تقسیمات اداری و سیاسی لبنان: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۱۸ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۲۶

استان های 6گانه لبنان عبارتند از: استان بیروت به مرکزیت بیروت، استان جبل لبنان به مرکزیت جبیل، استان شمال به مرکزیت طرابلس، استان بقاع به مرکزیت زحله، استان نبطیة به مرکزیت نبطیه، استان جنوب به مرکزیت صیدا. شهرهای المتن، بعبدا، عالیه، الشوف در استان جبل لبنان، شهرهای المنیه-الضبیه، زغرتا، البترون، الکورة، عکار، بشری در استان شمال، شهرهای بعلبک، هرمل و راشیا در استان بقاع وشهرهای حاصبیا، مرجعیون و بنت جبيل در استان نبطية قرار دارند. شهرهای صور و جزین نیز در استان جنوب قرار گرفته اند. بیشترین جمعیت در استان جبل لبنان با1484000 نفر و کمترین آن با 249000 نفر در استان نبطیه سکنی دارند. بیروت نیز با36% ازجمعیت کل لبنان در مرتبه پنجم قرار گرفته است (ادارة الاحصاء المركزي، 2012، SIF.2).

بیروت پایتخت این کشور از جمله شهرهای ساحلی مدیترانه است که قدمتی دیرینه دارد و کشف آثار برجای مانده از دوره های فنیقی، مصری، رومی، ایرانی، یونانی و عثمانی گواه پیشینه تاریخی این شهر است (شبارو،32،1987). درباره وجه تسمیه بیروت دیدگاه های متفاوتی وجود دارد. بر اساس یکی از این دیدگاه ها، این نام از کلمه بئروت، جمع بئر به معنی چاه گرفته شده است (پیشین،14) كه به منابع غنی آب(چاه ها و چشمه ها)در این شهر اشاره دارد. بیروت به دلیل موقعیت جغرافیایی خود، همواره مورد توجه بازرگانان، جنگجویان و جهانگردان و در دوره امویان پایگاه دریایی مسلمانان برای حمله به ناوگان دریایی بیزانس بوده است(پیشین،43). این شهر که در دوره اسلامی گاه مرکز ایالت و یا مرکز امارت خاندان های حاکم بوده است، با تشکیل لبنان بزرگ در سال1920، به مرکزیت آن انتخاب و با اعلام جمهوری لبنان در سال1926 رسماً پایتخت جمهوری جدید شد. بیروت در دهه های میانی قرن گذشته رو به گسترش گزارد و با مهاجرت بسیاری از روستاییان به ویژه مهاجرت صدها هزار نفری ساکنان جنوب لبنان که در دهه 1960 صحنه رویارویی نیروهای مقاومت فلسطین و اسرائیل شده بود، جمعیت آن افزایش یافت. این مهاجران عموما در مناطقی چون حومه جنوبی بیروت و برخی مناطق شرقی آن استقرار یافتند. بیروت در طول سال های جنگ داخلی خسارت‌های فراوان دید و بسیاری از ساکنان، این شهر را ترک کردند. با پایان جنگ و بازسازی آن، مجددا حیات سیاسی، اقتصادی و فرهنگی به این شهر بازگشت.پایتخت لبنان با مساحتی در حدود 67کیلومتر مربع، عموم وزارتخانه ها، سازمان های دولتی و بیشترین مراکز تجاری، صنعتي، مالی، رسانه ای، فرهنگی، آموزشی و دانشگاهی را در خود جای داده است(عیسی ،2008، 135)؛ از جمله، دانشگاه دولتی و دو دانشگاه آمریکایی و قدیس یوسف در آن استقرار یافته اند. فرودگاه بین المللی بیروت که تا پیش از جنگ داخلی یکی از مهمترین و فعالترین فرودگاه های خاورمیانه بود، امروز با امکان پذیرش همزمان30 هواپیما و ظرفیت جابجایی6 میلیون مسافر در سال در حومه آن به فعالیت خود ادامه می دهد. بندر بیروت نیز تا پیش از جنگ از جمله بنادر تجاری فعال منطقه به شمار می رفت که به خصوص در زمینه ترانزیت کالا میان کشورهای اروپایی، آفریقایی و عربی نقش موثری داشت و هم اکنون نیز این بندر به عنوان بندر اصلی، ظرفیت پذیرش سالانه3100 فروند کشتی را دارد. در شهر بیروت به وِیژه از سال های جنگ داخلي تا کنون سه منطقه جمعیتی شکل گرفته است؛ شرق بیروت عموماً محل سکونت مسیحیان است و در غرب بیروت، مسلمانان سنی اکثریت و جمعیت کمتری از شیعیان و درزی ها ساکنان آن را تشکیل می دهند. شیعیان نیز در حومه جنوبی(معروف به ضاحیه) سکنی دارند. آمارهای متفاوتی درباره جمعیت بیروت در سال های اخیر ارائه شده است؛ بررسی های دانشگاه قدیس یوسف در سال2001 نشان می دهد که حدود36% از کل جمعیت لبنان، در بیروت سکنی دارند (پيشين،155).

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-'''تقسیمات اداری و سیاسی'''
+استان های 6گانه [[لبنان]] عبارتند از: '''استان بیروت''' به مرکزیت بیروت، '''استان جبل لبنان''' به مرکزیت جبیل، '''استان شمال''' به مرکزیت طرابلس، '''استان بقاع''' به مرکزیت زحله، '''استان نبطیة''' به مرکزیت نبطیه، '''استان جنوب''' به مرکزیت صیدا. شهرهای المتن، بعبدا، عالیه، الشوف در استان جبل لبنان، شهرهای المنیه-الضبیه، زغرتا، البترون، الکورة، عکار، بشری در استان شمال، شهرهای بعلبک، هرمل و راشیا در استان بقاع وشهرهای حاصبیا، مرجعیون و بنت جبيل در استان نبطية قرار دارند. شهرهای صور و جزین نیز در استان جنوب قرار گرفته اند. بیشترین جمعیت در استان جبل لبنان با1484000 نفر و کمترین آن با 249000 نفر  در استان نبطیه سکنی دارند. بیروت نیز با36% ازجمعیت کل لبنان در مرتبه پنجم  قرار گرفته است (ادارة الاحصاء المركزي، 2012، SIF.2).
-استان های 6گانه لبنان عبارتند از: '''استان بیروت''' به مرکزیت بیروت، '''استان جبل لبنان''' به مرکزیت جبیل، '''استان شمال''' به مرکزیت طرابلس، '''استان بقاع''' به مرکزیت زحله، '''استان نبطیة''' به مرکزیت نبطیه، '''استان جنوب''' به مرکزیت صیدا. شهرهای المتن، بعبدا، عالیه، الشوف در استان جبل لبنان، شهرهای المنیه-الضبیه، زغرتا، البترون، الکورة، عکار، بشری در استان شمال، شهرهای بعلبک، هرمل و راشیا در استان بقاع وشهرهای حاصبیا، مرجعیون و بنت جبيل در استان نبطية قرار دارند. شهرهای صور و جزین نیز در استان جنوب قرار گرفته اند. بیشترین جمعیت در استان جبل لبنان با1484000 نفر و کمترین آن با 249000 نفر  در استان نبطیه سکنی دارند. بیروت نیز با36% ازجمعیت کل لبنان در مرتبه پنجم  قرار گرفته است (ادارة الاحصاء المركزي، 2012، SIF.2).
+'''بیروت''' پایتخت این کشور از جمله شهرهای ساحلی مدیترانه است که قدمتی دیرینه دارد و کشف آثار برجای مانده از دوره های فنیقی،  مصری، رومی، ایرانی، یونانی و عثمانی گواه  پیشینه تاریخی این شهر است (شبارو،32،1987). درباره وجه تسمیه بیروت دیدگاه های متفاوتی وجود دارد. بر اساس یکی از این دیدگاه ها، این نام از کلمه بئروت، جمع بئر به معنی چاه گرفته شده است (پیشین،14) كه به منابع غنی آب(چاه ها و چشمه ها)در این شهر اشاره دارد. بیروت به دلیل موقعیت جغرافیایی خود، همواره مورد توجه بازرگانان، جنگجویان و جهانگردان و در دوره امویان پایگاه دریایی مسلمانان برای حمله به ناوگان دریایی بیزانس بوده است(پیشین،43). این شهر که در دوره اسلامی گاه مرکز ایالت و یا مرکز امارت خاندان های حاکم بوده است، با تشکیل لبنان بزرگ در سال1920، به مرکزیت آن انتخاب و با اعلام جمهوری لبنان در سال1926 رسماً پایتخت جمهوری جدید شد. بیروت در دهه های میانی قرن گذشته رو به گسترش گزارد و با مهاجرت بسیاری از روستاییان به ویژه مهاجرت صدها هزار نفری ساکنان جنوب لبنان که در دهه 1960 صحنه رویارویی نیروهای مقاومت فلسطین و اسرائیل شده بود، جمعیت آن افزایش یافت. این مهاجران عموما در مناطقی چون حومه جنوبی بیروت و برخی مناطق شرقی آن استقرار یافتند. بیروت در طول سال های جنگ داخلی خسارت‌های فراوان دید و بسیاری از ساکنان، این شهر را ترک کردند. با پایان جنگ و بازسازی آن، مجددا حیات سیاسی، اقتصادی و فرهنگی به این شهر بازگشت.پایتخت لبنان با مساحتی در حدود 67کیلومتر مربع، عموم وزارتخانه ها، سازمان های دولتی و بیشترین مراکز تجاری، صنعتي، مالی، رسانه ای، فرهنگی، آموزشی و دانشگاهی را در خود جای داده است(عیسی ،2008، 135)؛ از جمله، دانشگاه دولتی و دو دانشگاه آمریکایی و قدیس   یوسف در آن استقرار یافته اند. فرودگاه بین المللی بیروت که تا پیش از جنگ داخلی یکی از مهمترین و فعالترین فرودگاه های خاورمیانه بود، امروز با امکان پذیرش همزمان30 هواپیما و ظرفیت جابجایی6 میلیون مسافر در سال در حومه آن به فعالیت خود ادامه می دهد. بندر بیروت نیز تا پیش از جنگ از جمله بنادر تجاری فعال منطقه به شمار می رفت که به خصوص در زمینه ترانزیت کالا میان کشورهای اروپایی، آفریقایی و عربی نقش موثری داشت و هم اکنون نیز این بندر به عنوان بندر اصلی، ظرفیت پذیرش سالانه3100 فروند کشتی را دارد. در شهر بیروت به وِیژه از سال های جنگ داخلي تا کنون سه منطقه جمعیتی شکل گرفته است؛ شرق بیروت عموماً محل سکونت مسیحیان است و در غرب بیروت، مسلمانان سنی اکثریت و جمعیت کمتری از شیعیان و درزی ها ساکنان آن را تشکیل می دهند. شیعیان نیز در حومه جنوبی(معروف به ضاحیه) سکنی دارند. آمارهای متفاوتی درباره جمعیت بیروت در سال های اخیر ارائه شده است؛ بررسی های دانشگاه قدیس یوسف در سال2001 نشان می دهد که حدود36% از کل جمعیت لبنان، در بیروت سکنی دارند (پيشين،155).
+== نیز نگاه کنید به ==
+* [[تقسیمات اداری و سیاسی روسیه]]
+* [[تقسیمات اداری چین]]
+* [[تقسیمات اداری و سیاسی تونس]]
+* [[تقسیمات اداری و سیاسی ژاپن]]
+* [[تقسیمات اداری و سیاسی کانادا]]
+* [[تقسیمات اداری و سیاسی کوبا]]
+* [[تقسیمات اداری و سیاسی مصر]]
+* [[تقسیمات اداری و سیاسی افغانستان]]
+* [[تقسیمات اداری و سیاسی سنگال]]
-'''بیروت''' پایتخت این کشور از جمله شهرهای ساحلی مدیترانه است که قدمتی دیرینه دارد و کشف آثار برجای مانده از دوره های فنیقی،  مصری، رومی، ایرانی، یونانی و عثمانی گواه  پیشینه تاریخی این شهر است (شبارو،32،1987). درباره وجه تسمیه بیروت دیدگاه های متفاوتی وجود دارد. بر اساس یکی از این دیدگاه ها، این نام از کلمه بئروت، جمع بئر به معنی چاه گرفته شده است (پیشین،14) كه به منابع غنی آب(چاه ها و چشمه ها)در این شهر اشاره دارد. بیروت به دلیل موقعیت جغرافیایی خود، همواره مورد توجه بازرگانان، جنگجویان و جهانگردان و در دوره امویان پایگاه دریایی مسلمانان برای حمله به ناوگان دریایی بیزانس بوده است(پیشین،43). این شهر که در دوره اسلامی گاه مرکز ایالت و یا مرکز امارت خاندان های حاکم بوده است، با تشکیل لبنان بزرگ در سال1920، به مرکزیت آن انتخاب و با اعلام جمهوری لبنان در سال1926 رسماً پایتخت جمهوری جدید شد. بیروت در دهه های میانی قرن گذشته رو به گسترش گزارد و با مهاجرت بسیاری از روستاییان به ویژه مهاجرت صدها هزار نفری ساکنان جنوب لبنان که در دهه 1960 صحنه رویارویی نیروهای مقاومت فلسطین و اسرائیل شده بود، جمعیت آن افزایش یافت. این مهاجران عموما در مناطقی چون حومه جنوبی بیروت و برخی مناطق شرقی آن استقرار یافتند. بیروت در طول سال های جنگ داخلی خسارت‌های فراوان دید و بسیاری از ساکنان، این شهر را ترک کردند. با پایان جنگ و بازسازی آن، مجددا حیات سیاسی، اقتصادی و فرهنگی به این شهر بازگشت.پایتخت لبنان با مساحتی در حدود 67کیلومتر مربع، عموم وزارتخانه ها، سازمان های دولتی و بیشترین مراکز تجاری، صنعتي، مالی، رسانه ای، فرهنگی، آموزشی و دانشگاهی را در خود جای داده است(عیسی ،2008، 135)؛ از جمله، دانشگاه دولتی و دو دانشگاه آمریکایی و قدیس   یوسف در آن استقرار یافته اند. فرودگاه بین المللی بیروت که تا پیش از جنگ داخلی یکی از مهمترین و فعالترین فرودگاه های خاورمیانه بود، امروز با امکان پذیرش همزمان30 هواپیما و ظرفیت جابجایی6 میلیون مسافر در سال در حومه آن به فعالیت خود ادامه می دهد. بندر بیروت نیز تا پیش از جنگ از جمله بنادر تجاری فعال منطقه به شمار می رفت که به خصوص در زمینه ترانزیت کالا میان کشورهای اروپایی، آفریقایی و عربی نقش موثری داشت و هم اکنون نیز این بندر به عنوان بندر اصلی، ظرفیت پذیرش سالانه3100 فروند کشتی را دارد. در شهر بیروت به وِیژه از سال های جنگ داخلي تا کنون سه منطقه جمعیتی شکل گرفته است؛ شرق بیروت عموماً محل سکونت مسیحیان است و در غرب بیروت، مسلمانان سنی اکثریت و جمعیت کمتری از شیعیان و درزی ها ساکنان آن را تشکیل می دهند. شیعیان نیز در حومه جنوبی(معروف به ضاحیه) سکنی دارند. آمارهای متفاوتی درباره جمعیت بیروت در سال های اخیر ارائه شده است؛ بررسی های دانشگاه قدیس یوسف در سال2001 نشان می دهد که حدود36% از کل جمعیت لبنان، در بیروت سکنی دارند (پيشين،155).
+== کتابشناسی ==