قوه مجریه زیمبابوه: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''قوه مجریه''' '''3-1. مقدمه''' در حکومت های آفریقایی اعمال فشار و محدودیت بر قوه مجریه بیشتر از جانب احزاب سیاسی فعال و مهم صورت می گیرد.جدایی بین قوای مقننه و مجریه در بدنه ی حکومتی در بیشتر کشورهای این قاره به  افزایش قدرت رؤسای جمهور منجر شده اس...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''قوه مجریه'''
در حکومت‌های آفریقایی اعمال فشار و محدودیت بر قوه مجریه بیشتر از جانب احزاب سیاسی فعال و مهم صورت می‌گیرد. جدایی بین قوای [[قوه مقننه زیمبابوه|مقننه]] و مجریه در بدنه‌ی حکومتی در بیشتر کشورهای این قاره به افزایش قدرت رؤسای جمهور منجر شده است. برتری و اقتدار الگوی تک حزبی که معمولاً با برگزاری انتخابات توأمان و هم زمان ریاست جمهوری و مجلس تثبیت می‌شود، ویژگی قدرت انحصاری رئیس جمهور را تشدید می‌کند<ref>برگرفته از https://www.tandfonline.com/2015</ref>.


'''3-1. مقدمه'''
ساختار حکومت در [[زيمبابوه|زیمبابوه]] نیز به شدت از این الگوی نظری تبعیت می‌کند و اگر چه حکومت به ظاهر دو حزبی است، اما حزب حاکم به ریاست رئیس جمهور همراه با قدرت مجریه تعیین کننده‌ی نهایی امور سیاسی است.


در حکومت های آفریقایی اعمال فشار و محدودیت بر قوه مجریه بیشتر از جانب احزاب سیاسی فعال و مهم صورت می گیرد.جدایی بین قوای مقننه و مجریه در بدنه ی حکومتی در بیشتر کشورهای این قاره به  افزایش قدرت رؤسای جمهور منجر شده است.برتری و اقتدار الگوی تک حزبی که معمولاً با برگزاری انتخابات توأمان و هم زمان ریاست جمهوری و مجلس تثبیت می شود،ویژگی قدرت انحصاری رئیس جمهور را تشدید می کند.<nowiki>http://www.tandfonline.com/2015</nowiki>))
=== ساختار قوه مجریه ===
در ساختار قوه مجریه [[زيمبابوه|زیمبابوه]]، رئیس جمهور در رأس امور قرار داشته بالاترین مقام اجرائی کشور و فرمانده کل قوا محسوب می‌گردد. رئیس جمهور طی رأی گیری عمومی برای مدت پنج سال به این سمت منصوب و هیئت دولت شامل دو معاون رئیس جمهور، وزرا و معاونان وزرا را انتخاب می‌کند. مهم‌ترین وظایف رئیس قوه مجریه، نظارت بر حسن اجرای قانون اساسی، مراقبت و حفظ استقلال، وحدت ملی، صلح و ثبات کشور و نیز ریاست کل نیروهای نظامی می‌باشد.


ساختار حکومت در زیمبابوه نیز به شدت از این الگوی نظری تبعیت می کند و اگر چه حکومت به ظاهر دو حزبی است،اما حزب حاکم به ریاست رئیس جمهور همراه با قدرت مجریه تعیین کننده ی نهایی امور سیاسی است.
از دیگر وظایف مهم رئیس جمهور طبق [[قانون اساسی زیمبابوه|قانون اساسی]] می‌توان به موارد ذیل اشاره نمود:


1- اعتقاد و احترام به ارزش‌های مبارزات آزادی بخش؛


'''3-2. ساختار قوه مجریه'''
2- ضمانت مراقبت از رعایت حقوق بشر، آزادی و حاکمیت قانون؛


در ساختار قوه مجریه زیمبابوه،رئیس جمهور در رأس امور قرار داشته بالاترین مقام اجرائی کشور و فرمانده کل قوا محسوب می گردد.رئیس جمهور طی رأی گیری عمومی برای مدت پنج سال به این سمت منصوب و هیئت دولت شامل دو معاون رئیس جمهور،وزرا و معاونان وزرا را انتخاب می کند.مهم ترین وظایف رئیس  قوه مجریه،نظارت بر حسن اجرای قانون اساسی ، مراقبت و حفظ استقلال ،وحدت ملی ، صلح و ثبات کشور و نیز ریاست کل نیروهای نظامی می باشد.
3- احترام به تنوع فرهنگی و قومی کشور<ref>برگرفته از<nowiki/>https://www.constituteproject.org/constitution/Zimbabwe_2013.pdf</ref>.


از دیگر وظایف مهم رئیس جمهور طبق قانون اساسی می توان به موارد ذیل اشاره نمود :
پست نخست وزیری [[زيمبابوه|زیمبابوه]] که بعد از هشت سال بر طبق قانون اساسی حذف شده بود، به دنبال تحولات سیاسی کشور در دهه 2000 در انتخابات ریاست جمهوری سال 2008 دوباره ایجاد شد. در قانون اساسی جدید مصوب سال 2013 پست نخست وزیری دوباره حذف شده است.


1-    اعتقاد و احترام به ارزش های مبارزات آزادی بخش
=== هیئت وزیران ===
طبق ماده 104 [[قانون اساسی زیمبابوه|قانون اساسی]]، انتخاب وزراء و تعیین حدود اختیارات آنان و وظایف هر یک از وزارتخانه‌ها بر عهده رئیس جمهور بوده اما در صورت لزوم و بنا بر تشخیص وی تصمیمات نهایی در امور محوله به وزراء با رئیس جمهور خواهد بود.


2-    ضمانت مراقبت از رعایت حقوق بشر،آزادی و حاکمیت قانون
رئیس جمهور می‌تواند معاونین وزراء را برای انجام مسئولیت‌های خاصی منصوب نماید.


3-    احترام به تنوع فرهنگی و قومی کشور
وزراء و معاونین آن‌ها از میان نمایندگان مجلس ملی انتخاب می‌شوند ولی در صورت لزوم و بر حسب مهارت و تخصص مورد نیاز، حداکثر تا پنج نفر از وزرا می‌توانند غیر از اعضای مجلس باشند. رئیس جمهور در نصب وزراء و معاونین موظف است مقتضیات و نیازهای منطقه‌ای و نیز توازن جنسیت آن‌ها را مد نظر قرار دهد. وزرا و معاونین وزرایی که از اعضای مجلس نمی‌باشند، امکان حضور و نطق در صحن مجلس را دارند اما در هیچ یک از مجالس ملی و سنا حق رأی ندارند.


برابر ماده 105 [[قانون اساسی زیمبابوه|قانون اساسی]]، کابینه دولت از رئیس جمهور به عنوان رئیس هیئت دولت، معاونین وی و وزرا تشکیل می‌شود. جلسات هیئت دولت می‌تواند توسط رئیس جمهور و یا در صورت عدم حضور وی از طرف معاونین وی و در صورت غیبت آن‌ها توسط یکی از وزراء تشکیل و اداره شود<ref>برگرفته از http://www.pindula.co.zw/</ref>.


)www.constituteproject.org/constitution/Zimbabwe_2013.pdf)
موگابه، در تاریخ دهم سپتامبر 2015 اقدام به ترمیم کابینه نمود. وزارت خانه‌های فعلی کشور با توجه به تغییرات اخیر عبارتند از:


دو معاون رئیس جمهور (معاون اول ودوم)


پست نخست وزیری زیمبابوه که بعد از هشت سال بر طبق قانون اساسی حذف شده بود،به دنبال تحولات سیاسی کشور در دهه 2000 در انتخابات ریاست جمهوری سال 2008 دوباره ایجاد شد.در قانون اساسی جدید مصوب سال 2013 پست نخست وزیری دوباره حذف شده است.
[https://www.zim.gov.zw/index.php/en/my-government/government-ministries/justice,-legal-and-parliamentary-affairs وزارت دادگستری و امور حقوقی و مجلس] (Ministry of Justice, Legal and Parliamentary Affairs)


[https://www.zim.gov.zw/index.php/en/my-government/government-ministries/finance-and-economic-development وزارت اقتصاد] (Ministry of Finance)


'''3-3. هیئت وزیران'''
[https://www.zim.gov.zw/index.php/en/my-government/government-ministries/health-and-child-care/228-sectors/368-defence-and-security وزارت دفاع] (Ministry of Defence)


طبق ماده 104 قانون اساسی،انتخاب وزراء و تعیین حدود اختیارات آنان و وظایف هر یک از وزارتخانه ها بر عهده رئیس جمهور بوده اما در صورت لزوم و بنا بر تشخیص وی تصمیمات نهایی در امور محوله به وزراء با رئیس جمهور خواهد بود.
[https://www.zim.gov.zw/index.php/en/my-government/government-ministries/higher-and-tertiary-education,-science-and-technology-development وزارت آموزش و آموزش عالی] (Ministry of Higher and Tertiary Education)


رئیس جمهور می تواند معاونین وزراء را برای انجام مسئولیت های خاصی منصوب نماید.
[https://www.zim.gov.zw/index.php/en/my-government/government-ministries/local-government,-public-works-and-national-housing وزارت دولت‌های محلی و امور عمومی] (Ministry of Local Government and Public Works)


وزراء و معاونین آن ها از میان نمایندگان مجلس ملی انتخاب می شوند ولی در صورت لزوم و بر حسب مهارت و تخصص مورد نیاز،حداکثر تا پنج نفر از وزرا می توانند  غیر از اعضای مجلس باشند.رئیس جمهور در نصب وزراء و معاونین موظف است مقتضیات و نیازهای منطقه ای و نیز توازن جنسیت آن ها را مد نظر قرار دهد.وزرا و معاونین وزرایی که از اعضای مجلس نمی باشند،امکان حضور و نطق در صحن مجلس را دارند اما در هیچ یک از مجالس ملی و سنا حق رأی ندارند ..
[https://www.zim.gov.zw/index.php/en/my-government/government-ministries/environment,-climate-and-wildlife وزارت محیط، آب و هوا] (Ministry of Environment Water and Climate)


برابر ماده 105 قانون اساسی ،کابینه دولت از رئیس جمهور به عنوان رئیس هیئت دولت،معاونین وی  و  وزرا تشکیل می شود . جلسات هیئت دولت می تواند توسط رئیس جمهور و یا در صورت عدم حضور وی از طرف معاونین وی و در صورت غیبت آنها توسط یکی از وزراء تشکیل و اداره شود. <nowiki>http://www.pindula.co.zw(</nowiki>
[https://www.zim.gov.zw/index.php/en/my-government/government-ministries/environment,-tourism-and-hospitality-industry وزارت گردشگری] (Ministry of Tourism and Hospitality)


[https://www.zim.gov.zw/index.php/en/my-government/government-ministries/mines-and-mining-development وزارت معادن و توسعه استخراج معادن] (Ministry of Mines and Mining Development)


موگابه،در تاریخ دهم سپتامبر 2015 اقدام به ترمیم کابینه نمود.وزارت خانه های فعلی کشور با توجه به تغییرات اخیر عبارتنداز:
[https://www.zim.gov.zw/index.php/en/my-government/government-ministries/energy-and-power-development وزارت انرژی و توسعه قدرت] (Ministry of Energy and Power Development)


<nowiki>*</nowiki>- دو معاون رئیس جمهور( معاون اول ودوم)
[https://www.zim.gov.zw/index.php/en/my-government/government-ministries/health-and-child-care وزارت بهداشت و رفاه کودکان] (Ministry of Health and Child Welfare)


1-وزارت دادگستری و امور حقوقی و مجلس<sup>[1]</sup>
[https://www.zim.gov.zw/index.php/en/my-government/government-ministries/home-affairs-and-cultural-heritage وزارت کشور] (Ministry of Home Affairs)


2-وزارت اقتصاد<sup>[2]</sup>
[https://www.zim.gov.zw/index.php/en/my-government/government-ministries/foreign-affairs-and-international-trade وزارت امور خارجه] (Ministry of Foreign Affairs)


3-وزارت دفاع<sup>[3]</sup>
[https://www.zim.gov.zw/index.php/en/my-government/government-ministries/information-communication-technology وزارت اطلاعات، تکنولوژی و پست] (Ministry of Information, Technology and Courier Services)


4-وزارت آموزش وآموزش عالی<sup>[4]</sup>
[https://www.zim.gov.zw/index.php/en/my-government/government-ministries/information,-publicity-and-broadcasting-services وزارت اطلاعات و تبلیغات] (Ministry of Information and Publicity)


5-وزارت دولت های محلی وامور عمومی<sup>[5]</sup>
[https://www.zim.gov.zw/index.php/en/my-government/government-ministries/primary-and-secondary-education وزارت آموزش ابتدایی و متوسطه] (Ministry of Primary and Secondary Education)


6-وزارت محیط،آب و هوا<sup>[6]</sup>
[https://www.zim.gov.zw/index.php/en/my-government/government-ministries/public-service,-labour-and-social-welfare وزارت خدمات عمومی، کار و خدمات اجتماعی] (Ministry of Public Service Labour and Social Services)


7-وزارت گردشگری <sup>[7]</sup>
[https://www.zim.gov.zw/index.php/en/my-government/government-ministries/industry-and-commerce وزارت صنعت و تجارت] (Ministry of Industry and Commerce)


8-وزارت معادن و توسعه استخراج معادن<sup>[8]</sup>
[https://www.zim.gov.zw/index.php/en/my-government/government-ministries/lands,-agriculture,-water,-climate-and-rural-resettlement وزارت اراضی و اسکان مجدد روستایی] (Ministry of Lands and rural Resettlement)


9-وزارت انرژی و توسعه قدرت<sup>[9]</sup>
[https://www.zim.gov.zw/index.php/en/my-government/government-ministries/transport-and-infrastructural-development وزارت حمل و نقل و توسعه زیر ساخت] (Ministry of Transport and Infrastructure Development)


10-وزارت بهداشت و رفاه کودکان<sup>[10]</sup>
[https://www.zim.gov.zw/index.php/en/my-government/government-ministries/women-affairs,-community,-small-and-medium-enterprises-development وزارت شرکت‌های خرد و متوسط و توسعه همکاری‌ها] (Ministry of Small Medium Enterprises and Cooperative Development)


11- وزارت کشور<sup>[11]</sup>
وزارت جوانان و تقویت اقتصادی (Ministry of Youth Indigenisation and Economic Empowerment)


12-وزارت امور خارجه<sup>[12]</sup>
[https://www.zim.gov.zw/index.php/en/my-government/government-ministries/defence-and-war-veterans-affairs وزارت خدمات رفاهی کهنه سربازان و مشارکت‌کنندگان در جنگ، محکومین سیاسی سابق و بازداشت‌شدگان جنگ] (Ministry of Welfare Services for War Veterans, War Collaborators, Former Political Detainees and Restrictees)


13-وزارت اطلاعات، تکنولوژی و پست<sup>[13]</sup>
[https://www.zim.gov.zw/index.php/en/my-government/government-ministries/lands,-agriculture,-water,-climate-and-rural-resettlement وزارت کشاورزی مکانیزه و توسعه آبیاری] (Ministry of Agriculture Mechanization and Irrigation Development)<ref>ایپکچی، محمدحسن (1339). جامعه و فرهنگ [[زيمبابوه|زیمبابوه]]. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی. ص. 78-82.</ref>


14-وزارت اطلاعات و تبلیغات<sup>[14]</sup>
== کتابشناسی ==
 
15-وزارت آموزش ابتدایی و متوسطه<sup>[15]</sup>
 
16-وزارت خدمات عمومی،کار و خدمات اجتماعی<sup>[16]</sup>
 
17-وزارت صنعت و تجارت<sup>[17]</sup>
 
18-وزارت اراضی و اسکان مجدد روستایی<sup>[18]</sup>
 
19-وزارت حمل و نقل و توسعه زیر ساخت<sup>[19]</sup>
 
20-وزارت شرکت های خرد و متوسط و توسعه همکاری ها<sup>[20]</sup>
 
 
21-وزارت جوانان و تقویت اقتصادی<sup>[21]</sup>
 
22-وزارت خدمات رفاهی کهنه سربازان و مشارکت کنندگان در جنگ ،محکومین سیاسی سابق و بازداشت شدگان جنگ<sup>[22]</sup>
 
23-وزارت کشاورزی مکانیزه و توسعه آبیاری<sup>[23]</sup>

نسخهٔ ‏۲۷ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۲۷

در حکومت‌های آفریقایی اعمال فشار و محدودیت بر قوه مجریه بیشتر از جانب احزاب سیاسی فعال و مهم صورت می‌گیرد. جدایی بین قوای مقننه و مجریه در بدنه‌ی حکومتی در بیشتر کشورهای این قاره به افزایش قدرت رؤسای جمهور منجر شده است. برتری و اقتدار الگوی تک حزبی که معمولاً با برگزاری انتخابات توأمان و هم زمان ریاست جمهوری و مجلس تثبیت می‌شود، ویژگی قدرت انحصاری رئیس جمهور را تشدید می‌کند[۱].

ساختار حکومت در زیمبابوه نیز به شدت از این الگوی نظری تبعیت می‌کند و اگر چه حکومت به ظاهر دو حزبی است، اما حزب حاکم به ریاست رئیس جمهور همراه با قدرت مجریه تعیین کننده‌ی نهایی امور سیاسی است.

ساختار قوه مجریه

در ساختار قوه مجریه زیمبابوه، رئیس جمهور در رأس امور قرار داشته بالاترین مقام اجرائی کشور و فرمانده کل قوا محسوب می‌گردد. رئیس جمهور طی رأی گیری عمومی برای مدت پنج سال به این سمت منصوب و هیئت دولت شامل دو معاون رئیس جمهور، وزرا و معاونان وزرا را انتخاب می‌کند. مهم‌ترین وظایف رئیس قوه مجریه، نظارت بر حسن اجرای قانون اساسی، مراقبت و حفظ استقلال، وحدت ملی، صلح و ثبات کشور و نیز ریاست کل نیروهای نظامی می‌باشد.

از دیگر وظایف مهم رئیس جمهور طبق قانون اساسی می‌توان به موارد ذیل اشاره نمود:

1- اعتقاد و احترام به ارزش‌های مبارزات آزادی بخش؛

2- ضمانت مراقبت از رعایت حقوق بشر، آزادی و حاکمیت قانون؛

3- احترام به تنوع فرهنگی و قومی کشور[۲].

پست نخست وزیری زیمبابوه که بعد از هشت سال بر طبق قانون اساسی حذف شده بود، به دنبال تحولات سیاسی کشور در دهه 2000 در انتخابات ریاست جمهوری سال 2008 دوباره ایجاد شد. در قانون اساسی جدید مصوب سال 2013 پست نخست وزیری دوباره حذف شده است.

هیئت وزیران

طبق ماده 104 قانون اساسی، انتخاب وزراء و تعیین حدود اختیارات آنان و وظایف هر یک از وزارتخانه‌ها بر عهده رئیس جمهور بوده اما در صورت لزوم و بنا بر تشخیص وی تصمیمات نهایی در امور محوله به وزراء با رئیس جمهور خواهد بود.

رئیس جمهور می‌تواند معاونین وزراء را برای انجام مسئولیت‌های خاصی منصوب نماید.

وزراء و معاونین آن‌ها از میان نمایندگان مجلس ملی انتخاب می‌شوند ولی در صورت لزوم و بر حسب مهارت و تخصص مورد نیاز، حداکثر تا پنج نفر از وزرا می‌توانند غیر از اعضای مجلس باشند. رئیس جمهور در نصب وزراء و معاونین موظف است مقتضیات و نیازهای منطقه‌ای و نیز توازن جنسیت آن‌ها را مد نظر قرار دهد. وزرا و معاونین وزرایی که از اعضای مجلس نمی‌باشند، امکان حضور و نطق در صحن مجلس را دارند اما در هیچ یک از مجالس ملی و سنا حق رأی ندارند.

برابر ماده 105 قانون اساسی، کابینه دولت از رئیس جمهور به عنوان رئیس هیئت دولت، معاونین وی و وزرا تشکیل می‌شود. جلسات هیئت دولت می‌تواند توسط رئیس جمهور و یا در صورت عدم حضور وی از طرف معاونین وی و در صورت غیبت آن‌ها توسط یکی از وزراء تشکیل و اداره شود[۳].

موگابه، در تاریخ دهم سپتامبر 2015 اقدام به ترمیم کابینه نمود. وزارت خانه‌های فعلی کشور با توجه به تغییرات اخیر عبارتند از:

دو معاون رئیس جمهور (معاون اول ودوم)

وزارت دادگستری و امور حقوقی و مجلس (Ministry of Justice, Legal and Parliamentary Affairs)

وزارت اقتصاد (Ministry of Finance)

وزارت دفاع (Ministry of Defence)

وزارت آموزش و آموزش عالی (Ministry of Higher and Tertiary Education)

وزارت دولت‌های محلی و امور عمومی (Ministry of Local Government and Public Works)

وزارت محیط، آب و هوا (Ministry of Environment Water and Climate)

وزارت گردشگری (Ministry of Tourism and Hospitality)

وزارت معادن و توسعه استخراج معادن (Ministry of Mines and Mining Development)

وزارت انرژی و توسعه قدرت (Ministry of Energy and Power Development)

وزارت بهداشت و رفاه کودکان (Ministry of Health and Child Welfare)

وزارت کشور (Ministry of Home Affairs)

وزارت امور خارجه (Ministry of Foreign Affairs)

وزارت اطلاعات، تکنولوژی و پست (Ministry of Information, Technology and Courier Services)

وزارت اطلاعات و تبلیغات (Ministry of Information and Publicity)

وزارت آموزش ابتدایی و متوسطه (Ministry of Primary and Secondary Education)

وزارت خدمات عمومی، کار و خدمات اجتماعی (Ministry of Public Service Labour and Social Services)

وزارت صنعت و تجارت (Ministry of Industry and Commerce)

وزارت اراضی و اسکان مجدد روستایی (Ministry of Lands and rural Resettlement)

وزارت حمل و نقل و توسعه زیر ساخت (Ministry of Transport and Infrastructure Development)

وزارت شرکت‌های خرد و متوسط و توسعه همکاری‌ها (Ministry of Small Medium Enterprises and Cooperative Development)

وزارت جوانان و تقویت اقتصادی (Ministry of Youth Indigenisation and Economic Empowerment)

وزارت خدمات رفاهی کهنه سربازان و مشارکت‌کنندگان در جنگ، محکومین سیاسی سابق و بازداشت‌شدگان جنگ (Ministry of Welfare Services for War Veterans, War Collaborators, Former Political Detainees and Restrictees)

وزارت کشاورزی مکانیزه و توسعه آبیاری (Ministry of Agriculture Mechanization and Irrigation Development)[۴]

کتابشناسی

  1. ↑ برگرفته از https://www.tandfonline.com/2015
  2. ↑ برگرفته ازhttps://www.constituteproject.org/constitution/Zimbabwe_2013.pdf
  3. ↑ برگرفته از http://www.pindula.co.zw/
  4. ↑ ایپکچی، محمدحسن (1339). جامعه و فرهنگ زیمبابوه. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی. ص. 78-82.
برگرفته از «https://dmelal.ir/index.php?title=قوه_مجریه_زیمبابوه&oldid=34301»