آب و هوای مصر: تفاوت میان نسخه‌ها
| خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
* [[آب و هوای تونس]] | * [[آب و هوای تونس]] | ||
* [[آب و هوای کانادا]] | * [[آب و هوای کانادا]] | ||
* [[آب و هوای سنگال]] | |||
== کتابشناسی == | == کتابشناسی == | ||
نسخهٔ ۱۰ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۱۲
بیشتر خاک مصر روی مدار گرم و خشک زمین قرار گرفته و البته مناطق شمالی از آب و هوای مدیترانه‌ای برخوردار و دارای تابستان‌های نسبتا معتدل است.
مصر به لحاظ آب و هوایی به طور کلی دارای دو فصل است؛ فصل تابستان که گرم و خشک است و ماه‌های مه تا اکتبر را شامل می‌شود و فصل زمستان که دارای آب و هوایی معتدل و کم باران و از ماه نوامبر تا آوریل ادامه دارد.[۱]
بادهای گرم و غبارآلود از ویژگی‌های جوی این کشور است. این بادها با سرعت می‌وزند و گاه سرعت آنها به 140 کیلومتر در ساعت می‌رسد و مقادیر بسیاری شن و گردوخاک را از بیان‌ها جابجا می‌کند. وزش این بادها گاه چند روز ادامه دارد و موجب خسارت به اماکن مسکونی و مزارع و اختلال در زندگی روزمره می‌شود.
بارندگی
نسبت بارش‌ها در مناطق همجوار ساحلی دریای مدیترانه از سایر مناطق مصر بیشتر است. متوسط سالانه بارش در شهر اسکندریه 200 م.م و در قاهره 25 م.م و کمترین نسبت بارش‌ها در مناطق جنوبی است؛ به گونه‌ای که در شهرهای اسیوط، قنا و اسوان به یک میلیمتر می‌رسد. در شبه جزیره سینا در حالی که این نسبت در شهر العریش در شمال این شبه جزیره 105 م.م است، در شهر الطور در جنوب آن به 10 م.م می‌رسد.
در مناطق شمالی بیشترین بارش‌ها مربوط به ماه‌های ژانویه و فوریه است. در شهر اسوان در جنوب هم، اوج باران‌ها در ماه آوریل است. سواحل دریای سرخ نیز در ماه نوامبر بیشترین بارش‌ها را دارد.[۲][۳]
نیز نگاه کنید به
- جغرافیای طبیعی مصر
- آب و هوای ژاپن
- آب و هوای روسیه
- آب و هوای چین
- آب و هوای افغانستان
- آب و هوای کوبا
- آب و هوای تونس
- آب و هوای کانادا
- آب و هوای سنگال
کتابشناسی
- ↑ بازیابی شده در 2014 از https://www.sis.gov.eg.
- ↑ موسوعة مصر الحدیثة (1996). مصر: الهيئة العامة للكتاب، وزارة الثقافة، ج 3م، ص38 - 39.
- ↑ صدر هاشمی، سید محمد (1392). جامع فرهنگ و ملل مصر. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، ص 17.