آب و هوای کوبا
کوبا دارای آب و هوای استوایی است و دو فصل کاملا مشخص دارد: فصل خشک و خنک که زمستان کوبا محسوب می‌شود و از ماه نوامبر آغاز و تا آوریل ادامه دارد؛ و فصل گرم و بارانی یا به عبارتی تابستان، که از ماه می تا اکتبر می‌باشد. البته نسیم‌های مداومی در تمام طول سال می‌وزد و هوای خنکی را باعث می‌شود. به دلیل مجاورت این کشور در شمال و شرق با اقیانوس اطلس، در جنوب با دریای کارائیب و در غرب با خلیج مکزیک، آب و هوای کوبا بسیار در معرض جریانات گرم و مرطوب دریا قرار می‌گیرد.
میانگین درجه حرارت سالیانه کوبا 24 درجه سانتی گراد می‌باشد که در زمستان به 20 درجه می رسد و در تابستان حدود 26 الی 27 درجه سانتی گراد است. در طی فصل زمستان، مکررا جبهه‌های هوای سرد با درجه حرارت حداقل که گاهی نیز به زیر 10 درجه سانتی گراد می‌رسد نیز وارد کوبا می‌شود. حداقل درجه حرارت بین 1 درجه سانتی گراد و 8.5 در غرب کشور و بین 3 -12 درجه سانتی گراد در بخش شرقی در نوسان است. حداکثر درجه حرارت ثبت شده بین 36 و 38 درجه سانتی گراد است. علیرغم اینکه حوضه رودخانه توآ در قسمت شرقی، با متوسط سالانه بیش از 3000 میلی‌متر بارش، پربارانترین منطقه کوبا به شمار می آید، به طور کلی نواحی غربی و مرکزی از بارندگی بیشتری نسبت به بخش شرقی برخوردارند و از گرمای کمتری بهره‌مند هستند. بارش های کوبا به طور متوسط سالانه 1200 میلی متر با حدود 30% از بارش‌های فصل زمستان و بقیه 70% در تابستان می‌باشد و به طور کلی در غرب کشور بیشتر از شرق می‌باشد.[۱]
متوسط حداقل دما در کوبا بین 24-18 درجه است که در ماه‌های گرم سال یعنی آگوست حدود 24 الی 25 درجه دیده می‌شود. میانگین حداکثر درجه حرارت در کوبا بین 31-26 درجه سانتی گراد می‌باشد که در ماه های جولای و آگوست و سپتامبر حدود 31 درجه سانتی گراد می‌باشد. اگرچه بعضی مواقع تا 34 درجه نیز دیده شده است. اما با توجه به رطوبت بالا و شرجی بودن هوا که در آگوست تا 90 درصد نیز می‌رسد باعث احساس گرمای شدید می شود. در ماه‌های گرم سال با توجه به دما و رطوبت بالا، بارش رگبارهای شدیدی دیده می‌شود. این رگبارهای شدید را آگوآسرو (aguacero) می‌گویند که باران موسمی می‌باشد و در زمان کوتاهی بارش سیل آسا را به همراه دارد.
یکی دیگر از خصوصیات آب و هوایی کوبا بروز طوفان‌های استوایی است که اوراکان (Huracán) خوانده می‌شوند و هرساله کوبا را تهدید می‌کنند. طوفان‌ها یا گردبادهای استوایی محدوده‌هایی با فشار پایین هستند که بین 500-300 کیلومتر شعاع دارند و تولید باد، باران و امواج بسیار قوی دریا را به همراه می‌آورند و باعث بروز حوادث فاجعه‌آمیز در مناطقی که از آن گذر می‌کنند می‌شوند. فصل طوفان‌های استوایی از ژوئن تا نوامبر می‌باشد، ولی ماه‌های سپتامبر و اکتبر به دلیل عبور بیشتر طوفان‌های استوایی و همین‌طور شدت و قدرت بالا، از ماه‌های خطرناک‌تر هستند.[۲] طوفان‌هایی که از کوبا گذر می‌کنند از درجات و شدت متفاوتی برخوردارند.
طوفان‌های استوایی به پنج دسته تقسیم می‌شوند که در جدول ذیل مشخص شده است:
| براساس مقیاس سافیر- سامپسون | |
| درجه | میانگین سرعت بادها
(کیلومتر بر ساعت) |
| 1 | 153-119 |
| 2 | 177-154 |
| 3 | 209-178 |
| 4 | 250-210 |
| 5 | بیش از 250 |
نیز نگاه کنید
آب و هوای چین؛ آب و هوای ژاپن؛ آب و هوای مصر؛ آب و هوای تونس؛ آب و هوای افغانستان؛ آب و هوای کانادا؛ آب و هوای روسیه؛ آب و هوای آرژانتین؛ آب و هوای فرانسه؛ آب و هوای اسپانیا؛ آب و هوای مالی؛ آب و هوای ساحل عاج؛ آب و هوای سوریه؛ آب و هوای اردن؛ آب و هوای قطر؛ آب و هوای سیرالئون؛ آب و هوای اتیوپی؛ آب و هوای زیمبابوه؛ آب و هوای اوکراین؛ آب و هوای سودان؛ آب و هوای سنگال؛ آب و هوای تایلند؛ آب و هوای سریلانکا؛
کتابشناختی
- ↑ M Clark, J. (1992). Cuba, mito y realidad: Testimonios de un pueblo. Saeta Ediciones; 2nd edición, P32
- ↑ De Andueza, J. (2011). Isla de Cuba pintoresca, histórica, política, literaria, mercantil e industrial; recuerdos, apuntes, impresiones de dos épocas. British Library, Historical Print Edition, P45-46
- ↑ حق‌روستا، مریم. (1397). جامعه و فرهنگ کوبا. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی، ص24-27.