴
شهرک آموزشی (مدینه تعلیمیه) در قطر تحت نظارت موسسه قطر آغاز بکار کرد. شروع این فعالیتها در سال 2001 بود. دانشکده ویل – کورنل (Weil-Cornell) در زمینه طب و آموزش پزشکی در سال 2002 آغاز بکار کرد. دانشکده تکزاس – ای اند ام (texas-a &m) نیز در سال 2003 فعالیت خود را آغاز کرد. دانشکده کارنگی ملون (Carnegie-melon) در سال 2004 کار خود را در آن شهرک آغاز کرد. و دانشکده جورج تاون (George town) نیز در سال 2005 فعالیت خود را در این شهرک آغاز کرده است. در واقع شهرک آموزش قطر شامل مجموعهای از بهترین دانشگاههای جهانی را در خود جای داده است و شیوهی تدریس نیز همزمان و همگام با شیوهی تدریس بینالمللی میباشد. شهرک آموزش قطر کار آموزش را از پایینترین سطح پیش – دبستانی تا مقاطع بالاتر در دستور کار خود دارد. سایر پروژههای مربوط به تکمیل این شهرک شامل پارک علوم و تکنولوژی قطر میباشد.
نیز نگاه کنید به
دانشگاه های تایلند؛ دانشگاه های روسیه؛ دانشگاه های تونس؛ دانشگاه های کوبا؛ دانشگاه های مشهور لبنان؛ دانشگاه های دولتی مصر؛ دانشگاه های غیردولتی مصر؛ دانشگاه های مشهور چین؛ دانشگاه های آرژانتین؛ دانشگاه های فرانسه؛ دانشگاه های زیمبابوه؛ دانشگاه های اوکراین؛ دانشگاه های اسپانیا؛ دانشگاه های اردن؛ دانشگاه های سیرالئون؛ دانشگاه های سریلانکا؛ دانشگاه های قزاقستان؛ دانشگاه های تاجیکستان.
منبع اصلی
احمدی، محمد مهدی(1393). جامعه و فرهنگ قطر. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی(دردست انتشار).
نویسنده مقاله
محمد مهدی احمدی