مراکز آموزشی مسلمانان در اتیوپی: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳: خط ۳:
مدرسه القلم الاسلامیه: آدیس آبابا
مدرسه القلم الاسلامیه: آدیس آبابا


کالج اسلامی ابادیر: [[حراره|حرار]]
کالج اسلامی ابادیر: [[شهر حرار|حرار]]


مدرسه اسلامی بابیل: بابیل
مدرسه اسلامی بابیل: بابیل
خط ۱۸: خط ۱۸:


مدرسه اسلامی عمربن خطاب: جیگیگا<ref>تارتار، محمدرضا (1391). مراکز اسلامی و مدارس قرآنی در اتیوپی. گزارش ارسالی از نمایندگی ج.ا.ایران در آدیس آبابا، ص 2.</ref><ref>عرب احمدی، امیر بهرام، کریمی، مهرداد (1392). جامعه و فرهنگ اتیوپی. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی] (در دست انتشار)، ص 163-164.</ref>
مدرسه اسلامی عمربن خطاب: جیگیگا<ref>تارتار، محمدرضا (1391). مراکز اسلامی و مدارس قرآنی در اتیوپی. گزارش ارسالی از نمایندگی ج.ا.ایران در آدیس آبابا، ص 2.</ref><ref>عرب احمدی، امیر بهرام، کریمی، مهرداد (1392). جامعه و فرهنگ اتیوپی. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی] (در دست انتشار)، ص 163-164.</ref>
== نیز نگاه کنید به ==
[[آموزش دین اسلام در کانادا]]؛ [[آموزش دین اسلام در افغانستان]]؛ [[آموزش علوم اسلامی چین در دوران معاصر]]؛ [[آموزش دین اسلام در روسیه]]؛ [[آموزش مذهبی در سنگال]]؛ [[ساختار آموزش دین اسلام در فرانسه]]؛ [[آموزش دین اسلام در تایلند]].


== کتابشناسی ==
== کتابشناسی ==

نسخهٔ ‏۲۱ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۴۷

مهم ترین مراکز آموزشی وابسته به مسلمانان در این کشور عبارتند از:

مدرسه القلم الاسلامیه: آدیس آبابا

کالج اسلامی ابادیر: حرار

مدرسه اسلامی بابیل: بابیل

آکادمی حکمت: جما

مرکز عربی مدینه: آدیس آبابا

مدرسه الرحمه: بدل

مدرسه الامام الشافعی: آدیس آبابا

مدرسه اسلامی توحید: دیر داوا

مدرسه اسلامی عمربن خطاب: جیگیگا[۱][۲]

نیز نگاه کنید به

آموزش دین اسلام در کانادا؛ آموزش دین اسلام در افغانستان؛ آموزش علوم اسلامی چین در دوران معاصر؛ آموزش دین اسلام در روسیه؛ آموزش مذهبی در سنگال؛ ساختار آموزش دین اسلام در فرانسه؛ آموزش دین اسلام در تایلند.

کتابشناسی

  1. تارتار، محمدرضا (1391). مراکز اسلامی و مدارس قرآنی در اتیوپی. گزارش ارسالی از نمایندگی ج.ا.ایران در آدیس آبابا، ص 2.
  2. عرب احمدی، امیر بهرام، کریمی، مهرداد (1392). جامعه و فرهنگ اتیوپی. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی (در دست انتشار)، ص 163-164.